Loading...

Κατηγορίες

Πέμπτη 28 Νοέ 2013

 

 

 

Τι ακριβώς συμβαίνει στη ΔΗΜΑΡ κ. Τσούκαλη;

 

Η ΔΗΜΑΡ βρίσκεται στο τέλος της προσυνεδριακής περιόδου. Σε είκοσι περίπου μέρες έχουμε το συνέδριο μας, το δεύτερο τακτικό το οποίο θα έχει χαρακτηριστικά ιδρυτικού. Και το λέω καθ’ υπερβολή με την έννοια ότι η ΔΗΜΑΡ καλείται να διαμορφώσει την ταυτότητά της, τα νέα της χαρακτηριστικά, τα χαρακτηριστικά της σύγχρονης αριστεράς. Μιας αριστεράς που πρέπει να διαδραματίσει ρόλο στη χώρα αλλά και την Ευρώπη. Τα δεδομένα είναι πρωτόγνωρα και όπως πολύ σωστά είπατε προηγουμένως έχουν επηρεάσει και προκαλέσει συζητήσεις σε όλα τα κόμματα.

 

Ο κ. Λυκούδης σε ένα σημείο του κειμένου, σημειώνει μεταξύ άλλων «Απαραίτητη προϋπόθεση για να φτάσουμε στο συνέδριο είναι να φτάσουμε ως κόμμα και όχι ως ευρετήριο διαθέσιμων συνεργασιών»

 

Δεν μπορώ να το κατανοήσω αυτό το οποίο αναφέρει ο Σπ. Λυκούδης. Εγώ αυτό το οποίο θα πω με τον πλέον σαφή τρόπο είναι ότι η Δημοκρατική Αριστερά έχει προσδιορίσει τουλάχιστον τις μεσοπρόθεσμες τακτικές της όσον αφορά τη διαμόρφωση του χώρου της λεγόμενης κεντροαριστεράς ως δημοκρατικού σοσιαλισμού ή αν θέλετε σοσιαλδημοκρατίας στη χώρα. Μέσα στην προσυνεδριακή περίοδο προσπαθεί να διασαφηνίσει, να διατυπώσει και είμαι βέβαιος ότι θα το κάνει, την ελάχιστη προγραμματική βάση πάνω στην οποία θα χτιστεί αυτή.

 

Η προσωπική σας άποψη είναι ότι η ΔΗΜΑΡ θα μπορούσε να συνεργαστεί με το ΣΥΡΙΖΑ; Βλέπω σήμερα ότι υπάρχουν κείμενα του κ. Παπαδόπουλου τα οποία κόβουν τελείως αυτό το ενδεχόμενα. Αντίθετα, ορισμένες δηλώσεις του κ. Κουβέλη άνοιξαν ένα παράθυρο προς αυτή τη πλευρά.

 

Κα Καραγιάννη πεισματικά θα επιμείνω στη θέση μου ότι ο πλέον ασφαλής τρόπος χτισίματος οποιονδήποτε συμμαχιών είναι η προγραμματική οριοθέτηση. Και μάλιστα σε μια περίοδο που καταρρέουν τα πάντα, όπως είναι κοινή διαπίστωση όχι μόνο σε κοινωνικό επίπεδο αλλά και σε πολιτικό επίπεδο, ο πλέον ασφαλής τρόπος είναι να προσδιορίζουμε την ελάχιστη προγραμματική βάση. Ή αν θέλετε και στρατηγική προοπτική ώστε να χτιστούν ασφαλείς και βιώσιμες συμμαχίες.

 

Η γνώμη σας είναι ότι μπορούν να υπάρξουν στοιχεία προγραμματικής συμφωνίας με το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης;

 

Χτες είπα κάτι και το επαναλαμβάνω και θα το λέω συνεχώς. Στην κυριολεξία έχουμε υποστεί παράκρουση προσπαθώντας να παρακολουθήσουμε τις οβιδιακές μεταμορφώσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του Προέδρου του κ. Τσίπρα. Και μάλιστα έφερα ως χαρακτηριστικό παράδειγμα την πλατφόρμα που ανέγνωσε ο κ. Τσίπρας στο Τέξας και την πλατφόρμα που ανέγνωσε ή προσπάθησε να αναγνώσει κατά τη συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης. Είναι δύο αντικρουόμενες πλατφόρμες πάνω στις οποίες εμείς είναι αδύνατον να μπορέσουμε να τοποθετηθούμε.

Γιατί; Όσον αφορά την πλατφόρμα του Τέξας, εγώ προσωπικά δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να συζητήσουμε, μόνο που η πλατφόρμα του Τέξας έρχεται σε πλήρη αντίφαση/αντίκρουση με τις τελευταίες συνεδριακές αποφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Πώς λοιπόν να έχω μια σοβαρή συζήτηση με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης όταν πριν περάσουν τρεις μέρες, πριν «λαλήσει τρεις ο πετεινός» έχει αλλάξει η θέση και η άποψη; Και βεβαίως όταν ακούω τον κ. Τσίπρα δικαιολογώντας απολογούμενος ενώπιον των κομματικών οργάνων να λέει σε σχέση με αυτά που είπε στο Τέξας, ότι αλλιώς απευθύνεσαι σε ένα ακαδημαϊκό εξειδικευμένο ακροατήριο και αλλιώς σε μια κομματική βάση, σε μια λαϊκή συνέλευση.

Δεν μπορούμε να απευθυνόμαστε στο ΣΥΡΙΖΑ με εμμονές, εμπάθεια και ιδεοληψία. Τη στιγμή που η ΔΗΜΑΡ έχει συνεργαστεί σε ένα μεσοβραχυπρόθεσμο πλαίσιο με τον ας το πούμε ιδεολογικοπολιτικό αντίπαλο της Αριστεράς, το αντίστοιχο λαϊκό κόμμα της χώρας για τη σωτηρία της χώρας, δεν μπορούμε να μένουμε με ιδεοληψίες και εμμονές στο ότι δεν μπορεί να συνεργαστεί με ένα κόμμα το οποίο βρίσκεται στο χώρο ευρύτερα της κεντροαριστεράς. Για αυτό ακριβώς ο μόνος τρόπος για να είμαστε πειστικοί και να μπορέσουμε να επιτελέσουμε και τον ιστορικό μας ρόλο είναι να τοποθετούμαστε απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ προγραμματικά και πολιτικά. Και όχι με εμμονές.

Ακούσαμε παραδείγματος χάριν στην τελευταία ολομέλεια τον κ. Δραγασάκη να λέει ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα κράτος δικαίου και ένα κράτος που έχει συνέχεια. Το τι σημαίνει το «έχει συνέχεια» είναι κάτι κατανοητό. Είναι κάτι που η ΔΗΜΑΡ το έλεγε και πριν από τις εκλογές του Μαΐου 2012. Και το δεύτερο είναι ότι και ο κ. Δραγασάκης και ο κ. Σταθάκης κατηγορηματικά αποκλείουν κάθε μονομερή πράξη, κάθε μονομερή ενέργεια. Αυτές είναι θέσεις και αρχές της ΔΗΜΑΡ διατυπωμένες εδώ και τρία χρόνια, για τις οποίες ως κόμμα εμείς υπέστημεν τα πάνδεινα εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα λοιπόν φαίνεται ότι υπάρχει αυτή η προσαρμογή. Η όποια προσαρμογή είναι ρεαλιστική, εμείς την καλωσορίζουμε.

 

Άρα το ότι υπάρχουν αυτές οι απόψεις διευκολύνουν κατά τη γνώμη σας το να βρεθούν κοινά στοιχεία προγραμματικής συμφωνίας.

 

Εγώ λέω ότι διευκολύνουν γενικότερα το πολιτικό σύστημα της χώρας. Αυτό είναι καλό για τη χώρα. Όταν η Αξιωματική αντιπολίτευση, οιονεί κυβέρνηση της χώρας μεταστρέφεται και μάλιστα με αυτό τον τρόπο, έστω τον επώδυνο, αυτό είναι θετικό για όλο το πολιτικό σύστημα όχι μόνο για τη ΔΗΜΑΡ.

 

Κύριε Τσούκαλη εφόσον είναι ορατή και μια πολύ συγκεκριμένη τάση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ με την οποία η ΔΗΜΑΡ συμφωνεί ή συνδιαλέγεται τότε γιατί η αποχώρηση από το ΣΥΡΙΖΑ;

 

Ανατρέχετε τρία χρόνια πριν, πριν ουσιαστικά ξεσπάσει η κρίση και να θυμίσω κα Καραγιάννη επειδή το γνωρίζετε πάρα πολύ καλά, είμαι βέβαιος, ότι το αίτημα τότε της ΔΗΜΑΡ προς την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ακριβώς το να ξεκαθαρίσει ο χώρος του ΣΥΡΙΖΑ τότε από τις ακραίες αριστερίστικες, λαϊκίστικες φωνές. Ακριβώς αυτό ήταν το αίτημα, ζητώντας τον τότε ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ να αναλάβει τον ηγεμονικό του ρόλο ενόψει της κρίσης και να διατυπώσει τη ρεαλιστική, ευρωπαϊκή, μεταρρυθμιστική, οικολογική πρόταση την οποία είχαμε διαμορφώσει κατά τα προηγούμενα χρόνια.

 

Υπάρχει επιχειρηματολογία που λέει ότι ενδεχομένως ένα κόμμα το οποίο βρέθηκε από το 3,4,5 % να προσεγγίζει διψήφια μεγάλα ποσοστά και να προσβλέπει στην εξουσία, είναι λογικό λένε κάποιοι να επιχειρεί να διευρύνει το εκλογικό ακροατήριο και άρα να γίνει πολυσυλλεκτικό, ενδεχόμενος κατά τα πρότυπα του ΠΑΣΟΚ το 1981, το 1990, και μετέπειτα. Αυτό το επιχείρημα πως το προσεγγίζετε;

 

Άλλες οι εποχές, άλλες οι συγκυρίες και άλλα τα προβλήματα και οι εξελίξεις κα Καραγιάννη σε σχέση με το σήμερα. Σήμερα, επειδή ακριβώς βρισκόμαστε σε πρωτόγνωρες καταστάσεις, είμαστε σε περίοδο κρίσης. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Απαιτούνται καθαρές, σαφείς και άμεσα υποστηρίξιμες και αποτελεσματικές πολιτικές. Να θυμίσω ότι το ΠΑΣΟΚ το 1981 ξεκίνησε με δύο συνθήματα τα οποία ήτανε «υπεραγωνιστικά», διεγερτικά για τους έλληνες πολίτες, «έξω οι βάσεις του θανάτου» και «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο».

 

Ξεκίνησε από διαφορετικές αφετηρίες και όταν ανέλαβε την εξουσία μετεξελίχθηκε σε διαφορετικές προσεγγίσεις…

 

Μόνο που τότε είχε την πολυτέλεια να μετεξελιχθεί. Τώρα δεν μπορεί κάποιος δοκιμαστικά και πιλοτικά να εφαρμόσει μια πολιτική στην Ελλάδα με την προοπτική ότι θα βελτιωθεί. Τώρα η κατάσταση είναι τέτοια στη χώρα που απαιτούνται σαφείς τοποθετήσεις και οριοθετήσεις. Αν δεν γίνει αυτό, η Ελλάδα θα την πληρώσει. Δεν θα την πληρώσει το κόμμα και δεν με ενδιαφέρει αν θα την πληρώσει κανένα κόμμα. Το θέμα είναι να υπάρξει καλή προοπτική για τη χώρα.

 

 

 

 

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου