Τζώρτζης Μολφέτας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1871
Θάνατος	2  Ιουλίου 1916
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Νέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ποιητής
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Τζώρτζης Μολφέτας (πραγματικό όνομα Γεώργιος, Αργοστόλι, 1871 – Αθήνα, 2 Ιουλίου 1916^[1]) ήταν σατιρικός ποιητής, εκδότης και μουσικός από την Κεφαλονιά.

Επίγραμμα
Ενταύθα ετελεύτησε
υπομονετικό γαϊδούρι.
Διότι επροτίμησε
γαϊδούρι ν’απομείνει,
ενώ μπορούσε Επίσκοπος
και Δήμαρχος να γίνει.

Βιογραφία

Το 1891 άρχισε την έκδοση της εφημερίδας "Ο Κολόμπος", ωστόσο ο πατέρας του επέμενε να σπουδάσει δικηγόρος, όπως ήταν εκείνος. Έτσι ο Τζώρτζης πήγε στην ελληνική πρωτεύουσα και γράφτηκε στη Νομική Σχολή.

Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Αθήνα γνωρίστηκε με το Θέμο Άννινο και εξέδωσε μια νέα σατιρική εφημερίδα, με τίτλο "Αίσωπος". Οι κριτικές που του έκαναν ήταν ευνοϊκές, σε βαθμό που ο Βλάσης Γαβριηλίδης αναφέρθηκε στον νεαρό Μολφέτα κάνοντας λόγο για το "νέο Σουρή" (Ακρόπολις).

Εξαιτίας της νοσταλγίας για το νησί του, επέστρεψε στην ιδιαίτερη πατρίδα του και έγινε εκδότης μιας ακόμα εφημερίδας, που σύντομα έγινε γνωστή και εκτός Κεφαλονιάς. Ήταν το Ζιζάνιο, το οποίο με τη δροσιά και τη φαιδρότητά του εξέπληξε ευχάριστα ακόμα και τους Αθηναίους αναγνώστες.

Παράλληλα με το γράψιμο, ο Μολφέτας έπαιζε πολύ καλά και κιθάρα. Ανάμεσα στους φανατικούς αναγνώστες του ήταν και ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Το 1916 όμως προσβλήθηκε από πλευρίτιδα και πέθανε το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς. Ο Γεώργιος Σουρής είχε κάνει λόγο για "εθνική απώλεια", αναγνωρίζοντας ότι ο Τζώρτζης ήταν ανώτερος από εκείνον.

Δείγματα γραφής του Μολφέτα μπορούμε ν’ απολαύσουμε διαμέσου του παρακάτω ποιήματος που σατυρίζει τις συνέπειες από τις έξωθεν οικονομικές παρεμβάσεις των εταίρων (Αγγλίας, Γαλλίας, Αυστρίας, Γερμανίας, Ρωσίας, Ιταλίας) με την υποθήκευση των φορολογικών εσόδων ώστε να εξασφαλισθεί η αποπληρωμή των δανείων συνεπεία  της εμπλοκής της χρεοκοπημένης Ελλάδας (και) από την σύρραξη του “ατυχούς πολέμου” με την Τουρκία το 1897. Ο Μολφέτας στο παρακάτω ποίημα καυτηριάζει τη φτώχεια και την ανεργία, την οικονομική ανισότητα και την φαυλότητα – διαπλοκή της εξουσίας. Δημοσιεύτηκε στο «Ζιζάνιο» στις 21/2/1901, θα μπορούσε όμως, να είχε γραφεί σήμερα στην εποχή των Μνημονίων μιας και οι αντιστοιχίες ανάμεσα στο τότε και το τώρα είναι παμπόλλες:

Είναι καιρός μου φαίνεται

να πάρω άλλα μέτρα

να φύγω κι από πίσω μου

να ρίξω μαύρη πέτρα.

Τι περιμένω μένοντας   

σε τόπο σαν ετούτο

όπου ενώ φημίζεται

για τον πολύ τον πλούτο

καμιά δεν βλέπεις πουθενά

να γίνεται εργασία

κι όλα τα χέρια της δουλειάς

είναι σ’ απελπισία.

Τι περιμένω μένοντας

στον τόπο τον τσιφούτη

που θάφτονται στις τράπεζες

χρυσοκανθάρων πλούτη,

χωρίς ελπίς να φαίνεται

κανείς των να θελήσει

τόσους εργάτες που πεινούν

μ’ αυτά να ωφελήσει.

Αλλού να πω να ζήσουμε

ν’ αλλάξουμε φυλλάδα

δεν υποφέρω πια μωρέ

να βλέπω την Ελλάδα

από εστία των Σοφών

της τέχνης και των Φώτων

σκηνή αισχρών κωμωδιών

κι αισχίστων γεγονότων.

Από μητέρα των κλεινών

Ηρώων και Γιγάντων

μητέρα της φαυλότητος

και των κακών απάντων.

Από σεμνή και άσπιλον

Παρθένα των αιώνων

γωνία διαπρέπουσα

στα ψέματα και μόνο.

Έτερο έργο του Μολφέτα μέσω του παρακάτω Επίγραμματος:

Ενταύθα ετελεύτησε
υπομονετικό γαϊδούρι.
Διότι επροτίμησε
γαϊδούρι ν’απομείνει,
ενώ μπορούσε Επίσκοπος
και Δήμαρχος να γίνει.

Πηγές

• Βιογραφικό, Εγκυκλοπαίδεια "Δομή".
• Ο σατιρικός ποιητής Γεώργιος Γερ. Μολφέτας, μελέτη της Ευρώπης Μοσχονά-Μαραγκάκη, ιδιωτική έκδοση 2004.
• Γεώργιος Γερ. Μολφέτας, Ο μεγάλος σατυρικός ποιητής της Κεφαλονιάς μετά τον Λασκαράτο, kefaloniatoday.com
• Συλλογικό έργο, "Εγκυκλοπαίδεια 2002", τ. 13, σελ. 31, Αθήνα 1984.

• Καββαδίας Γεώργιος, Γεώργιος  Μολφέτας, ο ποιητής και ο μουσικός. Πρόλ.: Δημ. Λαμπίκη. Αθήναι, 1953, σελ. 79.