26.04.2024     Στην νύχτα θα μπούμε για να κλέψουμε ένα κλαδί ανθισμένο.   Θα περάσουμε τον τοίχο, στον ερεβώδη ξένο κήπο, δυο σκιές μες στο σκοτάδι.   Ακόμα δεν έφυγε ο χειμώνας, και ξαφνικά η μηλιά μοιάζει να έγινε καταρράχτης αστεριών ευωδιαστών.   Στη νύχτα θα μπούμε ως το τρεμουλιαστό της στερέωμα, και τα μικρά σου χέρια...

23.04.2024     XIII Να ’σαι πριν από κάθε αποχωρισμό, σαν να ’ταν πίσω σου, όπως η βαρυχειμωνιά που μόλις τώρα φεύγει. Γιατί απ’ όλους τους χειμώνες είν’ ένας τόσο μεγάλος, που αν τον ξεπεράσεις, η καρδιά σου στο εξής όλα θα τ’ αντέχει. Να ’σαι πάντοτε νεκρός...

    Γεια σου Απρίλη γεια σου Μάρτη και πικρή Σαρακοστή βάζω πλώρη και κατάρτι και γυρεύω ένα νησί που δε βρίσκεται στο χάρτη   Το κρατάνε στον αέρα τέσσερα χρυσά πουλιά δε γνωρίζω εκεί πέρα ούτε κλέφτη ούτε φονιά ούτε μάνα και πατέρα.   Τα λουλούδια μεγαλώνουν κάθε νύχτα τρεις οργιές τις ακρογιαλιές ισκιώνουν και τα δέντρα...

Ένα από τα πιο αναγνωρισμένα φεστιβάλ ποίησης στον κόσμο θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα, στις 19 και 20 Απριλίου, με προβολές βιντεο-ποίησης, spoken word συναυλίες, περφόρμανς, αναγνώσεις και ομιλίες. Αντιγόνη Πάντα-Χαρβά 19.04.2024 Το Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών παρουσιάζει για ενδέκατο χρόνο στην Αθήνα το International Video Poetry...

    Αν ενώσεις το βροχόνερο με το δάκρυ σου το γέλιο σου με τον ήλιο το σίφουνα, τον αγέρα με την ξεσηκωμένη αγανάκτησή σου. Αν κλάψεις για τα παιδάκια με τις ρόδινες ανταύγειες τού δειλινού στο πρόσωπο, που πλαγιάζουν με τα χεριά αδειανά, με τα πόδια...

    Σήμερα που η ανθρώπινη ζωή δεν κοστίζει, πάλι, μια δεκάρα, που η φύση υφίσταται τη μεγαλύτερη στην ιστορία της καταστροφή, που πλήθη ολόκληρα τρέχουν σαν σκυλιά πίσω απ’ τον αφέντη τους, τον εύκολο πλουτισμό, ενώ άλλα πλήθη, ακόμα μεγαλύτερα, πεθαίνουν μέσα στην ανέχεια, είναι παρήγορο να...

    Ἄλλοτε ἡ θάλασσά μας εἶχε σηκώσει στὰ φτερά της Μαζί της κατεβαίναμε στὸν ὕπνο Μαζί της ψαρεύαμε τὰ πουλιὰ στὸν ἀγέρα Τὶς ἡμέρες κολυμπούσαμε μέσα στὶς φωνὲς καὶ τὰ χρώματα Τὰ βράδια ξαπλώναμε κάτω ἀπ' τὰ δέντρα καὶ τὰ σύννεφα Τὶς νύχτες ξυπνούσαμε γιὰ νὰ...

      Κρατώ λουλούδι μάλλον. Παράξενο. Φαίνετ’ απ’ τη ζωή μου πέρασε κήπος κάποτε. Στο άλλο χέρι κρατώ πέτρα. Με χάρη και έπαρση. Υπόνοια καμιά ότι προειδοποιούμαι γι’ αλλοιώσεις, προγεύομαι άμυνες. Φαίνετ’ απ’ τη ζωή μου πέρασε άγνοια κάποτε. Χαμογελώ. Η καμπύλη του χαμόγελου, το κοίλο αυτής της διαθέσεως, μοιάζει με τόξο καλά τεντωμένο, έτοιμο. Φαίνετ’ απ’ τη ζωή...

15.03.2024     Τι θέλει ο λαός αυτός ο αποβλακωμένος, που μασκαράς ξεκάλτσωτος εβγήκε στο σεργιάνι, κι εδώ κι εκείθε πιλαλά καταμουντζουρωμένος; Δεν θέλει τίποτα, καλό μουντζούρωμα του φθάνει Μουντζούρα για τη μούρη του και άλλο δεν γυρεύει, ο ίδιος μασκαρεύεται αντί να μασκαρεύει. Ποτέ τους Κυβερνήτας του δεν...

03.2024     Ξύπνησε γάργαρο νερὸ ἀπὸ τὴ ρίζα τοῦ πεύκου νὰ βρεῖς τὰ μάτια τῶν σπουργιτιῶν καὶ νὰ τὰ ζωντανέψεις ποτίζοντας τὸ χῶμα μὲ μυρωδιὰ βασιλικοῦ καὶ μὲ σφυρίγματα σαύρας. Τὸ ξέρω εἶσαι μία φλέβα γυμνὴ κάτω ἀπὸ τὸ φοβερὸ βλέμμα τοῦ ἀνέμου...

11.03.2024     Αν η φωνή μιας γυναίκας που λέει ιστορίες έχει τη δύναμη να φέρει παιδιά στον κόσμο, αληθεύει επίσης και το ότι ένα παιδί έχει τη δύναμη να ζωντανέψει ιστορίες. Λένε ότι ο άνθρωπος θα τρελαινόταν αν δεν μπορούσε να ονειρευτεί τη...

28.02.2024     Μάθαινε και τ' απλούστερα! Γι' αυτούς που ο καιρός τους ήρθε ποτέ δεν είναι πολύ αργά! Μάθαινε το αβγ, δε σε φτάνει, μα συ να το μαθαίνεις! Μη σου κακοφανεί! Ξεκίνα! Πρέπει όλα να τα ξέρεις! Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία. Μάθαινε, άνθρωπε στο άσυλο! Μάθαινε, άνθρωπε...

  Ως το τέλος   Περνάει ο καιρός, κι εγώ ο φτωχός πιο μοναχός, μα πιο σοφός Στην χώρα μου πια δεν γελούν μόνο πουλούν όσα πονούν Ντύσου καλά, ήρθε ο βοριάς κι είναι φονιάς   Περνάει ο καιρός, κι εγώ ο γέρος φτωχός πιο μοναχός, μα πιο σοφός Ντύσου καλά,...

Επιμελείται ο Χρήστος Μαυρόπουλος       Σκοτάδι. Μερικές σταγόνες φαίνεται να στάζουν και να πέφτουν από τοίχους που δεν μπορούμε να δούμε. Ακούμε βαριές πόρτες να κλείνουν, να χτυπούν σαν καμπάνες‧ μετά βήματα, γρήγορα βήματα σε ένα υγρό, μεταλλικό πάτωμα‧ αντηχούν δυνατά σε έναν καθεδρικό...

    Πήρε να χειμωνιάζει. Πλήθυναν οι άδειες καρέκλες γύρω μου. Έχω πιάσει γωνιά και πίνω καφέδες, φουμέρνοντας αντίκρυ στο πέλαγος. Θα μπορούσα να περάσω έτσι μια ζωή ολόκληρη, αν δεν την έχω κιόλας περάσει. Ανάμεσα σε μια παλιά ξύλινη πόρτα ξεβαμμένη απ’ τον ήλιο...

      Ό,τι κι αν λέμε, ό,τι κι αν κάνουμε ό,τι κι αν σιωπηλά ή φωναχτά αναψηλαφούμε κάποιοι άλλοι, μικρά παιδιά ακόμα θα ζήσουν τα ίδια χιλιοειπωμένα βάσανα τις ίδιες απρόσμενες χαρές, θα προσπαθήσουν ν’ ανοίξουν καινούργιους δρόμους, ξεκινώντας όμως από έναν που δεν διαφέρει και πολύ απ’...

  Γιώργος Σεφέρης «Ο βασιλιάς της Ασίνης» Ἀσίνην τε…( Ιλιάδα Β 560 Σημείωση του ποιητή). ΙΛΙΑΔΑ Κοιτάξαμε όλο το πρωί γύρω γύρω το κάστρο αρχίζοντας από το μέρος του ίσκιου εκεί που η θάλασσα πράσινη και χωρίς αναλαμπή, το στήθος σκοτωμένου παγονιού μας δέχτηκε όπως ο καιρός...

    «Δυο βαριά άλογα και ένα αργό αμάξι, αυτό ή κάτι άλλο, έξω από το παράθυρό μου στο δρόμο αυτός ο θόρυβος. Σε λίγο θα ’χει νυχτώσει· βλέπω να με κοιτάζει ακόμη ένα αέτωμα γεμάτο αγάλματα ακρωτηριασμένα.   Πόσο βαριά είναι τα αγάλματα; Προτιμώ μια στάλα αίμα από...