Η επιστροφή της πανδημίας του κορωνοϊού εν μέσω θέρους, είναι αναμφίβολα το Βατερλώ της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Όχι μόνο γιατί με την έλλειψη στρατηγικής, τις παλινωδίες, τις αντιφάσεις, τη μικροπολιτική αντιμετώπιση και την πελατειακή διαχείριση μιας σοβαρής υγειονομικής κρίσης κατάφερε να χάσει το μεγάλο πλεονέκτημα του περιορισμού της εξάπλωσης της νόσου που κερδήθηκε κατά την πρώτη φάση της εμφάνισής της την άνοιξη.

Αλλά κυρίως γιατί η κυβέρνηση έβαλε δύο στόχους, πρώτα την οικονομία και μετά τη δημόσια υγεία και κατάφερε να τους χάσει και τους δύο.

Διότι αν, βάζοντας ως στόχο την αποκατάσταση της οικονομικής ύφεσης, είχε καταφέρει τουλάχιστον να φέρει θετικά οικονομικά αποτελέσματα, χάνοντας όμως το πλεονέκτημα της συγκράτησης της εξάπλωσης του ιού, θα είχε επιτύχει τουλάχιστον στον έναν από αυτούς. Και θα της συγχωρούνταν εν μέρει η ήττα στο επίπεδο της δημόσιας υγείας, καθώς το άνοιγμα της αγοράς και του τουρισμού, όλοι αντιλαμβάνονται ότι μοιραία θα οδηγούσε σε αναζωπύρωση της νόσου.

Αν πάλι από την άλλη είχε καταφέρει, με σωστή στρατηγική και εύστοχες διαχειριστικές μεθόδους, να συγκρατήσει την επέκταση του ιού, χάνοντας όμως στο οικονομικό επίπεδο και πάλι θα της συγχωρούνταν εν μέρει η αποτυχία, καθώς η θετική αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης και η προστασία της δημόσιας υγείας, θα υπερίσχυαν της οικονομικής καταστροφής.

Τώρα όμως τι να πει κανείς; Το 2 - 0 σε βάρος της κυβέρνησης είναι πολύ βαρύ σκορ.

Από τη μια τα νέα από την εξέλιξη της υγειονομικής κρίσης γίνονται κάθε μέρα και χειρότερα, με τα κρούσματα να αυξάνονται επικίνδυνα και με τον ιό να εξαπλώνεται απειλητικά για τη δημόσια υγεία.
Συγχρόνως και τα νέα από το οικονομικό πεδίο είναι εξαιρετικά δυσοίωνα, αφού η κυβέρνηση κατάφερε να χάσει και την πρόκληση του τουρισμού, ο οποίος κινείται πλέον σε πολύ χαμηλά επίπεδα, της τάξης του 20% της περσινής τουριστικής κίνησης.

Και επιπλέον, αν αληθεύουν και τα αποτελέσματα μελετών που κοινοποίησε ο καθηγητής Τσιόδρας στην πρώτη του επανεμφάνιση, σύμφωνα με τα οποία οι νέοι δεν θα έπρεπε να αντιμετωπίζουν τη νόσο απερίσκεπτα, με τη δικαιολογία ότι ως νέοι θα την περάσουν ελαφρά, γιατί διαπιστώνεται ότι ανεξάρτητα από τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων, η νόσος προκαλεί καρδιακές παρενέργειες και ανησυχητικές επιπλοκές, τότε τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο σοβαρά. Γιατί αν το εύρημα αυτό επιβεβαιωθεί σε μεγάλες ομάδες πληθυσμού, τότε καταρρίπτεται η θεωρία της επίτευξης ανοσίας της αγέλης στο υγιές τμήμα του πληθυσμού, αφού θα πρέπει πια κανείς να αντιμετωπίζει μετά τη νόσο και τις μακροχρόνιες επιπλοκές της.

Τζάμπα λοιπόν πήγαν οι φιλότιμες και επιτυχείς προσπάθειες που κάναμε όλοι τηρώντας πιστά και επί μήνες τους κανόνες κοινωνικής αποστασιοποίησης κατά τη διάρκεια της καραντίνας, με κόστος τόσο ψυχολογικό, όσο όμως και οικονομικό.

Όπως επίσης τζάμπα πήγαν και τα ηλιοβασιλέματα στη Σαντορίνη και η διαφήμιση της χώρας (και μαζί με αυτήν και της ελληνικής κυβέρνησης και του πρωθυπουργού βεβαίως), ως της πιο ασφαλούς χώρας στον κόσμο.

Τώρα πια, με 121 νέα κρούσματα σε ένα 24ωρο χάσαμε το προνόμιο της ασφαλούς χώρας, με συνέπεια να ανατροφοδοτείται η οικονομική κρίση.

Και από την άλλη, με τον τουρισμό σε κατάρρευση, δεν είμαστε πια ούτε μια χώρα με τουλάχιστον υγιή οικονομία, αφού δεν καταφέραμε να αξιοποιήσουμε οικονομικά την απώλεια του μοναδικού προνομίου που είχαμε κατακτήσει.

Με δυο λόγια η κυβέρνηση ελέγχεται για διπλή αποτυχία. Και γιατί στο όνομα της τόνωσης της οικονομίας έχασε τον έλεγχο της υγειονομικής κρίσης, αλλά και γιατί χάνοντας το στοίχημα της πανδημίας, δεν κατάφερε να φέρει κανένα θετικό οικονομικό αποτέλεσμα.

Έτσι, η κυβέρνηση Μητσοτάκη ανεπαρκής πολιτικά, μοιραία και ανίκανη να διαχειριστεί τουλάχιστον τη μια από τις δύο κρίσεις, οδηγεί τη χώρα σε ένα εφιαλτικό φθινόπωρο. Όπου και η δημόσια υγεία θα απειλείται σοβαρά από την πανδημία, με τα περιοριστικά μέτρα να είναι και πάλι αναγκαία, αλλά και η οικονομία της χώρας θα έχει καταρρεύσει, με την ύφεση να τρέχει με διψήφια νούμερα, την ανεργία να πλήττει μεγάλα τμήματα του πληθυσμού και τη φτώχεια να θερίζει.

Τα φτηνά επικοινωνιακά τεχνάσματα και η προκλητική προπαγάνδα περί Μωυσή που κατάφερε το θαύμα, κράτησαν όσο κράτησε η εντύπωση της εικόνας του πρωθυπουργού μπροστά στο ηλιοβασίλεμα στη Σαντορίνη.

Ό,τι έμεινε από εκείνο το ηλιοβασίλεμα, είναι η νύχτα που το διαδέχτηκε.

Και ό,τι έμεινε από τον μύθο του Μωυσή είναι οι πληγές του Φαραώ, που θα συνεχίσουν να μαστίζουν την Ελλάδα για πολύ καιρό…

πηγη:https://tvxs.gr