Δεν ξέρω αν είναι σωστή η αίσθηση μου, αλλά θα διατυπώσω μια πολιτική εκτίμηση η οποία αρχίζει να μου εδραιώνεται και εξ αιτίας του σημερινού άρθρου που φέρει την υπογραφή της διεύθυνσης του "Βήματος".
Δεν είναι απλώς δηλαδή ένα κείμενο κάποιου συντάκτη, αλλά εκφράζει την ιδιοκτησία της εφημερίδας, δηλαδή τον Μαρινάκη. Κι αυτό συμβάλει να μου δημιουργηθεί η γνώμη -για να μην πω η πεποίθηση- ότι η άρχουσα τάξη ανησυχεί μήπως χάσει τον πιο πιστό και αποτελεσματικό εντολοδόχο της.
Οχι, δηλαδή ότι μια εναλλαγή στην κυβερνητική εξουσία από μια άλλης μορφής αστικής διακυβέρνησης θα τους δημιουργούσε σοβαρό πρόβλημα, αλλά τόσο καλά υπηρετικό πολιτικό προσωπικό των καπιταλιστών όπως αυτό με τον κυβερνητικό θίασο του Μητσοτάκη, ίσως να μην το έβρισκαν.
Ετσι κι αλλιώς οι εκλογές την μόνη αποτελεσματικότητα που έχουν είναι να αιματοδοτούν το αστικό σύστημα.
Αλλη συζήτηση αυτή, οπότε ας μην ξεφύγουμε απ' το θέμα.
Οι καπιταλιστές, λοιπόν, δεν είναι μαλάκες και γνωρίζουν το κλίμα που επικρατεί στην Ελληνική κοινωνία. Οτι και να λένε τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων που γίνονται κατά παραγγελία, γνωρίζουν ποια είναι η πραγματικότητα, κάτι που απεικονίζεται πια και σε δημοσιεύματα ξένων ΜΜΕ.
Το πολιτικό τους κεφάλαιο που λέγεται Μητσοτάκης έχει μια ραγδαία φθορά και πιστεύουν ότι πρέπει να κάνουν άλλη μια προσπάθεια για να διασώσουν. Κι' εκτός των άλλων είναι και πολλά τα λεφτά ... Αν πιστέψουμε τον υπουργό Επικρατείας Άκη Σκέρτσο, σύντομα η Ελλάδα θα εισπράξει 5,5 δις από τα συνολικά 30-31 δισ. που θα διατεθούν στην χώρα μας μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης.
Αυτό είναι και ο λόγος που αγωνιούν για την τύχη του Μητσοτάκη. Φαίνεται ότι οι πλουτοκράτες πιστεύουν ότι αν δεν έχει αποτελεσματικότητα το "Μητσοτάκης δώστα όλα" που θα υπάρξει στην ομιλία του πρωθυπουργού στις 11 Σεπτέμβρη στην έναρξη της ΔΕΘ, η προσφυγή στις κάλπες είναι μονόδρομος. Εκτιμούν ότι έτσι μπορεί να αποτραπεί ο πολιτικός θάνατος του Μητσοτάκη και δεν θα χάσουν τον πιο ιδανικό υπηρέτη των συμφερόντων τους.
Ο προβληματισμός τους για το κλίμα που έχει δημιουργηθεί είναι τεράστιος και αποτυπώθηκε από το δημοσιογραφικό όργανο του ΣΕΒ, την «Καθημερινή» δια πέννας του Alexi Παπαχαλά: "Πρέπει να αποφύγουμε την αποσταθεροποίηση της χώρας και την κατρακύλα της σε μια σκοτεινή περίοδο λασπολογίας, πολιτικής αστάθειας και καθίζησης. Είναι πολύ εύκολο να μπούμε σε μια αυτοκαταστροφική εσωστρέφεια, που θα μας πάει πολύ πίσω",
Σήμερα η φυλλάδα του κουμπάρου της, και με αφορμή το τεράστιο σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών, που ακουμπάει τον ίδιο τον πρωθυπουργό, γράφει τα ίδια αλλά πάει και ένα βήμα παρακάτω, Δείχνει τον Μαρινάκη έτοιμο να προκηρύξει πρόωρες εκλογές αν ... δεν φανεί φως στον ορίζοντα. (Οπως φυσικά το εννοεί αυτός).
Το κύριο άρθρο που έχει σήμερα το "ΒΗΜΑ" (το στυλ γραφής του εμένα με παραπέμπει ότι έχει συνταχτεί από το "πρώτο δημοσιογραφικό πιστόλι" του Μαρινάκη), τουλάχιστον για μένα έχει ιδιαίτερη βαρύτητα και θεωρώ ότι πρέπει να το αναρτήσουμε ολόκληρο:
Εκείνο που έμεινε από αυτή την επαφή με τον γκρίζο κόσμο των σύγχρονων μυστικών υπηρεσιών είναι φόβος και ανασφάλεια. Ξεπερνά και τρομάζει τους ανυποψίαστους πολίτες, κλονίζει την πίστη τους στις δημοκρατικές αρχές και αξίες και μαζί επιτείνει τα αισθήματα καχυποψίας απέναντι στην πολιτική και στις δυνάμεις που την εκπροσωπούν. Και οι δυνατότητες των νέων τεχνολογικών εργαλείων επίσης, ακόμη και των απλουστέρων τηλεφωνικών συσκευών, η απλή χρήση των οποίων επιτρέπει συγκέντρωση πλήθους πληροφοριών και στοιχείων για τον καθένα χωριστά, για τις συναλλακτικές συνήθειες, τους τόπους που επισκεπτόμαστε και τις επιθυμίες που μπορεί να έχουμε, προβληματίζουν.
Αυτή η διεθνής τάση που διαπερνά πολυεθνικά σχήματα, μικρές και μεγάλες χώρες και πηγάζει από την καταχρηστική αξιοποίηση προσωπικών δεδομένων και πληροφοριών χρειάζεται ρύθμιση και έλεγχο. Γιατί απλούστατα παραπέμπει σε μέλλον καταδυναστευτικό και απόλυτα δυστοπικό. Αυτό είναι το ευρύτερο παγκόσμιο πρόβλημα, που είναι αλήθεια πως ξεπερνά την ελληνική πολιτική.
Σε εμάς εδώ η παραμονή σε αυτή την γκρίζα ζώνη των υποκλοπών και παρακολουθήσεων μόνο τον διχασμό και τις ένταση ευνοεί, η πυροδότηση των οποίων φαντάζει ικανή να εκτρέψει τη χώρα από τον δρόμο της. Ο,τι χειρότερο δηλαδή. Γι’ αυτό και η κυβέρνηση επιβάλλεται να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της προκειμένου να αμβλύνει τις επικρατούσες δυσμενείς εντυπώσεις. Ακόμη και τις εκλογές αν χρειαστεί να επισπεύσει.
Σε τούτους τους καιρούς της διεθνούς αστάθειας και αποσταθεροποίησης των πάντων δεν επιτρέπεται η χώρα να πορεύεται συγκρουόμενη και πολιτικά αδύναμη.
ΤΟ ΒΗΜΑ
