Loading...

Κατηγορίες

Τρίτη 23 Απρ 2024
Σαν σήμερα... 23 Απριλίου
Κλίκ για μεγέθυνση



















1944: Οι Γερμανοί κατακτητές εισβάλουν στους Πύργους Κοζάνης (τότε Κατράνιτσα) και πυρπολούν το χωριό. Πολλοί κάτοικοι κάηκαν ζωντανοί, άλλοι σκοτώθηκαν εν ψυχρώ, βιάστηκαν κοπέλες και το χωριό κάηκε ολοσχερώς. Τα θύματα ανέρχονται σε 368 (κυρίως γυναικόπαιδα). Αυτό ήταν το δεύτερο μεγαλύτερο ολοκαύτωμα από τους Γερμανούς μετά από αυτό των Καλαβρύτων.

Γεγονότα


  • 215 π.Χ. - Ένας ναός αφιερωμένος στη Βένους ανεγείρεται στον Καπιτωλίνο λόφο, σε μνήμη της ήττας των Ρωμαίων στη μάχη της λίμνης Τρασιμένης.
  • 1014 - Μάχη του Κλοντάρφ: ο βασιλιάς της Ιρλανδίας Μπράιαν Μπορού νικά τους Βίκινγκ εισβολείς, αλλά σκοτώνεται στη μάχη.
  • 1016 - Ο Έντμουντ ο Σιδηρόπλευρος διαδέχεται τον πατέρα του, Έθελρεντ του Ουέσσεξ, ως βασιλιάς της Αγγλίας.
  • 1348 - Την ημέρα του Αγίου Γεωργίου, ο βασιλιάς Εδουάρδος Γ΄ της Αγγλίας ανακοινώνει την ίδρυση του Τάγματος της Περικνημίδας.
  • 1516: Υιοθετείται από τους Γερμανούς ζυθοποιούς ο νόμος για την καθαρότητα της μπύρας («Reinheitsgebot»). Σύμφωνα με αυτόν, τα συστατικά της μπύρας είναι: νερό, κριθάρι και λυκίσκος.
  • 1616 Γουίλιαμ Σέξπιρ, άγγλος θεατρικός συγγραφέας. (Γεν. 23/4/1564)
  • 1635 - Ιδρύεται στη Βοστώνη το Λατινικό Σχολείο της Βοστώνης (Boston Latin School), το πρώτο δημόσιο σχολείο στις Η.Π.Α.
  • Ο Κάρολος Β' βασιλιάς της Αγγλίας της Σκωτίας και της Ιρλανδίας1661 - Ο Κάρολος Β΄ στέφεται βασιλιάς της Αγγλίας, της Σκωτίας και της Ιρλανδίας στο Αββαείο του Ουέστμινστερ.
  • 1821: Η Μάχη της Αλαμάνας. Οι ελληνικές επαναστατικές δυνάμεις υπό τους Γεώργιο Δυοβουνιώτη, Δημήτριο Πανουργιά και Αθανάσιο Διάκο αντιμετωπίζουν στη γέφυρα της Αλαμάνας (περιοχή Θερμοπυλών) τις υπέρτερες οθωμανικές ορδές του Ομέρ Βρυώνη και του Κιοσέ Μεχμέτ και ηττώνται.
  • 1827: Πεθαίνει ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, ήρωας της Ελληνικής Επανάστασης. Δευτερόλεπτα προτού υποκύψει στο μοιραίο χτύπημα που δέχτηκε την προηγούμενη ημέρα στο Φάληρο, εκφράζει την πεποίθηση ότι πυροβολήθηκε από «φίλιο» χέρι.
1882: Αρχίζουν οι εργασίες διάνοιξης του Ισθμού της Κορίνθου. Η Διώρυγα της Κορίνθου υπήρξε ένα κατασκευαστικό όνειρο - πρόκληση που κράτησε 2.300 χρόνια. Λόγω της γεωγραφικής της θέσης, η «Άφνειος Κόρινθος» αναδείχθηκε από την αρχαιότητα σε σπουδαίο ναυτικό, εμπορικό και πολιτιστικό κέντρο. Η δυσκολία στη μεταφορά των εμπορευμάτων δια ξηράς ώθησε τον Τύραννο της Κορίνθου Περίανδρο να κατασκευάσει τον περίφημο δίολκο, ένα πλακόστρωτο διάδρομο, «ντυμένο» με ξύλα, πάνω στον οποίο γλιστρούσαν τα πλοία της εποχής αλειμμένα με λίπος για να περάσουν τον Ισθμό από τη μια ακτή στην άλλη. Τα πανάκριβα τέλη (διόδια) που καταβάλλονταν στην Κόρινθο ήταν και το πιο σημαντικό έσοδο της πόλης. Από μαρτυρίες αρχαίων συγγραφέων προκύπτει ότι ο Περίανδρος ήταν ο πρώτος που σκέφθηκε και τη διάνοιξη του Ισθμού, γύρω στο 602 π.Χ. Γρήγορα, όμως, εγκατέλειψε το σχέδιο του, από το φόβο ότι θα προκαλούσε την οργή των Θεών, έπειτα από το χρησμό της Πυθίας που έλεγε: «Ισθμόν δε μη πυργούτε μήδ' ορύσσετε. Ζευς γαρ έθηκε νήσον η κ' εβούλετο». Το πιθανότερο είναι ότι ο χρησμός προκλήθηκε από τους ιερείς των διαφόρων ναών, που φοβήθηκαν ότι διανοίγοντας τον Ισθμό θα έχαναν τα πλούσια δώρα και αφιερώματα των εμπόρων, που δεν θα είχαν πια λόγο να μένουν στην Κόρινθο. Ο βασικός, όμως, λόγος που ανάγκασε τον Περίανδρο να εγκαταλείψει το σχέδιό του δεν ήταν η θεϊκή οργή αυτή καθαυτή, αλλά οι τεράστιες τεχνικές δυσκολίες εκτέλεσης του έργου και τα οικονομικά συμφέροντα της Κορίνθου, που επιθυμούσε να διατηρήσει την προνομιούχο θέση της ως «κλειδούχος» του διαμετακομιστικού εμπορίου της Μεσογείου. Άλλωστε, η συνέχιση του «περάσματος» των πλοίων δια της «διόλκου» δεν παρουσίαζε ιδιαίτερα προβλήματα στην Κόρινθο, διότι τα τότε πλοία ήταν μικρών διαστάσεων (τριήρεις) και η μυϊκή δύναμη των δούλων και των ζώων ήταν επαρκής για το σκοπό αυτό. 






















Από τη διάνοιξη της διώρυγας το 1886

Τρεις αιώνες αργότερα, το 307 π.Χ., ο Δημήτριος ο Πολιορκητής επιχείρησε να θέσει σ' εφαρμογή το ίδιο σχέδιο, αλλά εγκατέλειψε την ιδέα, όταν οι Αιγύπτιοι Μηχανικοί που έφερε γι' αυτό το σκοπό τον διαβεβαίωσαν ότι η διαφορά της στάθμης του Κορινθιακού από τον Σαρωνικό ήταν τέτοια που με την τομή του Ισθμού τα νερά του Κορινθιακού που θα χύνονταν στον Σαρωνικό θα τον πλημμύριζαν, με συνέπεια την καταπόντιση της Αίγινας και των γειτονικών νησιών και ακτών. Κατά τη ρωμαϊκή εποχή, ο Ιούλιος Καίσαρ το 44 π.Χ. και ο Καλιγούλας το 37 π.Χ. έκαναν ανάλογα σχέδια, τα οποία όμως εγκαταλείφθηκαν για πολιτικούς και στρατιωτικούς λόγους. Στα σχέδια αυτά βασίσθηκε ο Νέρωνας, όταν αποφάσισε το 66 μ.Χ. να πραγματοποιήσει το έργο. Οι εργασίες άρχισαν το 67 μ.Χ. και από τις δυο άκρες (Κορινθιακό – Σαρωνικό), και χρησιμοποιήθηκαν τότε χιλιάδες εργάτες. Την έναρξη των εργασιών έκανε ο ίδιος ο αυτοκράτορας, στις 28 Νοεμβρίου, δίδοντας το πρώτο χτύπημα στη γη του Ισθμού με χρυσή αξίνα. Οι εργασίες εκσκαφής είχαν προχωρήσει σε μήκος 3.300 μ., σταμάτησαν όμως, όταν ο Νέρωνας αναγκάστηκε να γυρίσει στη Ρώμη για να αντιμετωπίσει την εξέγερση του στρατηγού Γάλβα. Τελικά, με το θάνατο του Νέρωνα -που συνέβη λίγο μετά την επιστροφή του- το έργο εγκαταλείφθηκε. Το πόσο σοβαρή και μελετημένη ήταν η προσπάθειά του αποδεικνύεται κι από το γεγονός ότι κατά την οριστική διάνοιξη της διώρυγας, στους νεότερους χρόνους, βρέθηκαν 26 δοκιμαστικά πηγάδια βάθους 10 μέτρων το καθένα και διάφοροι τάφροι της εποχής του. Ο επόμενος που επιχείρησε να διανοίξει τη διώρυγα ήταν ο Ηρώδης ο Αττικός, αλλά οι προσπάθειες του σταμάτησαν σχεδόν αμέσως, όπως και αυτές των Βυζαντινών που ακολούθησαν. Αιώνες αργότερα, οι Ενετοί προσπάθησαν να διανοίξουν τον ισθμό ξεκινώντας, αυτή τη φορά, τις εκσκαφές από τον Κορινθιακό. Οι μεγάλες, όμως, δυσκολίες που συνάντησαν οδήγησαν και πάλι στη διακοπή των εργασιών.

























