Δεν πάει ούτε ένας χρόνος από τότε που ο ίδιος ο πρωθυπουργός διαφήμιζε τη μεγάλη αναπτυξιακή ιδέα να παραχθεί λάδι από τα λιόδεντρα του αρχαιολογικού χώρου της Αρχαίας Ολυμπίας και να πουληθεί στην αγορά. «Το λάδι που μπορεί να παράγεται σε συνεννόηση με μια ομάδα παραγωγών μέσα από την Ολυμπία, μέσα από τον αρχαιολογικό χώρο, δεν χρειάζεται να σας πω σε τι τιμή θα μπορεί να πουληθεί» διαλαλούσε ο Κ. Μητσοτάκης από το Twitter τον Νοέμβριο του 2021. Τη μεγάλη αναπτυξιακή ιδέα καλούνταν να υλοποιήσει ο νεοσύστατος Οργανισμός Διαχείρισης και Ανάπτυξης Πολιτιστικών Πόρων (ΟΔΑΠ), που διαδέχθηκε διά νόμου το 2020 το πάλαι ποτέ Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων (ΤΑΠ). Το λαδάκι κοστολογήθηκε και βγήκε στην αγορά προς 17 ευρώ το μπουκάλι των 250 ml. Πλην, όμως, έμεινε στα απούλητα του πωλητηρίου στην Αρχαία Ολυμπία. Ποιος κουτόφραγκος ή ημεδαπός, άλλωστε, θα έδινε ένα σκασμό ευρώ για 250 ml λάδι, έστω κι αν αυτό προέρχεται από την Ιερά Άλτη (το ιερό του Δία), εφόσον ισχύει αυτό που διαβάζουμε στην ετικέτα του; Κατέβηκε η τιμή στα 5 ευρώ. Πάλι η αναπτυξιακή ιδέα έμεινε στα αζήτητα, μέχρι που στο τέλος αποσύρθηκε και ούτε ξανακούσαμε για το λαδάκι Αρχαίας Ολυμπίας. Άριστα! Ωστόσο, μέσα σ’ ένα αντίστοιχο μπουκαλάκι περικλείεται η αντίληψη της κυβέρνησης για την πολιτιστική ανάπτυξη. Όμως τι κρύβεται πίσω από τη βιτρίνα των εκάστοτε εξαγγελιών;
Λίστα αντικειμένων
Με το βλέμμα στον ιδιωτικό τομέα
Από τη συγκεκριμένη εξαγγελία του πρωθυπουργού μέχρι σήμερα μεσολάβησαν πολλά. Στην προκειμένη περίπτωση, η κυβέρνηση είχε φροντίσει να μετατρέψει το καθαρά δημόσιου χαρακτήρα ΤΑΠ, άλλως πως τον «κουμπαρά» του υπουργείου Πολιτισμού, σε Οργανισμό Διαχείρισης και Ανάπτυξης Πολιτιστικών Πόρων, με τις κεραίες στραμμένες σταθερά στον ιδιωτικά τομέα. Διότι τόσο το ηλεκτρονικό εισιτήριο όσο και τα πωλητήρια και τα αναψυκτήρια των μουσείων και των αρχαιολογικών χώρων, τα εργαστήρια που φτιάχνουν τα εκμαγεία και τροφοδοτούν με αντίγραφα τα πωλητήρια αλλά και την αγορά είναι μερικοί, πλην όμως βασικοί αναπτυξιακοί τομείς του υπουργείου Πολιτισμού και συνάμα οικονομικοί τροφοδότες του. Στη λογική της κυβέρνησης είναι μπίζνα και όχι εργαλείο οικονομικής ανάπτυξης του δημόσιου πολιτισμού. Σ’ αυτού του είδους την αντίληψη ήρθε να «κουμπώσει» και η απόφαση για τη μετατροπή των πέντε μεγάλων και πιο προσοδοφόρων μουσείων της χώρας σε Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου με διορισμένη από τον εκάστοτε υπουργό διοίκηση, η οποία ανοίγει (εφόσον υλοποιηθεί) διάπλατα την πόρτα προς την είσοδο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, αποστερώντας ακόμα ένα σοβαρό έσοδο από τον «κουμπαρά» του υπουργείου. Διότι ένα ποσοστό από τα έσοδα των μεγάλων μουσείων έως τώρα πηγαίνει στην Αρχαιολογική Υπηρεσία προκειμένου να ενισχύονται τα μικρότερα μουσεία σε όλη την επικράτεια, τα οποία, καθώς δεν διαθέτουν μεγάλο αριθμό επισκεπτών, έχουν και πενιχρά έσοδα.
ΤΑΠ με αποθεματικό 200 εκατ.
Και να πει κανείς ότι η νυν κυβέρνηση παρέλαβε «καμένη γη», πάει στο καλό. Όμως η προηγούμενη κυβέρνηση φρόντισε και παρέδωσε ένα αποθεματικό του ΤΑΠ πάνω από 200 εκατ. ευρώ, με αποτέλεσμα το ταμείο να δεκαπλασιάσει ετησίως τη χρηματοδότησή του προς το υπουργείο Πολιτισμού. Δηλαδή από τα 7 εκατ. που δόθηκαν από το ΤΑΠ στο ΥΠΠΟΑ το 2014 το ποσό έφτασε στα 65 εκατ. ευρώ το 2019. Παράλληλα υλοποιήθηκαν σημαντικές αναπτυξιακές υποδομές, όπως το ηλεκτρονικό εισιτήριο, αναβαθμίστηκαν πωλητήρια μεγάλων και μικρών μουσείων και αρχαιολογικών χώρων, αναγεννήθηκαν τα εργαστήρια παραγωγής πιστών αντιγράφων κ.ά. Από την άλλη, στο πλαίσιο της διαφάνειας και της χρηστής διαχείρισης, η προηγούμενη κυβέρνηση παρέδωσε στη νυν το ΤΑΠ καθαρό από την «αμαρτωλή» διασύνδεσή του με το περιβόητο Ταμείο Αλληλοβοήθειας.
Και κατά την προσφιλή πρακτική της η κυβέρνηση, πριν νομοθετήσει τον ΟΔΑΠ, φρόντισε προηγουμένως να απαξιώσει το ΤΑΠ αφήνοντάς το υποστελεχωμένο, χωρίς εξέλιξη στις υποδομές που είχαν ήδη δρομολογηθεί, ένα ταμείο σε ομηρία του παλαιοκομματικού κράτους. Όμως και από τότε που θεσμοθετήθηκε ο νέος οργανισμός παραμένουν κενά, γεννώντας ερωτήματα τόσο για τη στελέχωσή του όσο και για την υλοποίηση των υπουργικών εξαγγελιών που αφορούν τη λειτουργία του. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι ακόμα δεν έχουν εφαρμοστεί τα κριτήρια που θέτει ο νόμος για τις θέσεις του προέδρου και του αντιπροέδρου του Δ.Σ., καθώς και του γενικού διευθυντή. Ενώ ο νόμος ορίζει διαδικασία επιλογής με συγκεκριμένα κριτήρια, η κάλυψη των θέσεων έχει γίνει με απευθείας ανάθεση από την υπουργό Πολιτισμού.
Στη Βουλή από τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.
Γι’ αυτούς τους λόγους η αξιωματική αντιπολίτευση, με πρωτοβουλία των τομεαρχών Πολιτισμού Σίας Αναγνωστοπούλου και Εσωτερικών Κώστα Ζαχαριάδη, και τη συνυπογραφή 48 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., φέρνει το θέμα του ΟΔΑΠ στον κοινοβουλευτικό έλεγχο με ερώτηση και αίτημα κατάθεσης όλων των σχετικών εγγράφων και συμβάσεων που στοιχειοθετούν τη λειτουργία του οργανισμού από τη θεσμοθέτησή του το 2020 έως σήμερα. Για «υποβάθμιση, συρρίκνωση, υπονόμευση του δημόσιου χαρακτήρα του και εκχώρηση σε ιδιώτες» κάνουν λόγο οι συνυπογράφοντες βουλευτές, επιδιώκοντας να αναδειχθεί «η πραγματικότητα πίσω από τη δήθεν αναπτυξιακή πολιτική του Οργανισμού Διαχείρισης και Ανάπτυξης Πολιτιστικών Πόρων».
πηγη: https://www.avgi.gr