Ο κύκλος «Ημέρες ποίησης» -Ημέρες γνωριμίας με την πρόσφατη δημιουργία παλαιότερων και νεότερων ποιητών

παρουσιάσεις, αναγνώσεις, σχόλια

 

συνεχίζεται με αφιέρωμα στους ποιητές Ξενοφώντα Βερύκιο και Αλέξη Λυκουργιώτη

 

το Σάββατο 23 Ιουνίου 2012, στη 1 το μεσημέρι.

 

Για τους ποιητές θα μιλήσουν αντίστοιχα:

Νίνα Παλαιού, Διδάκτωρ Νεοελληνικής Φιλολογίας

και οι:

Γιάννης Βούλτος, φιλόλογος

Γιώργος Καραχάλιος, καθηγητής, Πανεπιστήμιο Πατρών- ποιητής

Σωκράτης Σκαρτσής, ποιητής- ομότιμος καθηγητής, Πανεπιστήμιο Πατρών

 

 

Ο Ξενοφών Βερύκιος είναι Καθηγητής στο Τμήμα Χημικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών από το 1986, και Διευθυντής του εργαστηρίου Ετερογενούς Καταλύσεως.

Έργα του:

Επίστρεφε, Typorama, 2001

Οίκαδε και Άλλα Ποιήματα Ασαφούς Κατευθύνσεως, Διάττων, 2004

Των Αιωρούμενων Ήχων, Διάττων, 2011.

 

 

Ο Αλέξης Λυκουργιώτης γεννήθηκε στην Αθήνα και ζει στην Πάτρα. Σπούδασε Χημεία στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Έκανε το διδακτορικό του στο Δημόκριτο και μεταδιδακτορικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Λουβαίν. Καθηγητής από το 1988 στο Πανεπιστήμιο Πατρών, Πρύτανης στο ίδιο Πανεπιστήμιο από το 1988 ως το 1994,

Πρόεδρος του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου από το 1995 ως το 2004 και Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας από το 2010.

Μόλις κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο

«Η θάλασσα ήταν πάντα εκεί».

 

Δείγμα γραφής του ποιητή Ξεν. Βερύκιου

από τη συλλογή Των Αιωρούμενων Ήχων

 

ΤΟ ΟΝΟΜΑ

 

Είμαι πολύ μικρός για να’ χω όνομα

δικό μου.

 

Όμως, τα καλοκαίρια

ο ίσκιος μου μακραίνει.

Σκαρφαλώνει σε μαντρότοιχους

και κλέβει ονόματα κοριτσιών

και ρόδα.

 

Το φθινόπωρο σπέρνω όσα φωνήεντα

δεν έχουν εξατμιστεί

και προσμένω να φυτρώσουν φθόγγοι.

Το όνομά μου είναι διαλυμένο

στις σταγόνες της βροχής και βάφει

το χώμα κόκκινο.

 

Το χειμώνα δεν υπάρχω

και η ανάγκη για όνομα δικό μου

εκμηδενίζεται σχεδόν.

 

Την άνοιξη κυοφορώ την ύπαρξή μου.

Κλέβω νέκταρ από τις πασχαλιές

αυξάνοντας ισόποσα τη δύναμή μου

κι αγναντεύω στο σύμπαν

το αληθινό μου όνομα.

 

 

Δείγμα γραφής του ποιητή Αλέξη Λυκουργιώτη

από τη συλλογή Πέφτοντας με αλεξίπτωτο

 

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΘΛΙΨΗ

Αυτό το Καλοκαίρι έσταζε απελπισία από παντού

 

Πολύ σκληρό το φως τα πρωινά ,φορές μάτωνε την ίριδα

Ένας αέρας χωρίς τη δροσιά των φύλλων της καρυδιάς μάς έκλεινε τα παράθυρα

Τα βράδια ,λίγο μετά τα μεσάνυχτα , πέτρωνε ξαφνικά ο Κορινθιακός

τρομάζοντας τ’ απέναντι βουνά

 

Κανένα χάδι στον ορίζοντα

 

Οι καταδότες φορούσαν τις κουκούλες τους στις γειτονιές του Κόσμου

Τα ηλεκτρονικά αρχεία πάσχιζαν να φακελώσουν τις ψυχές μας

Τα Μέσα βομβάρδιζαν με εικόνες ναπάλμ , ενώ οι εκφωνητές

πυροβολούσαν στο κεφάλι

Μια οσμή ηλίθιου διάχυτη στην ατμόσφαιρα

Παγκόσμια η Ελονοσία και ο πυρετός δεν έπεφτε

 

Ήτανε τότε που αποφάσισε να πάρει το δρομολόγιο των νυχτερινών ανέμων

για τη γη της ονειροπόλησης

 

Μικρά κομμάτια θάλασσες στο φως μιας θερινής σελήνης

Θυμαρίσια περάσματα

Ο κόλπος που αγάπησε τη Θάλασσα και έμαθε να συλλαβίζει το

πράσινο στα φύλλα της λεμονιάς

Τα περβόλια με τις στέρνες και τα μικρά εκκλησάκια

Τα περβόλια που νανούριζε ο αρχαίος Κηφισός

 

Η Αννούλα του απογεύματος

 

Ένα αγόρι και ένα κορίτσι κατηφορίζοντας τις ατέλειωτες σκάλες

του πέτρινου σταθμού

Τα παιδικά ξέφωτα με τον Ταρζάν και τον Γκαούρ

Η επικίνδυνη αναρρίχηση του Γιώργου Θαλάσση

στην κόψη του θαυμασμού μιας Κατερίνας

 

Το Χόλυγουντ της γειτονιάς ,ο θερινός παράδεισος , με

τα μικρά μολυντήρια που στοιχημάτισαν

το ύψος του αγιοκλήματος

 

Αυτό το Καλοκαίρι έσταζε μελαγχολία από παντού

 

 

ΠΟΛΥΕΔΡΟ Κανακάρη 147 26221 Πάτρα τηλ. 2610 277342 e-mail: polyedro1@hol.gr f: Πολύεδρο γράμματα τέχνες