Του Γιώργου Πετρόπουλου
Η συνέντευξη του πρωθυπουργού στο σημερινό ΒΗΜΑ καλύπτει πέντε σελίδες, Σε έκταση είναι αρκετά μεγάλη αλλά πρόκειται για τον πρωθυπουργό της χώρας. Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη με τον πρωθυπουργό δεν μπορεί να είναι ποτέ μεγάλη αρκεί να είναι ενδιαφέρουσα και ουσιαστική από άποψη περιεχομένου.Αυτή η συνέντευξη δεν είναι.
Πρόκειται για μία σούπα όπου ο Κ. Μητσοτάκης αφήνεται ελεύθερος να πει διαφορά φαιδρά και δήθεν οραματικά τα οποία είναι εντελώς κοινότυπα και καθόλου ουσιαστικά.Ο Αντώνης Καρακούσης αποφεύγει να στριμώξει τον Κ. Μητσοτάκη. Σε ορισμένα σημεία μάλιστα δείχνει να βαριέται του θανατά. Όχι μόνο δεν ρωτάει αλλά προστρέχει- με μια λέξη ή μία φράση- να συμπληρώσει τις απαντήσεις του συνομιλητή του.Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση έδειξε το πραγματικό της πρόσωπο σε, τουλάχιστον, τρία καίρια μέτωπα (Πανδημία- Καταστολή- δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες) ο πρωθυπουργός της χώρας δίνει μια συνέντευξη- περίπατο που όποιος την διαβάσει νομίζει πως ζει σε άλλη χώρα.
Εκείνο πάντως που προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης, με κάποιες παραδοχές που του ξεφεύγουν αποδεικνύει όχι μόνο ότι είναι πολιτικά λίγος αλλά και ότι είναι πολιτικά επικίνδυνος.
Πρώτο: Λέει σε ένα σημείο, αναφερόμενος στις διαδηλώσεις: «προσωπικά, δεν θεωρώ το δικαίωμα του συνέρχεσθαι κατ’ ανάγκην πιο σημαντικό από το δικαίωμα του εργάζεσθαι». Πρόκειται για ροπή σε μια κλασσική φασιστική αντίληψη. Όταν ένας άνθρωπος- πόσω μάλλον ένας πρωθυπουργός- θέτει το δικαίωμα της εργασίας, δηλαδή της επιβίωσης και της προκοπής, σε αντιδιαστολή με το κορυφαίο δημοκρατικό δικαίωμα της διαμαρτυρίας και της διεκδικήσης, τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Το επόμενο βήμα είναι να πει: Αν θες δουλειά δεν θα έχεις δικαιώματα κι αν θες δικαιώματα δεν θα έχεις δουλειά.
Δεύτερο: Ασκώντας κριτική στον Αλέξη Τσίπρα- προφανώς και στην υπόλοιπη αντιπολίτευση- του καταλογίζει πως «λέει “ναι” στον δρόμο, αλλά “όχι” στον νόμο». Εδώ έχουμε μια δεύτερη αντιδιαστολή όπου το δικαίωμα της διαμαρτυρίας και της διεκδίκησής τοποθετούνται απέναντι στην έννομη τάξη. Ο δρόμος κατά τον κ. Μητσοτάκη είναι εχθρός του νόμου και αντίστροφα. Δεν βρέθηκε κανένας να του πει πως αν αυτή η αστική δημοκρατία βελτιώθηκε αιτία είναι ο δρόμος.
Πολλές φορές ο αιματοβαμμένος δρόμος γιατί κάποτε ο νόμος ήταν εχθρός όσων σήμερα θεωρούνται αυτονόητα δημοκρατικά δικαιώματα και συστατικά στοιχεία του πολιτεύματος το οποίο θεσμικά ο ίδιος υπηρετεί από κορυφαία θέση. Ουδέποτε στην ιστορία ο νόμος ήταν πιο μπροστά από τον δρόμο και ουδέποτε ένας νόμος έγινε καλύτερος χωρίς τον δρόμο. Στοιχειώδης δε λειτουργία αυτής της αστικής δημοκρατίας είναι η κάθε αντιπολίτευσης να βρίσκεται στη μεριά του δρόμου, στην πλευρά του κοινωνικού ελέγχου και της διεκδίκησης, για να μην νομοθετεί η κάθε κυβέρνηση ό,τι γουστάρει κι ό,τι της υπαγορεύουν τα συμφέροντα που την στηρίζουν. Δεν υπάρχει νόμος που να μην είναι αποτέλεσμα κοινωνικής πίεσης. Αλλά απ’ ότι φαίνεται ο Κ. Μητσοτάκης επιθυμεί κοινωνική πίεση μόνο από την τάξη που εκπροσωπεί.
Δεν θα παραθέσω περισσότερα. Είναι φανερό πως η χώρα έχει έναν πρωθυπουργό ο οποίος διακρίνεται από τεράστιο δημοκρατικό έλλειμμα. Κλείνω με κάτι ιδιαίτερα διασκεδαστικό αλλά ταυτόχρονα αποκαλυπτικό. Λέει ο κ. Μητσοτάκης: «Όπως άλλωστε έχω πει, προοδευτικός είναι όποιος συντηρεί όσα αξίζει να συντηρηθούν και αλλάζει όσα πρέπει να αλλάξουν. Αυτό δεν θα το καταλάβουν ποτέ οι αντίπαλοί μας».
Μάλιστα. Μεγαλύτερη μπούρδα δεν έχει ακουστεί. Ποιος κρίνει κ. Μητσοτάκη ποια είναι αυτά που αξίζει να συντηρηθούν και ποια είναι εκείνα που πρέπει να αλλάξουν; Υπάρχει κάποιο γενικό κριτήριο που βγάζει το ίδιο αποτέλεσμα για την ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ, το ΚΚΕ, το ΜεΡΑ25 κ.λπ. ή αυτό που πρέπει να μείνει κι αυτό που πρέπει να αλλάξει εξαρτάται από την πολιτική του κάθε κόμματος και κοινωνικά συμφέροντα που εξυπηρετεί; Αν ισχύει το δεύτερο, γιατί οι αντίπαλοί σας θα πρέπει αποδεχτούν την δική σας αντίληψη περί συντηρήσεως και αλλαγής των πραγμάτων για να θεωρηθούν προοδευτικοί; Προφανώς γιατί έτσι αντιλαμβάνεστε την δημοκρατία.-
ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK
πηγη: https://www.anoixtoparathyro.gr