Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 82 ετών η σπουδαία και αγαπημένη ηθοποιός Μάρθα Καραγιάννη.






18.09.2022


Θλίψη προκάλεσε στον καλλιτεχνικό κόσμο της χώρας η είδηση του θανάτου της σπουδαίας ηθοποιού της “χρυσής εποχής” του ελληνικού κινηματογράφου, Μάρθας Καραγιάννη, η οποία έφυγε από τη ζωή το μεσημέρι της Κυριακής (18/09) σε ηλικία 82 ετών.

Την είδηση του θανάτου της επιβεβαίωσε και ο ψυχίατρος Δημήτρης Σούρας, ο οποίος ήταν μαζί με την ηθοποιό μέχρι τις τελευταίες της στιγμές, περιγράφοντας στην τηλεόραση του Alpha το περιεχόμενο της τελευταίας τους συζήτησης, πριν η ηθοποιός αφήσει την τελευταία της πνοή.

Η Μάρθα Καραγιάννη υπήρξε μια από τις πιο δημοφιλείς σταρ του ελληνικού κινηματογράφου με το ντεμπούτο της να γίνεται σε ηλικία μόλις 17 ετών στην ταινία της Φίνος Φιλμς, «Η άγνωστος», σε σκηνοθεσία Ορέστη Λάσκου. Το δοκιμαστικό στα στούντιο του Φίνου το έκανε με τον Αριστείδη Καρύδη Φουξ και τον Ντίνο Κατσουρίδη.

Το θεατρικό της ντεμπούτο έγινε το 1957 στην επιθεώρηση «Ελέφαντες και ψύλλοι» εκεί όπου γνωρίστηκε με το Γιάννη Δαλιανίδη. Προηγουμένως την είχε δει ο Ναπολέων Ελευθερίου να χορεύει στο κέντρο «Σε λα πεν» και της έκανε την πρόταση να παίξει στη συγκεκριμένη επιθεώρηση. Αργότερα συνεργάστηκε με τον επιχειρηματία του μουσικού θεάτρου Βασίλη Μπουρνέλη (Θέατρο Ακροπόλ).

Στην τηλεόραση εμφανίζεται πρώτη φορά στη σειρά «Ο Δρόμος», 1977 το σενάριο της οποίας υπέγραφε αρχικά και μέχρι το θάνατό του ο Κώστας Πρετεντέρης.

Το 1962 έπαιξε στο πρώτο ελληνικό μιούζικαλ «Μερικοί το προτιμούν κρύο» που σκηνοθέτησε ο Δαλιανίδης, στο οποίο η Καραγιάννη σημειώνει μεγάλη επιτυχία ως αρραβωνιαστικιά του Ντίνου Ηλιόπουλου. Ήταν η τρίτη επιλογή του σκηνοθέτη, μετά την Άννα Φόνσου που αρνήθηκε τον ρόλο και την Πόπη Λάζου που καθυστερούσε στα γυρίσματα. Από εκεί και πέρα η Καραγιάννη έπαιξε σε όλα τα μιούζικαλ του Δαλιανίδη: «Κάτι και να καίει» (1964), «Κορίτσια για φίλημα» (1965), «Μια κυρία στα μπουζούκια» (1967), «Οι θαλασσιές οι χάντρες» (1967), «Μαριχουάνα Στοπ» (1971). Χόρεψε σε όλα, αλλά τραγούδησε σε ένα, παρότι ηθοποιός του μουσικού θεάτρου. Στο «Γοργόνες και Μάγκες» (1968) τραγούδησε το «Ο άντρας που θα παντρευτώ» σε μουσική Μίμη Πλέσσα και στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου.

Τις δεκαετίες 70 και ΄80, όπως αναφέρει το finosfilm.com ασχολήθηκε κυρίως με το θέατρο, παίζοντας σε μιούζικαλ και κωμωδίες, ενώ τη δεκαετία του ΄90 στράφηκε στην πρόζα.

Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου της: Ο έρωτας, μωρό μου, είναι γλέντι, σημειώνει:

«Αισθάνομαι άνετα με το νυχτικό και τις παντόφλες μου, πίνω νερωμένο καφέ, καπνίζω, δεν πάω σε δεξιώσεις με ένα ποτήρι νερό στο χέρι και να λέω ανοησίες, δεν έχω Φιλιππινέζα, ρόλεξ και BMW. Αγαπώ τους φίλους μου, τους σκύλους μου, τις αναμνήσεις μου, τις ρυτίδες μου, τους θεατρίνους και τα ταξίδια. Θέλω να γεράσω, γιατί σημαίνει ότι θα έχω ζήσει (δεν γερνάνε όσοι πεθαίνουν νέοι). Για το θάνατο αδιαφορώ, γιατί δεν θα είμαι εκεί».

Πηγή: www.rosa.gr