Loading...

Κατηγορίες

Κυριακή 17 Μάρ 2013
Η κηδεία του Ούγκο Τσάβες
Κλίκ για μεγέθυνση

Η κηδεία του Ούγκο Τσάβες ήταν ένα κορυφαίο πολιτικό γεγονός παγκόσμιας εμβέλειας. Η Ρωσία και η Κίνα εκπροσωπήθηκαν σε υψηλότατο επίπεδο. Τον επικήδειο λόγο εκφώνησε ο Αμερικανός πάστορας και ακτιβιστής Τζέσε Τζάκσον. Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν ήταν επίσης εκεί. Έλλειπαν οι βασικοί οικονομικοί αντίπαλοι της πολιτικής του Τσάβες, δηλαδή οι ΗΠΑ και η ΕΕ. Την τιμή της Ελλάδας, που απαξίωσε να στείλει εκπρόσωπο της κυβέρνησης, αλλά και της Ευρώπης, που έστειλε χαμηλόβαθμη αντιπροσωπεία, έσωσε με την εκεί παρουσία του ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και Αντιπρόεδρος του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς Αλ. Τσίπρας.

Αυτή την παρουσία, η εγχώρια κυβερνητική προπαγάνδα την περιγράφει ως κίνηση επαναστατικής γραφικότητας. Αυτή η εκστρατεία λάσπης είναι ενδεικτική του εξαιρετικά χαμηλού επιπέδου της κυβερνητικής προπαγάνδας, που αδυνατεί να ξεπεράσει το επίπεδο σπόντας, κουτσομπολιού και καφενείου. Υποκρύπτει όμως και μια επικίνδυνη πολιτική άποψη: ότι διεθνείς συνομιλητές της χώρας πρέπει να είναι μόνο οι «δανειστές» μας και οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου. Με άλλα λόγια ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να αναζητήσει καμία άλλη συμμαχία παρά μόνο με αυτούς που μας έχουν επιβάλλει το αδιέξοδο και καταστροφικό Μνημόνιο. Είναι επίσης η λογική ότι ακριβώς αυτοί που μας επιβάλλουν το Μνημόνιο έχουν τον κύριο λόγο στον σχεδιασμό της ελληνικής ανάπτυξης, δηλαδή μιας ανάπτυξης με φτώχεια, μισθούς Κίνας, ειδικές οικονομικές ζώνες και αποικιοκρατικούς όρους. Κάθε προσπάθεια να διαμορφωθούν καινούριες συμμαχίες, που θα βοηθήσουν στην απεμπλοκή της χώρας από το Μνημόνιο, θεωρείται αριστερισμός και τυχοδιωκτισμός.

Αυτοί λοιπόν που αρνήθηκαν συστηματικά έστω και να συζητήσουν με τις άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, αυτοί που σε κάθε ευρωπαϊκή συζήτηση για την επιτυχία του Μνημονίου, σπεύδουν να πάρουν θέση δηλώνοντας την νομιμοφροσύνη τους στην Μέρκελ, έρχονται τώρα να ειρωνευτούν τον ΣΥΡΙΖΑ, επειδή πήγε στην Βενεζουέλα και είχε επαφές με ξένους ηγέτες. Τα ίδια επιτελεία, σε μια επίδειξη χοντροκομμένης και προβοκατόρικης επικοινωνιακής λογικής, είχαν σχολιάσει απαξιωτικά πριν λίγο καιρό τις συναντήσεις του Τσίπρα με τις προέδρους της Αργεντινής και της Βραζιλίας η οποία μάλιστα είναι μια από τις πιο ισχυρές χώρες στον κόσμο (και όπου αγνοούσαν μάλιστα ότι ο Πρόεδρος της χώρας είναι γυναίκα).

Οι ίδιοι ακριβώς αποκαλούν τον Ούγκο Τσάβες «δικτάτορα». Έναν πρόεδρο που μέσα σε 14 χρόνια κέρδισε τέσσερις στις τέσσερις προεδρικές εκλογές, τέσσερις στις τέσσερις βουλευτικές εκλογές και πέντε στα έξι δημοψηφίσματα που διενεργήθηκαν. Έναν πρόεδρο που άντεξε, παρά το πραξικόπημα που οργανώθηκε εναντίον του το 2002 από τις επιχειρηματικές ελίτ και τμήματα των ενόπλων δυνάμεων (που εγκατέστησαν ως «πρόεδρο» τον πρόεδρο των βιομηχάνων) και επανήλθε μετά από τρεις μέρες, ύστερα από την αποφασιστική επέμβαση τμημάτων των ενόπλων δυνάμεων πιστών στο Σύνταγμα.

Στην κριτική δε που δέχεται ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, για το πώς μπορεί ένας πολιτικός αρχηγός να συναντάται με τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, να μιλά ενώπιον της ακαδημαϊκής ελίτ των ΗΠΑ και ταυτόχρονα να συναντά ηγέτες οι οποίοι μαζί με τους λαούς τους αντιστέκονται στον μονόδρομο του νεοφιλελευθερισμού και τη δικτατορία των αγορών, η απάντηση έρχεται από τον τρόπο με τον οποίο στάθηκε ο Αλ. Τσίπρας έναντι των εκπροσώπων της αμερικανικής και ευρωπαϊκής ελίτ: υπήρξε ο πρώτος πολιτικός αρχηγός, ο οποίος έθεσε ευθέως στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε το ζήτημα του κατοχικού δανείου και εκείνο της έκδοσης του υπόδικου για το σκάνδαλο της SIEMENS Μιχάλη Χριστοφοράκου, ζητήματα που σχολιάστηκαν από τον ευρωπαϊκό Τύπο. Υπενθυμίζεται μόνο ότι το πρακτορείο Reuters ανέφερε πως «γρανίτη δάγκωσε ο υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε με τον αίτημά του προς την αριστερή αντιπολίτευση στην Ελλάδα να υποστηρίξει το πρόγραμμα λιτότητας», υπογραμμίζοντας τις έντονες διαφωνίες της ελληνικής Αριστεράς με τους εκπροσώπους του επιχειρηματικού και βιομηχανικού συμπλέγματος της Γερμανίας, τη στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς δίνουν καθημερινά τα διαπιστευτήριά τους ως εντολοδόχοι των δανειστών.

Στον αντίποδα, στις επαφές που είχε ο Αλέξης Τσίπρας με τους σοσιαλιστές ηγέτες της Λατινικής Αμερικής, στο περιθώριο της κηδείας του Προέδρου της Βενεζουέλας, Ούγκο Τσάβες, ενδεικτικός των προσδοκιών που υπερβαίνουν τα όρια της ευρωπαϊκής ηπείρου υπήρξε ο τρόπος με τον οποίο υποδέχτηκε ο Πρόεδρος της Κούβας Ραούλ Κάστρο τον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ: «Ώστε εσύ είσαι ο Έλληνας που όλοι περιμένουμε να γίνει πρωθυπουργός;».

 

 

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου