Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε μια επίδειξη μεγαλείου και έλλειψης ενσυναίσθησης, έφερε στη δημοσιότητα πριν από μερικές μέρες το θέμα της αρχαιολογικής συλλογής του πατρός του, η οποία φέρει και το όνομά του ως Συλλογή Κωνσταντίνου, Μαρίκας και Κυριάκου Μητσοτάκη. 

Το έκανε σε μια περίοδο που κάθε του κίνηση και απόφαση είναι προκλητικές με βάση όσα συμβαίνουν. Με τον τρόπο αυτό ο υιός Μητσοτάκης ανοίγει μόνος του το πόθεν έσχες της συλλογής. 

Στις αρχές της δεκαετίας του '90 αποκαλύφθηκε ότι η οικογένεια Μητσοτάκη κατείχε άγνωστο πόσα (σίγουρα πάνω από 2.500) κομμάτια αρχαίων αντικειμένων. Πιστοποιήθηκε και αποδείχτηκε από γενναίους - είναι η αλήθεια- αρχαιολόγους ότι μεγάλο τμήμα τής εν λόγω συλλογης προερχόταν από αρχαιοκαπη-λους. 

Σε μια συνέντευξη που έδωσε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης στις 6 Οκτωβρίου 1993 στον Γιάννη Παπουτσάνη και τον Hawn Πρετεντέρη παραδέχτηκε ότι «αγοράζουμε και εγώ και η γυναίκα μου προϊόντα που δεν είναι νόμιμα». Οταν ήταν δηλαδή υπουργός αλλά και πρωθυπουργός ο Μητσοτάκης είχε νταραβέρια με αρχαιοκάπηλους, αντί να πατάξει την αρχαιοκαπηλία. Φυσικά, για να δικαιολογηθεί χρησιμοποίησε το επιχείρημα του Ελγιν για τα γλυπτά του Παρθενώνα: ότι αν δεν ήταν αυτός, θα είχαν ενδεχομένως καταστραφεί.

Η υπόθεση του πόθεν έσχες της αρχαιολογικής συλλογής Μητσοτάκη έχει πολλές πλευρές, Εχει όμως σημασία πού κατέληξε η έρευνα της Δικαιοσύνης για την προκλητική αυτή υπόθεση. 

Στις 26 Φεβρουάριου 1992, όταν ο Μητσοτάκης ήταν πρωθυπουργός, οι εισαγγελείς έβαλαν την υπόθεση στο αρχείο (παρά τις αποδείξεις ότι υπήρχε αρχαιοκαπηλία) συμπεραίνοντας ότι «ο τρόπος κτήσης υπό των συλλογέων των αντικειμένων που συμπεριλαμβάνονται στη συλλογή τους δεν διακριβώθηκε αλλά και δεν ενδιαφέρει». Ω τι έκπληξη! Τριάντα χρόνια προτού οι εισαγγελείς αρχειοθετήσουν το σκάνδαλο Novartis χαρακτηρίζοντας τα εκατομμύρια στους λογαριασμούς του Αδωνη Γεωργιάδη και του Δημήτρη Αβραμόπουλου ως «αδιευκρίνιστα», άλλοι εισαγγελείς βρήκαν «αδιευκρίνιστη» την προέλευση των αρχαίων Μητσοτάκη και έκλεισαν την υπόθεση.

Η Ιστορία, ή μάλλον το σκοτεινό κομμάτι της ιστορίας της Δικαιοσύνης στην Ελλάδα, επαναλαμβάνεται με τρόπο που γεννά τέρατα. Τίποτε δεν άλλαξε. Η εξουσία, η ελεγχόμενη εξουσία, έχει τον τρόπο της, μια φριχτή μανιέρα, να χρησιμοποιεί τη Δικαιοσύνη για να μην ελεγχθεί και φυσικά να μην τιμωρηθεί. Είναι πραγματικά ανατριχιαστικό, αλλά είναι αλήθεια. 

Η διαφθορά κυριαρχεί στη χώρα γιατί έχει την άδεια της Δικαιοσύνης, την οποία μάλιστα μπορεί να χρησιμοποιεί σαν πλυντήριο. Ρίχνεις το σκάνδαλο στη Δικαιοσύνη και βγαίνει λευκό σεντόνι. Δεν έχει σημασία αν λέγεται Siemens, Novartis, αρχαιολογική συλλογή Μητσοτάκη ή διεφθαρμένοι τραπεζίτες. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, αφού τα σκάνδαλα πλένονται στο ίδιο πρόγραμμα. Και αν κάποιο ξεβάψει, οι ελεγχόμενοι οι ίδιοι θα νομοθετήσουν προκλητικά για να εξαφανιστεί η αστοχία.

ΥΓ: Είναι εντυπωσιακό ένα ακόμη συμπέρασμα της αρχειοθέτησης της υπόθεσης αρχαιολογικής συλλογής Μητσοτάκη. Σύμφωνα με τον εισαγγελέα, ακόμη κι αν η οικογένεια αγόρασε από αρχαιοκάπηλους, «υπηρεσία προσέφερε». Μοιάζει με αυτό που είχε πει ο Αδ. Γεωργιάδης για τη Novartis, ότι «μπορεί να δίνει μίζες, αλλά σώζει και ζωές».