Ο Αβεντίκ Ισαακιάν (Καζαραπάτ, 30 Οκτωβρίου 1875 – Γιερεβάν, 17 Οκτωβρίου 1957) ήταν Αρμένιος ποιητής.

Γεννήθηκε στο Καζαραπάτ, κοντά στη σημερινή πόλη Γκιουμρί το 1875. Φοίτησε στο Ινστιτούτο Γεβορκιάν στην πόλη Εκμιατζίν από το 1889 μέχρι το 1892. Το 1896, συνελήφθη για αντίσταση εναντίον του Τσάρου και εξορίστηκε στην Οδησσό. Το 1897, εξέδωσε την πρώτη του συλλογή. Τα ποιήματα του Ισαακιάν, ο λυρισμός, ο συναισθηματισμός και η μουσικότητα, τα έκαναν προσιτά στο ευρύ κοινό σε μεγάλο βαθμό. Τα καλύτερα ποιήματά του είχαν διάχυτο το λυπηρό αίσθημα για τις τύχες των ανθρώπων και τις αδικίες της ζωής.