Loading...

Κατηγορίες

Δευτέρα 21 Δεκ 2020
Λέοπολντ φον Ράνκε: Επιδίωξε να γράψει την ιστορία με επιστημονικούς όρους
Κλίκ για μεγέθυνση
 
 
 





Στις αρχές του 19ου αιώνα ξεκίνησε η πρώτη σημαντική προσπάθεια, ώστε η ιστορία να γραφεί με επιστημονικούς όρους. Οι ιστορικοί εκείνης της περιόδου ονομάστηκαν θετικιστές. Κύριος εκπρόσωπος τους ήταν ο Γερμανός Λέοπολντ φον Ράνκε (Leopold von Ranke 21 Δεκεμβρίου 1795-23 Μαΐου 1886). Ο Ράνκε διετέλεσε καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Βερολίνου, προσπάθησε να ταξινομήσει και να αξιοποιήσει τις πρωτογενείς πηγές, προκειμένου να συνθέσει και να ασκήσει κριτική στα ιστορικά γεγονότα. Παρά ταύτα όμως δεν ξέφυγε από μια στενή οπτική των γεγονότων.
 
Η σχολή εστιάζει το ενδιαφέρον της στις πράξεις σημαντικών προσώπων, όπως βασιλιάδων, θρησκευτικών ηγετών και γενικά ανθρώπων που κατείχαν θέσεις κλειδιά στην άσκηση της εξουσίας. Η εύρεση και διατήρηση των πηγών έγινε εμμονή για τους υποστηρικτές της σχολής. Ο θετικισμός απομονώνει τα πολιτικά γεγονότα χωρίς να ενδιαφέρεται για τις κοινωνικές και οικονομικές σχέσεις και ο ίδιος ο Ράνκε, που μπορούμε να πούμε ότι είναι ένας «στρατευμένος» ιστορικός, γράφει την εποχή που δημιουργείται το γερμανικό κράτος από την Πρωσία. Θέλοντας να δείξει ότι μόνο ένα κράτος είναι η μοναδική πηγή ισχύος, χρησιμοποιεί μόνο κρατικά και επίσημα αρχεία στην συγγραφή της ιστορίας του.
 
Οι θετικιστές ιστορικοί πίστευαν ότι το κράτος έπρεπε να μένει έξω από τα κοινωνικά και οικονομικά συμφέροντα, ως εκ τούτου δεν τους ενδιέφερε η άμεση και ενδελεχής έρευνα των φαινομένων αυτών. Απότοκος της στάσης τους αυτής ήταν να βρεθούν σε αντίπαλα στρατόπεδα με τους σοσιαλιστές, τους οποίους μάλιστα πολέμησαν.
 
Τέλος η σχολή που ίδρυσε ο Ράνκε υπήρξε χρήσιμη στα νεοσύστατα εθνικά κράτη, ειδικά την ενοποιημένη Γερμανία, προκειμένου να διαμορφώσουν την εσωτερική και την εξωτερική τους πολιτική.
 
Οι θετικιστές ιστορικοί από την μια πλευρά ήταν οι πρώτοι που κατανόησαν την αξία των ιστορικών πηγών, εξέλιξαν την συλλογή και την ταξινόμησή τους, από την άλλη όμως, είναι αμφίβολο κατά πόσο βοήθησαν στην σφαιρική κατανόηση των ιστορικών γεγονότων, αγνοώντας την κοινωνική και οικονομική πλευρά της ιστορίας.
 
Βιβλιογραφία
  • Αρώνη-Τσίχλη Καίτη, Ιστορικές Σχολές και Μέθοδοι, εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 2008.
 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου