Εννέα μήνες περιμέναμε για την πρώτη (μαραθώνια!) συνέντευξη Τύπου της νέας διευθύντριας του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, Κατερίνας Γρέγου, και να που χθες το μεσημέρι βρεθήκαμε σε κάτι που θύμιζε κοσμική εκδήλωση με περίπου 200 άτομα (από εκπροσώπους του ΥΠΠΟΑ, μέλη του Δ.Σ. και εργαζόμενους του ΕΜΣΤ, διευθυντές δημόσιων και ιδιωτικών φορέων πολιτισμού, μέχρι καλλιτέχνες) να καταλαμβάνουν κάθε σπιθαμή του υπόγειου αμφιθεάτρου και με τις υποχρεωτικές αποστάσεις να καταργούνται... υποχρεωτικά.
Ετσι, λοιπόν, με τα καλωσορίσματα και τις ευχαριστίες, μπαίνουμε, όπως τονίστηκε, στην τέταρτη φάση του μουσείου (προηγήθηκαν τα χρόνια της ιδρυτικής διευθύντριας Αννας Καφέτση, της Κατερίνας Κοσκινά και του μεταβατικού διδύμου Δ. Αντωνακάκη-Σ. Τσιάρα), «σε τροχιά κανονικής λειτουργίας», όπως τόνισε ο Νικόλας Γιατρομανωλάκης.
Οργανωμένη, μεθοδική, με ισχυρή άποψη, η Κατερίνα Γρέγου, ονειρεύεται «ένα μουσείο γεμάτο κόσμο», «σημείο αναφοράς στην Ελλάδα και το εξωτερικό», ένα μουσείο που «θα αξιοποιήσει το πλεονέκτημα της θέσης του σε μια δυναμική και πολυπολιτισμική μητρόπολη της Μεσογείου, όπως είναι η Αθήνα, και θα εστιάσει στις πλούσιες και αμφιλεγόμενες ιστορίες του γεωγραφικού χώρου του οποίου αποτελεί μέρος».
Ιστορικός τέχνης και μουσειολόγος με διεθνή δράση, η νέα διευθύντρια, όπως αντιληφθήκαμε, έχει απόλυτη ελευθερία κινήσεων για να πραγματοποιήσει το προσωπικό όραμά της και την απόλυτη στήριξη του ΥΠΠΟΑ. Για τα φιλόδοξα σχέδιά της το ΕΜΣΤ έχει προίκα έναν εξαιρετικά υψηλό προϋπολογισμό 9.204.854 ευρώ, για το 2022, εγκεκριμένο από το υπουργείο -μάλιστα θα συνεχιστεί στο ίδιο ύψος και του χρόνου, όπως υποσχέθηκε ο υφυπουργός Πολιτισμού- με την κρατική επιχορήγηση να ανέρχεται στα 2.900.000 ευρώ, τα ίδια έσοδα στο 1.100.354 ευρώ και τα ταμειακά διαθέσιμα στα 5.204.500 ευρώ.
Ενας προϋπολογισμός «απαραίτητος για την ολική επανεκκίνηση του φορέα, με ένα πολυσχιδές εκθεσιακό, συλλεκτικό, εκδοτικό πρόγραμμα, εκστρατεία επικοινωνίας, αλλά και αναγκαίες αρχιτεκτονικές επεμβάσεις στους χώρους και τη συλλογή, προκειμένου να βελτιωθεί η μουσειακή και εκθεσιακή εμπειρία», όπως είπε η νέα διευθύντρια, ορεξάτη για μεταρρυθμίσεις και δραστικές αλλαγές, που καθορίζουν την ταυτότητα και την πορεία του ΕΜΣΤ.
■ Η μεγαλύτερη ανατροπή είναι πως αντικαθιστά «την ιδέα της "μόνιμης" συλλογής και μιας στατικής και παγιωμένης μουσειολογικής μελέτης από μια ευέλικτη επιμελητική προσέγγιση». Δήλωσε πως «δεν είναι ιερή αγελάδα η μουσειολογική μελέτη» και προχωρά παρακάμπτοντας -με τη συνδρομή του ΥΠΠΟΑ- το Συμβούλιο Μουσείων, που είναι αρμόδιο να εγκρίνει τις όποιες αλλαγές στις μουσειολογικές και μουσειογραφικές μελέτες.
■ Υποστηρίζει τις απευθείας αναθέσεις, «σύμφωνα με τις δυνατότητες που δίνει ο νόμος, αλλά πάντα προηγείται έρευνα πριν καταλήξουμε σε συγκεκριμένη πρόταση», όπως διευκρίνισε η διοικητική και οικονομική διευθύντρια Αθηνά Ιωάννου. Ετσι, το ΕΜΣΤ προχώρησε τον περασμένο Οκτώβριο σε απευθείας ανάθεση της «Μελέτης Σκοπιμότητας για την ανάδειξη-μετατροπή-επανάχρηση χώρων του ΕΜΣΤ», ακόμη μία παρέμβαση στο ταλαιπωρημένο κτίριο του Τάκη Ζενέτου.
■ Επαναπροσδιορίζει το σκεπτικό της μόνιμης συλλογής που αριθμεί 1.400 έργα, εστιάζοντας περισσότερο «σε έργα και θεματικές που σχετίζονται με τη στρατηγική θέση της χώρας και σε καλλιτέχνες της Μεσογείου και του παγκόσμιου Νότου».
■ Προχωράει σε αγορές έργων από καλλιτέχνες ή εκπροσώπους τους και επιλεκτικά δέχεται έργα από δωρεές.
■ Πιστεύοντας ότι «η τέχνη δεν είναι χόμπι, είναι επάγγελμα», καθιερώνει την πολιτική της δίκαιης πληρωμής για τους καλλιτέχνες που συνεργάζονται με το ΕΜΣΤ.
■ Στοχεύει στη στελέχωση του ΕΜΣΤ, όπου σήμερα εργάζονται 55 άτομα με σχέση εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου καθώς και 2 με διάθεση από το υπουργείο Πολιτισμού. Βάσει του ισχύοντος ΕΚΛ θα έπρεπε να εργάζονται 88 υπάλληλοι στο μουσείο, το οποίο δεν έχει ελλείψεις στις διοικητικές-οικονομικές υπηρεσίες αλλά υστερεί σε θέσεις επιστημονικού προσωπικού.
Εκθεσιακό πρόγραμμα
● Κορωνίδα για το 2022 είναι η επίκαιρη έκθεση «Statecraft. Διαμορφώνοντας το κράτος» που εγκαινιάζεται στις 17 Ιουνίου σε επιμέλεια Κατερίνας Γρέγου με τη συμμετοχή καλλιτεχνών από την Ελλάδα και το εξωτερικό και εξετάζει τους μηχανισμούς κατασκευής, τη δομή και την ιδεολογική ρητορική που ενέχει το οικοδόμημα του έθνους και του κράτους. Συμμετέχουν οι: Bani Abidi, Βαγγέλης Βλάχος, Loulou Cherinet, Liu Chuang, Γιώργος Γύζης, Köken Ergun, Ivan Grubanov, Lise Harlev, Ελένη Καμμά, Thomas Kilpper, Πάνος Κοκκινιάς, Stéphanie Lagarde, Cristina Lucas, Tanja Muravskaja, Kristina Norman, Trevor Paglen, Sasha Stresna, Αλέξης Φιδετζής κ.ά.
● Ακόμα, στις 17 Ιουνίου εγκαινιάζονται: «Ειρήνη Βουρλούμη: Στον ίδιο χώρο», ένας φωτογραφικός διάλογος με τον ζωγράφο Ανδρέα Βουρλούμη (επιμέλεια: Σταμάτης Σχιζάκης). «Αντώνης Πίττας: jaune, geel, gelb, yellow» (παρέμβαση στη συλλογή του EMΣΤ - 2ος όροφος, επιμέλεια: Δάφνη Βιτάλη). «Ηχητικός ντετέκτιβ» του Lawrence Abu Hamdan ο οποίος γεννήθηκε το 1985 στο Αμμάν της Ιορδανίας, ζει στη Βηρυτό, ενώ μέσα από τις εγκαταστάσεις του εξερευνά την πολιτική επίδραση της ακρόασης και του ήχου στα ανθρώπινα δικαιώματα και τον νόμο (Αμφιθέατρο ημιώροφου).
● Από τις 5/5 ο Δημήτρης Τσουμπλέκας θα εκθέτει τον δικό του «Αμαζόνιο», που βρίσκεται στο ρέμα Πολυδρόσου, ένα πολυδιάστατο έργο που εκτυλίσσεται στο παλιό εργαστήριο του Νίκου Κεσσανλή και της Χρύσας Ρωμανού, στο κτήμα τους στο Μαρούσι.
● Σε εξέλιξη μέχρι τον Σεπτέμβριο βρίσκεται το πρότζεκτ «Απόβλητα» της Jennifer Nelson από την Πενσιλβάνια που ζει στην Αθήνα και δημιουργεί γλυπτικές φόρμες από υλικά απορρίμματα.
● Στο φουαγιέ του ΕΜΣΤ υποδέχεται τον κόσμο το εντυπωσιακό «Δέντρο της πλατείας» του Stephan Goldrajch (φωτ.), φτιαγμένο από κομμάτια πλεκτών, υφαντών και κεντημάτων, από νήματα πολύχρωμα και κουρέλια. Το έχουν δημιουργήσει άνθρωποι που ζουν ή εργάζονται στις γειτονιές γύρω από το μουσείο, αλλά και ένοικοι σε οίκους ευγηρίας ή πρόσφυγες σε παρακείμενες δομές.
πηγη: https://www.efsyn.gr