Loading...

Κατηγορίες

Κυριακή 06 Μάι 2012

 

 

Του Κώστα Σπαρτινού, γραμματέα Ν. Ε. Αχαΐας του ΣΥΝ,

υποψήφιου βουλευτή

του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΝΩΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

 

Σύντροφος που προέρχεται από το ΚΚΕ και έχει παραβρεθεί σε όλες τις προεκλογικές συγκεντρώσεις του στην Πάτρα μετά την μεταπολίτευση, όπως και στη συνέχεια σε αυτές του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ, μου έλεγε το βράδυ της περασμένης Τετάρτης, μετά το τέλος της προεκλογικής εκδήλωσης με τον Αλέξη Τσίπρα, ότι είναι η μεγαλύτερη που έχει γίνει στην πρωτεύουσα της Αχαΐας, μεγαλύτερη και από εκείνη του ΚΚΕ με το Χ. Φλωράκη στις εκλογές του στόχου του «17% - δεύτερη κατανομή».

 

Ήταν άραγε η μεγαλύτερη συγκέντρωση της Αριστεράς μετά την μεταπολίτευση ή η πρώτη της νέας εποχής; Δεν θα ήθελα να μπω στη συζήτηση για «το τέλος της μεταπολίτευσης», τι πέτυχε η περίοδος αυτή για την ελληνική κοινωνία, τον κόσμο της εργασίας, το πολιτικό σύστημα. Αν υπερτιμήθηκε - μαζί με τη γενιά του Πολυτεχνείου – ή όχι. Αν ήταν αναπόφευκτο να καταλήξει σε ό,τι βιώνουμε σήμερα ή αν υπήρχε δυνατότητα για άλλη πορεία. Αν χάσαμε (ποιοι;) το στοίχημα (ποιο ήταν;) οριστικά και αμετάκλητα ή όχι.

 

Βλέποντας το πλήθος και τη σύνθεση της Πλατείας Γεωργίου του Α΄ στην Πάτρα, τις εκδηλώσεις του και την προσοχή με την οποία παρακολουθούσε τον ομιλητή, τη διαβεβαίωσή του ότι «είμαστε μαζί σας» αλλά και την πικρή προειδοποίησή του «μη μας προδώσετε», μου ήρθε στο μυαλό μια σκέψη που με απασχολεί τον τελευταίο καιρό. Η μεταπολίτευση άνοιξε με τρόπο ορμητικό τις πύλες της ένταξης στην πολιτική σκηνή μεγάλων μαζών που βρισκόντουσαν αποκλεισμένες. Που τοποθετήθηκαν στην αριστερά και αιμοδότησαν τους κομματικούς σχηματισμούς της (στους οποίους περιλαμβάνω και το ΠΑΣΟΚ εκείνης της εποχής). Το κριτήριο εκείνης της ένταξης ήταν κυρίως ιδεολογικό. Ποιος δεν θυμάται από τη γενιά μου τις ατέλειωτες συζητήσεις σε συνελεύσεις, πηγαδάκια, σπίτια και ταβέρνες; Από αυτή την άποψη η ένταξή μας είχε μια ιδιαίτερη γοητεία, ήταν φορτωμένη με πολύ μεγάλες ιδέες, συμβάδιζε με απολυτότητες και εσωτερικές συγκρούσεις.

 

Αν σήμερα ζούμε μια νέα μεταπολίτευση, τη μεταπολίτευση της κρίσης, αυτή έχει σαφώς διαφορετικά χαρακτηριστικά. Η ένταξη σήμερα στην αριστερά (όσο γίνεται, όπως γίνεται και αν θα ολοκληρωθεί) δεν θα καθοριστεί κυρίως από ιδεολογικά κριτήρια αλλά με κοινωνικά και οικονομικά. Γι’ αυτό λείπει ίσως το «γοητευτικό» στοιχείο. Έχει όμως την πιθανότητα να φέρει πιο στέρεα αποτελέσματα, πιο ανθεκτικά στο πέρασμα του χρόνου και στις σειρήνες τις οποιασδήποτε εξουσίας που ξεμυάλισε πολλούς και πολλές μέχρι τώρα, που εύκολα προσάρμοσαν τις ιδεολογίες και τις θεωρίες στις ανάγκες των εποχών.

 

Θα ήταν ψέμα να ισχυριστούμε ότι η τεράστια Πλατεία Γεωργίου του Α΄ στην Πάτρα την περασμένη Τετάρτη γέμισε όλη. Έχει χώρο για πολλούς και πολλές ακόμα. Είμαστε στην αρχή. Όμως η αρχή έχει γίνει. Και μπορεί κάποτε να γεμίσει …

 

4 Μαΐου 2012

 

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου