Loading...

Κατηγορίες

Κυριακή 04 Ιούλ 2021
Αξιοπιστία έναντι τίνος;
Κλίκ για μεγέθυνση

 

 

Αρκετές φορές το τελευταίο διάστημα έχει συζητηθεί ο τρόπος με τον οποίον ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίζει στη Βουλή σε διάφορα κρίσιμα θέματα. Η επένδυση του Ελληνικού ήταν ένα από αυτά, το εργασιακό νομοσχέδιο Χατζηδάκη ήταν μια άλλη περίπτωση και μόλις πρόσφατα είχαμε την ψήφιση του νομοσχεδίου για την αποζημίωση της Fraport. Ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε διαφορετική στάση σε κάθε περίπτωση και όχι χωρίς εσωτερικές διαφωνίες αλλά και σπέκουλα από τους αντιπάλους του.

Θα μπορούσε η διαδικασία να περιγραφεί με ένα απλό decision tree: Νομοσχέδιο στη Βουλή. Είμαστε κυβέρνηση, το υπερψηφίζουμε. Εάν δεν είμαστε κυβέρνηση, το εν λόγω νομοσχέδιο έχει θετικά στοιχεία; Αν ναι, τα ψηφίζουμε, αν όχι καταψηφίζουμε. Το σχήμα είναι απλό και λογικό. Επομένως, η αντιπολίτευση δεν έχει καμία απολύτως υποχρέωση έναντι οιουδήποτε -πέραν των ιδεολογικών της αρχών- να υπερψηφίσει νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης. Η Ν.Δ. μάλιστα, τραβώντας το στα άκρα, καταψήφισε τη Συμφωνία των Πρεσπών με την ουσία της οποίας συμφωνούσε και την οποία εφαρμόζει σήμερα. Ακόμα περισσότερο, η Ν.Δ. δεν φέρνει καν στη Βουλή προς ψήφιση νομοσχέδια που σχετίζονται με τη Συμφωνία, περιφρουρώντας τη συνοχή της. Ούτε συνέχεια του κράτους υπολογίζει, ούτε τη σοβαρότητά της υπολογίζει, ούτε την αξιοπιστία της έναντι των εταίρων, ούτε τίποτα.

Η αξιοπιστία είναι η λέξη - κλειδί. Ένα κόμμα έχει απόλυτη ανάγκη να θεωρείται αξιόπιστο. Ο ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα πολύ περισσότερο, καθώς υποχρεώθηκε το 2015 από τους συσχετισμούς δυνάμεων, τους ωμούς εκβιασμούς και τις απειλές να συναινέσει σε επιλογές των αντιπάλων του, του ελληνικού αστισμού, της Γερμανία και του ΔΝΤ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και κάθε άλλο κόμμα που έχει βρεθεί σε αυτήν την ασφυκτική συνθήκη, είναι υποχρεωμένος να υπερασπιστεί την αξιοπιστία του. Και αυτή αφορά πρωτίστως τους ψηφοφόρους. Αυτούς που ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί να τον εμπιστευτούν και πάλι. Το να επικαλείται την κυβερνητική του θητεία ως υποχρέωση διηνεκούς συμμόρφωσης στις επιλογές των αντιπάλων του είναι σαν να λέει στους ψηφοφόρους του ότι τα γύρισε και μάλιστα χωρίς το πιστόλι στον κρόταφο.

Είναι προφανές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε ως σχέδιο ουρανοξύστες καζίνο στο Ελληνικό, κάθε άλλο. Εξαναγκάστηκε να προχωρήσει μια απόφαση του Σαμαρά και τη βελτίωσε στο μέτρο του δυνατού. Δεν μπορεί να την κάνει σημαία του, ούτε δεσμεύεται ως κόμμα. Αντιθέτως, έχει κάθε λόγο να αποσύρει τη συναίνεση και την υπογραφή του. Άλλαξαν οι συνθήκες και οι ανάγκες και οι προτεραιότητες της χώρας, αυτό αρκεί.

Το ίδιο ισχύει και για την Fraport. Τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια αποσπάστηκαν διά της βίας από τον δημόσιο έλεγχο. Τον Αύγουστο του ‘15, οι Γερμανοί πέτυχαν να πάρουν ως λάφυρο τα αεροδρόμια που επίσης τους είχε υποσχεθεί ο Σαμαράς. Για τον ΣΥΡΙΖΑ, που αναγκαστικά διεκπεραίωσε τότε τη σύμβαση, δεν υπάρχει σήμερα καμία πρακτική, ηθική ή νομική υποχρέωση να δεχθεί την ενίσχυση της Fraport χωρίς ανταλλάγματα για το Δημόσιο.
πηγη: https://www.avgi.gr

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου