Στην προσέγγιση της που κάνει η συνδικαλιστική παράταξη Εναλλακτική Παρέμβαση – Δικηγορική Ανατροπή εκτιμάει ότι με την τελευταία νομοθετική κυβερνητική παρέμβαση "δημιουργείται ένα καθεστώς κρατικής ομερτά, με βασικό ωφελούμενο την κυβέρνηση και τα στελέχη της που έλαβαν τις αποφάσεις διαχείρισης της πανδημίας ..... μια απόφαση που προσιδιάζει σε μαφία και όχι σε νόμιμο κράτος".
Να ξεφύγουμε λίγο από τα νομικά πλαίσια του θέματος, θυμίζοντας μόνο ότι κάτι ανάλογο είχε κάνει και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, όταν με απαίτηση της τρόικας είχε ψηφίσει νομοσχέδιο με το οποίο αμνηστεύτηκαν προληπτικά για όλες τις αποφάσεις τους τα μέλη του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας,
Ας σταθούμε στην πολιτική πλευρά του θέματος, αφού όσο αφορά τους νόμους τους έχω γράψει δυο "παλαιοκομμουνιστικές" κουβέντες.
Εχει φυσικά δίκιο η ανακοίνωση της συνδικαλιστικής παράταξης των δικηγόρων ότι έχουμε άλλη μια "μαφιόζικη λειτουργία" του αστικού κράτους γιατί η κυβέρνηση Μητσοτάκη αμνηστεύει προληπτικά τα στελέχη της αφού "με την τροπολογία, κλείνει ουσιαστικά η ποινική διερεύνηση που είχε ξεκινήσει για την ύπαρξη ποινικών ευθυνών για το δεύτερο κύμα του Covid-19 στην Θεσσαλονίκη". Σωστή και η διαπίστωση ότι "πρόκειται για χοντροκομμένη παρέμβαση της κυβέρνησης σε εκκρεμή υπόθεση ενώπιον της Δικαιοσύνης".
Σε ότι μας αφορά όμως δεν θα πέσουμε στην λούμπα να εστιαστούμε μόνο σ' αυτή την ντροπολογία ή να υπερασπιστούμε τον "νομικό τους πολιτισμό", όπως κάνουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ επικαλούμενα την αντισυνταγματικότητα της κυβερνητικής μεθόδευσης.
Αν θεωρείτε "μαφιόζικη ενέργεια" του κράτους να καλύψει κάποια στελέχη του, για πιθανά παραπτώματα που αναγνωρίζει η συνταγματική τάξη της αστικής δικτατορίας, με κοινοβουλευτικό μανδύα , τότε τι είναι όταν το "νόμιμο κράτος", για να χρησιμοποιήσουμε μια έκφραση της δικηγορικής συνδικαλιστικής παράταξης, φέρνει νόμο που ψηφίζεται στο κοινοβούλιο τους, καθ' όλα νόμιμα και συνταγματικά, με τον οποίο μας επαναφέρει σε εποχές σκλαβοπάζαρου;
Και αναφερόμαστε στο τερατούργημα Χατζηδάκη, το οποίο ονειρεύεται έναν εργασιακό μεσαίωνα και θέλει να τσακίσει εργατικά δικαιώματα που έχουν κατακτηθεί με το αίμα και τους αγώνες της εργατικής τάξης.
Με δυο λόγια όλη η λειτουργία του αστικού κράτους είναι "μαφιόζικη", ακόμα και στις "λεπτομέρειες" της. Οταν π.χ στον ηλικιωμένο φουκαρά επιβάλλουν πρόστιμο 300 ευρώ, γιατί δεν φοράει σωστά την μάσκα του, την στιγμή που επιφανής στέλεχος της περιβόητης επιτροπής λοιμοξιολόγων συνιστούσε να κοινωνούμε άφοβα απ' το ίδιο κουταλάκι. Η όταν ακούσαμε τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης να παραδέχεται ότι παρά τις προειδοποιήσεις των ειδικών, επέτρεψαν στον συνωστισμό στον Αγιο Δημήτριο στη Θεσσαλονίκη, για να μη θιχθεί το θρησκευτικό συναίσθημα των πιστών, την στιγμή που έστελναν τα ΜΑΤ για να διαλύσουν μια αντιφασιστική συγκέντρωση.
Οντος "νόμιμος" είναι ένας υπουργός που δεν παίρνει μίζα, αλλά υπογράφει μια κυβερνητική απόφαση για να δοθούν χρήματα του αιματηρά φορολογούμενου λαού σε τραπεζίτες και σε "επιδοτούμενους" καπιταλιστές.
Καθ' όλα "νόμιμοι" είναι και οι υπουργοί που χαρίζουν εκατομμύρια δημόσιου χρήματος στους βαρόνους των ΜΜΕ και κατάντησαν τον εργατικό μισθό φιλοδώρημα. Παύει όμως να είναι εγκληματίες σε βάρος του λαού;
Μήπως κάποια στιγμή θα πρέπει να ξαναθυμηθούμε και να πιστέψουμε στο σύνθημα ότι μοναδικός νόμος είναι το δίκιο του εργάτη;
Ο Ο.Μ., βρίσκεται προφυλακισμένος για απόπειρα ανθρωποκτονίας του αστυνομικού που τραυματίστηκε στη Νέα Σμύρνη. Ο ίδιος αναφέρει ότι "οι κατηγορίες είναι κατασκευασμένες με σκοπό να εξυπηρετήσουν κυβερνητικές σκοπιμότητες για να διαφημίσουν τις αυθαίρετες και χωρίς στοιχεία συλλήψεις ως «διαλεύκανση της υπόθεσης». Γι’ αυτό άλλωστε δεν δίστασαν να σύρουν στις φυλακές και έναν άνθρωπο με μοναδικό «στοιχείο» την αντιφατική ψευδομαρτυρία ενός γνωστού φαρσέρ...".
Θα αδικήσουμε αν αναφέρουμε αποσπασματικά το δημοσίευμα. Θα σας προτείναμε να το διαβάσετε ολόκληρο.
Μια εκτίμηση θα ήθελα να κάνω μόνο που έχει σχέση με το κοινό κείμενο των συνηγόρων του Ο.Μ, αγωνιστών δικηγόρων που όλους τους, τους εκτιμώ ιδιαίτερα.
Από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστή αυτή η ιστορία θεώρησα ότι "αναμφίβολα είναι θετικές αυτές οι ενέργειες. ... Και μόνο όμως που παρουσιάζεται η μπατσάδικη κτηνωδία να μην είναι πια στο απυρόβλητο, με κινηματικούς όρους, είναι κάτι αξιοσημείωτο".
Από κει και πέρα όμως ας μην έχουμε την αυταπάτη ότι αυτές οι νομικές κινήσεις μπορεί να φέρουν το αποτέλεσμα "να μη βασανιστεί ξανά κρατούμενος στην ΓΑΔΑ ή όπου αλλού και να μπει ένα τέλος στην ατιμωρησία των αστυνομικών". Καλό ακούγεται σαν ευχή αλλά στην πραγματικότητα ποτέ δεν πρόκειται να συμβεί Δείτε εδώ