Σε οικογενειακό επιτραπέζιο παιχνίδι, του τύπου Cluedo ή Trivial Pursuit, είχε εξελιχθεί τον τελευταίο καιρό η υπόθεση της ημερομηνίας των εκλογών – που μας τις έχουν υποσχεθεί διπλές και τρίδιπλες.

Τώρα όμως, τώρα που έφθασε η στιγμή που ο Κυριάκος Μητσοτάκης επισκέπτεται το Προεδρικό και ύστερα ο Φρούραρχος της Βουλής θα προχωρήσει στην κατά τα ειωθότα θυροκόλληση του (προσυπογεγραμμένου από το Υπουργικό Συμβούλιο) Π.Δ. για την προκήρυξη εκλογών, το αντίστοιχο επιτραπέζιο/society game στράφηκε στην μαντεψιά ποιο θα είναι το «εθνικό θέμα εξαιρετικής σημασίας» που απαιτείται – κατά το άρθρο 41 παρα 2 του Συντάγματος – προκειμένου να διαλυθεί η Βουλή, με πρόταση μιας κυβέρνησης που δεν έχει χάσει την εμπιστοσύνη για την διενέργεια προώρων εκλογών.

Το στενοκέφαλο/περιοριστικό Σύνταγμα της καραμανλικής εποχής επιτάσσει στον εκάστοτε πρωθυπουργό – «κυβερνήτη» κατά τον Κυριάκο Μητσοτάκη – όταν βρίσκει την βολικότερη γι' αυτόν ημερομηνία για πρόωρες εκλογές, να διαμορφώσει και να επικαλεσθεί το εν λόγω «εθνικό θέμα εξαιρετικής σημασίας» αν δεν θέλει ή/και δεν κρίνει ότι να εξαντλήσει την κοινοβουλευτική της θητεία η κυβέρνησή του.

Ή δεν θέλει να παραιτηθεί η κυβέρνηση, αλλά… ποιος αφήνει να κάνει τις εκλογές υπηρεσιακή κυβέρνηση;

Παλιότερα είχε γίνει συνήθειο να επικαλούνται… το Κυπριακό (που εθεωρείτο περίπου ανώδυνο για μας τους Ελλαδίτες). Έλα όμως που το ακροτελεύτιο εδάφιο του 41 παρά 2 Σ έχει προνοήσει ότι «αποκλείεται η διάλυση της νέας Βουλής για το ίδιο θέμα»! (προφανώς διαισθανόμενο την ροπή του πολιτικού μας συστήματος για κατάχρηση εννοιών και διαδικασιών και θεσμίων).

Γι’ αυτό και, άλλες φορές, προκρινόταν επίκληση των ελληνοτουρκικών. Πιο πρωτότυπος, ο Κώστας Καραμανλής είχε ζητήσει την διάλυση της Βουλής το 2009 λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης (του 2007-8). (Επειδή ο λόγος αυτός κρίθηκε λιγάκι ρηχός, προσετέθη – τότε – και η δυσχέρεια εκλογής ΠτΔ, που θα οδηγούσε «σε μακρά προεκλογική περίοδο, καταστροφική για την οικονομία»). Αλλά και του 2007 η προκήρυξη των πρόωρων εκλογών έγινε με επίκληση … των μεταρρυθμίσεων στην Παιδεία και της κατάρτισης του Προϋπολογισμού.

Δείτε όμως αυτή τη φορά: επίκληση των ελληνοτουρκικών δεν νοείται, καθώς όλοι (;) συμφωνούν ότι ακριβώς τώρα βρισκόμαστε σε ήρεμα νερά. Επίκληση του Κυπριακού θα αποτελούσε πλέον και απρέπεια και επικίνδυνη κίνηση. Αναφορές σε οικονομικά προβλήματα δεν θα ήταν συμβατές με το αφήγημα επιτυχίας της Κυβέρνησης, μ’ αυτό πάει άλλωστε στις κάλπες. Το έγραψε και ο Economist!…

Κατά Γεραπετρίτη (στην συζήτηση του Κύκλου Ιδεών του Βαγγέλη Βενιζέλου) υπάρχει το ζήτημα της «σταθερής διεθνούς εκπροσώπησης της χώρας» στην αμέσως επόμενη χρονική περίοδο, μαζί όμως και με υπαινικτική αναφορά σε οικονομικές εξελίξεις – η διαβόητη  επενδυτική βαθμίδα;. (Ίσως γι' αυτό εδώ και καιρό το investment grade έχει αναγορευθεί σε εθνικής σημασίας ζήτημα…).

Υπάρχει βέβαια και η διάσταση του μιθριδατισμού του πολιτικού συστήματος (εδώ η διατύπωση του Γιώργου Κατρούγκαλου, στην ίδια συζήτηση), που κάνει την προσχηματική επίκληση του «εθνικού θέματος εθνικής σημασίας» κοινοτοπία. Και έτσι πορευόμαστε.

πηγη: https://tvxs.gr