Loading...

Κατηγορίες

Παρασκευή 03 Φεβ 2012
Παρασκευή 1η μέρα του τριήμερου αφιερώματος της Κοινο_Τοπίας  στον Ατόμ Εγκογιάν με προβολή της ταινίας ΑΡΑΡΑΤ (Ararat)
Κλίκ για μεγέθυνση

 

 

Η Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού Κοινο_Τοπία σε μια ευρύτερη συζήτηση με θέμα τον άνθρωπο, τη σχέση του με την τεχνολογία, τα media, την αλήθεια, το ψέμα, την αγάπη, το δίκαιο, την έλλειψη επικοινωνίας και προσαρμογής στην πραγματικότητα, την αποξένωση, και τόσα άλλα θέματα που αποτελούν τις εμμονές του κινηματογραφικού σύμπαντος –και όχι μόνο– του Ατόμ Εγκογιάν (Atom Egoyan) παρουσιάζει ένα τριήμερο αφιέρωμα στο σκηνοθέτη.

Οι προβολές θα γίνουν στον πολυχώρο της Κοινο_Τοπίας, Μαιζώνος 139 και Παντανάσσης 4ος όροφος (έναντι Δημαρχιακού Μεγάρου) στην Πάτρα με ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΙΣΟΔΟ. Τη διοργάνωση του αφιερώματος και τη συζήτηση με το κοινό συντονίζουν οι Π. Καρώνης και Κ. Κυριακόπουλος.

 

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου ΑΡΑΡΑΤ (Ararat) στις 20.00

 

ΣΕΝΑΡΙΟ-ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ατόμ Εγκογιάν, ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Ιστορική, Δραματική

ΧΩΡΑ: Καναδάς, Γαλλία 2002 ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 116’ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Paul Sarossy ΜΟΥΣΙΚΗ: Mychael Danna, ΠΑΙΖΟΥΝ: Ερίκ Μπογκοσιάν (Eric Bogosian), Κρίστοφερ Πλάμερ (Christopher Plummer), Σαρλ Αζναβούρ (Charles Aznavour), Ηλίας Κοτέας (Elias Koteas), Αρσινέ Χατζιάν (Arsinée Khanjian), Σίμον Αμπκαριάν (Simon Abkarian), Ντέιβιτ Αλπέι (David Alpay) κ.α.

Αφετηρία τούτης της έξοχης ταινίας του Ατόμ Εγκογιάν είναι ένα ιστορικό γεγονός. Η σφαγή ενός εκατομμυρίου και πλέον Αρμενίων (τα δύο τρίτα του συνόλου του πληθυσμού αρμενικής καταγωγής) το 1915 από τους Οθωμανούς Τούρκους, μια αληθινή γενοκτονία την οποία το τουρκικό κράτος αρνήται να αναγνωρίσει ακόμα και σήμερα, παρά τα ιστορικά ντοκουμέντα. Στόχος του δεν είναι ένα μνημειακό αρχαιολατρικό είδος θεώρησης του οδυνηρού παρελθόντος, αλλά ένα είδος σημερινής κριτικής ματιάς πάνω στους ανθρώπους που ζουν με τα θρύμματα τούτης της μνήμης.

Ο Εγκογιάν δε φτιάχνει ένα χρονικό των γεγονότων. Τολμώ να πω ότι τα γεγονότα σχεδόν δεν τον ενδιαφέρουν. Αλλά με ένα σπουδαίο τέχνασμα αυτό της ταινίας μέσα στην ταινία (όπως ο ίδιος έχει πει) καταπιάνεται με ότι σήμερα έχει απομείνει από την μεγάλη σφαγή και αυτό είναι η μνήμη. Σκύβει πάνω από της πληγές και προσπαθεί να δει πως αυτό το δυσβάσταχτο τραυματικό γεγονός που σημάδεψε ένα λαό, μπορεί να γίνει άξονας για ένα ελεύθερο μέλλον.

