Δεν χωρούν αυταπάτες. Ήδη από τα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης Μητσοτάκη είχε διαφανεί ο προεκλογικός λόγος που θα επιλέξουν τα κυβερνητικά στελέχη όσο πλησιάζουμε στην κάλπη. Πόλωση, τοξικότητα, fake news, χυδαίες επιθέσεις, δολοφονίες χαρακτήρα. Για να προετοιμάσουν το έδαφος, ξεκίνησαν να προσαρμόζουν την ατζέντα κατά το δοκούν και να αλλοιώνουν τα γεγονότα. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η εξίσωση ΣΥΡΙΖΑ και Χρυσής Αυγής, με αφορμή το κίνημα των Αγανακτισμένων και την ψήφιση Προέδρου της Δημοκρατίας τον Δεκέμβριο του 2014.

Ετσι φτάσαμε στο σήμερα. Να ακούμε στη Βουλή υπουργό της κυβέρνησης να αποκαλεί «Ρανταπλάν» βουλευτή της αντιπολίτευσης. Να βλέπουμε τους μορφασμούς της Φωτεινής Πιπιλή ενώ μιλάει η Σία Αναγνωστοπούλου. Να αντικρίζουμε ζωντανά στην ελληνική τηλεόραση την Άννα Καραμανλή που κράδαινε τη φωτογραφία του Αλέξη Τσίπρα από βραδινή έξοδο, επιχειρώντας να αποκομίσει πολιτική υπεραξία από το εθνικό πένθος και τη βαθιά θλίψη. Είναι πολλά ακόμα τα μνημεία κυβερνητικής χυδαιότητας. Είναι τόσα που δεν φτάνει όχι μόνο το σημερινό φύλλο, ούτε το αυριανό κυριακάτικο.

Η κυβέρνηση επέλεξε συνειδητά να κατεβάσει την ποιότητα του πολιτικού διαλόγου στα τάρταρα, γιατί ξέρει ότι αυτό θα λειτουργήσει υπέρ της.

Μην απορήσει, λοιπόν, κανείς που η χώρα μας χαρακτηρίζεται ως «ελαττωματική Δημοκρατία» από το Intelligence Unit του Economist στην έκθεσή του για το 2022. Ειδικά όταν ο Άδωνις Γεωργιάδης λέει ότι δεν καταλαβαίνει γιατί συζητάμε για τις υποκλοπές ακόμα και διαφωνεί με την απομάκρυνση του ανιψιού Δημητριάδη. Ή όταν ο Γρηγόρης Ψαριανός υπογραμμίζει ότι η ΕΥΠ μπορεί να παρακολουθεί όποιον θέλει. Και λίγα μάς είπαν. Δεν είμαστε μια «ελαττωματική Δημοκρατία», αλλά μια «ελαττωματική Δημοκρατία με πεζοδρομιακή συμπολίτευση».

πηγη: https://www.avgi.gr