Η προεκλογική περίοδος έχει ανοίξει εδώ καί αρκετό καιρό καί  μετά τα πρώτα «τζαρτζαρίσματα»ο καθένας προσπαθεί να καταλάβει προς τα που πρέπει να πάει την προεκλογική προπαγάνδα για την νίκη.

Με σχετική απορία παρακολουθούμε όλοι τις κινήσεις της κυβέρνησης, εφόσον αυτή ομολογουμένως έχει τον πρώτο λόγο σαυτά που εξελίσσονται τουλάχιστον μέχρι την επίσημη προκήρυξη των εκλογών.

Τα άλλα κόμματα μοιάζουν να βρίσκουν αργά τον βηματισμό τους.

Πάντως η κυβέρνηση συνεχώς εκθέτει με τις κινήσεις της το πολιτικό σύστημα δημιουργώντας εύλογες απορίες γιατί;

Και αυτό διότι είναι σε όλους γνωστό ότι τώρα στα τελευταία μέτρα πριν τον τερματισμό αποκτά μεγάλη σημασία η δικαιοσύνη καί η άρτια λειτουργία της προεκλογικής περιόδου και των εκλογών έτσι ώστε να πεισθούν ιδιαίτερα οι αμφιταλαντευόμενοι καί πρωτίστως οι νέοι ηλικιακά ψηφοφόροι να προσέλθουν να ψηφίσουν .

Αν ανατρέξουμε στις δημοσκοπήσεις ισως να γίνουν κατανοητές αυτές οι «ξαφνικά άπειρες»κινήσεις της κυβέρνησης.

Όπως καταγράφονται έστω σε  αυτά τα αμφιβόλου εμπιστοσύνης δημοσκοπικά ευρήματα πάμε για ενα ντέρμπι με την κυβέρνηση προς στιγμή να έχει μια εύθραυστη υπεροχή.

Όμως το μεγάλο ζήτημα είναι τι θα γίνει με την ψήφο διαμαρτυρίας,η οποία ως γνωστό εχει παγιωθεί γυρω στο 10-15% του εκλογικού σώματος.

Αφορά κυρίως πρώην ψηφοφόρους του κυβερνώντος κόμματος ,επομένως απο την στάση αυτών θα καθορισθεί η πρωτιά.

Η ΝΔ σίγουρα θα ήθελε να μπορούσε να αναθερμάνει   την σχέση της με αυτούς αλλά όπως γίνεται συνεχώς όλο κ ποιο φανερό αυτό αποτελεί για την συντριπτική πλειοψηφία άπαυτους όνειρο θερινής νυκτός.Η απογοήτευση από το κυβερνητικό κόμμα είναι πολύ μεγάλη καί έχει πάρει καί σε πολλές περιπτώσεις καί προσωπική χροιά.

Ανάμεσα τους είναι βέβαια καί  οι ψηφοφόροι ενός νεοναζί που έντεχνα πήρε την «άδεια»  επι τρία χρόνια μέσα από τις φυλακές να οργανώσει κόμμα ,ώστε να στέκεται τώρα προ των πυλών της βουλής.Ετσι πολλοί αγανακτισμένοι κ υπό μια έννοια «ριζοσπαστικοποιημένοι νέοι» αντί να κατευθυνθούν ολα αυτα τα κρισιμα 3 χρονια της διακυβερνησης ΝΔ  προς τα διαφορα κόμματα  της αντιπολίτευσης ,βρήκαν σαν εναλακτικη της απογοήτευσής τους απο την ΝΔ ενα κόμμα που ο αρχηγός το έκτιζε απο την φυλακή, άρα για αυτούς«ορίτζιναλ αντισυστημικό».

Αυτό σαν απάντηση στην ερώτηση που θέσαν προς την ΝΔ ορισμένοι του ΠΑΣΟΚ -ΚΙΝΑΛ : «μα γιατι επέτρεψατε  3χρονια τώρα σε έναν  φυλακισμένο σε φυλακές υψίστης ασφαλείας (Δομοκός),καταδικασμένο για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση να στήσει μέσω του Διαδικτύου ενα κόμμα;».

Εκτός όμως αυτούς που άλλοι συνειδητά κ άλλοι παρασυρόμενοι βρίσκονται στο χώρο αυτού του κόμματος υπάρχει κ ένας άλλος πολύ ποιό ευρύτερος χώρος που κινείται κ αυτός σχετικά αντισυστημικά κ αποτελείται κυρίως απο νεολαία αλλά και από παλιούς ψηφοφόρους του Αντισυριζα μετώπου.

Αυτοί τώρα που  έχουν κλονιστεί ως προς τις επιλογές τους του 2019, όταν παρέδωσαν με απόλυτη πλειοψηφία την χώρα στα χέρια κάποιου που δεν είχε ξανακυβερνήσει την χώρα για να εκφράσουν την «συσωρευμένη απογοήτευση» απέναντι στην προηγούμενη κυβέρνηση, παραβλέποντας δυστυχώς τις δύσκολες τοτε μνημονιακές συνθήκες διακυβέρνησης και επηρεασμένοι από την ψεύτικη αλλα καταλυτική προπαγάνδα της δεξιάς που εκμεταλλευόταν ασύστολα καθε δυσκολία ή λάθος προς την κατεύθυνση της πολιτικής αλλά καί προσωπικής απαξίωσης των τότε κυβερνούντων. Σήμερα όλοι αυτοί βρίσκονται σε κατάσταση προβληματισμού για την επιστροφή σε προοδευτικές  λύσεις.

Αν το σκεφτεί κανείς καλά ποιο μεγάλο συμφέρον θα χει η κυβέρνηση όταν το μεγαλύτερο καί αν γίνεται καί όλοκληρο αυτό το σύνολο της αντισυστημικής διάθεσης δεν έρθει να ψηφίσει καν στις κάλπες.

Γιατί τότε έχει μια μικρή πιθανότητα να μην επέλθει η ανατροπή  αλλά η μικρή  κ πολύτιμη διαφορά να διατηρηθεί μέχρι τέλους.

Μήπως για αυτό  ξαφνικά συμβαίνουν αυτά τα καταγέλαστα των τριών νομοθετήσεων ,η μια διορθωτική στην άλλη,έως ότου  φτάσουμε σε ενα αποτέλεσμα να μην κατέβει το νεοναζιστικό κόμμα στις εκλογές που όμως προηγουμένως και με τις επίσημες παραχωρήσεις του κράτους διευκόλυνε η κυβέρνηση όπως προαναφέρθηκε επι 3 χρόνια να σχηματίζεται μέσα απο την φυλακή.

Αυτή η νομική χαλαρότητα καί παλινωδία του κράτους αυξάνει τις φοβίες στους αντισυστημικούς κ γενικότερα στους αδιευκρίνιστους ψηφοφόρους ότι,οτι καί να γινει το σύστημα είναι  «διαβρωμένο» επομένως «καλύτερα αντί να ψηφίσω να κάτσω σπίτι μου».

Αυτή η περίεργη πολιτική προπαγάνδα διαχέεται καί σε άλλα γεγονότα όπου η δικαιοσύνη δίνει την εντύπωση οτι έχει χάσει την σοβαρότητα της καί την θεσμική απόσταση που επιβάλλεται να κατέχει.

Συναντήσεις υπουργού με τον Πρόεδρο του εκλογικού Τμήματος του Αρείου Πάγου, χωρίς δημοσιευμένη ατζέντα σε καφενεία κοντά στου Μαξίμου, αλλά και γεγονότα όπως η γνωστοποιήση του σκεπτικού με το οποίο ομόφωνα έχει καταδικασθεί ο αθωωθείς απο την εισαγγελέα Νικος Παππάς ,δημιουργούν συνεχώς νεες απορίες περί του σκηνικού που τελικά στήνει η κυβέρνηση.

Σ' αυτήν την τελευταία περίπτωση υιοθετείται πλήρως καί κατά γράμμα η επιχειρηματολογία της πλευράς του «πιθανού υποψηφίου καναλάρχη» απο το δικαστήριο! Ούτε ένας απο τους 9 δικαστές δεν μπαίνει στον κόπο να σταθεί στους άλλους μάρτυρες που δεν είδαν τίποτα παράνομο ή να αναρωτηθεί μήπως πρόκειται για μια καλοστημένη παγίδα που έστησαν διάφοροι πολιτικοί κύκλοι στην τότε κυβέρνηση και η οποία ευθύς μόλις έγινε αντιληπτή ακυρώθηκε οποιαδήποτε παραπέρα σχετική διαδικασία ως όφειλε μια κυβέρνηση να κάνει;

Έτσι μια ακόμα προσπάθεια αλλαγής πχ του τηλεοπτικού τοπίου μετατρέπετε σε αρνητικό γεγονός προσωπικής αλλά καί κομματικής πραγματικότητας εφόσον τώρα επιχειρείται απο το δικαστήριο να αμαυρωθεί καί το πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα.

Επομένως καλύτερα να «μην μπλεκόσαστε σε αλλαγές σαυτη την χώρα γιατί μπορεί και να το πληρώσετε κάποτε».

Άρα καλύτερα «κάτσε σπιτάκι κ άστους να σφάζονται».

Κάπου εκεί φάινεται να στοχεύει η Κυβέρνηση.

Με τις «αδέξιες» ή προκλητικές κινήσεις της προσπαθεί μάλλον συνειδητά, να στείλει αυτό το 10-15% της αδιευκρίνιστης καί διαμαρτυρόμενης ψήφου έντεχνα στον καναπέ και στο σπίτι τους ,παρόλο που ταυτόχρονα  θα καλούνται οι πολίτες  να συμμετάσχουν «όλοι στις κάλπες».

Η απάντηση της Αριστεράς γίνεται όλο καί ποιό περίπλοκη καί δύσκολη καταυτο τον τρόπο ,διότι πρέπει να κρατήσει το πολιτικό σύστημα στο ύψος του ,ενώ συγχρονως εχει τον ρόλο της αλλαγής του.

Το ότι ειναι δύσκολο το στοίχημα δεν χρειάζεται να το αναφέρουμε.

Θα γίνει όμως ποιο ορατή η επιτυχία στον βαθμό που η αντίπαλη προπαγάνδα κατανοηθεί καί  αντιμετωπισθεί συγκεκριμένα.

Αλλοίμονο αν σε ξεγελάσει ο αντίπαλος με τις κινήσεις του και εσύ νομίζεις οτι τάχει χαμένα, ενώ λογικότερο  φαίνεται οτι σε αυτό το επίπεδο δηλαδή το επιφανειακό νομοτεχνικό, της διοικούσας δικαιοσύνης καί του πνεύματος που διαχέει το κράτος στην κοινωνία είναι πολύ καλά καταρτισμένοι καί έμπειροι, επομένως αλλού στοχεύουν με τις «απειρίες» τους.

Εφόσον λόγω της τελικά απογοητευτικής  διακυβέρνησής τους έχει δημιουργηθεί μια απέχθεια απέναντι στο κυβερνών κόμμα, τις πολιτικές του πρακτικές καί  τα πρόσωπα που το στηρίζουν, τότε καλό θα 'ναι να διευρυνθεί αυτή η απέχθεια προς το σύνολο του πολιτικού συστήματος. Εντέχνως υποδεικνύουν τον δρόμο της πλήρους απογοήτευσης καί της αποχής στο κρίσιμο για την νίκη 10-15%των αναποφάσιστων. Στην ίδια πολιτική στοχεύουν άλλωστε και οι γνωστές  ρητορικές του τύπου «όλοι ίδιοι είναι, φταίνε και οι προηγούμενοι, ή οι αδιανόητες επιστημονικά συγκρίσεις της οικονομίας σε καιρό μνημονίων με αυτή σε καιρό υπερακόντισης των κοινωνικών προσφορών της ευρωπαϊκής πολιτικής.

Το πολιτικό πεδίο δείχνει προς το παρόν σχετικά καθαρό σαν την ηρεμία πριν την θύελλα.Γρήγορα όμως θα γεμίσει απο ανταγωνιστικά επισόδεια μέχρι ανοίξουν οι κάλπες.

Ο πραγματικός ανταγωνισμός για τις δυνάμεις της αλλαγής, στις συζητήσεις και κονταρομαχίες τώρα όπως και στο γενικότερο πολιτικό πεδίο είναι να  στείλουν αυτό το 10-15% των αναποφάσιστων και  για διάφορους λόγους αντισυστημικών ψηφοφόρων, προερχόμενων  κυρίως απο νεολαιίστικους χώρους,στις κάλπες.

Το αντίθετο θα προσπαθήσει η κυβέρνηση καί μάλιστα θα χρησιμοποιήσει, όπως φαίνεται άπαυτες τις πρώτες κινήσεις που προαναφέρθηκαν, ένα αντιδεολογικο ή προκλητικό τρόπο που θα υποθάλπει το κύρος του συστήματος ποντάροντας σε λάθη αντιδράσεων της αριστεράς.

Αυτός που θα νικήσει σαυτο το πεδίο, θα νικήσει και στις εκλογές

VENCEREMOS

*Ο Δρ Ρήγας Νικόλαος είναι Νευρολόγος-Ψυχίατρος-Παιδοψυχίατρος-Ψυχοθεραπευτής, Διευθυντής Ιατρικού Κέντρου
Adenauer Platz Berlin

πηγη: https://tvxs.gr