ΟΧΙ

Ο αρνηθείς δεν μετανιώνει
Και μ’ ένα χέρι λιγότερο
Και δίχως χέρια
Και μ’ ένα πόδι λιγότερο
Και δίχως πόδια
Και με την καρδιά τσακισμένη
Και με το όνειρο κομμάτια
Πάλι όχι θα ξανάλεγε
Ο ηλίθιος
Ο τραγικός
Ο κωμικός
Κι ύστερα με τη μαύρη του κουκούλα
Ο καταδότης
Θα έδειχνε με το δάχτυλο
Και θα μάζευε τα τιμαλφή
Από τα πτώματα
Ο αρνηθείς

Γυναίκα να ’ναι εκείνη η μαύρη η κουκίδα που στο βουνό ανεβαίνει μες στα χιόνια;

ΓΙΩΤΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