Loading...

Κατηγορίες

Σάββατο 12 Φεβ 2022
Άλμπρεχτ Άλτντόρφερ, Γερμανός ζωγράφος
Κλίκ για μεγέθυνση

 

 

Ο Άλμπρεχτ Άλτντόρφερ (γερμανικά: Albrecht Altdorfer, περ. 1480 – 12 Φεβρουαρίου, 1538) ήταν Γερμανός ζωγράφος, χαράκτης, σχεδιαστής και αρχιτέκτων του ρεύματος της Αναγέννησης. Όντας ενεργός κυρίως στο Ρέγκενσμπουργκ, ο Αλτντόρφερ είναι γνωστός για την φιλοτέχνηση έργων ιστορικού και βιβλικού περιεχομένου, τοποθετημένων σε ατμοσφαιρικά τοπία, όπως «Η Μάχη του Αλεξάνδρου στην Ισσό» (1529, Alte Pinakothek, Μόναχο) και «Ο Χριστός αποχαιρετά τη Μητέρα Του» (1520, Εθνική Πινακοθήκη, Λονδίνο).

Επηρεασμένος από Ιταλούς δεξιοτέχνες όπως ο Αντρέα Μαντένια (1431-1528), ο Αλτντόρφερ υπήρξε επίσης σημαίνων εκπρόσωπος της Σχολής του Δούναβη (Donauschule) της εκτέλεσης τοπίων. Έχοντας λάβει το βαθμό του αρχιτέκτονα της πόλης του Ρέγκενσμπουργκ λίγο μετά τα 40 του χρόνια, ελάχιστα από τα αρχιτεκτονικά του σχέδια επιβιώνουν μέχρι τις μέρες μας, αν και η επιδεξιότητά του στη γραμμική προοπτική είναι ορατή σε πολλούς από τους πίνακές του. Στα αρχιτεκτονικά έργα ζωγραφικής του περιλαμβάνονται «Η Σουζάνα και οι Γέροι» (1526, Alte Pinakothek, Μόναχο) και το τοπογραφικό «Τοπίο στο Δούναβη με Κάστρο» (περ. 1520, Alte Pinakothek, Μόναχο). Τα τελευταία του έργα τείνουν περισσότερο στο καινούριο στυλ του Μανιερισμού.

Βιογραφικά στοιχεία

 

 

«Ο Άγιος Γεώργιος με το Δράκο», 1510, Alte Pinakothek, Μόναχο.

 

 

«Ο Χριστός αποχαιρετά τη Μητέρα Του», περ. 1520, Εθνική Πινακοθήκη, Λονδίνο.

Δεν γνωρίζουμε τίποτε για το περιβαλλον στο οποίο μεγάλωσε ο Αλτντόρφερ, ούτε πώς μυήθηκε στο επάγγελμα του καλλιτέχνη. Για πρώτη φορά αναφέρεται ως κάτοικος του Ρέγκενσμπουργκ το 1505, ενώ το 1513 αγόρασε κάποιο ακίνητο στην πόλη. Το 1510 ταξίδεψε στη Νότια Ιταλία, όπου ήρθε σε επαφή με το έργο του Μαντένια και άλλων. Το 1519 εκλέχθηκε μέλος του δημοτικού συμβουλίου του Ρέγκενσμπουργκ και το 1526 μέρος του υψηλότερου συμβουλιού, διατελώντας για μία περίοδο Δήμαρχος. Είχε δε 12ετή θητεία ως επίσημος αρχιτέκτων της πόλης. Σε εκείνον αποδίδονται τα σχέδια του ναού της πόλης Η Όμορφη Παναγία (Zur Schönen Madonna). Κύριοι εντολοδότες του ήταν οι Λουδοβίκος Ι’ και Γουλιέλμος Δ’, Δούκες της Βαυαρίας, και ο Αυτοκράτορας Μαξιμιλιανός Α’. Ο Αλτντόρφερ απεβίωσε σε ηλικία 57 ετών. Ο αδερφός του, Έρχαρντ Αλτντόρφερ, μαθητής του Λούκας Κράναχ του πρεσβύτερου, υπήρξε επίσης ταλαντούχος ζωγράφος και χαράκτης.

Εργογραφία

Τοπία

 

 

«Η Γέννηση της Παναγίας», 1525, Alte Pinakothek, Μόναχο.

 

 

 

«Η Σφαγή των Νηπίων», 1512-14, Μουσείο Μπόιμανς – φαν Μπέουνινγκεν, Ρόττερνταμ

Αν και ήταν εξοικειωμένος με όλα τα είδη ζωγραφικής, o Αλτντόρφερ συντάχθηκε με καλλιτέχνες όπως οι Jorg Breu, Rueland Frueauf, Wolf Huber και Λούκας Κράναχ ο Πρεσβύτερος, που ζωγράφισαν τοπία στα οποία η ανθρώπινη παρουσία απουσίαζε εντελώς. Το πρωτοποριακό τους ενδιαφέρον στη σύλληψη της ομορφιάς των γερμανικών δασών, καθώς και τα ατμοσφαιρικά ηλιοβασιλέματα της περιοχής, οδήγησε τους ιστορικούς της τέχνης να τους κατατάξουν σε κοινό κύκλο, γνωστό ως Σχολή του Δούναβη. Ο Αλτντόρφερ υπήρξε από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της τεχνοτροπίας αυτής και το έργο του «Ηλιοβασίλεμα με Πεζογέφυρα» (1517-20, Εθνική Πινακοθήκη, Λονδίνο) θεωρείται η πρώτη απεικόνιση αποκλειστικά τοπίου σε λάδι. Η αγάπη του για τα τοπία και τη φύση είναι ορατή σε πολλά από τα έργα του, από τον πρώιμο «Άγιο Γεώργιο με τον Δράκο» (1510, Alte Pinakothek, Μόναχο) στη μεταγενέστερη «Μάχη του Αλεξάνδρου στην Ισσό» (1529, Alte Pinakothek, Μόναχο).

Κατά την πρώτη περίοδο του έργου του, 1507-11, τα έργα του περιέχουν συχνά μάγισσες, άγριους ανθρώπους και άλλα παράξενα πλάσματα. Η φύση απεικονίζεται μυστηριώδης και η χλωρίδα μοιάζει με ανθρώπινα μαλλιά ή μούσια, που αγκαλιάζουν και εισχωρούν στα πάντα, από τους ανθρώπους μέχρι τις πέτρες και τα ερειπωμένα κτίρια. Φανταστικά εφέ με το φως δημιουργούν αίσθηση μυστηρίου και αποσυνθέτων το περίγραμμα των αντικειμένων.

Θρησκευτικά έργα

 

 

«Μάχη του Αλεξάνδρου στην Ισσό», 1529, Alte Pinakothek, Μόναχο

Τα θρησκευτικά θέματα απασχόλησαν τον Αλτντόρφερ σε όλη του την καριέρα. Τα ωραιότερα θρησκευτικά του έργα, το οποία συνήθως αιχμαλωτίζουν προσωπικές στιγμές ανάμεσα στο Χριστό και τη Μητέρα Του, έχουν φιλοτεχνηθεί σε έντονο, εξπρεσιονιστικό θα μπορούσε να πει κανείς, στυλ. Ίσως το διασημότερο έργο του να είναι το ζεύγος έργων για Αγίες Τράπεζες, «Ο Θρύλος του Αγίου Σεβαστιανού» και «Το Πάθος του Χριστού» (μετά το 1510) που δημιούργησε για το Μοναστήρι του Αγίου Φλωριανού έξω από το Λιντςτης Αυστρίας, έργο που αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα των γνώσεών του γύρω από τις ιταλικές τεχνικές στη διαχείριση του χώρου και της προοπτικής.

Ιστορικά έργα

Το ωραιότερο ιστορικό έργο του Αλτντόρφερ και ίσως το διασημότερο από όλα τα δικά του, είναι το αριστούργημα «Μάχη του Αλεξάνδρου στην Ισσό» (1529, Alte Pinakothek, Μόναχο), το οποίο και έφτιαξε για τη Βαυαρική Βασιλική Αυλή. Η αποκορύφωση μιας σειράς από προγενέστερα έργα με θέμα στρατιωτικές μάχες, το οποίο ολοκλήρωσε για το Μαξιμιλιανό τον Α’, απεικονίζει με παραστατικές λεπτομέρεις τη Μάχη της Ισσού ανάμεσα στο στρατό του Αλεξάνδρου του Μέγα και του Πέρση Αυτοκράτορα Δαρείου, με φόντο ένα επιβλητικό, αν και κάπως υπερβολικό τοπίο.

Σχέδιο

Η δεξιοτεχνία του Αλτντόρφερ στο σχέδιο είναι εμφανής στα υπέροχα ολοκληρωμένα του σχέδια τοπίων με τη χρήση μαύρης πένας με λευκές ανταύγειες και νερομπογιά σε καφέ ή μπλε χαρτί. Επιπροσθέτως, επέδειξε ασυνήθιστη δημιουργικότητα στην εικονογράφηση χειρογράφων.

Χαρακτική

Επηρεασμένος από το έργο του μεγάλου συγχρόνου του, Άλμπρεχτ Ντίρερ, ο Αλτντόρφερ παρήγαγε μεγάλο εύρος από χαρακτικά-μινιατούρες, ξυλόγλυπτα και κυρίως, έργα εγκαυστικής, πολλά από τα οποία ήταν τοπία. Όντας πρωτοπόρος στην εγκαυστική με χαλκό, συνδύαζε συχνά σε ώριμη ηλικία τεχνικές εγκαυστικής και χαρακτικής στο ίδιο έργο. Ανάμεσα στα σημαντικότερα τέτοια έργα του ήταν 40 πλάκες με τίτλο «Η Πτώση και η Εξιλέωση του Ανθρώπου». Το ταλέντο του καλλιτέχνη στις εικαστικές τέχνες τον κατέταξε στους λεγόμενους Μικρούς Δασκάλους, μια ομάδα Γερμανών χαρακτών του 16ου αιώνα, γνωστούς για τη δεξιοτεχνία τους στην παραγωγή σχεδίων σε μικρή κλίμακα.

Άλλα έργα

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου