Loading...

Κατηγορίες

Κυριακή 08 Νοέ 2020
Μελότσο ντα Φορλί, Ιταλός ζωγράφος και αρχιτέκτονας της Αναγέννησης
Κλίκ για μεγέθυνση






 
 

Ο Μελότσο ντα Φορλί (Melozzo da Forlì, 1438 – 8 Νοεμβρίου 1494) ήταν Ιταλός ζωγράφος και αρχιτέκτονας της Αναγέννησης, του οποίου το πραγματικό όνομα ήταν Melozzo di Giuliano degli Ambrosi. Υπήρξε ο κύριος εκπρόσωπος της σχολής ζωγραφικής του Φορλί. Ο Μελότσο γεννήθηκε στο Φορλί το 1434. Ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά για τη νεότητά του. Ο ισχυρισμός του αρχαιολόγου και ιστορικού της Τέχνης Λουίτζι Λάντσι (Luigi Lanzi) στο έργο του Storia pittorica della Italia, ότι μαθήτευσε κοντά στο ζωγράφο Ανσουίνο ντά Φορλί (Ansuino da Forlì) δεν φαίνεται να στηρίζεται σε πειστική τεκμηρίωση. Περισσότερο βέβαιο είναι ότι επηρεάστηκε από τον Πιέρο ντέλλα Φραντσέσκα κατά τη συνεργασία τους στο Ούρμπινο.

Η επιθυμία του για την εκμάθηση των τεχνικών της ζωγραφικής ήταν τόση, ώστε αναφέρεται ότι παρόλο που ήταν γόνος της ευγενούς και πλούσιας οικογένειας των Αμπρόζι, δέχτηκε να υπηρετεί και να προετοιμάζει τα χρώματα για αναγνωρισμένους καλλιτέχνες της εποχής. Αναφέρεται για πρώτη φορά ως ζωγράφος στο Φορλί το 1460 και ξανά το 1464. Εκείνη περίπου την περίοδο εργάζεται ως ζωγράφος στις τοιχογραφίες στη Βασιλική των Αγίων Αποστόλων της Ρώμης μαζί με τον Αντονιάτσο Ρομάνο (Antoniazzo Romano), με κύριο θέμα την Ανάληψη του Ιησού. Εδώ δημιούργησε και τους περίφημους “αγγέλους – μουσικούς” του, εκτιθέμενους σήμερα στην Πινακοθήκη του Βατικανού. Η τοιχογραφία της Ανάληψης μεταφέρθηκε σε καμβά το 1711 και εκτίθεται σήμερα στο Κυρηνάλιο Ανάκτορο, ιδιαίτερα αξιοπρόσεκτη για την προοπτική της εικόνας του Ιησού, που “μοιάζει σαν να πετάγεται από το θόλο”. Το έργο του “Η αναγόρευση του Πλατίνα ως βιβλιοθηκαρίου από τον Πάπα Σίξτο IV” (1477) επίσης μεταφέρθηκε σε καμβά και εκτίθεται σήμερα στην πινακοθήκη του Βατικανού. Η τελευταία εργασία του στη Ρώμη ήταν στο – σήμερα κατεστραμμένο – παρεκκλήσιο της Αγίας Μαρίας του Τραστέβερε (Santa Maria di Trastevere).

Στο ενδιάμεσο διάστημα μετέβη στο Ούρμπινο, πιθανόν γύρω στα 1465 – 1475. Εκεί συναντήθηκε με τον Πιέρο ντέλλα Φραντσέσκα, ο οποίος επηρέασε βαθύτατα το έργο του Μελότσο, κύρια με τη χρήση της προοπτικής. Στον Δούκα της πόλης Φεντερίγκο ντα Μοντεφέλτρο (Federigo da Montefeltro) πιθανόν τον σύστησε ο Τζιοβάννι Σάντι, πατέρας του Ραφαήλ. Ο Δούκας του ανέθεσε την εικονογράφηση του studiolo του δουκικού ανακτόρου, αλλά σήμερα δεν διασώζεται τίποτε από αυτές τις εργασίες του. Χωρίς να είναι βέβαιο, στο Ούρμπινο δημιούργησε μερικά πορτρέτα επιφανών ανδρών, όπως του Πλάτωνα, του Δάντη, του Πάπα Σίξτου του IV, που σήμερα βρίσκονται είτε στο Μουσείο του Λούβρου είτε στην Πινακοθήκη Μπαρμπερίνι. Η απόδοσή τους στον Μελότσο δεν είναι επιβεβαιωμένη.

Όταν απεβίωσε ο Πάπας Σίξτος ο IV ο Μελότσο μετέβη στο Λορέτο όπου ζωγράφισε τις τοιχογραφίες του θόλου του σκευοφυλακίου του Αγίου Μάρκου στον ιερό ναό ‘Basilica della Santa Casa της πόλης, κατά παραγγελία του καρδιναλίου Τζιρόλαμο Μπάσο ντέλλ Ρόβερε (Girolamo Basso della Rovere), που αποτελεί ένα από τα πρώτα παραδείγματα διακόσμησης θόλου τόσο με εικόνες όσο και με αρχιτεκτονήματα. Πιστεύεται ότι ο Μελότσο άρχισε το έργο αυτό χωρίς να προλάβει να το ολοκληρώσει, πράγμα που έκανε ο μαθητής του Μάρκο Παλμετσάνο (Marco Palmezzano), ο οποίος υπέγραφε ως “Marcus Melotius” περιπλέκοντας την απόδοση του κάθε έργου στον αντίστοιχο καλλιτέχνη.

Επιστρέφοντας στο Φορλί εικονογράφησε το θόλο της εκκλησίας των Καπουτσίνων της πόλης, η οποία καταστράφηκε το 1651. Διασώζεται, σε όχι καλή κατάσταση, εκτιθέμενη στην πινακοθήκη του Φορλί, μια τοιχογραφία με το προσωνύμιο Pestapepe (= ο τρίφτης πιπεριού), την οποία πιστεύεται ότι είχε φτιάξει ως πινακίδα του καταστήματος ενός τοπικού παντοπώλη. Η δημιουργία αυτή διακρίνεται, παρά τη μερική της καταστροφή, για το ρεαλισμό της.

Ο Μελότσο απεβίωσε το 1494 στο Φορλί σε ηλικία 55 ετών και τάφηκε στην εκκλησία της Αγίας Τριάδος.

Φωτοθήκη

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου