Loading...

Κατηγορίες

Τετάρτη 11 Σεπ 2013

 

 

Η Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο σχεδιασμό της Προγραμματικής Περιόδου 2014 – 2020, θέτει για το εμπόριο ορισμένες κύριες κατευθύνσεις – άξονες πολιτικής, οι οποίες έχουν διατυπωθεί συνοπτικά με τη μορφή γενικών δράσεων που διέπουν το πλαίσιο στο οποίο θα εστιάσουν οι στοχευμένες ενέργειες που θα αναλυθούν για να χρηματοδοτηθούν. Αξιοποιώντας το στρατηγικό αυτό πλαίσιο, η ΕΣΕΕ ακολουθεί μια πρώτη προσέγγιση εξειδίκευσης των δράσεων αυτών εστιασμένες στη γενικότερη πραγματικότητα του εμπορίου στην Ελλάδα και σε αυτό το πλαίσιο ζητά τη συνδρομή των Περιφερειών, ιδίως μετά τον ενισχυμένο ρόλο που αυτές πλέον διαθέτουν με τις τελευταίες νομοθετικές ρυθμίσεις.

Η κατάθεση των στοχευμένων ενεργειών στην αρχική τους μορφή αλλά και με την περαιτέρω εξειδίκευση που άμεσα θα ακολουθήσει, αποσκοπεί στη συμβολή στη διαδικασία της διαβούλευσης που σήμερα πραγματοποιείται σε επίπεδο χώρας αλλά και επιμέρους περιφερειών για την κατάστρωση των πλέον τεκμηριωμένων και ρεαλιστικών επιχειρησιακών προγραμμάτων για την περίοδο 2014 – 2020.

Οι Γενικές Δράσεις συνήθως αφορούν στην αποτελεσματική εφαρμογή της νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα διαφορετικά όμως πρότυπα και επίπεδα εφαρμογής της νομοθεσίας της Ε.Ε. είναι εχθρικά προς έναν ανταγωνισμό ισότιμων όρων για τις επιχειρήσεις και την προστασία των καταναλωτών. Διαφορές στην πολιτική από το ένα κράτος μέλος στον άλλο μπορεί να σημαίνει διαφορές το κόστος λειτουργίας μιας εταιρείας και να οδηγήσει σε μετακίνηση από τη μία χώρα στην άλλη.

Η εμπιστοσύνη των πολιτών στην τοπική τους αγορά, η ενημέρωση των καταναλωτών και η σήμανση των προϊόντων βρίσκονται στο επίκεντρο κάθε προβληματισμού. Σχετικά με την ελληνική εσωτερική αγορά στόχος μας θα πρέπει να είναι η ανάκτηση της εμπιστοσύνης των πολιτών. Δεδομένου ότι η εσωτερική αγορά αποτελεί μια κληρονομιά, η σωστή λειτουργία της θα πρέπει να είναι σχεδιασμένη με κοινή ευθύνη των τοπικών παραγόντων. Η ευθύνη αυτή μετατοπίζεται πλέον προς τις επιχειρήσεις, που κάνουν ήδη κάθε δυνατή προσπάθεια, ώστε να παρέχουν στους καταναλωτές περισσότερες, και καλύτερες επιλογές προϊόντων.

Κατά τα τελευταία χρόνια, η πληροφόρηση του καταναλωτή ίσως είναι υπερβολική αλλά όχι αποτελεσματική, ενώ συμβαίνει χωρίς συντονισμό. Αυτή περιέχει ανάμεσα σε άλλα:

- Απαιτήσεις για τη σήμανση των τροφίμων.

- Περιβαλλοντική σήμανση.

- Πληροφορίες σχετικά με τις πωλήσεις των αγαθών.

- Τα δικαιώματα των καταναλωτών.

Είναι αποδεδειγμένο ότι οι καταναλωτές δεν διαβάζουν όλες τις πληροφορίες. Παρόλα αυτά, οι πληροφορίες είναι επωφελείς για τους καταναλωτές. Οι ετικέτες, όμως, πρέπει να παίζουν ρόλο στην εκπαίδευση και την ευαισθητοποίηση των καταναλωτών και για αυτό όλες οι πρωτοβουλίες πρέπει να μετατοπιστούν στους εμπόρους της λιανικής και χονδρικής πώλησης και βεβαίως στους εξαγωγείς.

Η ενημέρωση των καταναλωτών και η σήμανση είναι θέματα υψίστου ενδιαφέροντος για τον τομέα του εμπορίου. Η σήμανση είναι ένα μέσο για την παροχή ακριβών και επαληθεύσιμων πληροφοριών στους καταναλωτές. Η υποχρεωτική επισήμανση χρησιμοποιείται ολοένα και περισσότερο για επικοινωνία σε θέματα διατροφής, υγείας, ασφάλειας, χώρα προέλευσης, περιβάλλον, συστατικά, ενέργειας, κλπ.

Για να καθορίσει ποιες πληροφορίες είναι απαραίτητες και ότι θα πρέπει να εμφανίζονται στη συσκευασία, πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ του «nice to know» (εθελοντική) και «ανάγκη να γνωρίζουν» (υποχρεωτικές πληροφορίες).

Τα παρακάτω αποτελούν κριτήρια για την υποχρεωτική επισήμανση:

i) ότι οι πληροφορίες που είναι αναγκαίες για την υγεία και την ασφάλεια,

ii) ότι είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο, και,

iii) ότι θεωρείται απαραίτητο ή αναγκαίο για την απόφαση αγοράς.

Η ενημέρωση για τις τιμές μέσω Ιστοσελίδων δεν θα πρέπει να καλλιεργηθεί τεχνητά σε κεντρικό επίπεδο αλλά πρακτικά σε περιφερειακό επίπεδο. Οι Ιστοσελίδες σύγκρισης τιμών μπορούν να ωφελήσουν τόσο τους καταναλωτές όσο και τις επιχειρήσεις σε συγκεκριμένες οικονομικές περιοχές, αλλά αντίθετα όμως και οι συγκεντρωτικές συγκρίσεις τιμών μπορούν ταυτόχρονα να επηρεάσουν την αγορά λανθασμένα απορρίπτοντας την ποιότητα ως βασικό συντελεστή μιας αγοράς.

Οι αρχικές εξειδικευμένες προτάσεις και κυριότερες στοχευμένες ενέργειες της ΕΣΕΕ είναι οι παρακάτω:

 

1. Ανοιχτά Κέντρα Εμπορίου -ΑΚΕ

Το έργο αφορά στην υλοποίηση ενεργειών και υποδομών με στόχο τη δημιουργία και λειτουργία δομών Ανοιχτών Κέντρων Εμπορίου. Οι δομές αυτές βασίζονται στη συμμετοχή των επιχειρήσεων μιας περιοχής, σε ενέργειες / δραστηριότητες στο πλαίσιο μιας ενιαίας πολιτικής ανάδειξης του παραδοσιακού εμπορικού κέντρου κάθε πόλης και εξυπηρέτησης των καταναλωτών. Τέτοιες ενέργειες αναφέρονται ενδεικτικά:

• Ενέργειες χωροθέτησης και χαρτογράφησης των εμπορικών κέντρων σε συνδυασμό με τη δημιουργία σχετικών υποδομών.

• Οργανωμένες ενέργειες μάρκετινγκ, π.χ. ενιαία κάρτα αγορών καταναλωτή (loyalty schemes) με πόντους αγορών ή και εκπτώσεις (στην οποία θα συμμετέχουν εμπορικά καταστήματα, καφετέριες, επιχειρήσεις στάθμευσης, παιδότοποι, κλπ).

• Οργανωμένη και συστηματική προώθηση / προβολή / επικοινωνία των επιχειρήσεων της εμπορικής περιοχής που συμμετέχουν στη δράση.

• Δραστηριότητες που συνδυάζουν το αγοραστικό όφελος με την ψυχαγωγία με πολιτιστικό / κοινωνικό και εκπαιδευτικό χαρακτήρα (π.χ. street events, social events).

Η υλοποίηση και ο συντονισμός των ενεργειών αυτών θα γίνεται από τους οικείους Εμπορικούς Συλλόγους, με την ενεργή συμμετοχή των Δήμων, των Περιφερειακών Ενοτήτων και των επιχειρήσεων της κάθε περιοχής.

2. Χονδρεμπορικά και εξαγωγικά πάρκα

Δημιουργία χονδρεμπορικών πάρκων για εξαγωγές στους τομείς:

α) τροφίμων με ονομασία προέλευσης,

β) άλλων ειδών με άξονα την ποιότητα.

 

3. Δημιουργία Εμπορικών Ζωνών

 

Αστικές παρεμβάσεις στις τοπικές αγορές για την ανάπτυξη υποδομών που βοηθούν την κατανάλωση, την μεταφορά και την διανομή προϊόντων μπορούν να δημιουργήσουν εμπορικές ζώνες και να καθορίσουν την Εμπορική Χωροταξία σε κάθε περιφέρεια. Η δημιουργία τοπικών οικοσυστημάτων για μικρές εμπορικές επιχειρήσεις (τύπου θερμοκοιτίδων) μπορεί βοηθήσει στην επιχειρηματική τους ενδυνάμωση και γνώση.

4. Προώθηση της διαφάνειας των τιμών

Η χρήση μηχανισμών σύγκρισης είναι απαραίτητη για τη διαφάνεια των τιμών. Ενδυνάμωση των ελέγχων για μη αδειοδοτημένες δραστηριότητες μπορεί να επιτευχθεί με την δημιουργία περιφερειακής επιτροπής ανταγωνισμού στα τοπικά Επιμελητήρια. Ταυτόχρονα σημαντική ενέργεια θα αποτελέσει η δημιουργία 13 Δημοπρατηρίων σε κάθε Περιφέρεια και η επανασύσταση και επαναλειτουργία του Χρηματιστήριου Εμπορευμάτων και Ναυτιλιακών αξιών.

5. Εκσυγχρονισμός επιχειρήσεων και αγοράς

Δημιουργία μέτρων για την υποστήριξη αγοράς σύγχρονου εξοπλισμού λειτουργίας και ελέγχου στις νέες επιχειρήσεις για την προώθηση της ποιότητας, του brand name και της έξυπνης συσκευασίας.

6. Συνέργειες μικρομεσαίων επιχειρήσεων

Υποστήριξη της εξωστρέφειας των επιχειρήσεων του κλάδου μέσα από δημιουργία συστάδων συνεργαζόμενων εξωστρεφών επιχειρήσεων για τη συμμετοχή τους σε εξαγωγικές δραστηριότητες. Μετατροπή των μικροεισαγωγέων σε μικροεξαγωγείς μέσω της δράσης «η Ελλάδα σπίτι σας».

7. Τουριστικές εμπορικές αγορές

Συσχέτιση του λιανεμπορίου με τον τουρισμό και τις μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες για δημιουργία νέων τουριστικών εμπορικών αγορών σε κάθε προορισμό. Ανάπτυξη vouchers τουριστών για κάθε τοπική αγορά και αξιοποίηση των επιβατών των κρουαζιερόπλοιων.

8. Ηλεκτρονικό εμπόριο, E - Commerce

Οι πρωτοβουλίες για την ανάπτυξη του ηλεκτρονικού εμπορίου και την αύξηση των μικρο-εξαγωγικών δραστηριοτήτων πρέπει να λαμβάνονται με βάση μια ολιστική αξιολόγηση όλων των σχετικών παραγόντων, όπως ζήτηση των καταναλωτών, τα δικαιώματα των καταναλωτών, νομικές και φορολογικές υποχρεώσεις. Το ηλεκτρονικό εμπόριο αποτελεί μια σημαντική εξέλιξη για το μέλλον του τομέα του εμπορίου. Το ελληνικό εμπόριο σήμερα δεν είναι σε θέση να κάνει πλήρη χρήση των δυνατοτήτων του ηλεκτρονικού εμπορίου. Αυτό παρεμποδίζεται από δύο νομικά και πρακτικά ζητήματα.

9. Διασυνοριακό Εμπόριο

Τα κανάλια εφοδιασμού και διανομής των προϊόντων γενικά διαμορφώνονται από τους καταναλωτές και τη ζήτηση. Ανάλογα με τον τύπο του προϊόντος και την τιμή που αγοράζονται, ο καταναλωτής αποφασίζει ποιο κανάλι διανομής θα χρησιμοποιηθεί. Ωστόσο, συχνά, η διασυνοριακή διανομή ελληνικών προϊόντων παρεμποδίζεται από το κόστος μεταφοράς, πολιτιστικές διαφορές, κανόνες παραγωγής ή εδαφικούς περιορισμούς. Δεύτερον, το διασυνοριακό εμπόριο υστερεί λόγω του κατακερματισμού του νομικού πλαισίου στην Ευρώπη που οδηγεί σε «εξαγωγή» κατανάλωσης, ενώ οδηγεί τις ελληνικές επιχειρήσεις σε δισταγμό στο να συμμετάσχουν σε διασυνοριακές δραστηριότητες.

10. Σχεδιασμός ελληνικής εμπορικής πολιτικής

Στο πλαίσιο της νέας προγραμματικής περιόδου υπάρχουν αρκετές και σοβαρές προϋποθέσεις για την ανάπτυξη μιας ελληνικής εμπορικής πολιτικής. Σκοπός δεν είναι απλώς να επεκταθεί η κατανάλωση στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο, αλλά και να παρέχεται μια αναλογική, πρακτική προσέγγιση στο πλαίσιο της στρατηγικής της Λισαβόνας. Ο στόχος μας, λοιπόν, δεν πρέπει να είναι η πρόσθεση νέων βαρών και νέων κανόνων, εκτός εάν δικαιολογούνται αντικειμενικά, αλλά να δοθεί ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στις ελληνικές μικρομεσαίες εμπορικές επιχειρήσεις.

 

Η ΕΣΕΕ πιστεύει ότι η λειτουργία της υφιστάμενης κατάστασης, θα πρέπει να εκτιμηθεί σωστά, έτσι ώστε ο ανταγωνισμός να αποτελεί οδηγό για τις τιμές, την ποιότητα, και την τελική επιλογή του καταναλωτή, ενώ οι ανάγκες και οι δυνατότητες για αλλαγές στην αγορά να είναι πραγματικά χρήσιμες. Η παραπάνω δέσμη προτάσεων και δράσεων διαμορφώνει ένα πλαίσιο εξειδίκευσης και προσδιορισμού μορφής και περιεχομένου συνεργασίας της ΕΣΕΕ με τις Περιφέρειες για το ελληνικό εμπόριο.

 

 

 

 

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου