Loading...

Κατηγορίες

Δευτέρα 24 Αύγ 2020
Ο Κυριάκος και ο «εσωτερικός εχθρός»
Κλίκ για μεγέθυνση
AP Photo / Petros Giannakouris
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ 24.08.2020, 08:57

 

 
 

Η απόφαση του πρωθυπουργού να στείλει τον υφυπουργό Αμυνας Αλκιβιάδη Στεφανή στις γιορτές μίσους που διοργανώνονται στον Γράμμο και το Βίτσι την ερχόμενη Κυριακή αποτελεί πολιτικό ολίσθημα πρώτου μεγέθους.

Τα τελευταία σαράντα χρόνια ουδέποτε παραβρέθηκε σ’ αυτές τις εκδηλώσεις υπουργός κυβέρνησης, εφόσον τα κόμματα του λεγόμενου συνταγματικού τόξου έχουν συμφωνήσει ότι δεν μπορεί να ασκείται σύγχρονη πολιτική κάτω από τη σκιά μιας εμφύλιας σύρραξης που αιματοκύλισε τη χώρα μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Υπήρχαν βέβαια πάντοτε ορισμένα στελέχη της Ν.Δ. που διεκδικούσαν την υποστήριξη του ακροδεξιού ακροατηρίου της παράταξης και έσπευδαν να παραστούν στις ψυχροπολεμικές φιέστες, αδιαφορώντας αν τον τόνο σ’ αυτές έδιναν οι σκληροί ακροδεξιοί. Παλιότερα οι βασιλικοί και οι χουντικοί και πιο πρόσφατα οι χρυσαυγίτες. Οι ελάχιστοι νεοδημοκράτες που επιχειρούσαν να συμμετάσχουν, συνήθως αντιμετώπιζαν γιουχάισμα και εκδίωξη από τον χώρο.

Η σκοπιμότητα της κίνησης του πρωθυπουργού είναι τόσο διάφανη όσο εξοργιστικός είναι και ο πολιτικός κυνισμός που υποκρύπτει η πρωτοβουλία. Τώρα που διαλύθηκε η Χρυσή Αυγή και σφάζεται ο Μιχαλολιάκος με τον Κασιδιάρη και τον Λαγό, θεώρησε ο κ. Μητσοτάκης ότι ήρθε η ώρα να επαναπατρίσει τους ψηφοφόρους της ναζιστικής οργάνωσης στο γαλάζιο μαντρί, στέλνοντας το μήνυμα ότι ιδεολογικά είναι κι αυτός δίπλα τους.

Φυσικά κάνει λάθος ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Οπως έκανε λάθος κι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, όταν επιχειρούσε να προσεγγίσει την Ακροδεξιά της δικής του εποχής, χαρακτηρίζοντας «unfair» το δημοψήφισμα που κατάργησε τη βασιλεία. Ο πατέρας Μητσοτάκης αναγκάστηκε αργότερα να απολογηθεί. Θα έρθει η ώρα και για τον γιο.

Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία για την επίσημη ανάξεση των βαθιών πληγών του Εμφυλίου για καθαρά καιροσκοπικούς λόγους. Ούτε πρέπει η πολιτική αντιπαράθεση να κατρακυλήσει στην περίοδο που ακολούθησε την αλληλοσφαγή.

Υπάρχει βέβαια και ένα χειρότερο ενδεχόμενο. Πάγια τακτική των κυβερνήσεων που αποτυγχάνουν να αντιμετωπίσουν με σοβαρότητα τις εξωτερικές απειλές είναι να ανακαλύπτουν τον «εσωτερικό εχθρό» που θεωρούν ότι είναι του χεριού τους και να στρέφονται εναντίον του. Αλλά αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, τότε δεν πρόκειται απλώς για ολίσθημα, αλλά για πραγματικό πολιτικό έγκλημα.

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου