Loading...

Κατηγορίες

Πέμπτη 15 Φεβ 2018
Σαν Σήμερα... Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου 2018
Κλίκ για μεγέθυνση
Σαν Σήμερα... Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου 2018Σαν Σήμερα... Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου 2018
 
Ανατολή Ήλιου: 07:13 – Δύση Ήλιου: 18:05
 

Σαν Σήμερα...

Γεγονότα

 


μ.Χ.

Αντώνιος Γεωργαντάς
1799 – 1884

Αγωνιστής του '21 και πολιτικός. Πληρεξούσιος και Βουλευτής Λιβαδειάς κατ’ επανάληψη και Πρόεδρος της Βουλής από τις 21 Δεκεμβρίου 1849 έως τις 27 Ιουλίου 1850.

Ο Αντώνιος Γεωργαντάς γεννήθηκε στη Θήβα τον Μάρτιο του 1799 και μεγάλωσε στη Λιβαδειά. Κατά τη διάρκεια της Εθνεγερσίας του 1821 διατηρούσε με δικά του έξοδα στρατιωτικό σώμα 120 ανδρών και πήρε μέρος σχεδόν σε όλες τις μάχες στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα. Έως το 1826 υπηρέτησε υπό τους Αθανάσιο Διάκο, Οδυσσέα Ανδρούτσο, του οποίου διετέλεσε «γραμματικός» και τον Ιωάννη Γκούρα, ενώ ανέλαβε καθήκοντα γραμματέα του επαρχιακού ταμείου. Το 1827 ακολούθησε τον Γεώργιο Καραϊσκάκη και τον Δημήτριο Υψηλάντη, ενώ από το 1828 έως το 1830 ήταν ενταγμένος στο επιτελείο του στρατηγού Τζωρτζ στη Δυτική Στερεά Ελλάδα. Πήρε μέρος ως πληρεξούσιος Λειβαδιάς σε όλες τις εθνοσυνελεύσεις της Επαναστάσεως, καθώς και στην Εθνοσυνέλευση του Άργους το 1831.

Στάθηκε στο πλευρό του Ιωάννη Καποδίστρια από την πρώτη στιγμή της άφιξής του στην Πελοπόννησο και επί  Όθωνος ονομάστηκε τιμητικά συνταγματάρχης της Φάλαγγας, την οποία αποτελούσαν παλαίμαχοι αγωνιστές. Στο διάστημα της βασιλείας του Όθωνα ασχολήθηκε με την πολιτική. Αρχικά ως δήμαρχος Λεβαδείας (1836) και στη συνέχεια ως πρόεδρος του επαρχιακού συμβουλίου της ευρύτερης περιοχής. Τάχθηκε στο πλευρό του Μακρυγιάννη κι έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην εξέγερση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843. Συμμετείχε ως πληρεξούσιος Λειβαδιάς στην Α' Εθνοσυνέλευση, που συγκλήθηκε αμέσως μετά. Στη συνέχεια εκλεγόταν συνεχώς βουλευτής Λιβαδειάς, κατά τις περιόδους 1844-1853, 1859-1862 και 1872-1874.

Στις 21 Δεκεμβρίου 1849 εκλέχτηκε πρόεδρος της Βουλής, επί πρωθυπουργίας Αντωνίου Κριεζή, θέση την οποία διατήρησε έως τις 27 Ιουλίου 1850. Το 1860 διορίστηκε από τον Όθωνα γερουσιαστής και τον επόμενο χρόνο νομάρχης Ναυπλίας. Ήταν από εκείνους που υποστήριξαν τον Όθωνα μέχρι την έξωσή του το 1862.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα αφιέρωσε στη συγγραφή των απομνημονευμάτων του, που δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά Παρνασσός και Πανδώρα. Ήταν νυμφευμένος με την κόρη του προκρίτου της Λιβαδειάς Ιωάννη Λογοθέτη, η οποία ανέπτυξε αξιόλογη κοινωνική δραστηριότητα στα χρόνια μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους.

Ο Αντώνιος Γεωργαντάς πέθανε στις 15 Ιανουαρίου 1884, σε ηλικία 85 ετών.

Λήγει η κατοχή της Αθήνας και του Πειραιά από τους Αγγλογάλλους. Είχε επιβληθεί από τις 12 Μαΐου του 1854, λόγω της επιμονής του βασιλιά Όθωνα να αναλάβει εκστρατεία για την απελευθέρωση της Θεσσαλίας.
Ο Ντιουκ Έλινγκτον ηχογραφεί τη μεγάλη επιτυχία του «Take The A Train».

Υπόθεση Χατζηπάνου

Εφημερίδα “Ελευθερία”, 16/2/1951

Εφημερίδα “Ελευθερία”, 16/2/1951

Γνωστό και ως Σκάνδαλο των Καυσίμων, που έστειλε έναν Υπουργό στο εδώλιο του Ειδικού Δικαστηρίου και τελικά στην καταδίκη.

Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 1949 κι ενώ η Ελλάδα βίωνε την τελική φάση του Εμφυλίου Πολέμου με τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις του Εθνικού Στρατού στον Γράμμο και το Βίτσι κατά των ανταρτών του Δημοκρατικού Στρατού, η αρμόδια διεύθυνση του Υπουργείου Μεταφορών προκήρυξε μειοδοτικό διαγωνισμό για τη μεταφορά καυσίμων ανά την επικράτεια.

Επικεφαλής του Υπουργείου Μεταφορών ήταν ο Πάνος (Παναγιώτης) Χατζηπάνος, 62 ετών, στέλεχος του Λαϊκού Κόμματος (της «Νέας Δημοκρατίας» της εποχής), που εκλεγόταν βουλευτής Ευβοίας συνεχώς από το 1926. Πρωθυπουργός, ο βετεράνος τραπεζίτης Αλέξανδρος Διομήδης, που ανήκε στον φιλελεύθερο πολιτικό χώρο και προΐστατο κυβέρνησης συνασπισμού, την οποία αποτελούσαν πολιτικοί του Λαϊκού Κόμματος υπό τον Κωνσταντίνο Τσαλδάρη και Φιλελευθέρων με αρχηγό τον Σοφοκλή Βενιζέλο. Ο Χατζηπάνος, εκτός από την πολιτική, ασχολούνταν και με τα γράμματα. Έγραψε την ιστορική μελέτη Φραγκοκρατία εν Ευβοία, το ενθύμημα Ιστορία του Ελληνικού Ελευθεροτεκτονισμού (Μασόνος ο ίδιος) και τα θεατρικά έργα Ήταν Μοιραίο, Αγριολούλουδο και Τ’ Αγκάθια.

Ανάμεσα στους μειοδότες του διαγωνισμού για τη μεταφορά των καυσίμων στη Θήβα, το Αγρίνιο, την Πάτρα και την Τρίπολη ήταν και ο Βασίλειος Γ. Σκόπας, υπάλληλος του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου (Απόφαση 77.408/30.7.1949). Ο ίδιος δεν είχε βυτιοφόρο, αλλά συνεταιρίστηκε με τον αυτοκινητιστή Γεώργιο Πρεπέ. Στην ετερόρρυθμο εταιρεία που συνέστησε Σκόπας και Σία με συμβολαιογραφικό έγγραφο στις 17 Σεπτεμβρίου 1949, ομόρρυθμοι εταίροι ήταν ο ίδιος και η Όλγα Κυριαζοπούλου και ετερόρρυθμος εταίρος ο Γεώργιος Πρεπές. Σκοπός της εταιρείας ήταν η μεταφορά δια ξηράς και θαλάσσης προσώπων και πραγμάτων.

Έως τις αρχές Ιανουαρίου του 1950 τίποτα από τα προαναφερθέντα δεν είχε απασχολήσει την κοινή γνώμη, που είχε αρχίσει να στρέφει το ενδιαφέρον της στις επικείμενες εκλογές, καθώς η θητεία της Βουλής έληγε τον Μάρτιο. Στις 3 Ιανουαρίου κι ενώ ο ηγέτης των Λαϊκών, Κωνσταντίνος Τσαλδάρης βρισκόταν σε προεκλογική περιοδεία, ο Σοφοκλής Βενιζέλος επισκέφθηκε τον Δημήτριο Μάξιμο και του ζήτησε να καλέσει τον Χατζηπάνο για να δώσει εξηγήσεις σχετικά με τη σύμβαση Σκόπα. Οι εφημερίδες (Το Βήμα, Τα Νέα κλπ) έγραφαν εκείνη την ημέρα ότι υπήρχε οσμή σκανδάλου στη σύμβαση Σκόπα, επειδή η συνεταίρος του Όλγα Κυριαζοπούλου ήταν στενή φίλη της γυναίκας του Τσαλδάρη, Ναντίν. Ο Τύπος ισχυριζόταν ότι ο σύζυγος της Όλγας Κυριαζοπούλου ήταν οικονομικός αξιωματικός του ναυτικού, αλλά και οικονομικός υπεύθυνος εφημερίδας προσκείμενης στον Τσαλδάρη.

Πράγματι, την επομένη, 4 Ιανουαρίου, ο Χατζηπάνος παρουσιάσθηκε ενώπιον του πρωθυπουργού και υποστήριξε ότι η όλη διαδικασία ήταν καθόλα νόμιμη και δεν υπήρχε κανένα σκοτεινό σημείο. Ο Διομήδης πείστηκε και εξέδωσε επίσημη ανακοίνωση, με την οποία επεσήμανε ότι «ουδεμία ένδειξις προκύπτει περί οιασδήποτε εις βάρος του Δημοσίου ζημίας, προστατευθέντων των συμφερόντων του Δημοσίου». Δεν πέρασε ένα εικοσιτετράωρο και στις 5 Ιανουαρίου οι Φιλελεύθεροι υπουργοί παραιτήθηκαν και η κυβέρνηση Διομήδους έπεσε. Ο Βενιζέλος επικαλέστηκε ως λόγο παραίτησης το γεγονός ότι ο Τσαλδάρης είχε ήδη αρχίσει τον προεκλογικό αγώνα και ότι θα έπρεπε να διοριστεί υπηρεσιακή κυβέρνηση για την πραγματοποίηση εκλογών. Πολιτικοί παρατηρητές υποστήριζαν ότι στόχος των αποκαλύψεων για τον Χατζηπάνο ήταν η πολιτική φθορά του Τσαλδάρη και του Λαϊκού Κόμματος. Ο Κορίνθιος πολιτικός δεν ήταν αρεστός ούτε στους Αμερικανούς, που προωθούσαν τη λύση Παπάγου ως ηγέτη της Δεξιάς.

Οι εκλογές διεξήχθησαν στις 5 Μαρτίου 1950 από την υπηρεσιακή κυβέρνηση του Τζον Θεοτόκη, με το σύστημα της απλής αναλογικής. Το Λαϊκό Κόμμα αναδείχθηκε πρώτο χωρίς αυτοδυναμία, αλλά ουσιαστικός νικητής ήταν το Κέντρο, με τους τρεις πολιτικούς σχηματισμούς του (Κόμμα Φιλελευθέρων, ΕΠΕΚ, Δημοκρατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα του Γεωργίου Παπανδρέου). Μετά από διαβουλεύσεις, την πρωθυπουργία ανέλαβε ο Σοφοκλής Βενιζέλος (23 Μαρτίου), που δεν ήταν αρεστός στους Αμερικανούς και στις 16 Απριλίου ο Νικόλαος Πλαστήρας.

Μία από τις πρώτες ενέργειες της νέας Βουλής ήταν η σύσταση προανακριτικής επιτροπής, για να διερευνήσει τις κατηγορίες κατά του Χατζηπάνου. Τελικά, με απόφασή της στις 21 Ιουλίου 1950, τον παρέπεμψε στο Ειδικό Δικαστήριο (Υπουργοδικείο), με την κατηγορία της απιστίας κατά του Δημοσίου. Η πλειοψηφία της Βουλής θεώρησε ότι ο Χατζηπάνος ανέθεσε απευθείας και όχι με μειοδοτικό διαγωνισμό τη μεταφορά πετρελαίου στον Σκόπα, με αποτέλεσμα να ζημιωθεί το Δημόσιο, του οποίου το συμφέρον είχε ταχθεί να προασπίζει ο Υπουργός.

Η δίκη στο Ειδικό Δικαστήριο άρχισε στις 11 Ιανουαρίου 1951, με προεδρεύοντα τον αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Χρήστο Σταυρόπουλο. Στις 15 Φεβρουαρίου 1951 το Ειδικό Δικαστήριο κήρυξε τον Πάνο Χατζηπάνο ένοχο απιστίας κατά του Δημοσίου άνευ ιδιοτελείας και τον καταδίκασε σε φυλάκιση δύο μηνών με τριετή αναστολή. Το δικαστήριο έκρινε ότι ο Χατζηπάνος με την απ’ ευθείας ανάθεση ζημίωσε το Δημόσιο, δεν αποδείχθηκε όμως ότι αποκόμισε ο ίδιος προσωπικό όφελος από αυτήν. Οι συγκατηγορούμενοί του Όλγα Κυριαζοπούλου και Βασίλειος Σκόπας κηρύχθηκαν ένοχοι για ηθική αυτουργία και συνέργεια στην απιστία του Χατζηπάνου, επειδή τον έπεισαν και τον βοήθησαν να τη διαπράξει αντίστοιχα, και καταδικάστηκαν σε φυλάκιση δύο μηνών η πρώτη κι ενός μηνός ο δεύτερος με τριετή αναστολή.

Το σκάνδαλο Χατζηπάνου ήταν η δεύτερη περίπτωση καταδίκης Υπουργού από το Ειδικό Δικαστήριο στην ιστορία του νέου ελληνικού κράτους, μετά τα Σιμωνιακά του 1876. Πολιτικά, συνέβαλε στη διάσπαση του Λαϊκού Κόμματος με την αποχώρηση 25 από τους 63 βουλευτές του και τη δημιουργία του Λαϊκού Ενωτικού Κόμματος με επικεφαλής τους Στέφανο Στεφανόπουλο και Παναγιώτη Κανελλόπουλου. (Μεταξύ των 25 ήταν και ο Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής). Το άστρο του Κωνσταντίνου Τσαλδάρη έδυσε και ανέτειλε αυτό του στρατάρχη Παπάγου, που ήταν αρεστός στους Αμερικανούς και τα μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα (Καθημερινή, Βήμα), αλλά όχι και στο Παλάτι.

Η άντληση πετρελαίου από το πρώτο στρώμα των κοιτασμάτων της Θάσου φτάνει τα 10.000 βαρέλια ημερησίως.
Η Σοβιετική Ένωση ανακοινώνει ότι και ο τελευταίος της στρατιώτης έχει αποχωρήσει από το Αφγανιστάν.
Το ΠΑΣΟΚ αποδέχεται την πρόταση του προέδρου της Πολιτικής Άνοιξης, Αντώνη Σαμαρά, να είναι υποψήφιος για την Προεδρία της Δημοκρατίας ο Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος.
Εγκαινιάζεται η δημοφιλής ιστοσελίδα ανταλλαγής βίντεο YouTube.

Γεννήσεις

 


μ.Χ.
 Γκαλιλέο Γκαλιλέι, γνωστός στην Ελλάδα ως Γαλιλαίος, ιταλός αστρονόμος και φυσικός, που υποστήριξε την ηλιοκεντρική θεωρία, την οποία εξαναγκάστηκε από την Ιερά Εξέταση ν’ απαρνηθεί. (Θαν. 8/1/1642)

Γαλιλαίος (Γκαλιλέο Γκαλιλέι)
1564 – 1642

Ιταλός αστρονόμος και φυσικομαθηματικός, που συνέβαλε αποφασιστικά στην εξέλιξη της επιστημονικής σκέψης. Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν και ο Στίβεν Χόκινγκ τον έχουν χαρακτηρίσει ως «τον πατέρα της σύγχρονης επιστήμης».

Ο Γκαλιλέο Γκαλιλέι (Galileo Galilei) γεννήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 1564 στην Πίζα. Ήταν ένα από τα έξι παιδιά του μουσικού Βιτσέντζο Γκαλιλέι (1520-1591) και της Τζούλια Αμανάτι. Έμαθε τα πρώτα γράμματα στο μοναστήρι Βολομπρόζα, κοντά στη Φλωρεντία και στη συνέχεια σπούδασε φυσικομαθηματικά στα πανεπιστήμια της Φλωρεντίας και της Πίζας, χωρίς να πάρει πτυχίο, ελλείψει χρηματικών πόρων.

Ήταν 18 ετών, όταν μια μέρα στη Μητρόπολη της Πίζας παρατήρησε τυχαία τις αιωρήσεις ενός πολυελαίου, που από απροσεξία χτύπησε κάποιος εργάτης κατά την επισκευή της εκκλησίας. Πολλοί άνθρωποι είχαν δει ως τότε σε εκκλησίες πολυελαίους να αιωρούνται, αλλά κανένας δεν έδωσε στο γεγονός αυτό τη πρέπουσα σημασία, ούτε κι έβγαλε κάποιο χρήσιμο συμπέρασμα. Ο νεαρός, όμως, Γαλιλαίος πρόσεξε το γεγονός, μελέτησε το φαινόμενο και διατύπωσε το νόμο, ότι «οι μικρές αιωρήσεις είναι ισόχρονες». Στο νόμο αυτό στηρίχθηκε αργότερα ο ολλανδός αστρονόμος Κρίστιαν Χόιχενς, για να κατασκευάσει το πρώτο ρολόι με εκκρεμές.

Ο Γαλιλαίος επιδεικνύει το τηλεσκόπιό του

Λίγο αργότερα, το 1609, ο Γαλιλαίος ανακάλυπτε το τηλεσκόπιο, που ο ίδιος τελειοποίησε αρκετά. Και σε ηλικία 25 ετών γινόταν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Πάδουας για μια μελέτη του σχετικά με το κέντρο βάρους των στερεών σωμάτων. Με το τηλεσκόπιό του έκανε σπουδαιότατες αστρονομικές παρατηρήσεις και επιβεβαίωσε τη θεωρία, που είχε διατυπώσει 60 χρόνια νωρίτερα ο πολωνός μαθηματικός Κοπέρνικος, ότι η γη κινείται γύρω από τον ήλιο, αντίθετα με ό,τι πιστευόταν έως τότε.

Οι παρατηρήσεις και οι ανακοινώσεις του Γαλιλαίου δημιούργησαν πραγματική επανάσταση στην εποχή του και, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσαν ζωηρότατη αντίδραση από ακαδημαϊκούς, αλλά και εκκλησιαστικούς κύκλους, που τον κατηγόρησαν ως απατεώνα και αιρετικό. Ο Γαλιλαίος, όμως, χωρίς καθόλου να πτοηθεί, τους προσκάλεσε να παραστούν σε δημόσια επίδειξη των πειραμάτων του. Το αποτέλεσμα ήταν να θριαμβεύσει η αλήθεια, να αποστομωθούν οι κατήγοροί του και ο Γαλιλαίος να συνεχίσει τη διδασκαλία του με μεγαλύτερο τώρα θάρρος.

Όσο, όμως, απλωνόταν η φήμη και η διδασκαλία του, τόσο σφοδρότερες και συκοφαντικότερες γίνονταν οι επιθέσεις των αντιφρονούντων εναντίον του. Στις 5 Μαρτίου 1616 πέτυχαν απόφαση της επίσημης εκκλησίας, με την οποία έθεσαν το βιβλίο του σε απαγόρευση και το περιέλαβαν στον «Πίνακα των απαγορευμένων βιβλίων» (Index librorum prohibitorum).

Ο Γαλιλαίος ενώπιον της Ιεράς Εξέτασης

Τέλος, κατόρθωσαν να σύρουν τον Γαλλιλαίο ενώπιον του δικαστηρίου της Ιερής Εξέτασης, με την κατηγορία ότι ήταν αιρετικός, γιατί τάχα η διδασκαλία του για την κίνηση της γης ήταν αντίθετη με την Αγία Γραφή. Και τότε ο Γαλιλαίος, για να αποφύγει το θάνατο στην πυρά, αναγκάσθηκε να αναιρέσει και ν’ απαρνηθεί τη διδασκαλία του. Λέγεται, μάλιστα, πως μόλις απέφυγε το θάνατο, γύρισε το κεφάλι του στην άλλη πλευρά και ψιθύρισε «και όμως κινείται», εννοώντας ότι η αλήθεια παραμένει πάντοτε αλήθεια, ότι κι αν κάνουν οι άνθρωποι. Παρά την αναίρεση της διδασκαλίας του, ο Γαλιλαίος καταδικάσθηκε και σε φυλάκιση (21 Ιουνίου 1633), την οποία ο Πάπας μετέτρεψε σε κατ’ οίκον περιορισμό, ο οποίος διατηρήθηκε για τα επόμενα επτά χρόνια.

Το 1637, ο Γαλιλαίος έχασε το φως του, αλλά πρόλαβε να κάνει την τελευταία του ανακάλυψη, όταν με το τηλεσκόπιό του παρατήρησε τις ημερήσιες ταλαντώσεις της Σελήνης περί τον άξονά της.

Στην προσωπική του ζωή, ο Γαλιλαίος δεν νυμφεύθηκε ποτέ. Από την ερωμένη του Μαρίνα Γκάμπα (1570-1612) απέκτησε τρία παιδιά: τη Μαρία και τη Λιβία, που έγιναν καλόγριες και τον Βιτσέντζο, που έγινε μουσικός, όπως και ο παππούς του.

Ο Γκαλιλέο Γκαλιλέι πέθανε στις 8 Ιανουαρίου 1642 στο Αρτσέτρι της Τοσκάνης, σε ηλικία 77 ετών.

Η σημαντικότερη προσφορά του Γαλιλαίου στην επιστήμη είναι οι ανακαλύψεις του σχετικά με το τηλεσκόπιο, που διεύρυναν το ορατό Σύμπαν. Σημαντική είναι η συνεισφορά του στην καθιέρωση της Μηχανικής, ως ιδιαίτερης επιστήμης και στην πρώτη διατύπωσης των νόμων της Κινηματικής.

Δημήτριος Βικέλας, έλληνας ποιητής και πεζογράφος, πρώτος πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής. («Λουκής Λάρας») (Θαν. 7/7/1908)
Βασιλική Καλογερά, διεθνούς φήμης ελληνίδα αστροφυσικός.

Θάνατοι

 


μ.Χ.
Λυσίμαχος Καυταντζόγλου, έλληνας διπλωμάτης, νομικός και εθνικός ευεργέτης. Με τα χρήματα που άφησε στη διαθήκη του χτίστηκε το Καυταντζόγλειο στη Θεσσαλονίκη. (Γεν. 1870)
Ρίτσαρντ Φάινμαν, αμερικανός φυσικός ο οποίος συνέβαλε στην κατασκευή της πρώτης ατομικής βόμ­βας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου· τιμήθηκε μαζί με τους S. Tomonaga και J.S. Schwinger με το Νόμπελ Φυσικής (1965) για τη θεμελιακή εργασία τους στην κβαντική ηλεκτροδυναμική, η οποία είχε σημαντικές συνέπειες στη φυσική στοιχειωδών σωματιδίων. (Γεν. 11/5/1918)
Ντόλυ Γουλανδρή, ιδρύτρια του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης. (Γεν. ?)

πηγη: www.sansimera.gr

     
    © Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου