Δεν είναι η μόνη μπούρδα που έχει ειπωθεί. Αλίμονο. Αλλά το ότι έχει γίνει θέσφατο και φυλαχτό στον κόρφο κάθε new wave ζαβο-φιλοσόφου που βγάζει εγχειρίδια για το «Πώς θα ζήσετε ευτυχισμένοι ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ» αλλά και ατάκα στο στόμα κάθε μάνας, μητέρας, μαμάς με ξεπερνάει. Δεν με ξεπερνούσε. Χθες με ξεπέρασε.

Ξυπνάω (εννοείται, με τα χίλια ζόρια) έξι το πρωί, καθώς η πρώτη δουλειά της μέρας ήταν στις οκτώ και στου διαόλου τη μακρινή ξαδέρφη. Οδηγώ προς το μετρό, βλέποντας την ανατολή! «Ααα, τι ωραία ανατολή!» λέω (η ηλίθια!). «Ωραία μέρα!» ξαναλέω (πού να ’ξερα!). Είχε ήδη γίνει το εργατικό δυστύχημα στις γραμμές του ΗΣΑΠ (τσάμπα και βερεσέ πήγε ο άνθρωπος) αλλά στο μετρό ούτε μία ανακοίνωση. Καμία όμως! Σαν τις σαρδέλες στοιβαχτήκαμε στη στάση Αττική, για να ακούσουμε μια άλλη δύσμοιρη που μας έλεγε να πάμε στο καλό, καθώς Ηλεκτρικός δεν! Κύριε Καραμανλή μας του Αχιλλέως βεβαίως βεβαίως, τ’ ακούτε αυτά; Αλήθεια, έχετε πάρει ποτέ μετρό ή κι εσείς δεν;

Από δεν σε δεν, με τα πολλά βγαίνουμε το τσούρμο έξω και όλοι να ψάχνουν απεγνωσμένα για ταξί. Η δε κίνηση, μήτε να το συζητάς! Αλλαξε θέμα καλύτερα - ας μιλήσουμε για τον καιρό: Υψηλό βαρομετρικό εντοπίστηκε τοπικά στη στάση μετρό Αττική, με έξαλλους, αναμαλλιασμένους ανθρώπους (ξεκάθαρα ήμουν μία από αυτούς) να καταριούνται την ώρα και τη στιγμή, την ίδια στιγμή που όχι ταξί, ούτε λεωφορείο δεν έβρισκες (είναι συχνά τα δρομολόγια, βλέπεις...).

Δεν θα τον βρω, πού θα μου πάει; Αχ, και να μην πέσει στα χέρια μου. Ακου «η καλή μέρα απ’ το πρωί φαίνεται!». Ούτε καν!
πηγη: https://www.efsyn.gr