Η ταινία περιγράφει τις προσπάθειες ενός Αρμένιου σκηνοθέτη να γυρίσει μια ταινία πάνω στο γεγονός της μεγάλης σφαγής. Γύρω του πρόσωπα θα ξετυλίξουν το δικό τους νήμα, οριοθετώντας τα πεπραγμένα εκείνης της ιστορικής περιόδου, συνδέοντας το τότε με το τώρα. Πώς; Μα με τις προσωπικές στιγμές αφού αυτό το παρελθόν εισχωρεί στο τώρα και καθορίζει τις ισορροπίες του. Η ταινία με δυνατές εικόνες έχοντας ως άξονα το σήμερα, πατώντας πάνω στις τραυματικές μνήμες ενός λαού, συνδιαλέγεται με το παρελθόν προσπαθώντας να φωτίσει το μέλλον. Χωρίς κραυγές χωρίς περιττές αναφορές, χωρίς έπαρση, ο Εγκογιάν δίνει τούτη την ιστορική τραυματική μνήμη που έχει στοιχειώσει ένα ολόκληρο λαό, αλλά και τις σχέσης ιστορίας και ζωής. Γνωρίζει καλά αυτό που ο Προυστ είπε, ότι δηλαδή ο χρόνος κερδίζεται μέσα από τη μνήμη, έτσι ο Αρμένιος Εγκογιάν συνδιαλέγεται με το παρελθόν του για να μπορεί να εισβάλει δυναμικά στο παρόν και να δει την πραγματικότητα. Γιατί η ιστορία πρέπει να υπηρετεί την πράξη και τη ζωή και όχι να τις κατευθύνει και να στέκεται εμπόδιο στο δημιουργικό προχώρημά τους. Είναι εκπληκτικό πως τούτος ο σπουδαίος δημιουργός αποφεύγει κάθε εθνικιστική κορώνα, αλλά πάλι αυτό δεν είναι το μεγαλείο ενός Δημιουργού; Να μιλάει για τα σπουδαία με τα ταπεινά του μέσα.

Να σημειώσουμε ότι η ταινία έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα στις Κάννες το 2002 και βασίζεται στη μικρού μήκους ταινία με τίτλο A Portrait of Arshile (1995) του Εγκογιάν, ένα πορτρέτο για ένα επιζώντα της γενοκτονίας, διάρκειας τεσσάρων λεπτών.

Στην Τουρκία η προβολή της ταινίας απαγορεύτηκε, ενώ τα μέσα ενημέρωσης μιλούσαν για «διαστρέβλωση της Ιστορίας, προπαγάνδα μίσους, αντι-τουρκική παραγωγή χρηματοδοτούμενη από το αρμενικό λόμπι», όταν το φιλμ ήταν ακόμα στα γυρίσματα. Το 22ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Κωνσταντινούπολης αρνήθηκε να εντάξει το Αραράτ στο πρόγραμμά του, αμφισβητώντας την «καλλιτεχνική αξία» της ταινίας και προσκομίζοντας ως απόδειξη τις ελάχιστες αρνητικές κριτικές που είχαν δημοσιευτεί για την ταινία σε διάφορες χώρες. Λίγο αργότερα το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας αποφάσισε τη διενέργεια σχετικής έρευνας καταλήγοντας ότι, η παρουσίαση του φιλμ στην Τουρκία θα ήταν «ανάρμοστη». Η ταινία δεν προβλήθηκε ποτέ στις αίθουσες της γείτονος χώρας. Τέλος να σημειώσουν ότι παρά τις αντιδράσεις εθνικιστών, Τουρκικό τηλεοπτικό κανάλι αποφάσισε την προβολή του Αραράτ το 2010 στη μικρή οθόνη.

 

Υπόλοιπο πρόγραμμα προβολών:

Σάββατο 4 Φεβρουαρίου ADORETION στις 20.00

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου EXOTICA στις 17.30

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου ΤΟ ΓΛΥΚΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ (The sweet hereafter) στις 20.00

 

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου