Ο κύκλος «Ημέρες ποίησης» -Ημέρες γνωριμίας με την πρόσφατη δημιουργία παλαιότερων και νεότερων ποιητών

παρουσιάσεις, αναγνώσεις, σχόλια

 

συνεχίζεται με αφιέρωμα στους ποιητές Στάθη Καββαδά και Γιάννη Τόλια

 

το Σάββατο 19 Μαΐου 2012, στη 1 το μεσημέρι.

 

 

Για τους ποιητές θα μιλήσουν αντίστοιχα οι:

Λίζυ Τσιριμώκου, καθηγήτρια Συγκριτικής Φιλολογίας, Τμήμα. Φιλολογίας, Α.Π.Θ.

Νίκος Φαλαγκάς, Διδάκτωρ Νεοελληνικής Φιλολογίας- Τμήμα Φιλολογίας , Πανεπιστήμιο Πατρών

και οι :

 

Ξενοφών Βερύκιος, καθηγητής, Πανεπιστήμιο Πατρών, ποιητής

Δήμητρα Γιωτοπούλου, φιλόλογος

 

 

Ο Στάθης Καββαδάς γεννήθηκε το 1954. Σπούδασε κοινωνιολογία στη Γαλλία και τις Η.Π.Α. Έχει μεταφράσει τα έργα του Wallace Stevens Σημειώσεις για έναν υπέρτατο μύθο, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 1994 και Κυριακή πρωί, Άγρα, 2006

 

Έργα του:

Ποίηση:

Το τσιμεντένιο άγαλμα της Αφροδίτης, Διογένης, 1986

Τα μαλθακά ρομπότ, Διογένης, 1989

Νύχτες 1-6, Άγρα, 1995

Πανηγυρισμοί, Άγρα, 2001

Κρυφές ζωές, Άγρα, 2010

 

 

Ο Γιάννης Τόλιας γεννήθηκε το 1956 στην Πάτρα.

Ζει και εργάζεται στην ίδια πόλη.

Έργα του έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά

και περιλαμβάνονται σε ανθολογίες.

Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά και στα γαλλικά.

 

Έργα του:

Μωβ σημαία ,Αθήνα, 1981

Ονειρόδραμα ,Πάτρα 1984, β΄ έκδ. Περί τεχνών, 2001

* βραβείο Στέγη Καλών Τεχνών και Γραμμάτων

Εξίτηλος χρόνος, Αχαϊκές Εκδόσεις, 1999

Ο Πειρασμός της νοσταλγίας, Πάτρα, 2002

Αμαρτολόγιο, Πάτρα, 2007

Λυσίπονον, Περί τεχνών, 2008

Ό, τι άγγιξα κι ό, τι θυμάμαι, Γαβριηλίδης, 2011

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Δείγμα γραφής του Στάθη Καββαδά

από τη συλλογή Κρυφές ζωές

 

 

 

Πίσω από στρώματα φθοράς

μ ‘έκπληξη αναγνώρισα

το κορίτσι- κλόουν

που μ ‘έθελγε χορεύοντας

πριν από είκοσι χρόνια.

Εσύ λοιπόν… ακόμη εσύ!

Μα τότε ήσουν μια ξένη

ένα ξωτικό που κυνηγούσα

στον νυχτερινό ουρανό

πάνω από τις ταράτσες της Αθήνας.

Ενώ τώρα

η θλίψη αυτή στα μάτια σου

καθρεφτίζει τη δική μου.

Και πιο βαθιά, πιο επώδυνα σε θέλω.

 

 

 

 

 

 

 

Δείγμα γραφής του Γιάννη Τόλια από τη συλλογή Ότι άγγιξα κι ότι θυμάμαι (ποιήματα 1981-2011)

 

ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΗΣ ΠΟΡΤΑΣ ΜΟΥ

 

Ξυπνάω άνθρωπος μισός

κι ανάβω

το πικρό τσιγάρο του καφέ

 

Ο άλλος μου εαυτός κωλυσιεργεί στο όνειρο

 

Σβήνει στο τζάμι του πρωινού

τα χρώματά της

πρωθύστερη η δύση

 

Σκοτεινή θάλασσα

της πόρτας μου

αν σε ανοίξω μόνος

θα πνιγώ.