Loading...

Κατηγορίες

Δευτέρα 14 Νοέ 2022
Υπουργείο Παιδείας: με νέα καθηκοντολόγια επιχειρούν να αλλάξουν το «κλίμα» στο σχολείο
Κλίκ για μεγέθυνση
















EUROKINISSI/ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ






14.11.2022, 12:42
 
 
Είναι φανερό πως η κυβέρνηση και το ΥΠΑΙΘ και με αυτή τη νέα παρέμβαση έρχονται να γυρίσουν την εκπαίδευση δεκαετίες πίσω ή αλλιώς να μετατρέψουν τα σχολεία σε επιχειρηματικές μονάδες και τους διευθυντές σε σχολάρχες.

Καθώς βρισκόμαστε στην πορεία μιας διαδικασίας κρίσεων και επιλογών των νέων στελεχών εκπαίδευσης (των συμβούλων εκπαίδευσης και των διευθυντών σχολικών μονάδων) που ουσιαστικά και τυπικά θα αποτελέσουν την εμπροσθοφυλακή της αξιολογικής μηχανής, αναμένεται το προσεχές διάστημα ενόψει της διαδικασίας επιλογής τους η δημοσίευση νέων καθηκοντολογίων τόσο για τους Συμβούλους Εκπαίδευσης όσο και για τους Διευθυντές Σχολείων.

«Επιτήρηση και τιμωρία: Η γέννηση της φυλακής» ονομάζεται ένα βιβλίο του φιλόσοφου Μισέλ Φουκό γραμμένο στα γαλλικά το 1975. Συνιστά μία μελέτη της εξέλιξης του ποινικού συστήματος στην Ευρώπη κατά τους τελευταίους δύο αιώνες, με αφορμή ντοκουμέντα από την προεπαναστατική και τη μετεπαναστατική Γαλλία.

Η φυλακή για τον Φουκό αποτελεί προνομιακό χώρο εφαρμογής των «πειθαρχικών μεθόδων» μιας «πολιτικής τεχνολογίας» που εξαπλώνεται κατά τον 18ο-19ο αιώνα και σε στρατόπεδα, σχολεία, εργοστάσια κ.λπ., προκειμένου να διασφαλίσει την υποταγή στην εξουσία, τη συμμόρφωση με προκαθορισμένα πρότυπα και τον αποδοτικό έλεγχο.

Μία, τηρουμένων των αναλογιών, αντίστοιχη «μικροφυσική της εξουσίας» διαπερνά το πλέγμα των νομοθετικών παρεμβάσεων του υπουργείου Παιδείας, καθώς μέσω πειθαρχικών τεχνικών και μεθόδων επιχειρείται στην εκπαίδευση μια «ολιστική μηχανοδομή» εξουσίας ικανή να κατασκευάζει και να κανονικοποιεί το εκπαιδευτικό προσωπικό, εξοβελίζοντας τις αποκλίσεις.

Και εξηγούμαστε.

Με πολιορκητικό κριό την αυτονομία της σχολικής μονάδας και την αξιολόγηση σχολείων και εκπαιδευτικών, το υπουργείο Παιδείας πριμοδοτεί μια λειτουργία των σχολικών μονάδων που μοιάζει με αυτή των επιχειρήσεων.

Καθόλου τυχαία, στον πρόσφατο νόμο 4823/2021 «Αναβάθμιση του σχολείου, ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών και άλλες διατάξεις», ανάμεσα σε άλλα παραχωρεί υπεραρμοδιότητες στους διευθυντές των σχολικών μονάδων και στα στελέχη εκπαίδευσης και παράλληλα αποδυναμώνει τον ρόλο συλλογικών οργάνων, όπως οι σύλλογοι διδασκόντων.

Ιεραρχική παρατήρηση και επιτήρηση

Συγκεκριμένα, με ένα νέο άρθρο (97) με τίτλο «Υπαλλακτικός τρόπος άσκησης των αρμοδιοτήτων των άρθρων 47 και 47 Α του ν. 4547/2018 από τον Διευθυντή ή τον Προϊστάμενο της σχολικής μονάδας» δίνεται η δυνατότητα στον διευθυντή της σχολικής μονάδας, σε συνεργασία με τον σύμβουλο Εκπαίδευσης, να προβεί σε όσες από τις ενέργειες της αρμοδιότητας του συλλόγου διδασκόντων εξακολουθούν να παραλείπονται και οι οποίες έχουν σχέση με αυτοαξιολόγηση, προγραμματισμό και ομάδες δράσεων επαγγελματικής ανάπτυξης.

Ο διευθυντής θα μπορεί να βαθμολογεί τον εκπαιδευτικό που έχει τοποθετηθεί στη σχολική του μονάδα, να τον τιμωρεί, να του αναθέτει υπερωριακή διδασκαλία, την εκτέλεση εξωδιδακτικών εργασιών, εκτός του διδακτικού και εντός του εργασιακού ωραρίου, να καθορίζει τον τρόπο και τον χρόνο διεξαγωγής των παιδαγωγικών συνεδριών, να αναθέτει τη διδασκαλία των μαθημάτων χωρίς να δεσμεύεται από τις δηλώσεις προτίμησης των εκπαιδευτικών.

Με λίγα λόγια, ο διευθυντής συγκεντρώνει υπερεξουσίες και συνάμα δημιουργούνται διαφορετικές κατηγορίες εκπαιδευτικών μέσα σ’ ένα σχολείο.

Ηδη το υπουργείο Παιδείας ετοιμάζει επικαιροποίηση των καθηκόντων των νέων διευθυντών σχολείων, αυτών οι οποίοι θα επιλεγούν στις νέες κρίσεις του 2023. Το ίδιο, βεβαίως, θα κάνει και για τους νέους συμβούλους Εκπαίδευσης και αυτό είχε ανακοινωθεί τόσο από την υπουργό Παιδείας στη Βουλή όσο και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, ο οποίος είχε δηλώσει ότι η διαδικασία επιλογής των στελεχών εκπαίδευσης απαιτεί «σαφέστατη περιγραφή θέσης ευθύνης και προσδιορισμό καθηκόντων».

Την ίδια ώρα διογκώνεται ο αριθμός των στελεχών-ελεγκτών των εκπαιδευτικών. Οι 540 συντονιστές εκπαιδευτικού έργου γίνονται 800 σύμβουλοι εκπαίδευσης με διαβαθμίσεις, αφού μέσα από το σώμα αυτό θα επιλέγονται οι επόπτες ανά περιφέρεια και νομό. Η επιλογή αυτού του τίτλου δεν είναι τυχαία, καθώς υποδηλώνει την έντονη ελεγκτική διάθεση με μια αυστηρή ιεραρχική και κατακερματισμένη δομή, μετατοπίζοντας το σχολείο από παιδαγωγικό κύτταρο σε οργανισμό με ιδιωτικοοικονομικούς όρους λειτουργίας.

Είναι φανερό πως η κυβέρνηση και το ΥΠΑΙΘ και με αυτή τη νέα παρέμβαση έρχονται να γυρίσουν την εκπαίδευση δεκαετίες πίσω ή αλλιώς να μετατρέψουν τα σχολεία σε επιχειρηματικές μονάδες και τους διευθυντές σε σχολάρχες.

Αυτή η διαδικασία θα ισοπεδώσει το παιδαγωγικό κλίμα της τάξης και θα δημιουργήσει ένα καθεστώς πελατειακών σχέσεων μέσα στο σχολείο, αφού οι εκπαιδευτικοί θα είναι υποτελείς στους διευθυντές, καθώς από εκείνους θα εξαρτάται η εκπαιδευτική και επαγγελματική τους πορεία. Είναι φανερό ότι επιχειρείται να επιβληθεί μόνιμο καθεστώς φόβου και χειραγώγησης των εκπαιδευτικών, ώστε κάθε απόκλιση από το πρότυπο του υποταγμένου εκπαιδευτικού να κρίνεται σαν δημοσιοϋπαλληλικό παράπτωμα ή αντιεπιστημονική παρέκκλιση. Αυτό το πλαίσιο μεταφέρει τις ευθύνες για τα εκρηκτικά προβλήματα του σημερινού σχολείου στον εκπαιδευτικό.

Η νέα αυτή ιεραρχική δομή σε συνδυασμό με την ατομική αξιολόγηση διαλύει τον δημοκρατικό και συλλογικό τρόπο λειτουργίας του σχολείου, ενώ παράλληλα κατεδαφίζεται η παιδαγωγική διάσταση της εκπαίδευσης. Το καινούργιο μοντέλο βασίζεται στη φιλοσοφία της εξατομίκευσης, του εσωτερικού ατέρμονου ανταγωνισμού συγκέντρωσης μορίων για επιβίωση και ανέλιξη σε ένα γραφειοκρατικό και διεκπεραιωτικό σχολείο.

Να το πούμε καθαρά: εάν τα μέτρα αυτά προχωρήσουν, το κλίμα στα σχολεία, που έχουν μεταβληθεί σε κέντρα διερχομένων, χωρίς σταθερό προσωπικό, με εργασιακές σχέσεις διαλυμένες, θα πλημμυρίσει από τον τοξικό ανταγωνισμό, τον φόβο και την ανασφάλεια και θα κυριαρχήσει μια κατάσταση εμφύλιας διαμάχης που θα διαχυθεί και προς «τα κάτω» και θα επηρεάσει κάθε μέλος του προσωπικού.

Οι υπερεξουσίες του διευθυντή και η ακύρωση του αποφασιστικού ρόλου του συλλόγου διδασκόντων, σε ένα επίπεδο που δεν έχει προηγούμενο στο παρελθόν, επιχειρούν να ολοκληρώσουν τη ριζική αλλαγή των κατευθύνσεων της σχολικής εκπαίδευσης, στόχος που είναι δεμένος με ένα νήμα με τη λεγόμενη αυτονομία της σχολικής μονάδας, δηλαδή την αναζήτηση πόρων από το ίδιο το σχολείο, ακόμα και με χορηγούς, αφού εγκαταλείπεται ουσιαστικά από το κράτος.

πηγη: https://www.efsyn.gr

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου