Στο πρώτο κεφάλαιο του νόμου 4321/2014 (ΦΕΚ Α’ 32/21-3-2015) «ρυθμίσεις για την επανεκκίνηση της οικονομίας» ως γνωστόν περιλαμβάνονται διατάξεις για τη ρύθμιση ληξιπρόθεσμων οφειλών στη Φορολογική Διοίκηση, η οποία αποκαλείται πλέον ως η ρύθμιση των 100 δόσεων. Οι διατάξεις του κεφαλαίου αυτού και ειδικότερα του άρθρου 8 που αναφέρεται στην απώλεια της ρύθμισης, πέρασαν από «σαράντα κύματα». Αρκεί να σκεφθεί κανείς τις διάσπαρτες και ευτυχώς αβάσιμες φημολογίες για την πλήρη κατάργησή της. Η συγκεκριμένη ρύθμιση πράγματι είναι γενναία και έδωσε σημαντικά κίνητρα να τακτοποιήσουν οι οφειλέτες τις ληξιπρόθεσμες οφειλές τους.

 

Μετά την υπαγωγή των οφειλών στη ρύθμιση, η διάταξη που παρουσιάζει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι το άρθρο 8 του Ν.4321/2015 που αναφέρεται στους λόγους απώλειας. Το άρθρο αυτό έχει υποστεί έως και σήμερα τέσσερις (4) τροποποιήσεις (Ν.4331/2015, Ν.4336/2015, Ν.4337/2015 και τον Ν.4346/2015 με τίτλο «Επείγουσες ρυθμίσεις για την εφαρμογή της Συμφωνίας Δημοσιονομικών Στόχων και Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων και άλλες διατάξεις»).

 

Με τον τελευταίο νόμο 4346/2015 και ειδικότερα την παράγραφο 1 του άρθρου 4 τροποποιείται η περίπτωση δ΄ του άρθρου 8 του Ν.4321/2015 και αναφέρεται ότι η απώλεια της ρύθμισης λόγω ληξιπρόθεσμων οφειλών (ακολουθεί ανάλυση παρακάτω) ισχύει για νέες οφειλές που προέκυψαν μετά την ημερομηνία υπαγωγής στη ρύθμιση και η νόμιμη προθεσμία καταβολής τους λήγει μετά τις 15/12/2015.

 

Για οφειλές των οποίων η νόμιμη προθεσμία καταβολής λήγει έως 15/12/2015, ισχύει η διάταξη της περ. δ΄ του άρθρου 8 του Ν 4321/2015 όπως είχε τεθεί με τον Ν.4337/2015.

 

Διακρίνεται λοιπόν επί ληξιπροθέσμων οφειλών απώλεια δυο ταχυτήτων:

 

α. Η μια περίπτωση αφορά οφειλές με νόμιμη προθεσμία καταβολής έως 15/12/2015 στην οποία η ρύθμιση των 100 δόσεων χάνεται εφόσον ο οφειλέτης δεν έχει τακτοποιήσει κατά νόμιμο τρόπο τις νέες ληξιπρόθεσμες οφειλές του, ατομικές, καθώς και αυτές για τις οποίες έχει ευθύνη καταβολής, από την ημερομηνία υπαγωγής στη ρύθμιση και εντός της προθεσμίας που ορίζεται στις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν.4174/2013 (Κ.Φ.Δ.) και του άρθρου 7 του Ν.Δ. 356/1974 (Κ.Ε.Δ.Ε.), όπως ισχύουν κατά περίπτωση. Δηλαδή, εντός τριάντα (30) ημερών από την κοινοποίηση της ατομικής ειδοποίησης καταβολής οφειλής, σύμφωνα με την οποία ενημερώνεται ότι το αρμόδιο όργανο η Φορολογική Διοίκηση μπορεί να προβεί στη λήψη μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης σύμφωνα με όσα ορίζονται στον Κώδικα.

 

β. Η άλλη περίπτωση που τέθηκε με το Ν.4346/2015, αναφέρεται σε απώλεια της ρύθμισης, μετά από ορισμένη προθεσμία (30 ή 15 ημερών ανάλογα) για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές των οποίων η νόμιμη προθεσμία καταβολής λήγει μετά τις 15/12/2015.

 

Ας δούμε όμως αναλυτικά τους λόγους απώλειας της ρύθμισης των 100 δόσεων (Ν.4321/2015), επικεντρώνοντας την ανάλυσή μας στην περίπτωση των ληξιπρόθεσμων οφειλών και πώς τελικώς καταλήγει η ρύθμιση να είναι μια ρύθμιση δυο ταχυτήτων όσον αφορά την απώλεια λόγω ληξιπρόθεσμων οφειλών.

 

1. Λόγοι απώλειας ρύθμισης

 

Η ρύθμιση των 100 δόσεων χάνεται όταν οφειλέτης:

 

α) δεν καταβάλλει δύο (2) συνεχόμενες μηνιαίες δόσεις κατά τη διάρκεια του πρώτου οκταμήνου της ρύθμισης ή μετά την πάροδο του οκταμήνου δεν καταβάλλει τρεις (3) συνεχόμενες μηνιαίες δόσεις ή καθυστερήσει την καταβολή των τριών (3) τελευταίων δόσεων της ρύθμισης για το αντίστοιχο χρονικό διάστημα,

 

β) δεν υποβάλλει τις προβλεπόμενες δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος και του φόρου προστιθέμενης αξίας, καθ΄ όλο το διάστημα της ρύθμισης των οφειλών του και μέχρι την εξόφλησή της, εντός τριών (3) μηνών το αργότερο από την παρέλευση της προθεσμίας υποβολής τους

 

γ) έχει ενταχθεί στη ρύθμιση με εσφαλμένες βεβαιώσεις

 

δ) δεν εξοφλεί τις νέες, μετά την ημερομηνία υπαγωγής στη ρύθμιση, οφειλές του εντός της νόμιμης προθεσμίας καταβολής τους.

 

Κατ΄ εξαίρεση, και όχι πέραν της 31.12.2017, η ρύθμιση δεν απόλλυται, εάν οι νέες οφειλές εξοφληθούν εντός αποκλειστικής προθεσμίας από την ημερομηνία που αυτές καθίστανται ληξιπρόθεσμες. Η προθεσμία αυτή ορίζεται σε τριάντα (30) ημέρες μέχρι τις 30.6.2016 και σε δεκαπέντε (15) ημέρες από την 1.7.2016 μέχρι τις 31.12.2017. Επιπλέον, από την 1.1.2017 μέχρι τις 31.12.2017, η ρύθμιση απόλλυται σε περίπτωση καθυστέρησης εξόφλησης νέων οφειλών, εάν δεν έχει παρέλθει εξάμηνο από την προηγούμενη καθυστέρηση εξόφλησης.

 

Η ρύθμιση δεν χάνεται, εάν οι νέες οφειλές τελούν σε αναστολή είσπραξης ή υπάγονται σε ρύθμιση μετά από αίτηση του οφειλέτη που υποβάλλεται πριν τη λήξη της νόμιμης προθεσμίας καταβολής τους.

 

Εάν το συνολικό ύψος των οφειλών, νέων και εντός ρύθμισης, υπερβαίνει τις 50.000 ευρώ, η ρύθμιση των νέων οφειλών χορηγείται μόνον εφόσον ο οφειλέτης επικαλείται και αποδεικνύει ότι αντιμετωπίζει οικονομική αδυναμία για την καταβολή τους μέσα στη νόμιμη προθεσμία.

 

Ισχύς. Η παραπάνω περίπτωση (δ΄) όπως τέθηκε με το νέο νόμο που ψηφίσθηκε από τη Βουλή στις 19/11/2015, ισχύει για νέες μετά την ημερομηνία υπαγωγής στη ρύθμιση οφειλές, που η νόμιμη προθεσμία καταβολής τους λήγει μετά τις 15.12.2015.

 

Οφειλές που η νόμιμη προθεσμία καταβολής λήγει έως 15/12/2015. Για οφειλές που η νόμιμη προθεσμία καταβολής λήγει έως και τις 15/12/2015, ισχύει η αντίστοιχη περίπτωση (δ΄) όπως είχε τεθεί με τον Ν.4337/17-10-2015. Σύμφωνα με αυτή, η ρύθμιση χάνεται όταν ο οφειλέτης δεν έχει τακτοποιήσει κατά νόμιμο τρόπο τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του, ατομικές, καθώς και αυτές για τις οποίες έχει ευθύνη καταβολής, από την ημερομηνία υπαγωγής στη ρύθμιση και εντός της προθεσμίας που ορίζεται στις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν.4174/2013 (Κ.Φ.Δ.) και του άρθρου 7 του Ν.Δ. 356/1974 (Κ.Ε.Δ.Ε.), όπως ισχύουν κατά περίπτωση.

 

2. Ανάλυση των δυο περιπτώσεων

 

Ας δούμε λοιπόν αναλυτικότερα την περίπτωση δ΄, πως ισχύει για οφειλές των οποίων η νόμιμη προθεσμία καταβολής λήγει μετά τις 15/12/2015 και πως για οφειλές των οποίων η νόμιμη προθεσμία καταβολής λήγει έως 15/12/2015.

 

2.1 Οφειλές που καθίστανται ληξιπρόθεσμες μετά τις 15/12/2015

 

Σύμφωνα με τον νέο νόμο, η ρύθμιση των 100 δόσεων απόλλυται εάν ο οφειλέτης δεν εξοφλεί τις νέες οφειλές του, εντός της νόμιμης προθεσμίας καταβολής τους.

 

Η νέα διάταξη όμως θέτει μια μεταβατική περίοδο έως την 31/12/2017 στην οποία η ρύθμιση δεν χάνεται άμεσα αν οι νέες οφειλές καταστούν ληξιπρόθεσμες, αλλά παρέχεται μια προθεσμία εντός της οποίας οι οφειλές μπορεί να εξοφληθούν ή να τακτοποιηθούν με ρύθμιση πριν την ημερομηνία νόμιμης καταβολής. Αυτή η προθεσμία διακρίνεται ως εξής: α) τριάντα (30) ημέρες και ισχύει μέχρι τις 30/6/2016 και β) δεκαπέντε (15) ημέρες με ισχύ από την 1/7/2016 έως τις 31/12/2016, γ) από την 1/1/2017 έως την 31/12/2017, η ρύθμιση απόλλυται σε περίπτωση καθυστέρησης εξόφλησης νέων οφειλών, εάν δεν έχει παρέλθει εξάμηνο από την προηγούμενη καθυστέρηση εξόφλησης.

 

Από 1/1/2018, η ρύθμιση χάνεται άμεσα όταν κάποια οφειλή καθίσταται ληξιπρόθεσμη.

 

2.2 Παραδείγματα

 

1. Έστω οφειλή που βεβαιώθηκε στις 20/11/2015 και καθίσταται ληξιπρόθεσμη στις 31/12/2015. Η ρύθμιση των 100 δόσεων απόλλυται αν η ληξιπρόθεσμη οφειλή δεν εξοφληθεί ή δεν ενταχθεί σε ρύθμιση εντός 30 ημερών, δηλαδή έως 30/1/2016.

 

2. Ομοίως, υποθέτοντας ότι στις 18/8/2016 βεβαιώνεται οφειλή η οποία καθίσταται ληξιπρόθεσμη στις 30/9/2016. Η ρύθμιση των 100 δόσεων θα απολεσθεί αν η ληξιπρόθεσμη οφειλή δεν εξοφληθεί ή δεν ενταχθεί σε ρύθμιση έως τις 15/10/2016. Για το διάστημα από 1/7/2016 έως 31/12/2016, η προθεσμία τακτοποίησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών ανέρχεται σε 15 ημέρες.

 

3. Για το διάστημα από 1/1/2017 έως 31/12/2017, η ρύθμιση απόλλυται σε περίπτωση καθυστέρησης εξόφλησης νέων οφειλών, εάν δεν έχει παρέλθει εξάμηνο από την προηγούμενη καθυστέρηση εξόφλησης. Έστω οφειλή βεβαιώνεται τον Δεκέμβριο του 2016 και καταβάλλεται σε τρείς δόσεις (η πρώτη έως 31/1/2017, η δεύτερη έως 28/2/2017 και η τρίτη δόση έως 31/3/2017). Αν η πρώτη και η δεύτερη δόση καταστούν ληξιπρόθεσμες η ρύθμιση απόλλυται ανεξάρτητα αν στη συνέχεια π.χ. στις 5/4/2017 εξοφληθούν ή ενταχθούν σε ρύθμιση.

 

3.1 Αν στο προηγούμενο παράδειγμα (3), στις 28/2/2017 καταβληθούν η πρώτη και η δεύτερη δόση, η ρύθμιση δεν χάνεται.

 

3.2 Αν τώρα με τα δεδομένα του παραδείγματος 3.1, η τρίτη δόση δεν καταβληθεί στις 31/3/2017, η ρύθμιση χάνεται καθώς δεν έχει παρέλθει εξάμηνο από την προηγούμενη καθυστέρηση εξόφλησης (δηλαδή της πρώτης δόσης στις 31/1/2017).

 

4. Έστω οφειλή που βεβαιώνεται τον Ιανουάριο 2017 καθίσταται ληξιπρόθεσμη στις 28/2/2017. Τον Μάρτιο του 2017 καταβάλλεται το σύνολο της ληξιπρόθεσμης οφειλής.

 

Τον Απρίλιο βεβαιώνεται άλλη οφειλή η οποία πρέπει να καταβληθεί σε δυο δόσεις (31/5/2017 και 30/6/2017). Η πρώτη δόση καταβάλλεται εμπρόθεσμα, αλλά η δεύτερη δόση (του Ιουνίου) καθίσταται ληξιπρόθεσμη.

 

Ο οφειλέτης χάνει τη ρύθμιση των 100 δόσεων καθώς το εξάμηνο από την προηγούμενη καθυστέρηση (της οφειλής που βεβαιώθηκε τον Ιανουάριου 2017) λήγει τον Αύγουστο 2017 και εντός αυτού έχει καταστεί ληξιπρόθεσμη η δεύτερη δόση της οφειλής που βεβαιώθηκε τον Απρίλιο του 2017.

 

Στον πίνακα που ακολουθεί παρέχεται συνοπτική παρουσίαση της περιπτωσιολογίας των παραδειγμάτων.

 

 

3. Οφειλές που καθίστανται ληξιπρόθεσμες έως 15/12/2015

 

Στην περίπτωση δ΄ του άρθρου 8 του Ν.4321/2015, όπως είχε τεθεί με την παρ. 1 του άρθρου 5 του Ν. 4337/2015 και ισχύει για οφειλές που καθίστανται ληξιπρόθεσμες έως 15/12/2015, αναφέρεται ότι, η ρύθμιση απόλλυται, με συνέπεια την υποχρεωτική άμεση καταβολή του υπολοίπου της οφειλής, σύμφωνα με τα στοιχεία της αρχικής βεβαίωσης και την άμεση επιδίωξη της είσπραξής της με όλα τα προβλεπόμενα από την ισχύουσα νομοθεσία μέτρα εφόσον ο φορολογούμενος δεν έχει τακτοποιήσει κατά νόμιμο τρόπο τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του, ατομικές, καθώς και αυτές για τις οποίες έχει ευθύνη καταβολής, από την ημερομηνία υπαγωγής στη ρύθμιση και εντός της προθεσμίας που ορίζεται στις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν.4174/2013 (Κ.Φ.Δ.) και του άρθρου 7 του Ν.Δ. 356/1974 (Κ.Ε.Δ.Ε.).

 

3.1. Άρθρο 47 Ν.4174/2013. Στις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου 47 του Ν.4174/2013 αναφέρεται:

 

1. Σε περίπτωση μη καταβολής των ποσών που αναφέρονται στην πράξη προσδιορισμού του φόρου ή στην πράξη επιβολής προστίμων ή στην πράξη εκκαθάρισης του φόρου μετά την έκδοση οριστικής δικαστικής απόφασης μέχρι την προβλεπόμενη σε αυτά ημερομηνία πληρωμής η Φορολογική Διοίκηση κοινοποιεί στον φορολογούμενο ατομική ειδοποίηση καταβολής των οφειλών του που δεν έχουν καταβληθεί εντός των νομίμων προθεσμιών πριν τη διενέργεια οποιασδήποτε πράξης εκτέλεσης σύμφωνα με όσα ορίζονται στα επόμενα άρθρα του Κώδικα.

2. Σε περίπτωση μη καταβολής των ποσών που αναφέρονται στην ατομική ειδοποίηση εντός τριάντα (30) ημερών από την κοινοποίηση της ατομικής ειδοποίησης καταβολής οφειλής, το αρμόδιο όργανο η Φορολογική Διοίκηση μπορεί να προβεί στη λήψη μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης σύμφωνα με όσα ορίζονται στον Κώδικα. Δεν απαιτείται η κοινοποίηση της ειδοποίησης για την επιβολή κατάσχεσης στις περιπτώσεις κατάσχεσης χρηματικών ποσών ή απαιτήσεων στα χέρια του φορολογουμένου ή τρίτου.

 

 

 

Η ατομική ειδοποίηση πρέπει να έχει υποχρεωτικά τα στοιχεία που αναφέρονται στην παρ. 3 του άρθρου 47 του ΚΦΔ. Ειδικότερα, πρέπει να αναφέρονται:

 

α) το ονοματεπώνυμο ή επωνυμία και τα στοιχεία του φορολογουμένου,

 

β) ο Α.Φ.Μ. του φορολογουμένου, εφόσον έχει εκδοθεί,

 

γ) η ημερομηνία έκδοσης της ατομικής ειδοποίησης καθώς και παραπομπές στους αντίστοιχους εκτελεστούς τίτλους, συμπεριλαμβανομένων, σχετικών προθεσμιών, ημερομηνιών καταβολής δόσεων και αριθμού,

 

δ) το είδος και το ποσό των οφειλόμενων φόρων, των τόκων, των προστίμων και η φορολογική περίοδος ή οι φορολογικές υποθέσεις ή περίοδοι που αφορούν αυτά, με εξαίρεση αυτά για τα οποία ισχύει νόμιμη ή δικαστική αναστολή πληρωμής,

 

ε) η εντολή καταβολής των ποσών αυτών,

 

στ) ο τρόπος πληρωμής των ανωτέρω,

 

ζ) ο όρος ότι οι τόκοι συνεχίζουν να υπολογίζονται μέχρι την τελική εξόφληση της οφειλής,

 

η) ο όρος ότι εφόσον ο φορολογούμενος δεν προβεί σε εξόφληση εντός τριάντα (30) ημερών από την κοινοποίηση της ατομικής ειδοποίησης, η Φορολογική Διοίκηση μπορεί να προβεί σε διαδικασία αναγκαστικής είσπραξης των ποσών που αναφέρονται σε αυτή, εκτός εάν ο φορολογούμενος υπαχθεί σε πρόγραμμα ρύθμισης οφειλών εντός τριάντα (30) ημερών σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 43 του Κώδικα.

 

 

 

3.2. Άρθρο 7 Ν.Δ 356/1974. Για τους φόρους και οφειλές που δεν καλύπτονται από το άρθρο 2 και το Παράρτημα του Ν.4174/2013, εφαρμογή έχει το άρθρο 7 του ΝΔ 356/1974 στο οποίο ορίζεται:

 

1. Αναγκαστικά μέτρα δεν λαμβάνονται πριν παρέλθουν τριάντα (30) ημέρες από την κοινοποίηση σύμφωνα με το άρθρο 5 του Ν. 4174/2013στον υπόχρεο, οφειλέτη ή συνυπόχρεο πρόσωπο, ατομικής ειδοποίησης υπερημερίας, στην οποία αναφέρονται:

α) το ονοματεπώνυμο ή η επωνυμία και τα στοιχεία του υπόχρεου,

β) ο Α.Φ.Μ. του υπόχρεου, εφόσον έχει εκδοθεί,

γ) η ημερομηνία έκδοσης της ειδοποίησης, καθώς και παραπομπές στον αντίστοιχο αριθμό και χρονολογία καταχώρισης του χρέους ως δημοσίου εσόδου ή στον αριθμό του νόμιμου τίτλου, συμπεριλαμβανομένων σχετικών προθεσμιών, ημερομηνιών καταβολής και αριθμού δόσεων,

δ) το είδος και το ποσό της οφειλής,

ε) η εντολή καταβολής του ποσού της οφειλής,br>στ) ο τρόπος πληρωμής του ποσού της οφειλής,

ζ) μνεία ότι οι προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής ή οι τόκοι του άρθρου 6 του παρόντος υπολογίζονται μέχρι την ολοσχερή εξόφληση αυτής,

η) μνεία ότι, εφόσον ο υπόχρεος δεν προβεί σε εξόφληση εντός τριάντα (30) ημερών από την κοινοποίηση της ειδοποίησης, η Φορολογική Διοίκηση μπορεί να προβεί στη λήψη μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης για την είσπραξη των ποσών που αναφέρονται σε αυτή, εκτός εάν ο υπόχρεος υπαχθεί σε πρόγραμμα ρύθμισης των οφειλών του, εντός της ανωτέρω προθεσμίας.

2. Δεν απαιτείται η κοινοποίηση της ατομικής ειδοποίησης υπερημερίας για την επιβολή κατάσχεσης στις περιπτώσεις κατάσχεσης χρημάτων ή χρηματικών απαιτήσεων στα χέρια του υποχρέου ή τρίτου.

3. Η κατά το παρόν άρθρο κοινοποιούμενη ατομική ειδοποίηση δεν εξομοιώνεται με επιταγή προς πληρωμή.

4. Σε περίπτωση κατά την οποία οι διατάξεις των προηγούμενων παραγράφων του παρόντος άρθρου δεν είναι σύμφωνες με τις διατάξεις του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (Ν.4174/2013), οι διατάξεις αυτού υπερισχύουν, για τα έσοδα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του.

 

3.3. Κοινοποίηση πράξεων, ειδοποιήσεων της Φορολογικής Διοίκησης. Από την έναρξη ισχύος του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (Ν.4174/2013, ΦΕΚ Α΄170/26-7-2013), η κοινοποίηση των πράξεων, ειδοποιήσεων που εκδίδει η Φορολογική Διοίκηση προς φορολογούμενο ή άλλο πρόσωπο γίνεται σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 5 του ΚΦΔ εγγράφως ή ηλεκτρονικά.

 

Ειδικότερα, η κοινοποίηση γίνεται:

 

α) ηλεκτρονικά στη δηλωθείσα διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του φορολογουμένου, ή

 

β) με συστημένη επιστολή στην τελευταία δηλωθείσα ταχυδρομική διεύθυνση κατοικίας ή επαγγελματικής εγκατάστασης, ή

 

γ) επιδοθεί στο πρόσωπο που αφορά σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, μόνο εφόσον δεν είναι δυνατή η επίδοση με άλλον τρόπο.

 

Όταν η κοινοποίηση γίνει με συστημένη επιστολή, που αποτελεί συνήθη πρακτική της Φορολογικής Διοίκησης για μικρές οφειλές, η ειδοποίηση θεωρείται ως κοινοποιηθείσα, μετά την παρέλευση δεκαπέντε (15) ημερών από την ημέρα αποστολής και ειδικά για πρόσωπα που κατοικούν στο εξωτερικό μετά την παρέλευση τριάντα (30) ημερών.

 

Στις περιπτώσεις ηλεκτρονικής κοινοποίησης, η ειδοποίηση θεωρείται ότι έχει νομίμως κοινοποιηθεί μετά την παρέλευση δέκα (10) ημερών από την ηλεκτρονική ειδοποίησή του στη δηλωθείσα διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του, εφόσον δεν προκύπτει προγενέστερος χρόνος παραλαβής της.

 

3.4 Όπως προκύπτει λοιπόν, τόσο από το άρθρο 47 του Ν.4174/2013 όσο και από το άρθρο 7 του ΝΔ 356/1974, η ενεργοποίηση λήψης των αναγκαστικών μέτρων του ΚΦΔ γίνεται μετά την παρέλευση τριάντα(30) ημερών από την κοινοποίηση της ατομικής ειδοποίησης, η οποία αποτελεί και την προθεσμία στην οποία αναφέρεται η περίπτωση δ΄ του άρθρου 8 του Ν.4321/2015.

 

Έτσι, για να απωλεσθεί η ρύθμιση των 100 δόσεων εξαιτίας οφειλών που καθίστανται ληξιπρόθεσμες έως 15/12/2015 θα πρέπει πρώτα να ακολουθηθεί η διαδικασία που ορίζουν οι διατάξεις του άρθρου 47 του Ν.4174/2013 και του άρθρου 7 του ΝΔ 356/1974. Δηλαδή, κοινοποίηση ειδοποίησης και παρέλευση τριάντα (30) ημερών από την ημερομηνία κοινοποίησης. Εάν μέσα σε αυτή την προθεσμία, ο φορολογούμενος τακτοποιήσει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του με εξόφληση ή άλλη ρύθμιση, τότε δεν χάνεται η ρύθμιση των 100 δόσεων (Ν.4321/2015).

 

Σε αυτό το σημείο υπενθυμίζεται ότι πριν την ψήφιση του Ν.4337/17-10-2015 (ΦΕΚ Α’ 129), η απώλεια της ρύθμισης επέρχονταν αν ο φορολογούμενος δεν είχε τακτοποιήσει κατά νόμιμο τρόπο τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του, ατομικές καθώς και αυτές για τις οποίες έχει ευθύνη καταβολής, από την ημερομηνία υπαγωγής στη ρύθμιση και μετά και το αργότερο εντός τριών (3) μηνών από την παρέλευση της νόμιμης προθεσμίας καταβολής τους. Δηλαδή, ο νόμος 4337/2015 φαίνεται ότι οδηγεί σε σύντμηση του χρόνου απώλειας της ρύθμισης, σε σχέση με ότι ίσχυε πριν.

 

Όμως, αν δεν κοινοποιηθεί η προβλεπόμενη ειδοποίηση, δεν επέρχεται απώλεια της ρύθμισης πράγμα που σημαίνει ότι σε ορισμένες περιπτώσεις που η φορολογική διοίκηση δεν ενεργήσει έγκαιρα για οφειλές που καθίστανται ληξιπρόθεσμες έως 15/12/2015, ο χρόνος απώλειας μπορεί να υπερβεί τους τρείς μήνες που όριζε η αρχική διάταξη. Βέβαια, το νομικό πλαίσιο προβλέπει την ανάπτυξη ενός πλήρους αυτοματοποιημένου συστήματος κεντρικής επεξεργασίας για τη διενέργεια λήψης ηλεκτρονικών μέτρων-ηλεκτρονικών κατασχέσεων (παρ. 16 υποπαραγράφου Δ.1 παραγράφου Δ του άρθρου 2 του Ν.4336/2015).

 

Παράδειγμα 1

 

Έστω φορολογούμενος με ρύθμιση του Ν.4321/2015. Στις 30/10/2015, καθίσταται ληξιπρόθεσμη η πρώτη δόση του ΕΝΦΙΑ.

 

Η Φορολογική Διοίκηση στέλνει ταχυδρομικά ειδοποίηση του άρθρου 47 του Ν.4174/2013 στις 10/11/2015. Η ειδοποίηση, σύμφωνα με την παρ. 5 του άρθρου 5 του Ν.4174/2013, θεωρείται ως κοινοποιηθείσα στις 25/11/2015. Στις 25/12/2015 εκπνέει η προθεσμία τακτοποίησης της ληξιπρόθεσμης οφειλής της πρώτης δόσης του ΕΝΦΙΑ και από τις 26/12/2015, η ρύθμιση του Ν.4321/2015 θεωρείται απωλεσθείσα.

 

Παράδειγμα 2

 

Έστω φορολογούμενος με ρύθμιση του Ν.4321/2015. Στις 30/10/2015, καθίσταται ληξιπρόθεσμη η πρώτη δόση του ΕΝΦΙΑ.

 

Η Φορολογική Διοίκηση στέλνει ταχυδρομικά ειδοποίηση του άρθρου 47 του Ν.4174/2013 στις 28/12/2015. Η ειδοποίηση, σύμφωνα με την παρ. 5 του άρθρου 5 του Ν.4174/2013, θεωρείται ως κοινοποιηθείσα στις 12/1/2016.

 

Στις 11/2/2016 εκπνέει η προθεσμία των 30 ημερών για την τακτοποίηση της ληξιπρόθεσμης οφειλής της πρώτης δόσης του ΕΝΦΙΑ και από τις 12/2/2016, η ρύθμιση του Ν.4321/2015 θεωρείται απωλεσθείσα, εφόσον δεν τακτοποιηθεί η ληξιπρόθεσμη δόση.

 

Με το προηγούμενο καθεστώς, η ρύθμιση του Ν.4321/2015 θα είχε απωλεσθεί στις 1/2/2016 εφόσον η πρώτη δόση του ΕΝΦΙΑ δεν είχε τακτοποιηθεί μέχρι τον Ιανουάριο 2016, δηλαδή εντός τριών (3) μηνών από την ημερομηνία (30/10/2015) που καθίσταται ληξιπρόθεσμη.

 

Στο συγκεκριμένο παράδειγμα, παρατηρείται επιμήκυνση του χρόνου απώλειας της ρύθμισης εφόσον η Φορολογική Διοίκηση δεν στείλει έγκαιρα τη σχετική ειδοποίηση του άρθρου 47 του Ν.4174/2013.

πηγή:e-forologia.gr