Ο Ισθμός της Κορίνθου το 1907


Το τέλος της οθωμανικής κυριαρχίας βρήκε την Ελλάδα στο κατώφλι της βιομηχανικής εποχής. Οι συνθήκες ήταν πιο ευνοϊκές και ο κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας, προβλέποντας τη μεγάλη σημασία που θα είχε γενικότερα για την ανάπτυξη της χώρας η κατασκευή της διώρυγας, ανέθεσε τη σχετική μελέτη σε ειδικό μηχανικό. Το κονδύλι, όμως, των 40 εκατομμυρίων χρυσών φράγκων που κρίθηκε αναγκαίο σύμφωνα με τον προϋπολογισμό δαπάνης για την εκτέλεση του έργου, δεν μπορούσε να εξευρεθεί από τη διεθνή χρηματαγορά, πολύ περισσότερο δε να διατεθεί από τον ελληνικό προϋπολογισμό. Έτσι, η προσπάθεια του κυβερνήτη εγκαταλείφθηκε. Με τη Βιομηχανική Επανάσταση του 19ου αιώνα, η τεχνολογική εξέλιξη επέτρεψε την υλοποίηση της πανάρχαιας ιδέας διόρυξης του Ισθμού. Η πραγματοποίηση του έργου κρίθηκε αναγκαία από τη μελέτη των συνθηκών του διεθνούς εμπορίου και της ναυτιλίας στη Μεσόγειο. Έτσι, άρχισε η προσπάθεια εξεύρεσης κεφαλαίων από τη διεθνή χρηματαγορά. Η δια του Ισθμού οδός παρείχε δυο σημαντικά πλεονεκτήματα στη διεθνή ναυτιλία και κατ' επέκταση στο διεθνές εμπόριο: Ασφάλεια και Οικονομία. Η παράκαμψη των επικίνδυνων ακρωτηρίων Κάβο Μαλέα και Κάβο Ματαπά δεν θα μείωνε μόνο τους κινδύνους από ναυτικά ατυχήματα, αλλά και το κόστος μεταφοράς (ασφάλιστρα, καύσιμα, χρόνος). Μετά τη διάνοιξη της διώρυγας του Σουέζ, η Κυβέρνηση Ζαΐμη έλαβε την απόφαση τομής του Ισθμού και το Νοέμβριο του 1869 ψήφισε το νόμο της «περί διορύξεως του Ισθμού της Κορίνθου». Με το νόμο αυτό είχε δικαίωμα να παραχωρήσει σε εταιρεία ή ιδιώτη το προνόμιο κατασκευής και εκμετάλλευσης της Διώρυγας. Το ελληνικό δημόσιο κατακύρωσε το έργο το 1881 στον στρατηγό Στέφανο Τύρρ, μαζί με το προνόμιο εκμετάλλευσης της διώρυγας για 99 χρόνια.










































Τα εγκαίνια του Ισθμού της Κορίνθου

Οι εργασίες διάνοιξης ξεκίνησαν στις 23 Απριλίου 1882. Η μελέτη του έργου έγινε από τον Ούγγρο Β. Gerfer, αρχιμηχανικό της διώρυγας Φραγκίσκου στην Ουγγαρία, και ελέγχθηκε από τον μηχανικό Daujats, αρχιμηχανικό της διώρυγας του Σουέζ. Για την τελική κατάληξη έγιναν μελέτες τριών χαράξεων. Ως η πιο σωστή και οικονομική, προκρίθηκε η χάραξη που είχε εφαρμόσει ο Νέρωνας. Υστερα, όμως, από 8 χρόνια, η εταιρεία αυτή διέκοψε τις εργασίες της -εξαιτίας της εξάντλησης όλων των κεφαλαίων της- και τελικά διαλύθηκε. Τη συνέχιση του έργου ανέλαβε ελληνική εταιρεία με την επωνυμία «Εταιρεία της Διώρυγας της Κορίνθου» υπό τον Ανδρέα Συγγρό, που ανέθεσε την εκτέλεση των εργασιών στην εργοληπτική εταιρεία του Α. Μάτσα, η οποία και αποπεράτωσε το έργο. Αυτό το οικονομικό τόλμημα, αυτός ο τεχνικός άθλος, με τη χρησιμοποίηση 2.500 εργατών και των τελειότερων μηχανικών μέσων της εποχής, ολοκληρώθηκε μετά 11 χρόνια. Τα εγκαίνια έγιναν με ιδιαίτερη μεγαλοπρέπεια στις 25 Ιουλίου 1893, από το πρωθυπουργό Σωτήριο Σωτηρόπουλο. Η διώρυγα κόβει σε ευθεία γραμμή τον Ισθμό της Κορίνθου σε μήκος 6.346 μ. Το πλάτος της στην επιφάνεια της θάλασσας είναι 24,6 μ. και στο βυθό της 21,3 μ., ενώ το βάθος της κυμαίνεται μεταξύ 7,50 έως 8 μ. Ο συνολικός όγκος των χωμάτων που εξορύχτηκαν για την κατασκευή της έφθασε τα 12 εκατομμύρια κυβικά μέτρα. Η γεωλογική σύσταση των πρανών της Διώρυγας είναι ανομοιόμορφη, με ποικιλία γεωλογικής συστάσεως εδαφών. Μία ιδιομορφία, που κατά καιρούς είχε ως συνέπεια την κατάπτωση μεγάλων χωμάτινων όγκων και κατά συνέπεια το κλείσιμο του καναλιού. Συνολικά, από την έναρξη λειτουργίας της έως το 1940, η Διώρυγα παρέμεινε κλειστή για διάστημα τεσσάρων χρόνων. Μεγάλη διακοπή της λειτουργίας της έγινε και το 1944, όταν οι Γερμανοί, κατά την αποχώρησή τους, ανατίναξαν τα πρανή, προκαλώντας την κατάπτωση 60.000 κυβικών μέτρων χωμάτων. Οι εργασίες εκφράξεως διήρκεσαν πέντε χρόνια (1944-1949). Σήμερα, η Διώρυγα της Κορίνθου αποτελεί διεθνή κόμβο θαλάσσιων συγκοινωνιών και εξυπηρετεί περί τα 12.000 πλοία ετησίως, όλων των εθνικοτήτων.
Ιούλιος Καίσαρ το 44 π.Χ. και ο Καλιγούλας το 37 π.Χ. έκαναν ανάλογα σχέδια, τα οποία όμως εγκαταλείφθηκαν για πολιτικούς και στρατιωτικούς λόγους. Στα σχέδια αυτά βασίσθηκε ο Νέρωνας, όταν αποφάσισε το 66 μ.Χ. να πραγματοποιήσει το έργο. Οι εργασίες άρχισαν το 67 μ.Χ. και από τις δυο άκρες (Κορινθιακό – Σαρωνικό), και χρησιμοποιήθηκαν τότε χιλιάδες εργάτες. Την έναρξη των εργασιών έκανε ο ίδιος ο αυτοκράτορας, στις 28 Νοεμβρίου, δίδοντας το πρώτο χτύπημα στη γη του Ισθμού με χρυσή αξίνα. Οι εργασίες εκσκαφής είχαν προχωρήσει σε μήκος 3.300 μ., σταμάτησαν όμως, όταν ο Νέρωνας αναγκάστηκε να γυρίσει στη Ρώμη για να αντιμετωπίσει την εξέγερση του στρατηγού Γάλβα. Τελικά, με το θάνατο του Νέρωνα -που συνέβη λίγο μετά την επιστροφή του- το έργο εγκαταλείφθηκε. Το πόσο σοβαρή και μελετημένη ήταν η προσπάθειά του αποδεικνύεται κι από το γεγονός ότι κατά την οριστική διάνοιξη της διώρυγας, στους νεότερους χρόνους, βρέθηκαν 26 δοκιμαστικά πηγάδια βάθους 10 μέτρων το καθένα και διάφοροι τάφροι της εποχής του. Ο επόμενος που επιχείρησε να διανοίξει τη διώρυγα ήταν ο Ηρώδης ο Αττικός, αλλά οι προσπάθειες του σταμάτησαν σχεδόν αμέσως, όπως και αυτές των Βυζαντινών που ακολούθησαν. Αιώνες αργότερα, οι Ενετοί προσπάθησαν να διανοίξουν τον ισθμό ξεκινώντας, αυτή τη φορά, τις εκσκαφές από τον Κορινθιακό. Οι μεγάλες, όμως, δυσκολίες που συνάντησαν οδήγησαν και πάλι στη διακοπή των εργασιών.                                                                                                   Ο Ισθμός της Κορίνθου το 1907                                                     Το τέλος της οθωμανικής κυριαρχίας βρήκε την Ελλάδα στο κατώφλι της βιομηχανικής εποχής. Οι συνθήκες ήταν πιο ευνοϊκές και ο κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας, προβλέποντας τη μεγάλη σημασία που θα είχε γενικότερα για την ανάπτυξη της χώρας η κατασκευή της διώρυγας, ανέθεσε τη σχετική μελέτη σε ειδικό μηχανικό. Το κονδύλι, όμως, των 40 εκατομμυρίων χρυσών φράγκων που κρίθηκε αναγκαίο σύμφωνα με τον προϋπολογισμό δαπάνης για την εκτέλεση του έργου, δεν μπορούσε να εξευρεθεί από τη διεθνή χρηματαγορά, πολύ περισσότερο δε να διατεθεί από τον ελληνικό προϋπολογισμό. Έτσι, η προσπάθεια του κυβερνήτη εγκαταλείφθηκε. Με τη Βιομηχανική Επανάσταση του 19ου αιώνα, η τεχνολογική εξέλιξη επέτρεψε την υλοποίηση της πανάρχαιας ιδέας διόρυξης του Ισθμού. Η πραγματοποίηση του έργου κρίθηκε αναγκαία από τη μελέτη των συνθηκών του διεθνούς εμπορίου και της ναυτιλίας στη Μεσόγειο. Έτσι, άρχισε η προσπάθεια εξεύρεσης κεφαλαίων από τη διεθνή χρηματαγορά. Η δια του Ισθμού οδός παρείχε δυο σημαντικά πλεονεκτήματα στη διεθνή ναυτιλία και κατ' επέκταση στο διεθνές εμπόριο: Ασφάλεια και Οικονομία. Η παράκαμψη των επικίνδυνων ακρωτηρίων Κάβο Μαλέα και Κάβο Ματαπά δεν θα μείωνε μόνο τους κινδύνους από ναυτικά ατυχήματα, αλλά και το κόστος μεταφοράς (ασφάλιστρα, καύσιμα, χρόνος). Μετά τη διάνοιξη της διώρυγας του Σουέζ, η Κυβέρνηση Ζαΐμη έλαβε την απόφαση τομής του Ισθμού και το Νοέμβριο του 1869 ψήφισε το νόμο της «περί διορύξεως του Ισθμού της Κορίνθου». Με το νόμο αυτό είχε δικαίωμα να παραχωρήσει σε εταιρεία ή ιδιώτη το προνόμιο κατασκευής και εκμετάλλευσης της Διώρυγας. Το ελληνικό δημόσιο κατακύρωσε το έργο το 1881 στον στρατηγό Στέφανο Τύρρ, μαζί με το προνόμιο εκμετάλλευσης της διώρυγας για 99 χρόνια. Τα εγκαίνια του Ισθμού της ΚορίνθουΟι εργασίες διάνοιξης ξεκίνησαν στις 23 Απριλίου 1882. Η μελέτη του έργου έγινε από τον Ούγγρο Β. Gerfer, αρχιμηχανικό της διώρυγας Φραγκίσκου στην Ουγγαρία, και ελέγχθηκε από τον μηχανικό Daujats, αρχιμηχανικό της διώρυγας του Σουέζ. Για την τελική κατάληξη έγιναν μελέτες τριών χαράξεων. Ως η πιο σωστή και οικονομική, προκρίθηκε η χάραξη που είχε εφαρμόσει ο Νέρωνας. Υστερα, όμως, από 8 χρόνια, η εταιρεία αυτή διέκοψε τις εργασίες της -εξαιτίας της εξάντλησης όλων των κεφαλαίων της- και τελικά διαλύθηκε. Τη συνέχιση του έργου ανέλαβε ελληνική εταιρεία με την επωνυμία «Εταιρεία της Διώρυγας της Κορίνθου» υπό τον Ανδρέα Συγγρό, που ανέθεσε την εκτέλεση των εργασιών στην εργοληπτική εταιρεία του Α. Μάτσα, η οποία και αποπεράτωσε το έργο. Αυτό το οικονομικό τόλμημα, αυτός ο τεχνικός άθλος, με τη χρησιμοποίηση 2.500 εργατών και των τελειότερων μηχανικών μέσων της εποχής, ολοκληρώθηκε μετά 11 χρόνια. Τα εγκαίνια έγιναν με ιδιαίτερη μεγαλοπρέπεια στις 25 Ιουλίου 1893, από το πρωθυπουργό Σωτήριο Σωτηρόπουλο. Η διώρυγα κόβει σε ευθεία γραμμή τον Ισθμό της Κορίνθου σε μήκος 6.346 μ. Το πλάτος της στην επιφάνεια της θάλασσας είναι 24,6 μ. και στο βυθό της 21,3 μ., ενώ το βάθος της κυμαίνεται μεταξύ 7,50 έως 8 μ. Ο συνολικός όγκος των χωμάτων που εξορύχτηκαν για την κατασκευή της έφθασε τα 12 εκατομμύρια κυβικά μέτρα. Η γεωλογική σύσταση των πρανών της Διώρυγας είναι ανομοιόμορφη, με ποικιλία γεωλογικής συστάσεως εδαφών. Μία ιδιομορφία, που κατά καιρούς είχε ως συνέπεια την κατάπτωση μεγάλων χωμάτινων όγκων και κατά συνέπεια το κλείσιμο του καναλιού. Συνολικά, από την έναρξη λειτουργίας της έως το 1940, η Διώρυγα παρέμεινε κλειστή για διάστημα τεσσάρων χρόνων. Μεγάλη διακοπή της λειτουργίας της έγινε και το 1944, όταν οι Γερμανοί, κατά την αποχώρησή τους, ανατίναξαν τα πρανή, προκαλώντας την κατάπτωση 60.000 κυβικών μέτρων χωμάτων. Οι εργασίες εκφράξεως διήρκεσαν πέντε χρόνια (1944-1949). Σήμερα, η Διώρυγα της Κορίνθου αποτελεί διεθνή κόμβο θαλάσσιων συγκοινωνιών και εξυπηρετεί περί τα 12.000 πλοία ετησίως, όλων των εθνικοτήτων.Βασίλης Ρώτας, έλληνας λογοτέχνης, που μετέφρασε στα ελληνικά όλα τα έργα του Γουίλιαμ Σέξπιρ. (Θαν. 30/5/1977)
Πηγή: https://www.sansimera.gr/almanac/2304

© SanSimera.gr
  • 1889 Βασίλης Ρώτας, έλληνας λογοτέχνης, που μετέφρασε στα ελληνικά όλα τα έργα του Γουίλιαμ Σέξπιρ. (Θαν. 30/5/1977)
  •  
  •  
  • Σαν σήμερα το 1897 η μάχη των Φαρσάλων (Εθνική Πινακοθήκη)1897Σαν σήμερα το 1897 η μάχη των Φαρσάλων (Εθνική Πινακοθήκη). Λαμβάνει χώρα η ατυχής για τον ελληνικό στρατό Μάχη των Φαρσάλων, μία εκ των κυριοτέρων μαχών του Ελληνοτουρκικού Πολέμου του 1897.
  • 1905  Κώστας Περρίκος, έλληνας αξιωματικός της Αεροπορίας και αντιστασιακός κατά τη διάρκεια της Κατοχής. (Θαν. 4/2/1943)
  • 1910: Με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Λάρισας, 25 αγρότες και αγρότισσες παραπέμπονται να δικαστούν για τα αιματηρά γεγονότα της εξέγερσης στο Κιλελέρ.
  • Image
  • 1918 - Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: το βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό πραγματοποιεί επιδρομή σε μία προσπάθεια να αποκλείσει το βελγικό λιμάνι Μπρυζ-Ζεεμπρούγκε.
  • 1920 - Ιδρύεται στην Άγκυρα η Μεγάλη Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας, η οποία καταγγέλλει την κυβέρνηση του σουλτάνου Μωάμεθ ΣΤ΄ και ανακοινώνει την προετοιμασία ενός προσωρινού συντάγματος.
  • 1923: Ο Ιωσήφ Στάλιν εγκαινιάζει τον υπόγειο σιδηρόδρομο της Μόσχας.
  • 1927 - Η Κάρντιφ Σίτι νικά την Άρσεναλ στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας στο ποδόσφαιρο. Πρόκειται για την πρώτη φορά που το κύπελλο Αγγλίας το κερδίζει ομάδα που δεν έχει έδρα στην Αγγλία.
  • 1935: Αρχίζει η δίκη των εμπλεκομένων στο βενιζελικό κίνημα της 1ης Μαρτίου. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος και ο Νικόλαος Πλάστήρας καταδικάζονται ερήμην σε θάνατο. Οι αντιβενιζελικοί παίρνουν το αίμα τους πίσω, εκδικούμενοι τους υπευθύνους της Δίκης των 6.
  • 1940: Πυρκαγιά σε κλαμπ στο Μισισίπι σκοτώνει 198 άτομα.
  • Ο Γεώργιος Β' της Ελλάδας1941 - Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: η ελληνική κυβέρνηση και ο βασιλιάς Γεώργιος Β΄ της Ελλάδας εγκαταλείπουν την Αθήνα πριν την εισβολή της Βέρμαχτ.
  • Image
  • Σαν σήμερα το 1944 οι Γερμανοί κατακτητές εισβάλουν στους Πύργους Κοζάνης και αφανίζουν το χωριό. Τα θύματα ανέρχονται σε 368!1944 - Σαν σήμερα το 1944 οι Γερμανοί κατακτητές εισβάλουν στους Πύργους Κοζάνης και αφανίζουν το χωριό. Τα θύματα ανέρχονται σε 368!  Γερμανική Κατοχή: Οι Γερμανοί κατακτητές εισβάλουν στους Πύργους Κοζάνης (τότε Κατράνιτσα) και πυρπολούν το χωριό. Πολλοί χωριανοί κάηκαν ζωντανοί, άλλοι σκοτώθηκαν εν ψυχρώ, βιάστηκαν κοπέλες και το χωριό κάηκε ολοσχερώς. Τα θύματα του ολοκαυτώματος των Πύργων, ανέρχονται σε 368 (κυρίως γυναικόπαιδα). Αυτό ήταν το δεύτερο μεγαλύτερο ολοκαύτωμα από τους Γερμανούς μετά από αυτό των Καλαβρύτων.
  • 1960: Ο Έλληνας πρωθυπουργός, Κωνσταντίνος Καραμανλής, θεμελιώνει το φράγμα του Νέστου.
  •  
  • Ο Βλαντιμίρ Κομάρωφ1967 - Ο Σογιούζ 1 εκτοξεύεται σε τροχιά μεταφέροντας τον κοσμοναύτη Βλαντιμίρ Κομάρωφ, ο οποίος σκοτώνεται κατά την επάνοδο στη Γη.
  • 1973: Οι εφημερίδες «Βραδυνή» και «Θεσσαλονίκη» δημοσιεύουν δηλώσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή εναντίον της Δικτατορίας και οι Αρχές αποφασίζουν την κατάσχεση των φύλλων τους.
  • 1985: Η εταιρεία Κόκα Κόλα ανακοινώνει ότι θα αλλάξει την κλασική συνταγή της για την παρασκευή του δημοφιλούς αναψυκτικού, κάτι που τελικά δε θα συμβεί μετά από τις έντονες αντιδράσεις των καταναλωτών.
  • Image
  • 1990 - Η Ναμίμπια γίνεται το 160ο μέλος του Ο.Η.Ε. και 50ο μέλος της Βρετανικής Κοινοπολιτείας.
  • 1993 - Ο λαός της Ερυθραίας ψηφίζει σε δημοψήφισμα υπέρ της ανεξαρτησίας του από την Αιθιοπία.
  • 1998: Πεθαίνει σε ηλικία 91 ετών ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, που διετέλεσε πρωθυπουργός και πρόεδρος της Δημοκρατίας της Ελλάδας.
  • 1999: Το κτίριο της Σερβικής Τηλεόρασης, στο Βελιγράδι, βομβαρδίζεται από αεροπλάνα του ΝΑΤΟ, με αποτέλεσμα 16 άτομα να σκοτωθούν και πολλά να τραυματιστούν. Στην Ελλάδα, οι εφημερίδες της επόμενης ημέρας κυκλοφορούν με μαύρη κορδέλα σε ένδειξη πένθους, ενώ η Βορειοατλαντική Συμμαχία, που γιορτάζει τα 50χρονά της σε πανηγυρική σύνοδο στις Βρυξέλλες, υπογράφοντας Διακήρυξη για τον νέο της ρόλο, χαρακτηρίζει το κτίριο στο Βελιγράδι «νόμιμο στόχο».
  • 2003: Μετά από 30 χρόνια, αρχίζει η ελεύθερη διέλευση Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων στην κατεχόμενη Κύπρο και στις ελεύθερες περιοχές.
  • 2005: Ανεβαίνει το πρώτο βίντεο στο YouTube με τον τίτλο «Me at the zoo» («Εγώ στον ζωολογικό κήπο»).
  •  
  • Σαν σήμερα το 2010, ο Γιώργος Παπανδρέου ανακοίνωσε την είσοδο της χώρας στο Διεθνές Ταμείο Στήριξης2010 - Σαν σήμερα το 2010, ο Γιώργος Παπανδρέου ανακοίνωσε την είσοδο της χώρας στο Διεθνές Ταμείο Στήριξης. Η Ελλάδα γίνεται η πρώτη χώρα της Ε.Ε. που προσφεύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Η Ελληνική κυβέρνηση υπέβαλε αίτηση για διμερή δάνεια από τα υπόλοιπα Κράτη Μέλη της Ευρωζώνης που έχουν κοινό νόμισμα το ευρώ. Συνέχεια αυτού ήταν η συνομολόγηση της σύμβασης δανειακής διευκόλυνσης ύψους 80.000.000.000 ευρώ στις 8 Μαΐου του 2010.
  • Μίλβα (1939 – 2020)2020 Μίλβα (1939 – 2020). Η Μίλβα (Milva) ήταν ιταλίδα τραγουδίστρια με διεθνή καριέρα και ευρύ ρεπερτόριο, που ξεκινά από το ελαφρό τραγούδι και φτάνει μέχρι την πρωτοποριακή μουσική του Λουτσιάνο Μπέριο. Υπήρξε από τις πιο παθιασμένες ερμηνεύτριες του ιταλικού τραγουδιού και η φωνή της προκαλούσε έντονα συναισθήματα σε ολόκληρες γενιές. Στη χώρα μας έγινε ευρύτερα γνωστή από τις συνεργασίες της με τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Βαγγέλη Παπαθανασίου και τον Θάνο Μικρούτσικο. Η Μαρία Ίλβα Μπιολκάτι γεννήθηκε στις 17 Ιουλίου 1939 στο χωριό Γκόρο της βόρειας Ιταλίας. Μπήκε δυναμικά στο καλλιτεχνικό προσκήνιο της Ιταλίας το 1961 μέσα από το δημοφιλές φεστιβάλ τραγουδιού του Σαν Ρέμο, που ανέδειξε μεγάλα ονόματα του ιταλικού τραγουδιού. Λίγο αργότερα ψηφίστηκε «Τραγουδίστρια της Χρονιάς» από τους ιταλούς μουσικοκριτικούς και το 1962 έκανε το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο δίπλα στην Τζίνα Λολομπρίτζιτα στην κωμωδία του Τζανκάρλο Τζάνι «Ο έρωτας και η γυναίκα» («La Bellezza Di Ippolita»). Η Μίλβα ερμήνευσε μερικές από τις μεγαλύτερες ιταλικές επιτυχίες των δεκαετιών του ‘60 και του ‘70, ενώ τα εντυπωσιακά, κόκκινα μαλλιά της ήταν αναγνωρίσιμα πολύ πέρα από τα σύνορα της χώρας της και της χάρισαν το προσωνύμιο «Η Κόκκινη Μίλβα».  Η Μίλβα, αντιμετωπίζοντας σοβαρά προβλήματα υγείας για πολλά χρόνια, έφυγε από τη ζωή στις 23 Απριλίου 2020 στο Μιλάνο, σε ηλικία 81.

Γεννήσεις

  • 1170 – Ισαβέλλα του Αινώ, βασίλισσα της Γαλλίας
  • 1185 – Αλφόνσος Β’, βασιλιάς της Πορτογαλίας
  • Η Αγία Αικατερίνη (Ρίτσι)1522 - Γεννήθηκε η Αγία Αικατερίνη (Ρίτσι).
  • Image
  • 1791 - Γεννήθηκε ο Τζέιμς Μπιουκάναν, 15ος πρόεδρος των Η.Π.Α.
  • 1839 - Γεννήθηκε ο Γεώργιος Αλ. Μαυροκορδάτος, Έλληνας ιστοριοδίφης.
  • Ο Ρουτζέρο Λεονκαβάλο1857 - Γεννήθηκε ο Ρουτζέρο Λεονκαβάλο, Ιταλός συνθέτης.
  • 1858 – Μαξ Πλανκ, Γερμανός φυσικός
  •  
  • 1889 - Γεννήθηκε ο Δημήτριος Νότη Μπότσαρης, Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός.
  • Ο Σεργκέι Προκόφιεφ1891 - Γεννήθηκε ο Σεργκέι Προκόφιεφ, Ρώσος συνθέτης.
  • 1892 – Ρίχαρντ Χίλζενμπεκ, Γερμανός συγγραφέας
  • 1897 – Λέστερ Πίρσον, Καναδός πολιτικός
  •  
  • 1902 - Γεννήθηκε ο Χαλντόρ Λάξνες, Ισλανδός συγγραφέας.
  • 1905 - Γεννήθηκε ο Κώστας Περρίκος, Έλληνας στρατιωτικός και αντιστασιακός.
  • Ο Γιάννης Μόραλης1916 - Γεννήθηκε ο Γιάννης Μόραλης, Έλληνας ζωγράφος.
  •  
  • 1917 - Γεννήθηκε ο Γιώργος Γεραλής, Έλληνας ποιητής.
  • Η Σίρλεϊ Τεμπλ1928 - Γεννήθηκε η Σίρλεϊ Τεμπλ, Αμερικανίδα ηθοποιός.
  • 1930 – Σιλβάνα Μάνγκανο, Ιταλίδα ηθοποιός
  •  
  • 1941 - Γεννήθηκε ο Ρέι Τόμλινσον, Αμερικανός προγραμματιστής υπολογιστών.
  • 1942 – Κριστιάν Φρεμόν, Γάλλος πολιτικός
  • 1954 – Μάικλ Μουρ, Αμερικανός κινηματογραφιστής και ακτιβιστής
  • 1967 - Γεννήθηκε η Μελίνα Κανακαρίδη, Αμερικανίδα ηθοποιός.
  • 1975 – Γιον Θορ Μπίργκισσον, Ισλανδός μουσικός και τραγουδιστής
  • 1976 – Μάρκο Φέρστερ, Γερμανός ποδοσφαιριστής
  • 1977 – Άρας Λαμπάφ, Ιρανός τραγουδιστής
  • 1977 – Γιώργος Λιανός, Έλληνας τραγουδιστής
  • 1977 – Τζον Σίνα, Αμερικανός παλαιστής
  • Η Τζοάνα Κρούπα1979 - Γεννήθηκε η Τζοάνα Κρούπα, Πολωνή ηθοποιός και μοντέλο.
  •  
  • 1981 – Κρις Ομπράκας Σάρμα, Αμερικανός αναρριχητής
  • 1984 – Αλεξάνδρα Κοστένιουκ, Ρωσίδα σκακίστρια
  • 1990 – Ντεβ Πάτελ, Άγγλος ηθοποιός
Θάνατοι
  • Ο Άγιος Γεώργιος303 - Πέθανε ο Άγιος Γεώργιος.
  • 871 – Έθελρεντ, βασιλιάς του Ουέσεξ
  • 1016 – Έθελρεντ του Ουέσεξ, βασιλιάς της Αγγλίας
  • 1124 – Αλέξανδρος Α’, βασιλιάς της Σκωτίας
  • 1196 – Μπέλα Γ’, βασιλιάς της Ουγγαρίας
  • Image
  • 1200 - Πέθανε ο Τσου Σι, Κινέζος λόγιος.
  • 1217 – Ίνγκε Β’, βασιλιάς της Νορβηγίας
  • 1605 – Μπορίς Γκοντουνόφ, τσάρος της Ρωσίας
  • 1636 – Ιωάννης Αλβέρτος Β’, δούκας του Μεκλεμβούργου
  • 1821 – Ησαΐας, επίσκοπος Σαλώνων
  • 1827 - Πέθανε ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, Έλληνας στρατάρχης.
  • 1843 - Πέθανε ο Θεοδώρητος Βρεσθένης, Έλληνας ιερέας και αγωνιστής.
  • 1889 - Πέθανε ο Ζυλ Μπαρμπέ ντ’ Ωρεβιγύ, Γάλλος συγγραφέας.
  • 1950 – Περικλής Καλλιδόπουλος, Έλληνας στρατιωτικός
  • 1960 – Τιογιοχίκο Καγκάουα, Ιάπωνας ειρηνιστής και ακτιβιστής
  • 1968 – Αντώνιος-Γρηγόριος Βουτσίνος, Έλληνας καθολικός αρχιεπίσκοπος
  • 1975 - Πέθανε ο Γουίλιαμ Χάρτνελ, Άγγλος ηθοποιός.
  • 1978 – Γεώργιος Πάτσης, Έλληνας μητροπολίτης
  • 1986 - Πέθανε ο Ότο Πρέμινγκερ, Αμερικανός σκηνοθέτης.
  • Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής1998 - Πέθανε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, Έλληνας πολιτικός.
  • Image
  • Ο Ρομάνο Σκάρπα2005 - Πέθανε ο Ρομάνο Σκάρπα, Ιταλός δημιουργός κόμικς.
  • Image
  • Ο Μπορίς Γιέλτσιν2007 - Πέθανε ο Μπορίς Γιέλτσιν,
  • 2011 - Πέθανε ο Σταύρος Ζώρας, Έλληνας τραγουδιστής.
  • 2013 - Πέθανε ο Μοχάμεντ Ομάρ, ηγέτης των Ταλιμπάν.

Επέτειοι










 
Copyright © 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου