Υπάρχουν οι αφηγήσεις, υπάρχουν και τα γεγονότα. Στη συζήτηση που διεξαγόταν χτες στη Βουλή, ενώ ένα νεανικό ποτάμι πλημμύριζε για δεύτερη συνεχόμενη μέρα τους δρόμους της Αθήνας, η κυβέρνηση υποστήριξε με θέρμη την αφήγησή της, αλλά, σε πείσμα της, τα γεγονότα είναι πάντα πεισματάρικα.
Ο πρωθυπουργός, μιλώντας με την αλαζονεία του φυσικού κατόχου της χώρας, κόμπασε πως η κυβέρνησή του «θα αποδώσει το δημόσιο Πανεπιστήμιο πίσω στους φυσικούς του κατόχους, στους φοιτητές, τους καθηγητές, τους εργαζόμενους». Μόνο που οι φυσικοί κάτοχοι του Πανεπιστημίου, από τους φοιτητές μέχρι τους πρυτάνεις, έχουν με κάθε τρόπο εκδηλώσει την αντίθεσή τους στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς.
Είπε επίσης ο πρωθυπουργός ότι «στις σχολές δεν μπαίνει η αστυνομία, μπαίνει η δημοκρατία». Μόνο που πριν καν μπει η αστυνομία στα ΑΕΙ, φρόντισε να... δώσει τα διαπιστευτήριά της στην ακαδημαϊκή κοινότητα, πνίγοντας μαθητές, φοιτητές και εκπαιδευτικούς στα χημικά, γρονθοκοπώντας ανθρώπους ακόμα και όταν τους είχε ακινητοποιήσει, ρίχνοντας μηχανές πάνω σε διαδηλωτές που προσπαθούσαν να αποχωρήσουν.
Η κυβέρνηση διαστρέφει συστηματικά την πραγματικότητα όπως και τα μέσα ενημέρωσης που την στηρίζουν, ωστόσο στην εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης είναι αδύνατον να την αποκρύψει – το όργιο καταστολής έφτασε και στο τελευταίο σπίτι. Οπως και είναι αδύνατον να πείσει ακόμα και τους καλοπροαίρετους, ακόμα και τους πλέον ανυποψίαστους πολίτες ότι τα εκατομμύρια που ετοιμάζεται να διαθέσει ώστε να αστυνομεύσει τα πανεπιστημιακά ιδρύματα υπηρετούν τις πραγματικές ανάγκες φοιτητών και δασκάλων.
Εχει πια γίνει σαφές πως η στόχευση της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι εντελώς διαφορετική από την «προστασία» της ακαδημαϊκής κοινότητας, η οποία στο σύνολό της όχι μόνο δεν ζήτησε τέτοιου είδους «προστασία», αλλά, αντιθέτως, ζητά επιτακτικά τα χρήματα από τον κρατικό κορβανά να επενδυθούν στην έρευνα και την ποιοτική αναβάθμιση του Πανεπιστημίου.
Η κυβέρνηση εκτιμά πως με την ψήφιση του νομοσχεδίου ξεμπερδεύει με τους φοιτητές και τους πανεπιστημιακούς. Εντελώς λανθασμένη εκτίμηση. Η απόπειρα για εγκαθίδρυση κράτους καταστολής και παρακολούθησης στην καρδιά της ελεύθερης σκέψης, στο Πανεπιστήμιο, δεν θα είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Γιατί πλέον για όλους –και όχι μόνο για την ακαδημαϊκή κοινότητα, αλλά για κάθε σκεπτόμενο πολίτη– στο Πανεπιστήμιο δίνεται η μάχη της δημοκρατίας.