Loading...

Κατηγορίες

Επιστροφή
Τετάρτη 13 Ιαν 2021
Κωστής Παλαμάς
Κλίκ για μεγέθυνση

Κωστής Παλαμάς (1859 – 1943)

Έλληνας ποιητής, δοκιμιογράφος, κριτικός λογοτεχνίας, διηγηματογράφος και θεατρικός συγγραφέας, από τις σπουδαιότερες πνευματικές φυσιογνωμίες του νέου Ελληνισμού. Αποτέλεσε κεντρική μορφή της λογοτεχνικής «γενιάς του 1880» και της αποκαλούμενης «Νέας Αθηναϊκής Σχολής», η οποία συσπείρωνε νέους ποιητές που αντιδρούσαν στις υπερβολές του αθηναϊκού ρομαντισμού και ενδιαφέρονταν για την καθιέρωση της δημοτικής στον ποιητικό λόγο. Στο ποιητικό του έργο, που ξεπερνά τις είκοσι συλλογές, κυριαρχεί η Ελλάδα ως ιδανικό και αντικείμενο αγάπης, η πορεία του ελληνικού έθνους μέσα στους αιώνες, η προσπάθεια δημιουργικής αφομοίωσης του αρχαιοελληνικού πνεύματος και της λαϊκής παράδοσης και το πνεύμα της οικουμενικότητας του ελληνικού πολιτισμού.

Ο Κωστής Παλαμάς γεννήθηκε στην Πάτρα στις 13 Ιανουαρίου του 1859 και καταγόταν από παλαιά μεσολογγίτικη οικογένεια, που είχε να επιδείξει εθνικούς αγωνιστές και πνευματικούς δημιουργούς. Σε ηλικία επτά ετών έμεινε ορφανός από πατέρα και μητέρα και πήγε να ζήσει στο Μεσολόγγι με τον θείο του Δημήτριο Παλαμά. Στο Μεσολόγγι, που τόσο αγάπησε και τραγούδησε νοσταλγικά, έζησε έως το 1875, οπότε έφυγε για την Αθήνα και γράφτηκε στη Νομική Σχολή. Δεν άργησε να καταλάβει, πως η πραγματική του κλίση ήταν η ποίηση και εγκαταλείποντας τις σπουδές του αφοσιώθηκε ολόψυχα στην τέχνη του λόγου και ιδιαίτερα του ποιητικού. Άλλωστε, από τα εννιά του χρόνια έγραφε στίχους και διάβαζε Έλληνες και ξένους ποιητές.

Το 1879 άρχισε να δημοσιογραφεί στις εφημερίδες και τα περιοδικά του καιρού του και το 1886 τύπωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Τραγούδια της Πατρίδος μου. Στο βιβλίο αυτό, όπως και στα άλλα δύο που ακολούθησαν, Ο Ύμνος στην Αθηνά (1889) και Τα μάτια της ψυχής (1992), ο Παλαμάς φανερώνει τις πρώτες νεανικές του προσπάθειες, προικισμένος με πλούσια ευγένεια και ευαισθησία. Μαζί με τον Δροσίνη, τον Πολέμη και άλλους ποιητές της Νέας Σχολής, χρησιμοποιεί τη δημοτική γλώσσα, σε αντίθεση με τους ρομαντικούς καθαρευουσιάνους ποιητές, Σούτσο, Βασιλειάδη, Παράσχο και άλλους.

Στις 27 Δεκεμβρίου του 1887 παντρεύτηκε τη Μαρία Βάλβη, γόνο πολιτικής οικογένειας του Μεσολογγίου, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά, τον Λέανδρο (1891-1958), τη Ναυσικά και τον Άλκη. Στις 15 Οκτωβρίου 1897, ο Παλαμάς διορίστηκε γραμματέας του Πανεπιστημίου Αθηνών, σε ένδειξη τιμής για το ποιητικό του έργο. Γι’ αυτό και οι εφημερίδες του καιρού (Εστία, Άστυ, Ακρόπολις), επαίνεσαν ζωηρότατα την απόφαση του τότε Υπουργού Παιδείας, Ανδρέα Παναγιωτόπουλου, βρίσκοντας την ευκαιρία να εγκωμιάσουν τον ποιητή. Λέγεται ότι, όταν ο Παλαμάς παρουσιάστηκε να αναλάβει υπηρεσία, ο τότε πρύτανης του Πανεπιστημίου, Αλκιβιάδης Κρασσάς, του είπε: «Ελπίζω, κύριε Παλαμά, τώρα που έχετε μια αξιοπρεπή θέση, ότι θα παύσετε... να γράφετε ποιήματα». Ευτυχώς, η ελπίδα του διαπρεπούς αστικολόγου της εποχής εκείνης διαψεύστηκε και η ελληνική τέχνη κέρδισε μια κορυφαία ποιητική φυσιογνωμία.

Τον ίδιο χρόνο με τον διορισμό του εκδίδει τη συλλογή Ίαμβοι και Ανάπαιστοι, που αποτελεί σταθμό στο έργο του. Στο μικρό αυτό βιβλίο, ο ποιητής δείχνει πιο ώριμος, έχει προσωπικό τόνο, δίνει λιτά και επιγραμματικά τις συγκινήσεις που του χαρίζει ο κόσμος της ιστορίας και της ζωής, όπως επισημαίνει η ποιήτρια Σοφία Μαυροειδή-Παπαδάκη. Ο θάνατος του μικρού παιδιού του, του Άλκη, συντρίβει την πατρική του καρδιά, που ζητά τη λύτρωση στην ποίηση. Γράφει τότε τον Τάφο (1898), «τα λυρικά αυτά δάκρυα, που αποκρυσταλλώθηκαν σε σταλακτίτες», όπως γράφει ο κριτικός Ανδρέας Καραντώνης.

Το 1904 ο Παλαμάς κυκλοφορεί την ποιητική συλλογή Ασάλευτη Ζωή, έργο ωριμότητας του ποιητή, όπου η αγνή συγκίνηση δένεται σφιχτά με το στοχασμό και τη γλαφυρότητα του στίχου. Ακολουθούν ποιητικές συλλογές, όπως Οι καημοί της λιμνοθάλασσας, Πολιτεία και Μοναξιά, Οι Βωμοί και οι δύο μεγάλες επικές συνθέσεις του Ο δωδεκάλογος του γύφτου (1907) και Η φλογέρα του Βασιλιά (1910), που τον ανεβάζουν στην κορυφή του ποιητικού Παρνασσού. Τελευταία του ποιητική συλλογή Οι νύχτες του Φήμιου (1935).

Εκτός από ποίηση, ο Παλαμάς έγραψε ένα θεατρικό έργο, την Τρισεύγενη (1903), που ξεχωρίζει για τη γνήσια ποιητική συγκίνηση, μια σειρά διηγημάτων με καλύτερο τον Θάνατο του Παληκαριού και πλήθος κριτικών δοκιμίων. Το 1926 έγινε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και το 1930 πρόεδρός της. Το 1934 ήταν υποψήφιος για το Νόμπελ Λογοτεχνίας, καθώς η φήμη του είχε προ πολλού διαβεί τα σύνορα του ελληνικού κράτους. Ιδιαίτερα τον απασχόλησε το Γλωσσικό Ζήτημα. Υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής της δημοτικής και κορυφαία μορφή του δημοτικιστικού κινήματος με το κύρος του, αλλά και με τις κυρώσεις που υπέστη για τον γλωσσικό του αγώνα (προσωρινή απομάκρυνσή του από το πανεπιστήμιο). Αξιοσημείωτη ήταν η στάση του στα Ευαγγελικά και τα Ορεστειακά.

Ο Κωστής Παλαμάς πέθανε στις 27 Φεβρουαρίου του 1943 και η κηδεία του την επομένη στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών εξελίχθηκε σε αντικατοχικό συλλαλητήριο.

Η συνεισφορά του Κωστή Παλαμά στα ελληνικά γράμματα υπήρξε τεράστια. Ανανέωσε σημαντικά την ποιητική μορφή, αξιοποιώντας στο έπακρο τις δυνατότητες της λογοτεχνικής μας παράδοσης, από τον Όμηρο και τον Ρωμανό τον Μελωδό, ως τον Κάλβο, τον οποίο καθιέρωσε, και το δημοτικό μας τραγούδι. Παράλληλα, έκανε ένα τεράστιο λογοτεχνικό άνοιγμα προς τις λογοτεχνίες της Ευρώπης, μπολιάζοντας την ποίησή του με τα σύγχρονα ρεύματα του Παρνασσισμού, του Συμβολισμού και του Ρεαλισμού. Με αγνό πανανθρώπινο ιδεαλισμό και πηγαία λυρική πνοή, ο Παλαμάς δημιούργησε μια ολόκληρη εποχή κι έγινε δάσκαλος στις νεώτερες γενιές. Δίκαια, λοιπόν, θεωρείται, ύστερα από τον Διονύσιο Σολωμό, ο δεύτερος εθνικός μας ποιητής.



*****************************************************

Κωστής Παλαμάς



 
 

Ο Κωστής Παλαμάς (13 Ιανουαρίου 1859 – 27 Φεβρουαρίου 1943) ήταν ποιητής, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας, ιστορικός και ήταν κριτικός της λογοτεχνίας. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, με σημαντική συνεισφορά στην εξέλιξη και ανανέωση της νεοελληνικής ποίησης. Αποτέλεσε κεντρική μορφή της λογοτεχνικής γενιάς του 1880, πρωτοπόρος, μαζί με τον Νίκο Καμπά και τον Γεώργιο Δροσίνη, της αποκαλούμενης Νέας Αθηναϊκής (ή Παλαμικής) σχολής.

 

Ο Κωστής Παλαμάς ήταν απόγονος μιας παλαιάς οικογένειας που εμφανίσθηκε στις αρχές του 18ου αιώνα. Γενάρχης της υπήρξε ο Παναγιώτης Παλαμάρης. Γεννήθηκε στην Πάτρα το 1859. Σε ηλικία 7 χρονών έμεινε ορφανός και από τους δύο γονείς. Σε ηλικία μόλις 16 χρονών αρχίζει σπουδές νομικής, ακολουθώντας το επάγγελμα του πατέρα του.

Το 1876 έρχεται στην Αθήνα όπου και γράφεται στη Νομική Σχολή της Αθήνας. Γρήγορα όμως θα εγκαταλείψει τη Νομική, και έτσι αποφασίζει να ασχοληθεί με τη λογοτεχνία. Παρά το ότι θα ασχοληθεί με τη ΝΕΑ ελληνική λογοτεχνία, το πρώτο του έργο, που θα δημοσιευτεί το 1876 με τίτλο “Ερώτων ‘Eπη” θα γραφτεί σε υπερκαθαρεύουσα.

Το 1886 θα κυκλοφορήσει η πρώτη του συλλογή στη δημοτική και το 1889 δημοσιεύεται ένα από τα καλύτερα έργα του, ο “Ύμνος της Αθηνάς”, ο οποίος θα βραβευτεί στο Φιλαδέλφειο ποιητικό διαγωνισμό. Αυτό είναι και το πρώτο του βραβείο. Εισηγητής του διαγωνισμού αυτού ήταν ο Νικόλαος Πολίτης.


Το 1892 δημοσιεύει τη συλλογή “Τα μάτια της ψυχής μου”, η οποία βραβεύτηκε και αυτή, το 1890. Το 1897 γίνεται γραμματέας του Πανεπιστημίου Αθηνών, δουλειά για την οποία αμοιβόταν αρκετά καλά, και έτσι απέκτησε την οικονομική άνεση για να συνεχίσει το έργο του.
‘Ενα χρόνο αργότερα, το 1898, δημοσιεύει δύο ποιητικές συλλογές, το “‘Αστυ” και τον “Τάφο”. Ακολουθεί μια περίοδος έμπνευσης και ο Παλαμάς γράφει το 1900 τους “Χαιρετισμούς της Ηλιογέννητης”, το 1904 την “Ασάλευτη Ζωή”, το 1907 τον “Δωδεκάλογο του Γύφτου”, το 1910 την “Φλογέρα του Βασιλιά” και το 1919 “Τα Δεκατετράστιχα”, τα οποία δημοσιεύονται και στην Αλεξάνδρεια.
Το 1925 παίρνει το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών και με την ίδρυση της Ακαδημίας των Αθηνών γίνεται και ένα από τα βασικά στελέχη της. Το 1928 δημοσιεύει τους “Δειλούς και σκληρούς στίχους” (Σικάγο) και το 1930 ή, κατά άλλους, το 1931 γίνεται πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών.
Πεθαίνει στην Αθήνα, στις 27 Φεβρουαρίου 1943, και η πάνδημη κηδεία του μετατρέπεται σε εκδήλωση αντίστασης του ελληνικού λαού εναντίον του Γερμανού κατακτητή.

“Σ΄ αυτό το φέρετρο ακουμπάει η Ελλάδα…” με αυτούς τους στίχους αποχαιρέτησε τον ποιητή ο Άγγελος Σικελιανός , στίχους από το ποίημά του “Ηχήστε οι σάλπιγγες”.

Τίτλοι στη βάση Βιβλιονέτ

Συμμετοχή σε συλλογικά έργα

Μεταφράσεις

1. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Κωστή Παλαμά βλ. Δασκαλόπουλος Δημήτρης, «Κωστής Παλαμάς», Η παλαιότερη πεζογραφία μας· Από τις αρχές της ως τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμοΗ΄ (1880-1900), σ.126-150. Αθήνα, Σοκόλης, 1997, Καραντώνης Ανδρέας, «Παλαμάς Κωστής», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας11. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ., Μαλαφάντης Κωνσταντίνος, «Χρονολόγιο Κωστή Παλαμά (1859-1943)», Διαβάζω334, 27/4/1994, σ.66-74, Μερακλής Μ.Γ., «Κωστής Παλαμάς», Η ελληνική ποίηση· Ρομαντικοί – Εποχή του Παλαμά – Μεταπαλαμικοί· Ανθολογία – Γραμματολογία, σ.218-223. Αθήνα, Σοκόλης, 1977, Μερακλής Μ.Γ., «Παλαμάς Κωστής», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό8. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1988.

Ενδεικτική Βιβλιογραφία

• Άγρας Τέλλος, Κριτικά· Πρώτος τόμος Καβάφης – Παλαμάς· Φιλολογική επιμέλεια Κώστας Στεργιόπουλος, σ.119-190. Αθήνα, Ερμής, 1980.
• Αποστολίδου Βενετία, Ο Κωστής Παλαμάς ιστορικός της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Αθήνα, Θεμέλιο, 1992.
• Βουτιερίδης Ηλίας, Κωστής Παλαμάς· Το ποιητικό του έργο. Αθήνα, Ζηκάκης, 1923.
• Βουτιερίδης Ηλίας, «Παλαμάς Κωστής», Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια19. Αθήνα, Πυρσός, 1932.
• Γιάκος Δημήτρης, «Ο σατιρικός Παλαμάς», Μορφές της ελληνικής λογοτεχνίας, σ.54-89. Αθήνα, Φιλιππότης, 1982.
• Δασκαλόπουλος Δημήτρης, «Κωστής Παλαμάς», Η παλαιότερη πεζογραφία μας· Από τις αρχές της ως τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμοΗ΄ (1880-1900), σ.126-150. Αθήνα, Σοκόλης, 1997.
• Δημαράς Κ.Θ., Κωστής Παλαμάς · Η πορεία του προς την τέχνη. Αθήνα, Ίκαρος, 1947.
• Δόξας Άγγελος, Παλαμάς ·Ψυχολογική ανάλυση του έργου του και της ζωής του. Αθήνα, Εστία, 1959.
• Ζώρας Γεώργιος Θ., Ο Κωστής Παλαμάς ποιητής της εθνικής παράδοσης. Αθήνα, 1959.
• Θρύλος Άλκης, Κωστής Παλαμάς. Αθήνα, Αθηνά, 1924.
• Καραβίας Πάνος, Ο Παλαμάς αντιποιητικός· Δοκίμιο. Αθήνα, Δίφρος, 1960.
• Καραντώνης Ανδρέας (επιμ.), Παλαμάς – Σικελιανός – Καβάφης. Αθήνα, Αετός, 1955 (στη σειρά Βασική Βιβλιοθήκη, αρ.25).
• Καραντώνης Ανδρέας, «Κωστής Παλαμάς», Φυσιογνωμίες· Τόμος πρώτος, σ.275-297. Αθήνα, Παπαδήμας, 1977.
• Καρβέλης Τάκης, «Από τον ανόθευτο λυρισμό των Καημών της λιμνοθάλασσας στην αιχμηρή γλώσσα των Σατιρικών γυμνασμάτων», Δεύτερη ανάγνωση· Κριτικά κείμενα 1984-1991, σ.75-91. Αθήνα, Σοκόλης, 1991.
• Κασίνης Κ.Γ., Η ελληνική λογοτεχνική παράδοση στη «Φλογέρα του Βασιλιά»• Συμβολή στην έρευνα των πηγών. Αθήνα, 1980 (αρ.3 στις εκδόσεις του Ιδρύματος Κωστή Παλαμά).
• Κατσαβέλης Γιάννης, «Ο Λογγίνος στο κριτικό έργο του Παλαμά», Παλίμψηστον14-15 (Ηράκλειο), 1994-1995, ετ.Β’, σ.53-66.
• Κασίνης Κ.Γ., Η ελληνική λογοτεχνική παράδοση στη «Φλογέρα του Βασιλιά»· Συμβολή στην έρευνα των πηγών. Αθήνα, Ίδρυμα Κωστή Παλαμά, 1980.
• Κοκόλης Ξ.Α., Σαρκολατρεία· Μια αποσιωποιημένη διάσταση της ποίησης του Κωστή Παλαμά. Θεσσαλονίκη, Εκδοτική Θεσσαλονίκης, 1999.
• Λαμπράκη-Παγανού Αλεξάνδρα – Παγανός Γ.Δ., Ο εκπαιδευτικός δημοτικισμός και ο Κωστής Παλαμάς. Αθήνα, Πατάκης, 1994.
• Μαστροδημήτρης Π.Δ., «Ο διηγηματογράφος Παλαμάς», Νεοελληνικά· μελέτες και άρθραΑ΄. Θεσσαλονίκη, έκδοση Νέας Πορείας, 1975 (και έκδοση β’ επαυξημένη, Αθήνα, Γνώση, 1984).
• Μαστροδημήτρης Π.Δ., «Κωστής Παλαμάς· Τρεις σταθμοί της μεταθανάτιας παρουσίας του: 1943, 1973, 1983», Εκηβόλος14, Φθινόπωρο 1983, σ.1323-1358 (τώρα και στον τόμο Νεοελληνικά· Μελέτες και άρθραΒ΄, σ.129-169. Αθήνα, Γνώση, 1984).
• Μερακλής Μ.Γ., «Κωστής Παλαμάς», Η ελληνική ποίηση· Ρομαντικοί – Εποχή του Παλαμά – Μεταπαλαμικοί· Ανθολογία – Γραμματολογία, σ.218-223. Αθήνα, Σοκόλης, 1977.
• Μερακλής Μ.Γ., «Παλαμάς Κωστής», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό8. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1988.
• Μιχαλόπουλος Φ., Ο Κωστής Παλαμάς. Αθήνα, Ίδρυμα Κωστή Παλαμά, 1994.
• Μόσχος Ε.Ν., Η μεταφυσική αγωνία στον Παλαμά· Δοκίμιο κριτικής. Αθήνα, Παπαδήμας, 1993.
• Ξενόπουλος Γρηγόριος, «Τρισεύγενη, δράμα σε τέσσερα μέρη υπό Κωστή Παλαμά», Παναθήναια, ετ.Γ΄, 30/9/1903, σ.757-761.
• Παναγιωτόπουλος Ι.Μ., Τα πρόσωπα και τα κείμεναΓ΄ · Κωστής Παλαμάς. Αθήνα, Αετός Α.Ε., 1944.
• Παπανούτσος Ε.Π., Παλαμάς-Καβάφης-Σικελιανός. Αθήνα, Ι.Μ.Σκαζίκης, 1949.
• Πολίτης Λίνος, Μετρικά· Παλαμάς – Σικελιανός· Το σονέτο. Θεσσαλονίκη, 1973.
• Πολίτης Ν.Γ., «Κρίσεις της επιτροπής των Ελλανοδικών του Φιλαδελφείου ποιητικού αγώνος δια τον ΄Υμνον εις την Αθηνάν», Αθηνά, 16/4/1889.
• Πολίτου-Μαρμαρινού Ελένη, Ο Κωστής Παλαμάς και ο Γαλλικός Παρνασσισμός. Αθήνα, 1976 (διδακτορική διατριβή).
• Πούχνερ Βάλτερ, «Θάνατος παλληκαριού· ή Η ανεπαίσθητη υπέρβαση της ηθογραφίας», Νέα Εστία, 15/2/1995, σ.246, 1η/3/1995, σ.316-334, 15/3/1995, σ.380-396.
• Πούχνερ Βάλτερ, Ο Παλαμάς και το θέατρο. Αθήνα, Καστανιώτης, 1995.
• Σαρδελής Κώστας, Ο ασάλευτος ταξιδιώτης· Τα παιδικά χρόνια του Κωστή Παλαμά. Αθήνα, Εστία, 1993.
• Σαχίνης Απόστολος, Ο Παλαμάς και η κριτική. Αθήνα, Ίδρυμα Κωστή Παλαμά, 1994.
• Σταύρου Πάτροκλος, Ο Παλαμάς και η Κύπρος. Αθήνα, 1968.
• Στεργιόπουλος Κώστας, «Ο αφηγηματικός Παλαμάς», Τετράδια Ευθύνης21, 11/1983 (τώρα και στον τόμο ΠεριδιαβάζονταςΒ΄· Στο χώρο της παλιότερης πεζογραφίας μας, σ.110-118. Αθήνα, Κέδρος, 1986).
• Τσάτσος Κωνσταντίνος, Παλαμάς. Αθήνα τυπ.Εστίας, 1936.
• Τωμαδάκης Νικόλαος Β., Η «Φλογέρα του Βασιλιά» του Κωστή Παλαμά• Ομιλία. Αθήνα, 1959 (ανάτυπο από το περ. ΠαρνασσόςΑ΄).
• Χαλά Αντωνίου Φιλίππου, Η αλληλογραφία μου με τον ποιητή Κωστή Παλαμά. Αθήνα, τυπ.Εστίας, 1934.
• Χατζηγιακουμής Μαν. Κ. , Κωστής Παλαμάς· Διονύσιος Σολωμός. Αθήνα, Ερμής, 1970.
• Χουρμούζιος Αιμίλιος, Ο Παλαμάς και η εποχή τουΑ΄. Αθήνα, Πήγασσος Α.Ε., 1944 και Β’-Γ’, Αθήνα, Διόνυσος, 1959-1960.
• Fletcher Robin A., Kostes Palamas. A Great Modern Greek Poet. His life – His Work and his Struggle for Demoticism. Αθήνα, 1984.
• Ricks David, «Palamas and the ancient myth of the poet», Ancient Greek Myth in Modern Greek Poetry• Essays in memory of C.A.Trypanis• edited by Peter Mackridge, σ.21-31. London, Frank Cass, 1996.

Αφιερώματα περιοδικών

• Νέα ΖωήΣτ΄, 7/4/1926, αρ.6.
• La Semaine Egyptienne, 15/4/1930.
• Ελληνίς16, 4/1936.
• Πάφος8, 4/1936.
• Κυπριακά Γράμματα7-8, ετ.Β’, 4-5/1936.
• Τα Νέα Γράμματα5-6, Μάης-Ιούνης 1936.
• Γράμματα, επιμνημόσυνο τεύχος, 1943.
• Νέα Εστία34, ετ.ΙΖ΄, Χριστούγεννα 1943, αρ.397.
• Αγγλοελληνική Επιθεώρηση4, 3/1949, αρ.2.
• Αγγλοελληνική Επιθεώρηση4, 3/1950, αρ.9.
• Νέα Εστία49, ετ.ΚΕ΄, 1η/3/1951, αρ.568.
• Ελληνική Δημιουργία.Ι΄, αρ.114, 1/11/1952.
• Παρνασσός1, 1-5/1959.
• Πορεία4, 1959, αρ.33-34.
• Νέοι Σταθμοί4-5, ετ.1, 4-5/1959.
• Νέα Εστία81, ετ.ΜΑ΄, 1η/3/1967, αρ.952.
• Νέα Εστία93, ετ.ΜΖ΄, 1η/3/1973, αρ.1096.
• Κριτικά Φύλλα2, 11-12/1973, αρ.12.
• Γράμματα2, 1-2/1976.
• Νέα Εστία99, ετ.Ν΄, 1η/3/1976, αρ.1168.
• Νέα Εστία111, ετ.ΝΣΤ΄, 1η/3/1982, αρ.1312.
• Τετράδια Ευθύνης21, 11/1983.
• Νέα Εστία117, ετ.ΝΘ΄, 1η/3/1985, αρ.1384.
• Νέα Εστία119, ετ.Ξ΄, 1η/3/1986, αρ.1408.
• Εκηβόλος14, ΄Ανοιξη 1986.
• Η λέξη114, 3-4/1993.
• Νέα Εστία134, ετ.ΞΖ΄, Χριστούγεννα 1993, αρ.1595.
• Διαβάζω334, 27/4/1994. 1. Για διεξοδική εργογραφία και βιβλιογραφία του Κωστή Παλαμά βλ. τα: Κατσίμπαλης Κ.Γ. , Παλαμική Βιβλιογραφία. Αθήνα, Εστία, 1932. Κατσίμπαλης Κ.Γ., Βιβλιογραφία Κωστή Παλαμά,Α΄-Γ΄. Αθήνα, Σεργιάδης, 1943. Κατσίμπαλης Κ.Γ., Βιβλιογραφία Κωστή Παλαμά (1943-1953). Αθήνα, Σεργιάδης, 1953. Κατσίμπαλης Κ.Γ., Βιβλιογραφία Κωστή Παλαμά (1954-1958). Αθήνα, 1959. Κατσίμπαλης Κ.Γ. , Βιβλιογραφία Κωστή Παλαμά (1959-1963). Αθήνα, 1964. Κατσίμπαλης Κ..Γ., Βιβλιογραφία Κωστή Παλαμά (1964-1969). Αθήνα, 1970, Κασίνης Κ.Γ., Βιβλιογραφία Κωστή Παλαμά (1911-1925). Αθήνα, ΄Ιδρυμα Κωστή Παλαμά, 1973. Κασίνης Κ.Γ., «Βιβλιογραφία Κωστή Παλαμά 1932-1942· Πρώτη καταγραφή», Νέα Εστία134, ετ.ΞΖ’ Χριστούγεννα 1993, αρ.1595, σ.273-344.

Εργογραφία

(πρώτες αυτοτελείς εκδόσεις) 1

Ι.Ποίηση
• Μισολόγγι. Μεσσολόγγι, τυπ. Δυτική Ελλάς, 1878.
• Τραγούδια της πατρίδος μου. Αθήνα, 1886.
• Ύμνος εις την Αθηνάν. Αθήνα, τυπ. αφων Περρή, 1889.
• Τα μάτια της ψυχής μου. Αθήνα, τυπ.Εστίας, 1892.
• Ίαμβοι και ανάπαιστοι. Αθήνα, τυπ.Εστίας, 1897.
• Τάφος. Αθήνα, Εστία, 1898.
• Οι χαιρετισμοί της Ηλιογέννητης. Πειραιάς, τυπ. Σφαίρα, 1900.
• Η ασάλευτη ζωή. Αθήνα, τυπ.Εστίας, 1904.
• Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου. Αθήνα, τυπ.Εστίας, 1907.
• Η φλογέρα του Βασιλιά με την Ηρωική τριλογία, Πρόλογο κι Επίλογο. Αθήνα, τυπ.Εστίας, 1910.
• Οι καημοί της λιμνοθάλασσας και Τα Σατυρικά γυμνάσματα. Αθήνα, Φέξης, 1912.
• Η Πολιτεία και η Μοναξιά. Αθήνα, Εστία, 1912.
• Βωμοί. Αθήνα, Εστία, 1915.
• Τα παράκαιρα. Αθήνα, Ι.Ν.Σιδέρης, 1919.
• Τα δεκατετράστιχα. Αλεξάνδρεια, τυπ.Κασιμάτη-Ιωνά, 1919.
• Οι πεντασύλλαβοι – Τα παθητικά κρυφομιλήματα – Οι λύκοι – Δυο λουλούδια από τα ξένα. Αθήνα, Κολλάρος, 1925.
• Δειλοί και σκληροί στίχοι. Σικάγο, τυπ. Ο Νεοελληνικός Μέρκουρι, 1928.
• Ο κύκλος των τετραστίχων. Αθήνα, τυπ. Ο Κοραής, 1929.
• Περάσματα και χαιρετισμοί. Αθήνα, τυπ.Εστίας, 1931.
• Οι νύχτες του Φήμιου. Αθήνα, τυπ.Εστίας, 1935.
• Βραδινή φωτιά. 1944. (μεταθανάτια έκδοση από το γιο του ποιητή Λέανδρο).
ΙΙ.Κριτική- Αυτοβιογραφικά κείμενα- Μελέτες
• Το έργον του Κρυστάλλη. Αθήνα, τυπ.Εστίας, 1894.
• Διονυσίου Σολωμού · Άπαντα τα ευρισκόμενα. Αθήνα, τυπ. Π.Δ.Σακελλαρίου, 1901.
• Γράμματα. Αθήνα, τυπ.Εστίας, 1904.
• Γράμματα2. Αθήνα, τυπ.Εστίας, 1907.
• Ηρωικά πρόσωπα και κείμενα. Αθήνα, εκδ. της “Φοιτητικής Συντροφιάς”, 1911.
• Τα πρώτα κριτικά. Αθήνα, Φέξης, 1913.
• Αριστοτέλης Βαλαωρίτης. Αθήνα, τυπ.Εστίας, 1914.
• Ιούλιος Τυπάλδος. Αθήνα, τυπ. Π.Δ.Σακελλαρίου, 1917 (στη σειρά .Διαλέξεις Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσού12· Διαλέξεις περί ελλήνων ποιητών του ΙΘ΄ αιώνος)
• Βιζυηνός και Κρυστάλλης. Αθήνα, τυπ. Π.Δ.Σακελλαρίου, 1917 (στη σειρά Διαλέξεις Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσού16· Διαλέξεις περί ελλήνων ποιητών του ΙΘ΄ αιώνος).
• Ανατόλ Φρανς. Αθήνα, Πανεπιστήμιο Αθηνών, 1925.
• Γύρω στο Σολωμό. Αθήνα, τυπ. Προμηθεύς, 1927.
• Πεζοί Δρόμοι Α΄. Αθήνα, Ζηκάκης, 1928.
• Πεζοί δρόμοι Β΄. Αθήνα, Ζηκάκης, 1928.
• Προσφώνησις· του αντιπροέδρου της Ακαδημίας Αθηνών… Αθήνα, τυπ. Εστίας, 1929.
• Ο Γκαίτε στην Ελλάδα. Αθήνα, Δημητράκος, 1932.
• Τα χρόνια μου και τα χαρτιά μου · Η ποιητική μου Α’. Αθήνα, τυπ.Εστίας, 1933.
• Πεζοί δρόμοι Γ΄· Κάποιων νεκρών η ζωή. Αθήνα, Δημητράκος, 1934.
• Τα χρόνια μου και τα χαρτιά μου2. Αθήνα, τυπ.Εστίας, 1940.
ΙΙΙ.Διηγήματα
• Θάνατος παλληκαριού. Αθήνα, τυπ. Εστίας, 1901.
• Διηγήματα. Αθήνα, Ι.Ν.Σιδέρης, 1920.
IV.Θέατρο
• Τρισεύγενη· Δράμα σε τέσσερα μέρη. Αθήνα, τυπ. Εστίας, 1903.
V.Μεταφράσεις
• Andre Laurie, Πρόας ο Νικίου. 1898.
• Emile Verhaeren, Η Ελένη της Σπάρτης. Αθήνα, Τα έργα, 1916.
• Ξανατονισμένη μουσική. Αθήνα, Εστία, 1930.
VI.Αλληλογραφία
• Γράμματα στη Ραχήλ. 1960.
• ΑλληλογραφίαΑ΄ (1875-1915)• Εισαγωγή – Φιλολογική Επιμέλεια- Σημειώσεις Κ.Γ.Κασίνη. Αθήνα, έκδοση του Ιδρύματος Κωστή Παλαμά, 1975.
• ΑλληλογραφίαΒ΄ (1916-1928)• Εισαγωγή – Φιλολογική Επιμέλεια- Σημειώσεις Κ.Γ.Κασίνη. Αθήνα, έκδοση του Ιδρύματος Κωστή Παλαμά,1978.
• ΑλληλογραφίαΓ΄ (1929-1941) )• Εισαγωγή – Φιλολογική Επιμέλεια- Σημειώσεις Κ.Γ.Κασίνη. Αθήνα, έκδοση του Ιδρύματος Κωστή Παλαμά, 1981.
• ΑλληλογραφίαΔ΄ • Γράμματα στη Λιλή Ζηρίνη• Εισαγωγή – Φιλολογική Επιμέλεια- Σημειώσεις Κ.Γ.Κασίνη. Αθήνα, έκδοση του Ιδρύματος Κωστή Παλαμά, 1986.
• ΑλληλογραφίαΕ΄· Γράμματα στη Στέλλα Διαλέττη. Αθήνα, έκδοση του Ιδρύματος Κωστή Παλαμά,
VII. Συγκεντρωτικές εκδόσεις
• Σονέτα· Φιλολογική επιμέλεια Κάρολος Μητσάκης. Αθήνα, 1995.
• ΆπανταΑ΄-ΛΓ΄. Αθήνα, Ίδρυμα Κωστή Παλαμά, 1992. 1. Για διεξοδική και βιβλιογραφία του Κωστή Παλαμά βλ. τα :Κατσίμπαλης Κ.Γ. , Παλαμική Βιβλιογραφία. Αθήνα, Εστία, 1932. Κατσίμπαλης Κ.Γ., Βιβλιογραφία Κωστή Παλαμά,Α΄-Γ΄. Αθήνα, Σεργιάδης, 1943. Κατσίμπαλης Κ.Γ., Βιβλιογραφία Κωστή Παλαμά (1943-1953). Αθήνα, Σεργιάδης, 1953. Κατσίμπαλης Κ.Γ., Βιβλιογραφία Κωστή Παλαμά (1954-1958). Αθήνα, 1959. Κατσίμπαλης Κ.Γ., Βιβλιογραφία Κωστή Παλαμά (1959-1963). Αθήνα, 1964. Κατσίμπαλης Κ..Γ., Βιβλιογραφία Κωστή Παλαμά (1964-1969). Αθήνα, 1970. Κασίνης Κ.Γ., Βιβλιογραφία Κωστή Παλαμά (1911-1925). Αθήνα, ΄Ιδρυμα Κωστή Παλαμά, 1973, Κασίνης Κ.Γ., «Βιβλιογραφία Κωστή Παλαμά 1932-1942· Πρώτη καταγραφή», Νέα Εστία, Χριστούγεννα 1993, σ.273-344.

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ

·         Εμείς οι εργάτες…
·         Η Ελιά
·         Η Ξενητεμένη
·         Ο Διγενής και ο Χάροντας
·         Οι λύκοι
·         Ολυμπιακός Ύμνος
·         Παύλος Μελάς
·         Στη νεολαία μας
·         Το τραγούδι του τρελλού


 

 

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου