Η φράση «θα φάνε και τα πόμολα» σημαίνει κάτι παραπάνω από το να λεηλατείς τα δημόσια ταμεία. Είναι μια φράση που ονοματοθετεί την απληστία και τη λαιμαργία τού να αρπάζεις για να φας ακόμα και τα ψίχουλα που έχουν περισσέψει πάνω στο τραπέζι. Είναι μια φράση που χαρακτηρίζει τους αχόρταγους της αρπαχτής και της ρεμούλας. Είναι μια φράση που φωτογραφίζει αυτούς που, τυφλωμένοι στο τζάμπα, θα βουτήξουν όταν δεν τους βλέπουν ακόμα και το πενηνταράκι που θα βρουν μπροστά τους.
Λίστα αντικειμένων
Σάββατο 17 Δεκ 2022
Κλίκ για μεγέθυνση
Είναι ξεχωριστή κατηγορία οι πομολοφάγοι, γιατί έχουν κάτι που τους διακρίνει από τα κλασικά λαμόγια με τις μίζες των εκατομμυρίων και τις βαλίτσες τις γεμάτες τούβλα. Όχι ότι οι πομολοφάγοι είναι τίποτα ψιλικατζήδες που αρκούνται στα ψιλά και στα ψίχουλα. Αλλά, ενώ οι άλλοι με τις χρυσές μασέλες δεν καταδέχονται να πέσουν κάτω από επταψήφια, οι «πομολοφάγοι» θα κοιτάξουν αν μπορούν να φάνε και το κατοστάρικο αυτού που έχουν στη δούλεψή τους.
Οχι ότι έχουν καμιά διαφορά μεταξύ τους όταν τους βάζεις στο ζύγι της Δικαιοσύνης, αλλά, όπως και να το κάνεις, όταν τους κοιτάς, μια κάποια παραπάνω απέχθεια για τους πομολοφάγους τη νιώθεις, ρε παιδί μου. Μια αηδία παραπάνω σε πιάνει όταν ξεμπροστιάζεται η φθηνή τους απληστία. Μια σιχασιά σου έρχεται όταν ξεγυμνώνονται από τα ακριβά φτιασίδια και μένουν μόνο με το πόμολο στο χέρι.
Γιατί ακόμα και στην κλεψιά υπάρχει μια αισθητική και ξεχωρίζουν τα λαμόγια πολυτελείας από τα λιγούρια της πολιτικής τού «να φάμε ό,τι προλάβουμε τώρα που μας παίρνει». Γιατί πάντα κάποιοι θα τσεπώνουν εκατομμύρια και δεν θα τρέχει τίποτα και κάποιοι θα μείνουν με τη λέζα του ψιλικατζή, που ξεφτιλίστηκαν για ένα κατοστάρικο και ένα πόμολο.
πηγη: https://www.avgi.gr