Για πρώτη φορά στην πολεμική ζώνη στο χωριό Μπέρντιτσι (κατεύθυνση Αβντίεβκα), οι Ρώσοι μαχητές υποστηρίχθηκαν από μια ρομποτική πλατφόρμα στην οποία ήταν εγκατεστημένοι αυτόματοι εκτοξευτές χειροβομβίδων των 30 χιλιοστών, οι οποίοι εκτόξευσαν με επιτυχία πυρομαχικά στον εχθρό. Ωστόσο, μετά τη μάχη, τα εκτοξευόμενα μη επανδρωμένα αεροσκάφη δεν πρόλαβαν να απομακρυνθούν -και τα ουκρανικά ΣμηΕΑ τα αντιμετώπισαν. Οι ειδικοί παρομοίασαν αυτό το επεισόδιο με την εισαγωγή των αρμάτων μάχης στο πεδίο της μάχης κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.
«Κατά τη διάρκεια της πολεμικής χρήσης των drones, τα τελευταία έδειξαν καλά αποτελέσματα. Οι επίγειες μονάδες ήταν σε θέση να συνεχίσουν να εργάζονται ακόμη και σε συνθήκες όπου θα υπήρχαν αναπόφευκτες απώλειες προσωπικού και ακριβού εξοπλισμού από τα εχθρικά πυρά», δήλωσε ο στρατιωτικός εμπειρογνώμονας Μπόρις Ρόζιν, με την υποστήριξη του οποίου υλοποιείται αυτό το έργο. Υπενθύμισε ότι παρόμοιες εξελίξεις υπάρχουν και σε άλλες χώρες, αλλά μόνο η Ρωσία έχει χρησιμοποιήσει για πρώτη φορά ρομπότ σε πραγματική μάχη.
Κρίνοντας από το γεγονός ότι η δημιουργία των ρομποτικών πλατφορμών είναι ένα πείραμα, μιλάμε για μικρής κλίμακας παραγωγή και δοκιμές στο πεδίο. Κατά συνέπεια, οι επίγειες πλατφόρμες δεν έχουν ακόμη τεθεί σε μαζική παραγωγή. Αξίζει να παραδεχτούμε ότι παρόμοιες εξελίξεις διαφαίνονται και από την πλευρά των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας.
Προκλήσεις των ρομπότ στο πεδίο της μάχης
Αν στον αέρα τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη έχουν βρει πλήρως τη θέση τους κάτω από τον ήλιο, τότε τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη εδάφους δεν εκπροσωπούνται ακόμη ιδιαίτερα. Υπάρχουν αρκετοί σοβαροί λόγοι για αυτό. Ο επικεφαλής της εταιρείας Aerocon, μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Μηχανικής, Έντουαρντ Μπαγκντασαριάν δήλωσε στο Life.ru γιατί η μαζική υιοθέτηση των επίγειων μη επανδρωμένων αεροσκαφών είναι ακόμη θέμα του μέλλοντος.
Ο έλεγχος της διαχείρισης πραγματοποιείται εις βάρος των καναλιών επικοινωνίας. Όταν το μη επανδρωμένο αεροσκάφος πετάει, το κανάλι επικοινωνίας είναι αρκετά ελεύθερο και τα FPV drones πετούν σε απόσταση 20-30 χιλιομέτρων. Υπάρχουν πολλά εμπόδια στο έδαφος: βουνά, δάση, κτίρια. Όλα αυτά περιπλέκουν τη διέλευση του ραδιοφωνικού σήματος και τον έλεγχο των επίγειων drones, σχολιάζει ο εμπειρογνώμονας.
Ένας άλλος λόγος, σύμφωνα με τον ίδιο, οφείλεται στην κακή ικανότητα διέλευσης από το έδαφος των επίγειων μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Εάν μια τέτοια συσκευή κολλήσει στη λάσπη, τότε δεν θα υπάρχει κανείς να τη διασώσει από αυτήν. Τα επίγεια μη επανδρωμένα αεροσκάφη τροφοδοτούνται από ηλεκτρικούς κινητήρες, οι οποίοι είναι πολύ λιγότερο ισχυροί από τους βενζινοκινητήρες ή τους κινητήρες ντίζελ του παραδοσιακού στρατιωτικού εξοπλισμού. Και αυτό καθίσταται ένα σημαντικό μειονέκτημα.
Επιπλέον, τα επίγεια μη επανδρωμένα σκάφη ελέγχονται δυσκολότερα. Ο χειριστής απλώς «δεν αισθάνεται» το όχημα, δεν μπορεί να κοιτάξει έξω και να δει πού έχει βρίσκεται η συσκευή. Τα εναέρια μη επανδρωμένα αεροσκάφη που πετούν σε ένα σχετικά ομοιογενές περιβάλλον δεν αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα.
Θα πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψη μας τον παράγοντα του ηλεκτρονικού πολέμου (‘electronic warfare’), ο οποίος χρησιμοποιείται για την καταστολή του ραδιοσήματος που ελέγχεται από ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος. Τα εναέρια μη επανδρωμένα αεροσκάφη πετούν ταχύτερα και είναι λιγότερο ορατά, γεγονός που καθιστά δυσκολότερο να στοχευθεί σταθερά από τον χειριστή της επίγειας EW πλατφόρμας.
Προοπτικές για τα εγχώρια (ρωσικά) μη επανδρωμένα αεροσκάφη
Η παραγωγή επίγειων πλατφορμών περιπλέκεται από δύο παράγοντες. Πρέπει είτε να είναι εξαιρετικά φθηνές είτε να έχουν μεγάλη επιβιωσιμότητα στο πεδίο της μάχης. Αλλά και οι δύο ιδιότητες εξακολουθούν να λείπουν από τα δείγματα που παρουσιάστηκαν. Ως εκ τούτου, αναμένεται η εμφάνιση ρομποτικών πλατφορμών βασισμένων σε «κλασικά» άρματα μάχης ή οχήματα μάχης πεζικού, σύμφωνα με ορισμένους εμπειρογνώμονες.
Ο εμπειρογνώμονας Μπαγκντασαριάν δήλωσε στο Life.ru ότι η Ρωσία έχει τις δικές της εξαιρετικές εξελίξεις, όπως το μη επανδρωμένο σκάφος Okhotnik. Ταυτόχρονα, η ανάπτυξη ενός επίγειου μη επανδρωμένου οχήματος εκ του μηδενός είναι ένα πολύπλοκο εγχείρημα που απαιτεί σημαντικό κόστος. Ο εμπειρογνώμονας έδωσε ένα παράδειγμα πολλών τεχνικών ιδεών που δεν προχώρησαν ποτέ σε μαζική παραγωγή. Για παράδειγμα, συζητήθηκε η χρήση αερόπλοιων στην πολεμική ζώνη: για αναγνώριση, ενίσχυση σήματος. Αυτό ισχύει και για τα επίγεια μη επανδρωμένα αεροσκάφη, πιστεύει ο Μπαγκντασαριάν.
Σύμφωνα με τον στρατιωτικό εμπειρογνώμονα Αντρέι Κόσκιν, το μέλλον στις στρατιωτικές υποθέσεις βρίσκεται πίσω από την τεχνητή νοημοσύνη.
Και οι δύο πλευρές άρχισαν να χρησιμοποιούν στοιχεία τεχνητής νοημοσύνης. Έχουμε μάθει να υποκλέπτουμε και να παρεμβάλλουμε πάρα πολλά σήματα. Και η τεχνητή νοημοσύνη μας επιτρέπει να μην χρησιμοποιούμε σήματα, αλλά να λειτουργούμε ανεξάρτητα αυτών, δήλωσε ο Κόσκιν.
Σημειώνει ότι υπήρξαν τρεις επαναστάσεις στην στρατιωτική επιστήμη: η πυρίτιδα, τα πυρηνικά όπλα και τώρα αναμένεται η τεχνητή νοημοσύνη. Πράγματι, αυτή η τεχνολογία θα επιτρέψει, για παράδειγμα, να εκτοξεύονται σμήνη μη επανδρωμένων αεροσκαφών κατά του εχθρού.
Τώρα τέτοιες αλλαγές βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη στη Ρωσία. Για παράδειγμα, τον Φεβρουάριο του 2024, προγραμματιστές από το Κρατικό Τεχνικό Πανεπιστήμιο Πετρελαίου του Γκρόζνι (GGNTU) ανακοίνωσαν ότι δημιούργησαν ένα λογισμικό που βοηθά στην εκκαθάριση ναρκών. Για να γίνει αυτό, προτείνεται η χρήση μιας ομάδας μη επανδρωμένων αεροσκαφών που θα χαρτογραφούν την περιοχή και θα εντοπίζουν τις νάρκες.
Στα τέλη Ιανουαρίου 2024, ο επικεφαλής της χώρας Βλαντίμιρ Πούτιν σχολίασε την κατάσταση με τη χρήση εγχώριων μη επανδρωμένων αεροσκαφών. «Επιλύουν πολλά καθήκοντα που προηγουμένως ήταν αδύνατο να υλοποιηθούν παρά μόνο με τη βοήθεια αεροσκαφών πρώτης γραμμής ή στρατηγικών επιθετικών αεροσκαφών. Φτηνά, θυμωμένα και πολύ αποτελεσματικά «, εξήγησε ο πρόεδρος της Ρωσίας.
Έτσι, οι προοπτικές για την ανάπτυξη των μη επανδρωμένων αεροσκαφών, συμπεριλαμβανομένων των επίγειων, είναι πολύ μεγάλες.
