Τρεις χώρες στην ΕΕ, προχωρούν αυτή την εποχή σε αλλαγές στο εκπαιδευτικό τους σύστημα: η Ουγγαρία, η Πολωνία και η Ελλάδα. Στην πρώτη, ο ακροδεξιός πρωθυπουργός Βίκτορ Ορμπαν που έχει προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση πολλών τομέων της εκπαίδευσης, επιχορήγησε με 1,7 δις$ το MCC, ένα ιδιωτικό εκπαιδευτικό ίδρυμα,
 
 Το ποσό είναι τεράστιο, περίπου το 1% του ΑΕΠ της χώρας. To MCC χρηματοδοτείται από το δημόσιο, περισσότερο από όλα μαζί τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα.  Ο ακροδεξιός πρωθυπουργός εξήγησε ότι αξίζει τον κόπο: θέλει να δημιουργήσει μια νέα, εθνικιστική ελίτ.
 
Ανάλογες εξελίξεις σημειώνονται και στην Πολωνία. Ένα ίδρυμα που έχει στενές σχέσεις με τη πολύ δεξιά κυβέρνηση, δημιούργησε πρόσφατα το Collegium Intermarium, ένα Πανεπιστήμιο που έχει ως δηλωμένο στόχο, επίσης τη δημιουργία μιας συντηρητικής, χριστιανικής ελίτ.
 
Οι κυβερνήσεις σε αυτές τις χώρες δεν κρύβουν τις προθέσεις τους. Αλλά στην τρίτη χώρα όπου η εξουσία χρησιμοποιεί την πανδημία για να περάσει αλλαγές με κοινωνικό αποτύπωμα, την Ελλάδα, η κυβέρνηση κρύβει το σχέδιο της πίσω από ένα μανδύα προοδευτικότητας και μεταρρυθμίσεων. Και δυστυχώς το σχέδιο της διευκολύνουν συνδικαλιστικές ηγεσίες και πολιτικές ιδεοληψίες.
 
Το σχέδιο Κεραμέως γυρνάει τη Μέση Εκπαίδευση δεκαετίες πίσω, τότε που δάσκαλοι, καθηγητές και μαζί τους οι μαθητές,  έτρεμαν την εξουσία του πανίσχυρου «επιθεωρητή». Πολλά από αυτά που περιέχει, είναι copy paste οι απαιτήσεις της τρόικας τα χρόνια 11-19, που δεν ικανοποιήθηκαν γιατί το πολιτικό κλίμα δεν το επέτρεπε.
 
Αλλά το ευέλικτο επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης Μητσοτάκη βρήκε έναν άλλο τρόπο να τις περάσει. Η προχθεσινή , πρωθυπουργική ομιλία στο σχολείο στον Αγιο Δημήτριο, όπου παρουσιάστηκε το σχέδιο Κεραμέως, ήταν σχεδόν μονοθεματική: ασχολήθηκε με την αξιολόγηση των καθηγητών, πόσο καλή είναι και πόσο κακοί αυτοί που την αρνούνται. Λες και δεν υπάρχει άλλο θέμα στα Γυμνάσια και τα Λύκεια.  Οπως παρουσιάστηκε από την κυβερνητική προπαγάνδα, ότι δεν υπήρχε άλλο στα Πανεπιστήμια, εκτός από το άσυλο και τους αιώνιους φοιτητές.
 
Η ΝΔ αξιοποιεί το γεγονός ότι οι γονείς δεν είναι ευχαριστημένοι από τη Δημόσια Εκπαίδευση και συχνά τα βάζουν με τους καθηγητές. Δεν χρειάζεται να είσαι ο Αϊνστάιν για να το κατάλαβεις και να διαμορφώσεις τη στρατηγική και την τακτική σου.  
 
Η απάντηση της συνδικαλιστικής ηγεσίας και της αντιπολίτευσης δεν μπορεί να είναι η κάθετη άρνηση της αξιολόγησης. Δεν πιάνει στο κοινό που απευθύνονται: τους γονείς και τους ψηφοφόρους. Πρέπει να είναι η διατύπωση μιας σειράς προϋποθέσεων (βελτίωση ποιότητας εκπαίδευσης, συνεχή επιμόρφωση καθηγητών, μη τιμωρητική κρίση κλπ) . Τα προηγούμενα χρόνια, ο ΟΟΣΑ έχει διατυπώσει προτάσεις, μακριά από το σχέδιο της τρόικας, για την ελληνική δευτεροβάθμια εκπαίδευση που θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη βάση μιας εναλλακτικής πρότασης.
 
Προχθές Δευτέρα το πρωί, η ΟΛΜΕ κήρυξε στάση εργασίας την ώρα των πανελλήνιων εξετάσεων για τα Πρότυπα Σχολεία. Το συνδικάτο των Λειτουργών της Μέσης Εκπαίδευσης ορθώς διαμαρτύρεται, γιατί οι καθηγητές που καλούνται να κάνουν επιτήρηση δεν αμείβονται. Αλλά τη μέρα που χιλιάδες μαθητές και οι γονείς τους αγωνιούν για τις εξετάσεις, δεν γίνεται απεργία. Μπορεί να γίνει την προηγούμενη ή την επόμενη των εξετάσεων. Διαφορετικά, όπως και έγινε, η κυρία Κεραμέως εμφανίζεται ως προστάτης των παιδιών.
 
Ακόμη πιο προβληματικό είναι το γεγονός ότι η ΟΛΜΕ έδωσε και ιδεολογικό περιεχόμενο στην στάση εργασίας, δηλώνοντας αντίθετη «στον θεσμό των Πρότυπων Σχολείων, λόγω του αντιπαιδαγωγικού και βαθιά ταξικού χαρακτήρα τους»!. Μα στην Ιωνίδειο Σχολή για παράδειγμα,, το Πρότυπο δημόσιο Γυμνάσιο του Πειραιά,  φοιτούσαν ανέκαθεν  παιδιά από το Πέραμα, τη Δραπετσώνα και το Κερατσίνι. Το ίδιο και στα άλλα καλά δημόσια σχολεία. Τα πλουσιόπαιδα πηγαίνουν στα Κολέγια.
 
Συμπέρασμα. Απεργίες και στάσεις εργασίας τη μέρα των εξετάσεων στρέφουν τους πολίτες εναντίον όχι απλώς της ΟΛΜΕ, αλλά του συνδικαλισμού γενικώς. Οι ιδεοληψίες κατά των Πρότυπων και Πειραματικών Σχολείων ήταν η μαγιά με την οποία φούσκωσε το αντι-ΣΥΡΙΖΑ ρεύμα και έδωσε τη δυνατότητα στη ΝΔ να παρουσιαστεί ως η παράταξη των αρίστων (και τώρα που οι «άριστοι» του σκόιλ ελικίκου τα έχουν κάνει θάλασσα, είναι αργά).
 
Η ΝΔ προσπαθεί να αποκτήσει ιδεολογική ηγεμονία με ένα αυταρχικό αλλά και δήθεν εκσυγχρονιστικό, φιλολαϊκό προφίλ. Όταν λοιπόν εξαγγέλλει  πρότυπα γυμνάσια σε όλη τη χώρα για να έχουν πρόσβαση τα παιδιά που δεν μπορούν να φοιτήσουν στα ιδιωτικά και η αντιπολίτευση ή τα συνδικάτα απαντούν με αρλούμπες περί πάλης των τάξεων, απλώς κάνουν την υπουργό από θεούσα, υπουργό μεταρρυθμίσεων.
πηγη: https://tvxs.g