«Αθήνα» λέγεται η ταινία του Ρομέν Γαβρά που πραγματεύεται την αστυνομική βία.

Στην Αθήνα της Ελλάδας, στην «Αθήνα» τη συνοικία του Παρισιού, σε κάθε πόλη του κόσμου, η αστυνομία δρα με τον ίδιο τρόπο. Εδώ, στο Παρίσι (όπως και στα Εξάρχεια) μπάτσοι σκοτώνουν εν ψυχρώ έναν 13χρονο.

«…Η βία βρίσκεται στο DNA της αστυνομίας. Στην πραγματικότητα, όμως, απλώς καλύπτει σοβαρότερα προβλήματα. Τείνει, για παράδειγμα, να χρησιμοποιείται από ανασφαλείς κυβερνήσεις ή σε συνεργασία με ακροδεξιές ομάδες που θριαμβεύουν στο χάος», λέει ο Γαβράς.

Οι φίλοι του 13χρονου αντιδρούν. Εισβάλλουν σε αστυνομικό τμήμα. Ο αρχηγός τους, ο Καρίμ, –ένας από τους αδελφούς του θύματος– απαιτεί να οδηγηθούν οι δολοφόνοι στη δικαιοσύνη, διαφορετικά η πόλη θα «καεί». Ο μεγάλος αδερφός, ο Αμπντέλ – ο αφομοιωμένος στο σύστημα στρατιωτικός– συγκρούεται μετωπικά με τον Καρίμ. Τα ονόματα των κύριων χαρακτήρων παραπέμπουν στους βιβλικούς αδελφούς Κάιν και Άβελ και στην μεταφορά της βίας στο εσωτερικό της οικογένειας και της κοινωνίας. Ο κοινωνικός αυτοματισμός και ο κοινωνικός εμφύλιος είναι εδώ και λύνει το πρόβλημα σε βάρος των θυμάτων.  

Η «Athena» σύμφωνα με τον Γαβρά είναι μια ελληνική τραγωδία που προβάλλει «στοιχεία αρχετυπικά όπως είναι η εμφύλια σύγκρουση, η δύναμη του πολέμου, η μοίρα. Αισθάνεσαι πως αυτό είναι το πεπρωμένο του ανθρώπου από τις πρώτες καταγραφές, από την πολιορκία της Τροίας, μέχρι τις μέρες μας». Αδύναμη εξήγηση, ντετερμινιστική, για να μην πούμε μοιρολατρική. Κι αυτό αποτυπώνεται στο αποτέλεσμα. «Η Athena μοιάζει περισσότερο με το σκηνικό ενός βιντεοπαιχνιδιού παρά με μια πραγματική τοποθεσία. Δεν υπάρχει διαφοροποίηση: σχεδόν κάθε σκηνή τελειώνει με τα ουρλιαχτά μιας διαφωνίας ή μιας έκρηξης», γιατί «η βία τελειώνει πάντα άσχημα σύμφωνα με την ταινία», σημειώνει η Cadena SER. 

πηγη: http://artinews.gr