Και εννοούμε το πρωτοσέλιδο κύριο του διευθυντή της "Εστίας" που ουσιαστικά ο Μ. Κοττάκης μας γράφει ότι η κυβέρνηση και τα δημοσιογραφικά της παπαγαλάκια δεν "δικαιούνται δια να ομιλούν", που θα ΄λεγε και ο μακαρίτης Μένιος Κουτσόγιωργας, για "λαϊκά δικαστήρια", γιατί η πρώτη που τα υιοθέτησε ήταν η σημερινή κυβέρνηση μέσω της προέδρου της δημοκρατίας. Οπότε, σύμφωνα με την λαϊκή ρήση "στο σπίτι του κρεμασμένου, δεν μιλάνε για σκοινί".  

Εχει λοιπόν την αξία του να παραθέσουμε ένα απόσπασμα από το άρθρο του Μ. Κοττάκη    

Αμέσως μετά την έξοδο του Δημήτρη Λιγνάδη από τις φυλακές, επιχειρήθηκε αμέσως από γνωστά συστημικά μέσα, μα και από το Υπουργείο Πολιτισμού, να ορθωθεί ένα τείχος προστασίας του. Την Κυριακή διαβάσαμε στον Τύπο φανερώματα με τον τίτλο «ποιος δικάζει στην Ελλάδα», τα οποία αναφέρονταν στα σχόλια που ακολούθησαν την αποφυλάκιση του γνωστού σκηνοθέτη, και ηθοποιού από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, από δικηγόρους, από κοινωνικούς φορείς και λοιπά.

Την ίδια ώρα, η υπουργός Πολιτισμού. Λίνα Μενδώνη, αποχώρησε από πολιτιστικές εκδηλώσεις, στις οποίες ακούγονταν συνθήματα κατά του κυρίου Λιγνάδη και διαβαζόταν η ανακοίνωση του Συνδέσμου Ελλήνων Ηθοποιών με το επιχείρημα ότι απορρίπτονται τα λαϊκά δικαστήρια. Πράγματι! Τα λαϊκά δικαστήρια απορρίπτονται, θα έπρεπε να απορρίπτονται! Μόνο που πολύ αργά σκέφτηκε η πολιτεία να υιοθετήσει αυτή την άποψη. Μόνη της άνοιξε τον λάκκο, στον οποίο πέφτει μέσα, γιατί η ίδια με πρωτοστάτη την αρχηγό του κράτους, Πρόεδρο της Δημοκρατίας, υιοθέτησε τα λαϊκά δικαστήρια. 

Προτρέπουμε όλους όσους έχουν αντίθετη γνώμη να μελετήσουν πώς ξεκίνησε τό περίφημο κίνημα metoo στην Ελλάδα. Τους προτρέπουμε να θυμηθούν ποιους επισκέφτηκε η «ηγετική» μορφή του κινήματος ολυμπιονίκης κυρία Μπεκατώρου. όταν τέθηκε με την παρότρυνση γνωστών κύκλων επικεφαλής του κινήματος. Τους προτρέπουμε να αναζητήσουν τις δηλώσεις που έκανε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, μετά από τη συνάντησή της με την κυρία Μπεκατώρου, με τις όποιες, καταργώντας βάρβαρα το τεκμήριο της αθωότητας, καταδίκασε τότε σε χλεύη και περίπου εξέδωσε την δικαστική απόφαση εναντίον του τέως γενικού γραμματέα της Ομοσπονδίας Ιστιοπλοΐας. Ο άνθρωπος αυτός δεν δικάστηκε ποτέ και δεν απολογήθηκε ποτέ, γιατί η κυρία Μπεκατώρυυ θυμήθηκε να τον καταγγείλει όταν το φερόμενο αδίκημά του είχε παραγραφεί.