Loading...

Κατηγορίες

Πέμπτη 25 Φεβ 2021
Γιώργος Σαραντάρης
Κλίκ για μεγέθυνση

 

 
 
 

Ο Γιώργος Σαραντάρης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη (20 Απριλίου 1908 – Αθήνα, 25 Φεβρουαρίου 1941), γιος του Δημήτρη Σαραντάρη και της Μαλθίντας το γένος Σωτηρίου, καταγόμενων από το Λεωνίδι της Κυνουρίας. Από το 1912 ως το 1931 έζησε στην Ιταλία, όπου εγκαταστάθηκε η οικογένειά του. Από νεανική ηλικία στράφηκε στη λογοτεχνία και τη μελέτη της φιλοσοφίας, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με τις ξένες γλώσσες. Σπούδασε νομικά στα πανεπιστήμια της Μπολώνια και της Ματσεράτα, και πήρε διδακτορικό δίπλωμα.

Στην Ιταλία έγραψε τους πρώτους στίχους του, στα ιταλικά και στα ελληνικά και δημοσίευσε ποιήματα στην ιταλική και γαλλική γλώσσα. Το 1931 επέστρεψε στην Ελλάδα και μπήκε στους λογοτεχνικούς κύκλους. Κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1940 στρατεύτηκε στην Αλβανία και αρρώστησε από κοιλιακό τύφο. Μεταφέρθηκε στην Αθήνα, όπου πέθανε το 1941. Την πρώτη του εμφάνιση στο χώρο της ελληνικής λογοτεχνίας έκανε το 1933 μέσα απ’ τις σελίδες του περιοδικού Νέα Ζωή με το διήγημα Μάρθας βίος, με το οποίο εισήγαγε στον ελληνικό χώρο το είδος του γαλλικού αντι – μυθιστορήματος (antiroman).

Τον ίδιο χρόνο δημοσίευσε και την πρώτη του ποιητική συλλογή Οι Αγάπες του χρόνου. Ακολούθησαν τα Ουράνια (1934) και τα Αστέρια (1935) και πολλά ακόμη ποιήματα δημοσιευμένα στα περιοδικά Νέα Γράμματα, Νέα Εστία, Κύκλος, και Μακεδονικές Ημέρες (Θεσσαλονίκης). Τελευταία του ποιητική συλλογή ήταν η Στους φίλους μιας άλλης χαράς, δημοσιευμένη στις αρχές του 1940, που έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από το Μήτσο Παπανικολάου.

Ο Γιώργος Σαραντάρης υπήρξε ένας από τους πρώτους ανανεωτές έλληνες ποιητές του μεσοπολέμου και ένας από τους πρώτους εισηγητές του υπαρξισμού στη χώρα μας. Ο φιλοσοφικός του στοχασμός κινήθηκε στα πλαίσια της αναζήτησης του απολύτου ενάντια στη φθορά της ανθρώπινης υπόστασης, εκφρασμένης μέσω της κατάργησης της παραδοσιακής ποιητικής φόρμας και γλωσσικής έκφρασης.

Επιδράσεις δέχτηκε μεταξύ άλλων δέχτηκε από τη σκέψη των Ουνγκαρέττι, Νίτσε, Κίρκεγκωρ, Ντοστογιέφσκι, Σεστώφ και Μπερντιάγιεφ. Ασχολήθηκε επίσης με το φιλοσοφικό δοκίμιο και τις ποιητικές μεταφράσεις.

1. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Γιώργου Σαραντάρη βλ. Κόρφης Τάσος, «Σαραντάρης Γιώργος», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας12. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ., Μαρινάκης Γιώργος Γ., «Εισαγωγή», Γιώργος Σαραντάρης · ΠοιήματαΑ΄ – Δ΄ · Παρουσίαση, Εισαγωγή, Επιμέλεια, Σχόλια & Σημειώσεις Γιώργος Γ. Μαρινάκης, σ.ιγ’-ξδ’. Αθήνα, Gutenberg, 1987 και Ζήρας Αλεξ., «Σαραντάρης Γιώργος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό9α. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1988.

Ενδεικτική Βιβλιογραφία

• Άγρας Τέλλος, «Γιώργος Σαραντάρης», Η λέξη21, 1/1983, σ.9
• Αργυρίου Αλεξ., «Γιώργος Σαραντάρης», Η ελληνική ποίηση · Νεωτερικοί ποιητές του μεσοπολέμου, σ.133-136 (της εισαγωγής) και 74-75. Αθήνα, Σοκόλης, 1979.
• Βαρβιτσιώτης Τάκης, Ποίηση και ποιητικά θέματα του Γιώργου Σαραντάρη. Θεσσαλονίκη, 1988 (ανάτυπο από το περιοδικό ΔιαγώνιοςΔ΄, σ.646-647).
• Βλαχιώτης Γ. (επιμ.), Η θάλασσα στην ποίηση του Γιώργου Σαραντάρη. Αθήνα, 1993.
• Δέλιος Γ., «Γιώργος Σαραντάρης», Καινούργια Εποχή, 2/1957, σ.276-282.
• Δεσποτόπουλος Κ., «Η παρουσία του ανθρώπου», ΠροπύλαιαΑ΄, 1939, σ.143-150 (το ίδιο και στο Ηθικά, σ.43-59. Αθήνα, 1948).
• Δ[εσποτόπουλος] Κ., «Γιώργος Σαραντάρης», Στάχυς, 3/1951.
• Δεσποτόπουλος Κωνσταντίνος, «Γιώργος Σαραντάρης (1908-1941)», Φήμη Απόντων, σ.103-109. Αθήνα, Καστανιώτης, 1995.
• Ζήρας Αλεξ., «Σαραντάρης Γιώργος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό9α. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1988.
• Θέμελης Γιώργος, «Γιώργος Σαραντάρης», Η νεώτερη ποίησή μας, σ.80-86. Αθήνα, Φέξης, 1963.
• Καλογερόπουλος Άγγελος, «Γιώργος Σαραντάρης · διά της αγάπης από τον θάνατο του ανθρώπου στον Άνθρωπο», Πλανόδιον2, Άνοιξη 1987, σ.73-77.
• Καλογερόπουλος Άγγελος, «Τι ειν’ η πατρίδα μας· Με αφορμή τον Γ.Σαραντάρη», Πλανόδιον25, 6/1997, σ.69-76.
• Καράγιωργα Ολυμπία, Γιώργος Σαραντάρης· Ο μελλούμενος. Αθήνα, Δίαυλος, 1995.
• Καραμβάλης Δημήτρης Ι., «Η ψυχή στην ποίηση του Γ.Σαραντάρη», Νέα Εστία123, ετ.ΞΒ΄, 1η/6/1988, αρ.1462, σ.732-734.
• Καραντώνης Αντρέας, «Γιώργος Σαραντάρης », Φυσιογνωμίες· Τόμος δεύτερος, σ.73-97. Αθήνα, Παπαδήμας, 1977.
• Κόρφης Τάσος, «Γιώργος Σαραντάρης», Ματιές σε ποιητές του μεσοπολέμου, σ.71-77. Αθήνα, Πρόσπερος, 1978.
• Λαμπρίδη Έλλη, «Γ. Σαραντάρη: Συμβολή σε μια φιλοσοφία της ύπαρξης · Η παρουσία του ανθρώπου», Νέα Εστία25, ετ.ΙΓ΄, 1η/1/1939, αρ.289, σ.74-77.
• Λασσιθιωτάκης Κ.Ε., «Καπετανάκης – Σαραντάρης», Ευθύνη31 και 40, 1974-1975.
• Λεβέντης Νίκος, «Άφθαρτη και φθαρτή ποιητική γλώσσα του Γ.Σαραντάρη• Επισκόπηση της ποιητικής του», ΠλανόδιονΖ΄, 6/1999, αρ.29, σ.41-47.
• Λορεντζάτος Ζήσιμος, Διόσκουροι· 1.Γιώργος Σαραντάρης 2.Δημήτριος Καπετανάκης. Αθήνα, Δόμος, 1997.
• Μαρινάκης Γιώργος Γ., «Ο Τέλλος Άγρας για τον Γιώργο Σαραντάρη», Η λέξη21, 1/1983, σ.10-12.
• Μαρινάκης Γιώργος Γ., «Εισαγωγή», Γιώργος Σαραντάρης · ΠοιήματαΑ΄ · Παρουσίαση, Εισαγωγή, Επιμέλεια, Σχόλια & Σημειώσεις Γιώργος Γ. Μαρινάκης, σ.ιγ΄-ξδ΄. Αθήνα, Gutenberg, 1987.
• Παπανικολάου Μήτσος, «Γιώργος Σαραντάρης», Νέα ΕστίαΚΘ΄, 1η/4/1941, αρ.343, σ.307-308. (το ίδιο και στα Κριτικά, σ.73-74. Αθήνα, Πρόσπερος, 1980).
• Παπανικολάου Μήτσος, «Στους φίλους μιας άλλης χαράς», Νέα ΕστίαΛΗ΄, 1940, αρ.904 (τώρα και στον τόμο Κριτικά• Επιμέλεια Τάσος Κόρφης, σ.103-108. Αθήνα, Πρόσπερος, 1980).
• Σαμαράκης Αντώνης, «Γιώργος Σαραντάρης», Νεοελληνικά γράμματα223, 8/3/1941.
• Σαραντάρης Γιώργος, «Ένα γράμμα προς τον Νίκο Γαβριήλ Πεντζίκη», Η λέξη21, 1/1983, σ.13-15.
• Τσαρνά Ηρώ, Η επανάσταση του Ρόδου · ή Γιώργος Σαραντάρης ένας πρωτοπόρος ποιητής στο περιθώριο της γενιάς του ’30. Αθήνα, Διογένης, 1996.

Αφιερώματα περιοδικών

• Νεοελληνικά Γράμματα223, 8/3/1941.
• Ο Ταχυδρόμος684, 20/5/1967.
• Η λέξη21, 1/1983.
• Γράμματα και Τέχνες31-32, 7-8/1984. 1. Για περισσότερα βιβλιογραφικά στοιχεία για το Σαραντάρη βλ. Γιώργος Σαραντάρης · ΠοιήματαΑ’ · Παρουσίαση, Εισαγωγή, Επιμέλεια, Σχόλια & Σημειώσεις Γιώργος Γ. Μαρινάκης, σ.347-363. Αθήνα, Gutenberg, 1987.

Εργογραφία
(πρώτες αυτοτελείς εκδόσεις)

 

Ι.Ποίηση
• Οι Αγάπες του χρόνου. Αθήνα, 1933.
• Τα Ουράνια· Ποιήματα. Αθήνα, 1934.
• Αστέρια. Αθήνα, Κύκλος, 1935.
• Στους φίλους μιας άλλης χαράς. Αθήνα, Νεοελληνική Λογοτεχνία, 1940.
• Στη δόξα των πουλιών. Αθήνα, Ίκαρος, 1997.
ΙΙ.Πεζογραφία
• Γράμματα σε μια γυναίκα. Αθήνα, Κύκλος, 1936.
ΙΙΙ.Δοκίμιο
• Συμβολή σε μια Φιλοσοφία της ύπαρξης. Αθήνα, 1937.
• Η παρουσία του Ανθρώπου. Αθήνα,Κύκλος, 1938.
• Δοκίμιο Λογικής σα θεωρία του απολύτου και του μη απολύτου. Αθήνα, Αντωνόπουλος, 1939.
ΙV. Συγκεντρωτικές εκδόσεις
• Ποιήματα · επιμέλεια Γιώργου Μαρινάκη. Αθήνα, Εστία, 1961.
• Ποιήματα Ιταλικά και Γαλλικά · επιμέλεια Γιώργου Μαρινάκη. Αθήνα, Εστία, 1961.
• Δοκίμια. Αθήνα, Studio, 1970.
• ΠοιήματαΑ΄· (ελληνική περίοδος 1931-1940) · Παρουσίαση, Εισαγωγή, Επιμέλεια, Σχόλια & Σημειώσεις Γιώργος Γ. Μαρινάκης. Αθήνα, Gutenberg, 1987.
• ΠοιήματαΒ΄· (ελληνική περίοδος 1931-1940) · Παρουσίαση, Εισαγωγή, Επιμέλεια, Σχόλια & Σημειώσεις Γιώργος Γ. Μαρινάκης. Αθήνα, Gutenberg, 1987.
• ΠοιήματαΓ΄· (ελληνική περίοδος 1931-1940) · Παρουσίαση, Εισαγωγή, Επιμέλεια, Σχόλια & Σημειώσεις Γιώργος Γ. Μαρινάκης. Αθήνα, Gutenberg, 1987.
• ΠοιήματαΔ΄· (ελληνική περίοδος 1931-1940) · Παρουσίαση, Εισαγωγή, Επιμέλεια, Σχόλια & Σημειώσεις Γιώργος Γ. Μαρινάκης. Αθήνα, Gutenberg, 1987.
• ΠοιήματαΕ΄· (ελληνική περίοδος 1931-1940) · Παρουσίαση, Εισαγωγή, Επιμέλεια, Σχόλια & Σημειώσεις Γιώργος Γ. Μαρινάκης. Αθήνα, Gutenberg, 1987.
• Ποιήματα. Θεσσαλονίκη, Ζήτρος, 1998. 1. Για τις πρώτες εκδόσεις έργων του Σαραντάρη και τα μη αυτοτελώς εκδεδομένα έργα του βλ. Γιώργος Σαραντάρης · ΠοιήματαΑ΄ · Παρουσίαση, Εισαγωγή, Επιμέλεια, Σχόλια & Σημειώσεις Γιώργος Γ. Μαρινάκης. Αθήνα, Gutenberg, 1987.

ΠΗΓΗ: http://www.ekebi.gr

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου