Η υποψηφιότητα του Γιώργου Παπανδρέου για την ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής προκαλεί αναστάτωση σε ολόκληρο το πολιτικό σκηνικό, καθώς, κατά πώς φαίνεται, η ενεργοποίησή του μπορεί να συγκινήσει και να κινητοποιήσει κρίσιμη μερίδα όσων τον ψήφισαν στο παρελθόν (και του έδωσαν την πρωθυπουργία). Αφενός στο ίδιο του το κόμμα, καθώς η πιθανή επιστροφή του στην προεδρία του κόμματος θα εμπεριέχει το στοιχείο της κατοπινής δικαίωσης για όσα συνέβησαν εσωκομματικά το 2011. Στη Ν.Δ. τον αντιμετωπίζουν ως ένα πρόσωπο που a priori αρνείται τη σύμπραξη με τη Δεξιά - ακόμα και με όρους κληρονομικότητας, το να συνεργαστεί ένας Παπανδρέου με έναν Μητσοτάκη μοιάζει απλά αδιανόητο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη, παρακολουθεί τις εξελίξεις από την αναγκαία απόσταση, όχι μόνο λόγω της κομματικής ευγένειας που απαιτείται αναφορικά με τις εσωκομματικές εξελίξεις ενός άλλου φορέα. Το ΠΑΣΟΚ σε όλες του τις μορφές και παραλλαγές ακολούθησε από το 2011 μέχρι σήμερα εχθρική στάση απέναντι στην Αριστερά, συμφιλιώθηκε και συγκυβέρνησε με τη Ν.Δ., ενώ συμμετείχε ενεργά στο «αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο» που έχει διαποτίσει το πολιτικά ενεργό σώμα. Είναι σχεδόν αδύνατον να αλλάξει εν μιά νυκτί συμπεριφορά και αντιλήψεις η δεξαμενή ψηφοφόρων του ΚΙΝ.ΑΛΛ., που έχει γαλουχηθεί με το μίσος για τον ΣΥΡΙΖΑ, και ιδιαίτερα τα στελέχη του που ζουν εν πολλοίς εντός των τειχών της εξουσίας (Αυτοδιοίκηση, δημόσιοι οργανισμοί, τριτοβάθμια συνδικάτα).

Το ποιος θα κυριαρχήσει στην εσωκομματική αρένα του ΚΙΝ.ΑΛΛ. θα καθορίσει εν πολλοίς και τη συζήτηση για τις κυβερνητικές συνεργασίες του μέλλοντος. Ο Ανδρέας Λοβέρδος, βλέποντας δημοσκοπήσεις στις οποίες οι ψηφοφόροι του κόμματος προκρίνουν σε μεγάλο ποσοστό τη συγκυβέρνηση με τη Ν.Δ. παρά με τον ΣΥΡΙΖΑ, ακολουθεί απολύτως φιλοκυβερνητική πολιτική. Και οι υπόλοιποι υποψήφιοι, με προεξάρχοντα τον Νίκο Ανδρουλάκη, επιχειρούν να βρουν τη χρυσή τομή της αυτόνομης ύπαρξης του ΚΙΝ.ΑΛΛ. Ο Γιώργος Παπανδρέου κοιτά αριστερά. Δεν είναι λοιπόν περίεργο το γεγονός ότι συντονισμένα τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης επιτίθενται στον πρώην πρωθυπουργό.

Θα επηρεαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ από τις εξελίξεις στο ΚΙΝ.ΑΛΛ.; Προφανώς, γιατί η απουσία ισχυρού «παίκτη» στον κεντρώο χώρο αφήνει περιθώρια στον αριστερό ΣΥΡΙΖΑ να καλύψει με την πολιτική του έναν πληθυσμό πολιτικά «αστέγων». Το έχει καταφέρει; Ακόμα όχι, καθώς, όπως δείχνουν οι έρευνες, ο κόσμος που αποδεσμεύεται από τη Ν.Δ. κατευθύνεται στην «γκρίζα ζώνη» και όχι στον ΣΥΡΙΖΑ, συνεπεία και του «αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου». Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δηλαδή ένας πόλος χωρίς ισχυρούς όμορους χώρους, που ίσως αποκτήσει στο άμεσο μέλλον μια δύναμη να ανταγωνίζεται στα δεξιά του.

Πρέπει να φοβάται ο ΣΥΡΙΖΑ την ανάδειξη του Παπανδρέου; Όχι αν προχωρήσει σε ενέργειες που θα τον ισχυροποιούν πολιτικά. Αν φτιάξει πρόγραμμα ριζοσπαστικό και ρεαλιστικό, εάν έρθει σε επαφή με κοινωνικές ομάδες που αναδύονται στη νέα μετα-πανδημική πραγματικότητα και ηγούνται κοινωνικών κινημάτων που πέτυχαν νίκες, εάν συνομιλήσει με δυνάμεις της Αριστεράς και της Οικολογίας εντός και εκτός Ελλάδας για τις αναγκαίες προοδευτικές τομές σε μια χώρα ταλαιπωρημένη από τη διαφθορά και την καταστροφή της εργασίας.
πηγη: https://www.avgi.gr