Loading...

Κατηγορίες

Δευτέρα 07 Δεκ 2020
Τα όμορφα χωριά, όμορφα... κλέβονται
Κλίκ για μεγέθυνση
MOTION TEAM/ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΕΡΒΕΡΙΔΗΣ
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ 07.12.2020, 16:16

 



Η πολυδιαφημισμένη επένδυση του εμίρη του Κατάρ στην περιοχή Ναυάγιο της Ζακύνθου εξελίσσεται σε ιλαροτραγωδία, αφού βασίστηκε σε... παραμύθια της Χαλιμάς. ● Η επίμαχη έκταση των 14.500 στρ. όλως τυχαίως ανήκε στους κατοίκους των γύρω οικισμών, στον Δήμο και την Εκκλησία. ● Επειτα από κινητοποιήσεις και μηνύσεις, διώκονται για κακούργημα όσοι συνέπραξαν στη σύνταξη των συμβολαίων, ενώ αρχίζει εκ νέου ο έλεγχος των στοιχείων, κατόπιν βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών.

Εξίμισι χρόνια τώρα, παίζεται στη Ζάκυνθο η ιλαροτραγωδία «Η επένδυση του εμίρη του Κατάρ» ή «Ο,τι του φανεί του... Αλ Θανί». Το έργο έκανε πρεμιέρα τον Μάιο του 2014, όταν, μέσα στην… κατάνυξη της Μεγάλης Εβδομάδας, ο ιδιώτης Γεώργιος Χάρος πούλησε στη λιβανέζικη εταιρεία ακινήτων Pimana S.A. ένα «αγροτεμάχιο» στη ΒΔ Ζάκυνθο, πάνω από την παραλία-brand name «Ναυάγιο».

Το εν λόγω αγροτεμάχιο, όμως, ήταν 14.500 στρέμματα, που… παρεμπιπτόντως ανήκαν στο σύνολό τους σε ιδιώτες, στην Εκκλησία και στον δήμο! Ηταν μια έκταση που κάλυπτε τέσσερα χωριά!

Οσο για τα χρειαζούμενα έγγραφα από την Εφορία, το δασαρχείο, το υποθηκοφυλακείο και άλλες υπηρεσίες, ενεργοποιήθηκε ένας πανάρχαιος μηχανισμός, που βοηθάει τους αρμόδιους να αποκτήσουν… ρευστότητα συνείδησης, οπότε και να ξεχνούν νόμους και δικαιικούς κώδικες.

Ο τίτλος ιδιοκτησίας, που παρουσίασε ο πωλητής για αυτή την τεράστια έκταση, ήταν ένα ενετικό διάταγμα του 18ου αιώνα, συνοδευόμενο, μάλιστα, από ένα τοπογραφικό που εμφάνιζε την πουλημένη περιοχή σαν ένα τεράστιο γήπεδο γκολφ, παραβλέποντας σκανδαλωδώς τη μορφολογία της. Κάπως έτσι συντάχθηκε το συμβόλαιο της Αγοραπωλησίας στα Ορεινά, το οποίο έμελλε να ανοίξει το κουτί της Πανδώρας.

Με το που έγινε γνωστή η αγοραπωλησία, αμέσως έπιασε δουλειά η Χαλιμά: επίγειος παράδεισος, δεκάστερα ξενοδοχεία, λεφτά που θα τρέχουν στις ραχούλες, καμήλες φορτωμένες με χρυσάφι… Και τι δεν ακούστηκε! Ξαμολήθηκαν στα χωριά διάφοροι «λαγοί» και εκθείαζαν την «επένδυση», που θα φέρει την ανάπτυξη, που θα μας κάνει νοικοκυραίους όλους, που θα τρώμε μόνο παντεσπάνι, που θα κατέβουμε απ’ τα δέντρα, που… έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι… Οποιον αντιδρούσε, δε, τον χαρακτήριζαν «ιδεοληπτικό» και «εχθρό της ανάπτυξης». Οι απειλές δεν έλειψαν, ούτε η γνωστή πρακτική «καλός μπάτσος - κακός μπάτσος».

Στο άκουσμα της είδησης, πρώτη αντέδρασε η Μητρόπολη Ζακύνθου, με προσφυγή στον Αρειο Πάγο, ζητώντας την ακύρωση του συμβολαίου, με αρωγούς την Περιφέρεια, τον Δήμο Ζακύνθου, το Ελληνικό Δημόσιο και ιδιώτες που τους είχαν αρπάξει την περιουσία τους μέσα σε μία νύχτα. Ο δικαστικός αγώνας είχε ως αποτέλεσμα, το 2015, το Μονομελές Πρωτοδικείο Ζακύνθου να απαγορεύσει στην εταιρεία οποιαδήποτε μεταβολή της έκτασης. Σημειωτέον, διώκονται για σωρεία κακουργημάτων όσοι συνέπραξαν στη σύναψη του συμβολαίου (δασάρχης, διευθύνουσα σύμβουλος, τοπογράφος, πωλητής κ.ά.).

Εξίμισι χρόνια τώρα, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που παλεύουν άοκνα για την αποκάλυψη αυτού του τεράστιου σκανδάλου και την ανατροπή εγκληματικών σχεδίων, έχοντας απέναντί τους πασίγνωστα δικηγορικά γραφεία, το οργανωμένο οικονομικό έγκλημα της Ζακύνθου, μεγαλοστελέχη κυβερνήσεων, «αλλήθωρους» εισαγγελείς.

Εχουν υπάρξει, όμως, και φωτεινές εξαιρέσεις, όπως το πόρισμα του οικονομικού εισαγγελέα Γαληνού Μπρη (2016), που παραπέμπει για κακουργήματα δημόσιους λειτουργούς· το πόρισμα της ομάδας εργασίας Τσάφου (2017), που αναλύει λεπτομερώς τις αμέλειες και τις εγκληματικές ευθύνες των εν λόγω λειτουργών, και το κορυφαίο, μέχρι στιγμής, βούλευμα 1679/2020 του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, το οποίο επαναφέρει την υπόθεση στην ανάκριση, αρχίζοντας στην ουσία εκ νέου έλεγχο των στοιχείων που έχουν προσκομιστεί, ενώ ξεκαθαρίζει –επιτέλους!– ότι ο πωλητής δεν κατείχε ούτε ένα στρέμμα από αυτά που πούλησε στην εταιρεία real estate Pimana S.A.!

Τζουμάνα κερνάει, Τζουμάνα πίνει

Ας δούμε, όμως, με την ευκαιρία, την… οδύσσεια της αγοράστριας εταιρείας Pimana. «Γεννήθηκε» τον Δεκέμβριο του 2012 από Λιβανέζους γονείς, την Τζουμάνα Μπεσάρα και τον Κριστιάν Κομέρ, και στην κούνια της υπήρχαν μόλις μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Τον Ιούλιο του 2013, βρίσκονται στον δρόμο της κάτι καλοί άνθρωποι και βάζουν στο καλαθάκι της 4,9 εκατ. ευρώ. Με αυτό το μετοχικό κεφάλαιο, τον Μάιο του 2014 αγοράζει 14.500 στρέμματα στην ορεινή Ζάκυνθο, δίνοντας 9 εκατ. ευρώ.

Είδες άμα είσαι νοικοκυρά; Ξαφνικά, τον Νοέμβριο του 2014 της πέφτει ο ουρανός στο κεφάλι: εκεί που τα είχε όλα στρωμένα, έρχεται μια μηνυσάρα από κάτι φορείς και ανθρώπους που λέγανε πως ό,τι είχε αγοράσει ήταν κλεμμένο από τους ίδιους! Αρειος Πάγος, εισαγγελείς, κατακραυγή, δεν ήξερε πού να σταθεί.

Οι ανακοινώσεις του Γενικού Εμπορικού Μητρώου (Οκτώβριος 2020) για τις αλλαγές της σύνθεσης του διοικητικού συμβουλίου της Pimana S.A. μετά τη νέα εξαγορά της

Με το που ζόρισαν πολύ τα πράγματα, λίγο πριν περάσει την πόρτα της ανακρίτριας Διαφθοράς, τον Μάιο του 2015, αλλάζει κηδεμόνα και «εξαγοράζεται» από την εταιρεία Al Rayyan Project Management, με έδρα το Κατάρ, η οποία έχει υποκατάστημα στην Ελλάδα που το λένε Al Rayyan Greece και στεγάζεται –σατανική σύμπτωση!– στα γραφεία της Pimana S.A. Ο Σατανάς, όμως, το… τερματίζει, αν σκεφτεί κανείς ότι η εκπρόσωπος της Al Rayyan είναι η Τζουμάνα Μπεσάρα! Οπως λέμε, «Τζουμάνα κερνάει, Τζουμάνα πίνει». Είδες άμα είσαι νοικοκυρά;

Ποιος θα μπορούσε τώρα πια να την αμφισβητήσει; Είχε από πίσω της το μυθικό κράτος του Κατάρ και κοτζάμ εμίρη Αλ Θανί! Ποιος θα τολμούσε να κουνηθεί; Την προσκυνούσαν υπουργοί, της έπλεκαν εγκώμια δημοσιογράφοι, πρωτοσέλιδα μακάριζαν την «τύχη» των Ζακυνθινών να ασχοληθεί με αυτούς το Αλθανέικο σόι.

Παρά τον επικοινωνιακό κατακλυσμό, όμως, οι αντιδράσεις συνεχίστηκαν. Υπήρξαν συλλαλητήρια στο νησί, επιπλέον μηνύσεις· κάποιοι που με άγνοια και ταυτόχρονα πλήρη γνώση του κινδύνου συνέχιζαν να αγωνίζονται. Υπήρξαν ασφαλιστικά μέτρα που της απαγόρευσαν να κάνει οποιαδήποτε αλλαγή στην περιοχή (να κάνει τα ορεινά της Ζακύνθου… Σαμονί [της Ελβετίας] που έλεγε και ο εθνάρχης Καραμανλής με λίγο πιο βλάχικη προφορά).

Ωσπου φτάσαμε στο 2020 και πέσαν πάνω της επερωτήσεις στη Βουλή και –το χειρότερο– ένα Συμβούλιο Πλημμελειοδικών που πρότεινε να ελεγχθούν περαιτέρω όσοι κατηγορούνταν για κακουργήματα. Ετσι, όπως ήταν φυσικό, μαζεύτηκε ξανά η οικογένεια για να πάρει μια απόφαση για το μέλλον της δόλιας Pimana.

Γαμπρός απ’ το Λονδίνο

Τον Σεπτέμβριο του 2020, λοιπόν, βρέθηκε η λύση. Οπως διαβάσαμε στο iefimerida.gr, «Με κινήσεις δικηγόρων του Λονδίνου, […] η Pimana S.A. […] μεταβιβάστηκε από τον κρατικό καταριανό όμιλο Al Rayyan σε ξένη εταιρεία με άγνωστο ιδιοκτήτη». Παλιά μου τέχνη κόσκινο… Η (μονοπρόσωπη πια) Pimana, όπως μαθαίνουμε τον Οκτώβριο από το Γενικό Εμπορικό Μητρώο (ΓΕΜΗ), «αποτάσσεται» τη λιβανέζικη οικογένεια και μπαίνει σε high class λονδρέζικους δικηγορικούς κύκλους, συμπτωματικά μόνιμους συνεργάτες του εμιρόσογου.

Ομως το ΓΕΜΗ είναι πολύ μαρτυριάρικο. Στις 21.10.2020 ανακοινώνει ότι η ξένη εταιρεία και μοναδικός πλέον μέτοχος της Pimana Α.Ε. είναι το αλλοδαπό νομικό πρόσωπο με την επωνυμία Pimana Holdings Limited, με έδρα… τις Παρθένους Νήσους! Εν ολίγοις, η Pimana έγινε υπεράκτια εταιρεία (offshore επί το ελληνικότερον), με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Είδες άμα είσαι νοικοκυρά; Εδώ που τα λέμε, ίσως είναι εύλογη η εξής ερώτηση: Γιατί τόση φασαρία, ρε παιδιά, και τόσες αλλαξο…μετοχές; Μπορούσατε απλώς να πείτε ότι η Πέρα Pimana εξαγόρασε τη Δώθε Pimana και να τελειώνει η ιστορία!

Είναι μια «επένδυση» που έχει στο ενεργητικό της μηδέν ώρες σε εργοτάξια και εκατοντάδες σε δικηγορικά και ανακριτικά γραφεία. Κατά καιρούς, δε, οι θιασώτες της «επένδυσης» αυτής πιπιλίζουν τ’ αυτιά των κατοίκων της πουλημένης περιοχής με την υπόσχεση ότι οι περιουσίες τους θα εξαιρεθούν από το τοπογραφικό, οπότε δεν χρειάζεται να τρέχουν σε δικηγόρους και δικαστήρια για να διεκδικήσουν τα κτήματά τους. Πρόκειται, βέβαια, για τοπογραφικό-φάντασμα, αφού ουδείς το έχει δει εδώ και έξι χρόνια.

Ομως, ανεξαρτήτως όλου αυτού του εμπαιγμού, της κλοπής ιδιωτικών περιουσιών, μοναστηριακών δασών και κοινοτικών βοσκότοπων, ένα είναι σίγουρο: όλοι αυτοί που αγοράζουν και πουλάνε αβέρτα δεν έχουν ούτε τετραγωνικό στην κατοχή τους από τα 14.500 στρέμματα της έκτασης.

Ο κοινωνιολόγος Σπύρος Ξένος, χάρη στην αρχειακή έρευνα και το πείσμα του οποίου διατηρείται ακόμη ζωντανή η υπόθεση και δεν έχει μπει στο αρχείο (και μαζί διατηρείται η ελπίδα για δικαίωση διακοσίων οικογενειών που κάποιος βάλθηκε να τις… επεγδύσει), μιλάει για «γαλατικό χωριό», που αντιστέκεται σθεναρά σε λεγεώνες συμφερόντων – και μάλλον έχει δίκιο. Θα δούμε στις επόμενες δίκες.

ΥΓ. Πρέπει να πάρουμε μαζί μας νερό, γιατί το μέλλον έχει πολλή ξηρασία, όπως έλεγε και ο ποιητής Μιχάλης Κατσαρός. Πάντα, όμως, θα υπάρχει νερό· τόσα πηγάδια έχουμε στο νησί, ντε!


πηγη:https://www.efsyn.gr

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου