Μια σοβαρή καταγγελία κάνει ο δημοσιογράφος της εφημερίδας Documento, Βασίλης Τριάντης, ότι στη διάρκεια μιας πολύ σοβαρής δίκης που αφορά εκβιασμό επιχειρηματία χρυσού από στελέχη του ΣΔΟΕ και δικηγόρους, τον υποχρέωσαν να βγει από την αίθουσα, στο πλαίσιο προστασίας των μέτρων του κορονοϊού.
Η πρόεδρος του δικαστηρίου, και ενώ είχε κυλήσει ένα τρίωρο ακροαματικής διαδικασίας, ζήτησε από τον δημοσιογράφο, που είναι ο μοναδικός που καλύπτει τη δίκη, να βγει με την αιτιολογία ότι στον χώρο δεν μπορούν να παρευρίσκονται πάνω από 15 άτομα.
Η συνεδρίαση συνεχιζόταν έπειτα από διακοπή καθώς είχε ξεκινήσει πριν από λίγες ημέρες, όπου και πάλι ο δημοσιογράφος βρισκόταν μέσα στην αίθουσα και κάλυπτε κανονικά τη διαδικασία χωρίς να προκύψει καμία απολύτως αντίρρηση από την πλευρά της έδρας, όπως αναφέρει.
Ωστόσο, όταν μάρτυρας εισήλθε στην αίθουσα έπειτα από διακοπή της συνεδρίασης μαζί με τον δικηγόρο της, η έδρα της είπε να βγει έξω. Ακολούθησε η διαμαρτυρία του δικηγόρου και αφού το προεδρείο συνεδρίασε, κάλεσε όλους να περάσουν έξω και να μείνουν μέσα συνολικά 15 άτομα που έχουν να κάνουν μόνο με τους διαδίκους της υπόθεσης. όταν ο δημοσιογράφος είπε ότι βρίσκεται εκεί στο πλαίσιο των καθηκόντων του, του είπαν ότι δεν υπάρχει σχετική πρόβλεψη.
Ο δημοσιογράφος καταγγέλλει το πρωτοφανές περιστατικό και όπως αναφέρεται και στον ιστότοπο της εφημερίδας Documento θα ενημερωθούν τόσο ο Άρειος Πάγος και το υπουργείο Δικαιοσύνης, όσο και η ΕΣΗΕΑ, επισημαίνοντας ότι δεν είναι δυνατόν υπό το πρόσχημα των μέτρων προστασίας για τον κορονοϊό να μην επιτρέπουν σε δημοσιογράφους να εκτελούν τα δημοσιογραφικά τους καθήκοντα.
Σχόλιο για το περιστατικό έκανε ο δικηγόρος Θανάσης Καμπαγιάννης, ο οποίος με ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, σημειώνει μεταξύ άλλων ότι η ρύθμιση αυτή για 15 άτομα μέσα στη δικαστική αίθουσα στο πλαίσιο των μέτρων για την πανδημία «δεν μπορεί να ακυρώνει την επιταγή της δημοσιότητας της δίκης, που αποτελεί αρχή καθιερωμένη στο α. 93 του Συντάγματος με ρητές και περιοριστικά αναφερόμενες εξαιρέσεις, καθώς και στο άρθρο 329 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας».
Τονίζει δε ότι η δημοσιότητα στην ποινική δίκη «δεν είναι μόνο δημοσιότητα των διαδίκων, αλλά και λαϊκή δημοσιότητα. Και η λαϊκη δημοσιότητα είναι άμεση και έμμεση, η οποία πληρούται μέσω της παρουσίας εκπροσώπων του Τύπου».
Και καλεί τους δικηγορικούς συλλόγους να παρέμβουν «και να μην επιτρέψουν μια γραμμή “ευκολίας” όπου όλες οι κατακτήσεις της ποινικής δίκης θυσιάζονται στο όνομα των μέτρων για τον Covid-19. Η δημοσιότητα είναι η κορωνίδα στη νομιμοποίηση της δικαστικής εξουσίας. Δεν μπορεί να περιορίζεται, πολλώ δε μάλλον να καταργείται, αβασάνιστα», σημειώνει.
Η ανάρτηση του Θανάση Καμπαγιάννη
Το Α΄ Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών, επικαλούμενο τις περιοριστικές ρυθμίσεις για τον Covid-19, απαγόρευσε την παρουσία στο ακροατήριο του δημοσιογράφου του δικαστικού ρεπορτάζ του Documento Βαγγέλη Τριάντη σε δίκη με έντονο δημοσιογραφικό ενδιαφέρον.
Όντως, δεν προβλέπεται διαφοροποίηση στην ΚΥΑ για την παρουσία δημοσιογράφων. Λέει η διάταξη: «Μέχρι δεκαπέντε (15) άτομα στην αίθουσα. Κατ' εξαίρεση ο αριθμός των ατόμων στην αίθουσα μπορεί να υπερβεί τα δεκαπέντε (15), εάν, κατά την κρίση του προεδρεύοντος του δικαστηρίου, η παρουσία των ατόμων αυτών είναι απολύτως αναγκαία».
Όμως, η ρύθμιση αυτή δεν μπορεί να ακυρώνει την επιταγή της δημοσιότητας της δίκης, που αποτελεί αρχή καθιερωμένη στο α. 93 του Συντάγματος με ρητές και περιοριστικά αναφερόμενες εξαιρέσεις, καθώς και στο άρθρο 329 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Η δημοσιότητα στην ποινική δίκη δεν είναι μόνο δημοσιότητα των διαδίκων, αλλά και λαϊκή δημοσιότητα. Και η λαϊκη δημοσιότητα είναι άμεση (με τη συμμετοχή κοινού στο ακροατήριο) και έμμεση (ή αυτό που η θεωρία αποκαλεί πολιτική δημοσιότητα), η οποία πληρούται μέσω της παρουσίας εκπροσώπων του τύπου. Στη σημερινή δίκη, με την απαγόρευση παρουσίας του δημοσιογράφου αν και αυτός κοινοποίησε την ιδιότητα και τον λόγο της παρουσίας του, το δικαστήριο ουσιαστικά παραβίασε την λαϊκή δημοσιότητα, αφού δεν υπήρχαν θέσεις δημοσιογράφων, έστω ενός (θα ήταν δε χρήσιμο να μαθαίναμε αν υπήρχαν θέσεις κοινού, έστω περιορισμένες, ή αν τα 15 άτομα που επετράπησαν ήταν τελικά μόνον οι διάδικοι και οι συνήγοροί τους).
Εν προκειμένω, δε, η παρουσία ενός δημοσιογράφου, σε δίκη που αποτελεί δίκη ευρύτερου κοινωνικού ενδιαφέροντος με αδιάλειπτη ειδησεογραφική κάλυψη από το ξεκίνημά της, μπορεί να καταστεί όρος εγκυρότητας της διαδικασίας. Επισημαίνω εδώ ένα «πρακτικό» θέμα που βάζει ο Ανδρουλάκης στις Θεμελιώδεις Έννοιες, όπου υπαινίσσεται την ακυρότητα της διαδικασίας εξαιτίας αποκλεισμού ενός δημοσιογράφου που κάλυπτε συστηματικά μια δίκη από το ακροατήριο που επετράπη να την παρακολουθήσει.
Οι Δικηγορικοί Σύλλογοι πρέπει σε αυτά τα ζητήματα να είναι Κέρβεροι: συγκεκριμένα πρέπει να παρέμβουν και να μην επιτρέψουν μια γραμμή «ευκολίας» όπου όλες οι κατακτήσεις της ποινικής δίκης θυσιάζονται στο όνομα των μέτρων για τον Covid-19. Η δημοσιότητα είναι η κορωνίδα στη νομιμοποίηση της δικαστικής εξουσίας. Δεν μπορεί να περιορίζεται, πολλώ δε μάλλον να καταργείται, αβασάνιστα.
πηγη: https://www.efsyn.gr