29 τροπολογίες κατατέθηκαν από τον ευρωβουλευτή Κώστα Αρβανίτη, στη γνωμοδότηση της επιτροπής EMPL (Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων) του Ευρωκοινοβουλίου, προς την επιτροπή Αναφορών (PETI) με ζητήματα που απασχολούν τους ανάπηρους Ευρωπαίους πολίτες και καταλήγουν ως αναφορές – παράπονα στο Ευρωκοινοβούλιο.
Υπερψηφίστηκαν όλες. Μια από αυτές μάλιστα, η τροπολογία 142 που αναφέρεται στη μισθολογική ρύθμιση και τον ρεαλιστικό υπολογισμό του μισθολογικού κόστους των αναπήρων εργαζόμενων, “πέρασε” με οριακή αλλά σημαντική πλειοψηφία μίας μόνον ψήφου, δημιουργώντας μια ουσιαστική ρωγμή στο μέτωπο της ευρωπαϊκής Δεξιάς που επιχειρεί, ακόμα και στο πεδίο των Αναφορών (δηλαδή όχι σε επιτροπές που ασχολούνται με αμιγώς οικονομικά ζητήματα), να προλειάνει το έδαφος για πολιτικές που θα οδηγήσουν σε νέα συμπίεση του εργατικού κόστους, χωρίς κανέναν δισταγμό, ούτε καν απέναντι σε ειδικές περιπτώσεις εργαζομένων.
Πιστεύουμε ότι αυτές οι 29 παρεμβάσεις μας, που αφορούν:
Την προσβασιμότητα των αναπήρων στο εργασιακό περιβάλλον,
Την εξασφάλιση κονδυλίων για βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των ανάπηρων ανθρώπων,
Τη διασφάλιση ποσοστώσεων σε Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα για ανάπηρους εργαζόμενους,
Την οικονομική στήριξή τους,
Την προτεραιοποίησή τους στα προγράμματα εμβολιασμών, ακόμα και σ’ αυτό το προχωρημένο στάδιο της εμβολιαστικής καμπάνιας,
Την επαγγελματική κατάρτιση και επανεκπαίδευση των ανάπηρων εργαζομένων,
Την αποδοχή της πραγματικότητας που επιφυλάσσει επιπρόσθετες διακρίσεις για ανάπηρες γυναίκες (και άλλες ομάδες που η κοινωνία απομονώνει σχεδόν αυτόματα) και την άμεση αντιμετώπισή της.
Την απόλυτη διασφάλιση της ισότιμης συμμετοχής στις πολιτικές διαδικασίες κάθε κράτους-μέλους χωρίς κανέναν περιορισμό ή εμπόδιο
θωρακίζουν τα δικαιώματα των Ανάπηρων Ανθρώπων.
Αξίζει να σημειώσουμε πως η βελτίωση στη διατύπωση μιας γνωμοδότησης που σχετίζεται με την επιτροπή Αναφορών δεν είναι μια διαδικαστική ματαιότητα, μια πολιτική “άσκηση επί χάρτου”. Είναι μια μορφή ζύμωσης που επηρεάζει απόλυτα το τελικό αποτέλεσμα, όταν αυτό έχει να κάνει με την ποιότητα της επικοινωνίας των πολιτών με τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, αλλά και με τη διαμόρφωση της “Νέας Στρατηγικής για την Αναπηρία 2021 – 2030”. Ένα μακρόπνοο πλάνο δράσεων και πολιτικών που θα αναπτυχθεί μέχρι το τέλος της δεκαετίας και θα στοχεύσει την πλήρη συμμετοχή των αναπήρων στην κοινωνία, σε ισότιμη βάση με τους άλλους πολίτες.
Εξ ου και οι μάχες μας, παράγραφο την παράγραφο, με όσους προτιμούν τους Ανάπηρους Ανθρώπους στο περιθώριο, εύκολα θύματα εκβιασμού και παρελκυστικής πολιτικής με τους πιο ταπεινούς στόχους κατά νου.
Αυτή τη φορά πετύχαμε μια καθαρή νίκη. Δε θα αργήσει και η επόμενη. Στο περιθώριο θα καταλήξουν μόνον όσοι πιστεύουν ότι οι ανάπηροι είναι αντικείμενο πολιτικής μόχλευσης.
Πηγή: newpost.gr
Χάρης Ζ.
Κάποτε με έλεγαν "Ιανό". Κάπου αλλού με είπαν "α-χειρο-ήθη". Αλλού "κ Διευθυντή"... - Μα ποιος είσαι, τελοσπάντων ;;; - Ήμουν κάποιος άλλος. Μα τώρα άλλαξα, ρόλο... ( Επάγγελμα Ρεπόρτερ, 1975 / Μικελάντζελο Αντονιόνι / Μαρία Σνάιντερ - Τζακ Νίκολσον ) Κύριες και κύριοι, με περηφάνεια σας παρουσιάζω τον ... Χάρη Ζ.! (Και σας υπόσχομαι ... πολλά "όργια σε αυτήν την βίλλα"!).