Loading...

Κατηγορίες

Τετάρτη 11 Νοέ 2020
Ορέστης Λάσκος, ο ποιητής που σκηνοθέτησε 54 ταινίες!!!
Κλίκ για μεγέθυνση

 

 
 
 

Ο Ορέστης Λάσκος, σκηνοθέτης και σεναριογράφος, είναι ιστορικό όνομα του Ελληνικού Κινηματογράφου, αφού συνέβαλε σε μέγιστο βαθμό στη θεμελίωση και τη στερέωση της 7ης τέχνης στην Ελλάδα.

pasxa-laskos

Ο Ορέστης Λάσκος [11 Νοεμβρίου 1907 – 17 Οκτωβρίου 1992] ήταν ηθοποιός, σεναριογράφος, σκηνοθέτης, θεατρικός επιχειρηματίας αλλά και ένας εξαίσιος ποιητής. Ήταν αδελφός του ήρωα του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου Βασίλη Λάσκου, αξιωματικού του Βασιλικού Ναυτικού.

 

Ο Λάσκος γεννήθηκε στην Ελευσίνα. Η οικογένειά του ήταν πλούσιοι κτηματίες. Αφού τελείωσε το Γυμνάσιο, ήλθε στην Αθήνα και γράφτηκε για λίγο στην Ιατρική Σχολή. Κατόπιν, θέλοντας προς στιγμήν να ακολουθήσει στρατιωτική καριέρα, πήγε στη Σχολή Ευελπίδων, απ’ όπου έφυγε -ως λέγεται- “πηδώντας” από το μπαλκόνι -κατ’ άλλους από το παράθυρο- για για να καταλήξει τραγουδιστής και ηθοποιός.

Στη συνέχεια σπούδασε υποκριτική στη Σχολή Θεάτρου του Δημήτρη Γαζιάδη, ιδρυτή της κινηματογραφικής εταιρείας Dag Film και το 1928 εμφανίστηκε για πρώτη φορά στον κινηματογράφο σαν ηθοποιός, στην ταινία «Έρωτας και Κύματα». Το 1929 έγραψε το σενάριο για τρείς ταινίες της Dag Film, που σημείωσαν μεγάλη εμπορική επιτυχία, ενώ στις αρχές του 1930 εντάσσεται στο δυναμικό της νεοϊδρυθείσας Ολύμπια Φιλμ του Παναγιώτη Δαδήρα.

Ωστόσο, γύρω μεταπήδησε, “από τα σανίδια του βαριετέ και του φιλολογικού καφέ Μπάγκειον της Ομόνοιας, στο σινεµά”.Μαζί με άλλους νεαρούς κινηματογραφόφιλους συνέστησε την εταιρία παραγωγής “Άστρο Φιλμ”. Υπήρξε από τους πρωτοπόρους του ελληνικού βωβού κινηματογράφου: γύρισε το 1931 μια από τις πρώτες αξιόλογες ταινίες στα χρονικά του ελληνικού κινηματογράφου, την Δάφνις και Χλόη, που χαρακτηρίστηκε πρωτοποριακή για τις γυμνές σκηνές και την ποιητικότητά της.

Η ποσοτικά τεράστια (και άνιση) κινηματογραφική παραγωγή του, επισκίασε άλλες πλευρές του δημιουργικού ταλέντου του Λάσκου και, ιδιαίτερα, την ποίησή του. Ποίηση και κινηματογράφος βρίσκονταν σε σύγκρουση στον Λάσκο: όταν καταπιανόταν με το ένα, κατά κανόνα παραμελούσε το άλλο, όπως φαίνεται και από τις χρονολογίες της κινηματογραφικής παραγωγής του, σε σύγκριση με εκείνες των ποιητικών εκδόσεών του. Κατά βάθος ήταν, όπως είχε παρατηρήσει ο Αιμίλιος Χουρμούζιος, ένας ποιητής “που κρυβόταν θεληματικά πίσω από τον θεατρίνο”. Ασχολήθηκε με τη σύνθεση ποιημάτων από τα εφηβικά κιόλας χρόνια του.

Την εποχή που ήταν ηθοποιός στο ελαφρύ θέατρο, συνήθιζε να απαγγέλλει τα έργα του στο κοινό “με τη βροντώδη φωνή του”. Φαίνεται πως αυτήν την πρακτική τη διατήρησε κι αργότερα και, πιθανότατα, η δημόσια απαγγελία ήταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του Λάσκου ως ποιητή. Εξέδοσε αρκετές ποιητικές συλλογές σε μια περίοδο διάρκειας 40 ετών, από το 1934 έως το 1974.

Η συνεργασία του με την Φίνος Φιλμ ξεκινά το 1955, όταν σε δικά του σενάρια, σκηνοθετεί τη βουκολική ταινία «Γκόλφω», με πρωταγωνίστρια την Αντιγόνη Βαλάκου, και την αμέσως επόμενη χρονιά το κινηματογραφικό  αριστούργημα «Η Άγνωστος», με πρωταγωνίστρια την Κυβέλη. Εκτός από κοινωνικά δράματα, ο Ορέστης Λάσκος γύρισε στην Φίνος Φιλμ και την κωμωδία «Για Ποιόν Χτυπά η Κουδούνα», με τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο και τον Κώστα Βουτσά.

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, ο Λάσκος διατηρούσε την αίθουσα βαριετέ “Αλκαζάρ”, πλησίον του Σταθμού Λαρίσης. Μέχρι το 1951, που έκλεισε, είχαν εμφανιστεί εκεί σημαντικοί ηθοποιοί και τραγουδιστές όπως οι Κώστας Χατζηχρήστος, Μαρίκα Νέζερ, Δανάη Στρατηγοπούλου, Μάγια Μελάγια, Καίτη Ντιριντάουα κ.ά.

Το 1942 νυμφεύθηκε την τραγουδίστρια Στέλλα Γκρέκα, με την οποία χώρισε το 1947. Δεύτερη σύζυγός του, από το 1960 έως το θάνατό του, υπήρξε η ηθοποιός Μπεάτα Ασημακοπούλου, με την οποία απέκτησε ένα γιο, τον Βασίλη.

Ποιητικές συλλογές

  • Το φιλμ της ζωής (Αθήνα, 1934), όπου και το ποίημα “Ταξίδι στο Βλαδιβοστόκ
  • Αγριόχηνες (Αλεξάνδρεια, 1936), όπου και το ποίημα “Παρίσι”
  • Τάα-Ρόα (Κάιρο, 1938)
  • [Ποιήματα] Αιθιοπίας (Αθήνα, 1940)
  • Φρεγάτα (Αθήνα, 1948)
  • Πλοίαρχος Λάσκος κι’ άλλα ποιήματα (Αλεξάνδρεια, 1950)
  • Αfrica (Αθήνα, 1956)
  • Γυμνή μούσα (Αθήνα, 1974)
  • Αγριόχηνες. Ποιήματα Άπαντα (Αθήνα, 1972)

Φιλμογραφία

  • Διακοπές στην Κύπρο μας (1971)
  • Η κρεβατομουρμούρα (1971) (και σενάριο)
  • Ομορφόπαιδα (1971)
  • Της ζήλιας τα καμώματα (1971)
  • Ο αετός των σκλαβωμένων (1970)
  • Ο απίθανος (1970) (και σενάριο)
  • Το παιδί της μαμάς (1970)
  • Δάφνις και Χλόη (1969)
  • Το στραβόξυλο (1969) (και σενάριο)
  • Ο μπούφος (1968)
  • Για ποιόν χτυπά η κουδούνα (1968)
  • Ο τσαχπίνης (1968)

wiki_cinema_gerontokoros

%ce%bf_%ce%b5%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%bf%cf%8d%ce%bb%ce%b7%cf%82_%ce%bc%ce%bf%cf%85_%ce%b1%cf%86%ce%af%cf%83%ce%b1

%cf%86%cf%84%cf%89%cf%87%ce%b1%ce%b4%ce%ac%ce%ba%ce%b9%ce%b1_%ce%ba%ce%b1%ce%b9_%ce%bb%ce%b5%cf%86%cf%84%ce%ac%ce%b4%ce%b5%cf%82_%ce%b5%ce%be%cf%8e%cf%86%cf%85%ce%bb%ce%bb%ce%bf

%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%af%ce%bf_%ce%b6%cf%89%ce%ae

  • Αντίο ζωή (1960)
  • Νύχτες στο Μιραμάρε (1960)
  • Να ζήσουν τα φτωχόπαιδα (1959)
  • Σαρακατσάνισσα (1959)
  • Η φτώχεια θέλει καλοπέραση (1958) (και σενάριο)
  • Γερακίνα (1958)
  • Μακριά απ’ τον κόσμο (1958)

%ce%b7_%ce%ac%ce%b3%ce%bd%cf%89%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%82_1956

%ce%b3%ce%ba%cf%8c%ce%bb%cf%86%cf%89_%cf%84%ce%b1%ce%b9%ce%bd%ce%af%ce%b1_%ce%bf%cf%81%ce%ad%cf%83%cf%84%ce%b7_%ce%bb%ce%ac%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%85

  • Γκόλφω (1955)
  • Η Ωραία του Πέραν (1953)
  • Ραγισμένες καρδιές (1945)
  • Ο πρίγκηψ των αλητών (1932)

%ce%b4%ce%ac%cf%86%ce%bd%ce%b9%cf%82_%ce%ba%ce%b1%ce%b9_%cf%87%ce%bb%cf%8c%ce%b7

  • Δάφνις και Χλόη (1931) (και σενάριο)
  • Ο παλιάτσος της ζωής (1930) (μόνο σενάριο)
  • Μακριά απ’ τον κόσμο (1930) (μόνο ως ηθοποιός)
  • Το λιμάνι των δακρύων (1929) (μόνο ως ηθοποιός)
  • Αστέρω (1929) (μόνο σενάριο)
  • Έρως και κύματα (1927) (μόνο ως ηθοποιός)
 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου