Ο Μίκης Θεοδωράκης, προαισθανόμενος το τέλος της ζωής του, είχε επικοινωνήσει τηλεφωνικά με τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα, δίνοντάς του το στίγμα των τελευταίων του επιθυμιών.
Στην προσωπική του επιστολή στις 5 Οκτωβρίου 2020, προς τον Δημήτρη Κουτσούμπα, έγραφε: “Τώρα στο τέλος της ζωής μου, την ώρα των απολογισμών, σβήνουν απ’ το μυαλό μου οι λεπτομέρειες και μένουν τα “Μεγάλα Μεγέθη”. Έτσι βλέπω ότι τα πιο κρίσιμα, τα δυνατά και τα ώριμα χρόνια μου τα πέρασα κάτω από τη σημαία του ΚΚΕ. Για το λόγο αυτό θέλω να αφήσω αυτόν τον κόσμο σαν κομμουνιστής.”
Με την επιστολή του ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης ζητούσε από τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ να επιληφθεί εκείνος προσωπικά ώστε, όπως έγραφε: “να γίνει σεβαστή όχι μονάχα η ιδεολογία μου αλλά και οι αγώνες μου για την ενότητα των Ελλήνων. Καθώς επίσης βέβαια και όλα αυτά που ήδη έχω ρυθμίσει, σε συνεννόηση με την γραμματέα μου Ρένα Παρμενίδου και τον φίλο και Πρόεδρο του Παγκρητίου Συλλόγου Φίλων Μίκη Θεοδωράκη, Γιώργο Αγοραστάκη”.
***
ΠΑΜΕ: Τα τραγούδια και η μουσική του Μίκη ήταν, είναι και θα είναι, σύντροφος των αγώνων της εργατικής τάξης
Οι δημιουργίες του Μίκη ήταν για πάνω από μισό αιώνα η μουσική υπόκρουση των αγώνων του λαού μας. Ενώ και ο ίδιος σημάδεψε με την προσωπική του δράση και συμμετοχή το εργατικό λαϊκό κίνημα.
Τα έργα του λαϊκά, πανανθρώπινα, αγαπημένα αποτέλεσαν για πολλούς τα πρώτα αγωνιστικά μουσικά ακούσματα, ένα ξεχωριστό σχολείο που εξέφραζαν τα βάσανα, τις αγωνίες, αλλά και τους αγώνες και τις ελπίδες του κόσμου του μόχθου κόντρα στην αδικία και την εκμετάλλευση. Με το έργο του ο Μίκης Θεοδωράκης έφερε πιο κοντά την εργατική τάξη με τους μεγάλους ποιητές του λαού μας.
Γι’ αυτούς τους λόγους οι δημιουργίες του ξεπέρασαν τα σύνορα της χώρας μας και αγαπήθηκαν σε όλο τον κόσμο.
Έργα που τραγουδήθηκαν σε θέατρα και ορχήστρες, αλλά και σε δρόμους και εργοστάσια, σε φυλακές και εξορίες.
Έργα που συγκίνησαν, ζεσταίνοντας τις καρδιές των εργατών, χαρίζοντας χαμόγελα στα χείλη απεργών, έδωσαν δύναμη στα χέρια που γινόντουσαν σφιγμένες γροθιές, σήκωσαν κεφάλια που είχαν σκύψει, κράτησαν ζωντανή την ελπίδα σε καιρούς δύσκολους.
Τα τραγούδια και η μουσική του Μίκη ήταν, είναι και θα είναι, σύντροφος των αγώνων, των συλλαλητηρίων, των απεργιών και των διαδηλώσεων της εργατικής τάξης. Θα μας συντροφεύουν κάθε Μέρα Μαγιού. Μέχρι να σημάνουν οι καμπάνες.
Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ , Πέμπτη, 2 Σεπτεμβρίου 2021 | 5:10 μ.μ.
πηγη: http://tsak-giorgis.blogspot.com