Loading...

Κατηγορίες

Παρασκευή 30 Απρ 2021
Επικίνδυνες κινήσεις Μητσοτάκη στην εξωτερική πολιτική
Κλίκ για μεγέθυνση





13:39
| 30.04.2021




Ράνια Σβίγκου

 

Άρθρο της Ράνιας Σβίγκου, υπεύθυνης στην ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για τον Τομέα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, στην εφημερίδα “Εποχή”

 
Με μια σειρά κινήσεων της κυβέρνησης Μητσοτάκη, το τελευταίο διάστημα, για τις οποίες δεν υπάρχει ούτε στοιχειώδης ενημέρωση και διαβούλευση με την αντιπολίτευση, η χώρα διολισθαίνει σε επικίνδυνες ατραπούς στην εξωτερική πολιτική.

Πρώτο παράδειγμα, η υπογραφή της Συμφωνίας για τη μεταφορά συστοιχίας Patriot και στελεχών των ενόπλων δυνάμεων στη Σαουδική Αραβία, με το επιχείρημα του κ. Δένδια περί «συνεισφοράς στην ευρύτερη ασφάλεια των ενεργειακών πηγών της Δύσης». Στην πραγματικότητα, αυτή η ελληνική «συνεισφορά» συνίσταται στην -έστω και - έμμεση εμπλοκή της Ελλάδας στις πολεμικές συγκρούσεις στην Υεμένη.

Έχει περάσει πάνω από ένας χρόνος από την αναγγελία αυτής της αποστολής, η οποία συνάντησε από την αρχή την αντίθεση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Σημειωτέον ότι, στο μεσοδιάστημα,  μεσολάβησε η αλλαγή στην προεδρία των ΗΠΑ και η απόσυρση της στήριξής τους σε επιθετικές επιχειρήσεις στην Υεμένη. Ταυτόχρονα, αυξήθηκε ο προβληματισμός εντός ΗΠΑ σχετικά με τη συμμαχία με τη Σαουδική Αραβία, εξαιτίας και της δολοφονίας Κασόγκι. Κι όμως, παρόλα αυτά, η κυβέρνηση της ΝΔ προχωρά ακάθεκτη στην υλοποίηση της συμφωνίας με το Ριάντ.

Ανεξάρτητα, πάντως, από τα προηγούμενα, το πιο σημαντικό είναι ότι αυτή η κίνηση δεν εντάσσεται σε καμία ειρηνευτική πρωτοβουλία διεθνούς οργανισμού και η χώρα εμπλέκεται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο σε μια εστία σύγκρουσης. Είναι τόσο αλαζονική, μάλιστα, η στάση της κυβέρνησης που δεν γνωρίζουμε ούτε ποια είναι η σκοπιμότητα αυτής της κίνησης, ούτε καν ποια είναι η διάρκεια της παραχώρησης των Patriot και της παραμονής των Ελλήνων στρατιωτών στη Σαουδική Αραβία. Και βέβαια δεν τα γνωρίζουμε γιατί αυτή η ενέργεια της ελληνικής κυβέρνησης προηγείται της δημοσιοποίησης της συμφωνίας, για την οποία δεν γνωρίζουμε αν θα έρθει καν στη βουλή προς ψήφιση !

Σαν να μην έφταναν οι περιπέτειες στη Σαουδική Αραβία, σύμφωνα με δημοσιεύματα η ελληνική κυβέρνηση εξετάζει την αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων στο Μάλι της Δυτικής Αφρικής. Και σε αυτήν την περίπτωση, η ελάχιστη ενημέρωση που έχουμε πηγάζει από διαρροές και από δημοσιεύματα στον ξένο Τύπο.  Πρόκειται για συμμετοχή στην Ειδική Ομάδα Takuba, υπό γαλλική διοίκηση, στο πλαίσιο της επιχείρησης Barkhane. Πρέπει να σημειωθεί ότι δεν μιλάμε για επιχείρηση της Ε.Ε. ή του ΟΗΕ (εξάλλου η Ελλάδα ήδη συμμετέχει με δύο στελέχη των ενόπλων δυνάμεών της στο πρόγραμμα στρατιωτικής εκπαίδευσης της Ε.Ε. EUTM στην ευρύτερη περιοχή), αλλά και ότι είναι καταγεγραμμένη η άρνηση μιας σειράς μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων να συμμετέχουν σε αυτήν, εξαιτίας της τεράστιας επικινδυνότητάς της. Ας μην ξεχνάμε ότι, στη ζώνη του Σαχέλ, στην οποία ανήκει και το Μάλι, μόλις πριν από λίγες μέρες είχαμε τη δολοφονία του προέδρου του Τσαντ, από αντικαθεστωτικούς αντάρτες.  Στην περίπτωση του Μάλι, δεν γνωρίζουμε αν μια τέτοια κίνηση της ελληνικής κυβέρνησης εντάσσεται στο πλαίσιο της υπό διαπραγμάτευση αμυντικής συμφωνίας με τη Γαλλία, ούτε ποιο είναι το ακριβές περιεχόμενο αυτής.

Από τα παραπάνω,  είναι ξεκάθαρο ότι η αντίληψη της ΝΔ για την εξωτερική πολιτική δεν βρίσκεται απλώς στον αντίποδα της φιλειρηνικής, ενεργητικής και πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Είναι αντίθετη ακόμα και με την πάγια θέση όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων να μην εμπλέκεται η Ελλάδα σε επιχειρήσεις που δεν βρίσκονται υπό την αιγίδα διεθνών οργανισμών. Και αυτό, γιατί όλοι αντιλαμβάνονταν ότι η Ελλάδα, με δεδομένη τη γεωπολιτική της θέση, δεν είχε και δεν έχει τίποτα να κερδίσει από την εμπλοκή της σε συγκρούσεις που εμπεριέχουν τεράστιους κινδύνους και μηδαμινό όφελος.

Τέτοιες, λοιπόν, τυχοδιωκτικές κινήσεις όχι μόνο δεν εντάσσονται σε ένα στρατηγικό σχέδιο «απέναντι σε κινήσεις αποσταθεροποίησης, από τον Περσικό κόλπο μέχρι  τις Ηράκλειες στήλες», όπως διατείνεται, με περισσή έπαρση και μικρομεγαλισμό  η κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά, αντίθετα, μετατρέπουν την Ελλάδα σε μέρος των διενέξεων, σε μια δύσκολη και επικίνδυνη περίοδο ρευστότητας και ανακατατάξεων.

Η χώρα μας δεν υπήρξε ποτέ αποικιοκρατική δύναμη, ούτε έχει κανένα συμφέρον να εμπλακεί, έστω και έμμεσα,  σε έναν πόλεμο «δι’ αντιπροσώπων» μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Ιράν, όπως αυτός στην Υεμένη. Οφείλει να προωθεί την ειρήνη, τη συνεργασία και τη σταθερότητα, και να προσπαθεί να αποτελεί γέφυρα μεταξύ Ε.Ε., Βαλκανίων και χωρών της ΝΑ Μεσογείου, συμβάλλοντας, με τις δυνάμεις της, στην επίλυση ζητημάτων  στην ευρύτερη περιοχή.

Πρωτίστως, βέβαια, πρέπει  να επικεντρώσει όλο το διπλωματικό της κεφάλαιο στην ειρήνη και τη σταθερότητα στα Βαλκάνια, όπως έκανε με τη Συμφωνία των Πρεσπών, αλλά και να επικεντρωθεί σε έναν ουσιαστικό διάλογο με την Τουρκία στη βάση του διεθνούς δικαίου, με προοπτική την εξομάλυνση των σχέσεων και την εξεύρεση λύσεων όπου είναι δυνατόν. Το κενό στρατηγικής της κυβέρνησης στην εξωτερική πολιτική δεν αναπληρώνεται με δημιουργία αξόνων στο πλαίσιο μιας κοντόθωρης πολιτικής ανάσχεσης.

πηγη: https://left.gr

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου