Kι αν δε θα με γνωρίσεις και πεις
“Δεν είσαι εσύ”, θα σου δώσω σημάδια, να πιστέψεις.
Tη λεμονιά στον κήπο σου.
Tο ακρινό παράθυρο που μπάζει το φεγγάρι.
Kι ακόμα, σημάδια του κορμιού και της αγάπης.
Kι όταν ανεβούμε τρέμοντας στο παλιό δωμάτιο,
ανάμεσα σ’ ένα αγκάλιασμα κι ένα άλλο, ανάμεσα σ’ ένα κάλεσμα κι ένα άλλο, θα σου διηγούμαι το “ταξίδι” όλη νύχτα
κι όλες τις νύχτες που θα ‘ρθουν.
Aνάμεσα σ’ ένα αγκάλιασμα κι ένα άλλο,
ανάμεσα σ’ ένα κάλεσμα κι ένα άλλο,
όλη την ανθρώπινη περιπέτεια,
την περιπέτεια που ποτέ δεν τελειώνει.
Θόδωρος Αγγελόπουλος, 27 Απριλίου 1935 - 24 Ιανουαρίου 2012
Ο μονόλογος στο τελευταίο πλάνο της ταινίας “Το βλέμμα του Οδυσσέα”
από:https://www.o-klooun.com