Μια αποστροφή του λόγου του Αλέξη Τσίπρα από έναν τίτλο μιας παλιάς ελληνικής ταινίας, το «Φοβάται ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης», από κοινού με μια διαπίστωση του ίδιου, ότι δηλαδή ήταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης που έδωσε την εντολή για την παρακολούθηση Ανδρουλάκη, προκειμένου να ελέγξει τις εξελίξεις και στο τρίτο κόμμα, το ΠΑΣΟΚ, ενόψει εκλογών με απλή αναλογική, καταλύοντας με τον τρόπο αυτόν τους θεσμούς της Δημοκρατίας, είναι ό,τι περιγράφει καλύτερα τη συζήτηση στη Βουλή σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών για το σκάνδαλο των υποκλοπών.

Σε ό,τι αφορά στα συμπεράσματα, η κήρυξη ανένδοτου θεσμικού αγώνα για να φύγει το καθεστώς που κατέλυσε τη Δημοκρατία και έπληξε το κράτος δικαίου και η «Έξοδος», στο πρότυπο της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, που έδειξε ο Τσίπρας στην κυβέρνηση που αναβίωσε το παρακράτος και έσυρε τη χώρα σε δημοκρατική εκτροπή, απαιτώντας κάθαρση στην πολιτική μας ζωή, είναι αυτά που προδιαγράφουν τις αμέσως επόμενες πολιτικές εξελίξεις.
Η λύση που ο Αλέξης Τσίπρας έδειξε στον πρωθυπουργό, η θεσμική, δημοκρατική και πολιτικά υπεύθυνη επιλογή της παραίτησής του και της άμεσης προσφυγής στη λαϊκή ετυμηγορία και αυτή που ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δυστυχώς, έδειξε ότι επιλέγει, απαγγέλλοντας θεωρίες συγκάλυψης, συνωμοσίας, αντιπερισπασμού και συμψηφισμού με προηγούμενες δήθεν ευθύνες άλλων κυβερνήσεων, έδωσε το πολιτικό στίγμα της εποχής.

Ο πρωθυπουργός, αντί να απολογηθεί για την παρακολούθηση κορυφαίου πολιτικού παράγοντα, του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, τόσο με «νόμιμη επισύνδεση», όσο και με παράνομο λογισμικό, από μια ΕΥΠ της οποίας την ευθύνη έχει μετά από δική του πρωτοβουλία ο ίδιος, έστειλε τη μπάλα στην κερκίδα. Μιλώντας για θεωρίες συνωμοσίας με αόρατους ξένους πράκτορες, φανταστικούς εχθρούς της πατρίδας και αόριστους εθνικούς κινδύνους από Κινέζους, Αζέρους, Ουκρανούς και κανείς δεν μπορεί να φανταστεί και από ποιους άλλους.

Αντί να εξηγήσει γιατί η ΕΥΠ παρακολουθούσε το Νίκο Ανδρουλάκη και αντί να απαντήσει στο ποια εθνική απειλή και ποιον εθνικό κίνδυνο εκπροσωπεί ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, εκείνος μίλησε αόριστα για εθνική ασφάλεια και για γενικόλογα για δικαίωση της ρητορικής των εχθρών της Ελλάδας.
Κι ακόμη, αντί να απαντήσει αν ο ξάδελφος του πρωθυπουργού και κορυφαίος συνεργάτης του στο Μέγαρο Μαξίμου είχε σχέσεις με εταιρεία που κατέχει και χρησιμοποιεί το κακόβουλο και παράνομο λογισμικό Predator, νοικιάζοντάς το και τιμολογώντας το «με το κεφάλι» όσων παρακολουθούνται, εκείνος υποστήριξε ότι η εθνική ευθύνη απαιτεί το απόρρητο αυτών των ζητημάτων.

Ένα απόρρητο που διατηρείται ακόμη και για περιπτώσεις κατάλυσης των θεσμών της δημοκρατίας και παραβιάσεων της νομιμότητας.

Και τέλος, αντί ο πρωθυπουργός να αναλάβει την πολιτική ευθύνη που το σύνολο των έγκριτων συνταγματολόγων της χώρας γνωμοδότησαν ότι φέρει, παραιτούμενος και οδηγώντας τη χώρα σε εκλογές, εκείνος κρύφτηκε πίσω από τις ευθύνες μετακλητών υπαλλήλων, που ο ίδιος διόρισε και με τη δική του πολιτική ευθύνη παραβίαζαν το Σύνταγμα και τη νομιμότητα.

Και επιπλέον, πέταξε τη μπάλα στην κερκίδα της αξιωματικής αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα, ως πρώην πρωθυπουργού, αλλά και του ίδιου του παρακολουθούμενου Νίκου Ανδρουλάκη, τους οποίους προσπάθησε να ενοχοποιήσει πολιτικά για όσα σήμερα συμβαίνουν, με αόριστα, γενικόλογα και ανυπόστατα επιχειρήματα.

Η επιλογή του πρωθυπουργού στη συζήτηση στη Βουλή αφενός να μην απαντήσει σε καμία από τις κατηγορίες που σύσσωμη η αντιπολίτευση και οι συνταγματολόγοι της χώρας του επιρρίπτουν και αφετέρου να μην αναλάβει καμία πολιτική ευθύνη για όσα παρακρατικά και εκτός δημοκρατικής νομιμότητας, αλλά και όπως φαίνεται και εκτός ποινικού δικαίου συμβαίνουν τελευταία στη χώρα, δικαιολογούν τη σήψη στον πυρήνα του δημοκρατικού πολιτεύματος και την επιστροφή σε σκοτεινές εποχές κατάλυσης της δημοκρατίας για τα οποία βοά ο διεθνής τύπος και έγκριτα διεθνή μέσα, όπως οι New York Times, η Washington Post, η Financial Times, ο Guardian, η Politico, το BBC, η Republica, η Liberation και πολλά άλλα.

Ζούμε σε μια εποχή κατάλυσης της δημοκρατικής νομιμότητας από την οποία δεν θα βγούμε αν ο υπεύθυνος πρωθυπουργός δεν αναλάβει τις ευθύνες, παραιτούμενος και οδηγώντας τη χώρα σε πρόωρες εκλογές.

Μέχρι τότε, κάθε άλλη επιλογή συνιστά δημοκρατική εκτροπή και θα αντιμετωπιστεί με ανένδοτο θεσμικό αγώνα για την επιστροφή στη Δημοκρατία και το κράτος δικαίου.

πηγη: https://tvxs.gr