Ο Γεώργιος Στρατήγης (1860 – 10 Νοεμβρίου 1938) ήταν δικηγόρος και σπουδαίος ποιητής και θεατρικός συγγραφέας. Γεννήθηκε στις Σπέτσες. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη συνέχεια στο Βερολίνο και Παρίσι. Άσκησε το δικηγορικό του επάγγελμα στον Πειραιά και στην Αλεξάνδρεια. Η εμφάνισή του στο χώρο των γραμμάτων σημειώθηκε πολύ νωρίς. Σε ηλικία μόλις 18 ετών εξέδωσε μελέτη “Περί της Θείας Κωμωδίας του Δάντη”, ενώ από 16 ετών άρχισε να συγγράφει ποιήματα τα οποία δημοσιεύονταν στο “Μη χάνεσαι” του Γαβριηλίδη. Τα ποιήματά του αυτά αργότερα περιελήφθησαν στη ποιητική συλλογή με τον τίτλο “Ροδοδάφναι”.
Το 1886 δημοσίευσε σε μετάφραση τον “Φάουστ” του Γκαίτε. Επίσης μετέφρασε το “Όνειρο Θερινής νυκτός” του Σαίξπηρ και τον “Συρανό ντε Μπερζεράκ” του Ροστάν, στη δημοτική, όπου και ανεβάστηκαν στην ελληνική θεατρική σκηνή. Πρωτότυπα επίσης έργα του (δράματα) είναι: “Βασίλειος ο Βουλγαροκτόνος” και “Αρχίλοχος”. Το 1892 το έργο του “Έρως και Ψυχή”, γραμμένο στη καθαρεύουσα, έλαβε το πρώτο βραβείο στο Φιλαδέλφειο διαγωνισμό. Το 1896 δημοσίευσε “Το βιβλίο της ψυχής” που αποτελεί συλλογή πρωτότυπων διηγημάτων, και αργότερα τις ποιητικές του συλλογές “Τραγούδια του σπιτιού” και “Τι λεν τα κύματα”.
Δείτε επίσης
Πηγές
- Μιχάλης Περάνθης, Μεγάλη Ανθολογία της Ποιήσεως (από την Άλωση ως σήμερα, 1964, σελ. 12.
- “Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου” τομ.17ος, σελ.303.